Σάββατο 18 Δεκεμβρίου 2010

ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ ΞΑΔΕΛΦΕ

Ο Σερραίος Διογένης Δασκάλου 
στο "Ράδιο Θεσσαλονίκη"

 

Έναν νέο ένοικο, γνώριμο όμως από τα παλιά, υποδέχθηκε χθες η ραδιοφωνική κοινότητα της Θεσσαλονίκης. Ο λόγος για τον σερραίο πολυτάλαντο καλλιτέχνη Διογένη Δασκάλου (φωτ.), ο οποίος... καθημερινά (στις 11.30 το πρωί) και για ένα μισάωρο θα μας διασκεδάζει από τη συχνότητα του Ράδιο Θεσσαλονίκη 94,5 FM με τον γνώριμο χειμαρρώδη λόγο του και τα εύστοχα σχόλιά του που "στάζουν" γέλιο.

 

"Η ιδέα της συνεργασίας με το Ράδιο Θεσσαλονίκη γεννήθηκε προ ολίγων εβδομάδων, περίοδο κατά την οποία παρουσιάζαμε με τους Monie Monie Conniente την παράσταση ‘Ξυπόλητος δήμαρχος’. Αν και υπήρξα μέλος της παρέας των FM για εννιά χρόνια, με ένα διάλειμμα αποχής ενός χρόνου, αισθάνομαι από χθες που επανήλθα σαν να μην έχει περάσει μια μέρα από την τελευταία εκπομπή", λέει στη "Μ" ο Διογένης Δασκάλου, ο οποίος, όπως μας εξηγεί, θα προσπαθήσει να στήσει ένα ιδιαίτερο stand up comedy με τον εαυτό του!


"Η εκπομπή είναι ένα είδος καφενείου, με πρωταγωνιστές εμένα και τον εαυτό μου. Σαν να μ’ έχω απέναντι και να σχολιάζουμε μαζί όλα όσα φέρνει η επικαιρότητα. Θα προσπαθήσω να χτίσω ένα φανταστικό χωριό μαζί με τους ακροατές που, αν και τους άφησα για έναν χρόνο, από χθες νιώθω ότι τους έχω ξαναβρεί", προσθέτει το νέο μέλος της μεγάλης παρέας του Ράδιο Θεσσαλονίκη, του σταθμού που βρίσκεται σταθερά στην πρώτη θέση των προτιμήσεων των Θεσσαλονικέων.

Η σάτιρα, τελικά, είναι της μόδας; ρωτήσαμε τον κ. Δασκάλου: "Η σάτιρα έχει γίνει ένα ντεσού καθημερινό, πιο μοδάτο. Θεωρώ πως ο κόσμος δεν έχει τόσο ανάγκη από γέλιο όσο από διαφορετικότητα. Αναζητά μια διαφορετική γλώσσα και ένα ονειρικό κόνσεπτ, για να ξεφεύγει από την καθημερινότητά του", σχολιάζει χαρακτηριστικά.

Την άποψη πως ο κόσμος θέλει να ακούσει και την άλλη άποψη, που θα τον κάνει να δει με άλλο μάτι όσα συμβαίνουν στην ελληνική πραγματικότητα, εξέφρασε μιλώντας στη "Μ" ο εκ των ιδιοκτητών του Ράδιο Θεσσαλονίκη Στέφανος Διαμαντόπουλος: "Διανύουμε μια εποχή που οι ακροατές κλείνουν τα αυτιά τους στις ειδήσεις και ζητούν να γελάσουν. Αυτό βεβαίως είναι δύσκολο και πιστεύω ότι ο Διογένης Δασκάλου, ένας τόσο ευρηματικός καλλιτέχνης, μπορεί να το πετύχει, προκαλώντας το κοινό καθημερινά σε ψυχοθεραπεία γέλιου".   

  Της Φωφώς Μπόνιου (makthes)
http://serraia.blogspot.com/2010/12/html

Παρασκευή 17 Δεκεμβρίου 2010

ΟΤΑΝ ΚΑΠΟΤΕ ΕΙΜΑΣΤΑΝ ΕΛΛΑΔΑ !





