H EΛΛΗΝΙΚΗ ΧΡΕΩΚΟΠΙΑ ΚΑΙ Η ΕΞΟΔΟΣ ΑΠΟ ΤΟ ΕΥΡΩ Η ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΛΥΣΗ
Υπεραισιόδοξοι ή παραπλανημένοι είναι όσοι θεωρούν ότι η ελληνική κρίση τελείωσε το καλοκαίρι του 2015, όταν ο ΣΥΡΙΖΑ υπέκυψε στις απαιτήσεις της τρόικας, σύμφωνα με τον συντάκτη του Forbes, Tim Worstall.
Ο ίδιος εκτιμά ότι η χρεοκοπία της Ελλάδος και η έξοδός της από την
Ευρωζώνη ήταν τότε η καλύτερη επιλογή και ότι ο «οικονομικός πόνος» της
Ελλάδας συνεχίζεται επειδή ακριβώς αποφεύχθηκε το καλύτερο σενάριο, το
Grexit.
Αναλυτικότερα, στο κείμενο του αναφέρει πως αυτό που συνέβη το καλοκαίρι είναι ότι οι δανειστές της χώρας, ΔΝΤ, ΕΕ, ΕΚΤ, είπαν πως «αν είστε καλά παιδιά και κάνετε ό,τι σας πούμε, τότε θα σας δώσουμε με το σταγονόμετρο τα χρήματα που χρειάζεστε», με τον ΣΥΡΙΖΑ και το μεγαλύτερο μέρος του ελληνικού λαού να είναι δυσαρεστημένοι με κάποια από τα πράγματα που τους έχουν ζητηθεί.
Σήμερα, αναφέρει ο Worstall, ως πεδίο αντιπαράθεσης αναδεικνύεται το ζήτημα των συντάξεων.
Η ελληνική κυβέρνηση έχει δεσμευτεί να μην εφαρμόσει τις
αμφιλεγόμενες περικοπές στις συντάξεις, βάζοντας τη χώρα σε τροχιά
σύγκρουσης με τους δανειστές λίγους μόλις μήνες μετά την έναρξη του νέου
προγράμματος διάσωσης.
Η αριστερή ελληνική κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ είπε πως δεν θα περικόψει
τις δαπάνες στις κύριες και επικουρικές συντάξεις στο πλαίσιο του
σχεδίου μεταρρύθμισης που κατέθεσε στους διεθνείς πιστωτές τη Δευτέρα
(4/1) το βράδυ.
Υπενθυμίζεται ότι οι μεταρρυθμίσεις έχουν απαιτηθεί από τους
δανειστές ως αντάλλαγμα για την εκταμίευση της επόμενης δόσης από το
πρόγραμμα διάσωσης, κάτι που δεν αποτελεί νέο.
Το ελληνικό συνταξιοδοτικό σύστημα πάντοτε αποτελούσε τροχοπέδη στις διαπραγματεύσεις Ελλάδας – θεσμών.
Ήταν ένα από τα μεγαλύτερα εμπόδια την ίδια εποχή πέρυσι, όταν ο
ΣΥΡΙΖΑ ανήλθε θριαμβευτικά στην εξουσία μετά τις εκλογές, και ήταν ένα
από τα μεγάλα θέματα που οδήγησε στην πτώση της προηγούμενης κυβέρνησης
και σε πρόωρες εκλογές.
Πέρα από τα σωστά ή τα λάθη του ελληνικού συνταξιοδοτικού συστήματος αποτελούσε ανέκαθεν αγκάθι.
Σε αυτό το σημείο ο συντάκτης υποστηρίζει ότι το σύστημα είναι υπέρ
του δέοντος γενναιόδωρο, με μεγάλο κόστος για τα οικονομικά του κράτους.
Φτάσαμε στον Ιανουάριο του 2016, συνεχίζει, και συζητάμε πάλι το ίδιο
θέμα, όπως κάναμε το φθινόπωρο του 2014, κάτι που δείχνει πως η
συμφωνία του καλοκαιριού του 2015 πολύ απλά δεν ήταν το τέλος του
«έπους» του ελληνικού χρέους.
Αντί να υπάρξει συμφωνία, αυτό που συνέβη στην πραγματικότητα ήταν
πως όλοι δήλωσαν νικητές και στη συνέχεια έστειλαν τους διαπραγματευτές
για να χειριστούν τις λεπτομέρειες.
«Ξέρετε, μικρές λεπτομέρειες, όπως για παράδειγμα το αν η Ελλάδα θα
περιορίσει τις δαπάνες της όπως έχει απαιτηθεί», προσθέτει σκωπτικά ο
συντάκτης.
Και αναφέρει πως αυτές όμως οι λεπτομέρειες για τις δαπάνες ήταν αυτές που είχαν φέρει εξ αρχής τη χώρα στο χείλος του γκρεμού.
Ήταν πάντα αλήθεια ότι η ελληνική χρεοκοπία και η έξοδος από το ευρώ θα ήταν η καλύτερη λύση.Και επειδή αυτό δεν συνέβη αποτέλεσε αιτία όλου αυτού που συμβαίνει τώρα.
Και έτσι συνεχίζεται το ελληνικό οικονομικό βάσανο, αναγκάζοντας τη
χώρα να υποχωρεί συνεχώς στις απαιτήσεις των δανειστών για περαιτέρω
περικοπή δαπανών.
Στην οικονομική πολιτική, όπως συχνά συμβαίνει και αλλού, όπως και
στην οδοντιατρική, η πραγματικότητα είναι πως είναι καλύτερα να δέχεσαι
αμέσως το σοκ του έντονου πόνου και να ξεμπερδεύεις, αντί να το
παρατείνεις επί μακρόν, γράφει τέλος ο συντάκτης του Forbes και
καταλήγει προειδοποιώντας πως «ακόμα και αν το παρατείνεις, στο τέλος θα
πονέσεις, και συχνά μάλιστα ακόμα περισσότερο».