"Το ότι η πολιτική μου αύτη επέβαλε και άλλα βάρη εις τους έχοντας το γνωρίζω. Αλλά πάντοτε επίστευα ότι ο πλούτος δεν παρέχει δικαιώματα αλλά μόνον καθήκοντα και βάρη επιβάλλει"


" Από το διάγγελμα του Ι. ΜΕΤΑΞΑ την επέτειο της 4ης Αυγούστου 1940"





Τρίτη 14 Δεκεμβρίου 2010

ΣΥΜΜΟΡΙΑ ΛΗΣΤΩΝ ΤΟ ΠΑΣΟΚ


ΓΙΩΡΓΟΥ ΔΕΛΑΣΤΙΚ*

Σε αδίστακτη πολιτική συμμορία ληστών στην υπηρεσία των πιο επιθετικών κύκλων του κεφαλαίου αναδεικνύεται η κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου – του πιο μισητού πολιτικού καθάρματος που κυβέρνησε ποτέ την Ελλάδα. Τέτοιο μίσος εναντίον των εργαζομένων δεν είχαν δείξει ούτε οι φασίστες δικτάτορες που κατά καιρούς κατέλαβαν πραξικοπηματικά την εξουσία στη χώρα. Οι αλλεπάλληλοι αντεργατικοί νόμοι που προωθεί ο Γ. Παπανδρέου του εξασφαλίζουν αβίαστα την πρώτη θέση στη λίστα των πιο μισητών υπηρετών του κεφαλαίου σε όλη την ελληνική ιστορία.

Πρόκειται για τόσο αχαλίνωτο αντεργατικό όργιο που ακόμη και το ΔΝΤ θεωρεί πως είναι ... δυσφήμιση για την απάνθρωπη εικόνα του παγκοσμίως να εμφανίζεται ότι ταυτίζεται με την πολιτική της κυβέρνησης Παπανδρέου!!! Όπου βρεθεί κι όπου σταθεί το τελευταίο διάστημα, ο γκαουλάιτερ του ΔΝΤ στην Αθήνα Πολ Τόμσεν διακηρύσσει δημοσίως, σε κάθε ομιλία του, ότι το ΔΝΤ δεν ζήτησε ποτέ από την κυβέρνηση Παπανδρέου να μειώσει τους μισθούς των εργαζομένων στον ιδιωτικό τομέα! Δεν έχει ξαναγίνει αυτό πουθενά στον κόσμο: Να βγαίνει το ΔΝΤ από ...αριστερά(!!!) σε κάποια κυβέρνηση – και μάλιστα η κυβέρνηση αυτή να είναι του λεχρίτη του... προέδρου της Σοσιαλιστικής Διεθνούς! Είναι όντως εξαιρετικά δύσκολο να πιστέψει κανείς ότι η κυβέρνηση Παπανδρέου έφτασε μέχρι του σημείου να δώσει το δικαίωμα στον κάθε ιδιώτη εργοδότη να μειώνει όσο θέλει (!) τους μισθούς των εργαζομένων του, με προσωρινό κατώτατο φράγμα μόνο τα 740 ευρώ μεικτά του ελάχιστου μισθού, που καθορίζει η εθνική συλλογική σύμβαση εργασίας.

Αυτό σημαίνει δηλαδή ότι η κάθε μεγάλη επιχείρηση που απασχολεί στη χώρα μας π.χ. μηχανικούς ή γιατρούς με 30 ή και περισσότερα χρόνια προϋπηρεσίας και τους αμείβει με 2.300 ή 3.000 ευρώ ή και περισσότερα, έχει το δικαίωμα από τον Γ. Παπανδρέου να τους μειώσει το μισθό και να τους ρίξει ακόμη και στα... 740 ευρώ! Εννοείται ότι η τεράστια μάζα των εργαζομένων που δουλεύει με 1.000 ή 1.500 ή 2.000 ευρώ μεικτά ταχύτατα θα βουλιάξει προς τα 740 ευρώ! Μεικτά, για να μην ξεχνιόμαστε. Στην περίπτωση του ιδιωτικού τομέα, όπως είναι ευνόητο, δεν υπάρχει ούτε καν το πρόσχημα ότι τα κέρδη από τη μείωση των μισθών πάνε στα κρατικά ταμεία και από εκεί στους ξένους τοκογλύφους που δανείζουν την κυβέρνηση. Στην περίπτωση των ιδιωτών όλα τα λεφτά που εξοικονομούνται από τη μείωση των μισθών πάνε ολόκληρα στην τσέπη του εργοδότη – και χάνονται κι από πάνω τεράστια ποσά που αντιστοιχούν στις ασφαλιστικές εισφορές των ποσών που περικόπτονται από τους μισθούς και θα πήγαιναν στα ασφαλιστικά ταμεία, ενώ χάνει και απευθείας το κράτος φορολογικά έσοδα εξαιτίας των μισθών που περικόπτονται και που είναι τα μόνα σίγουρα φορολογικά έσοδα, αφού κόβονται απευθείας από την πηγή χωρίς να ερωτηθούν οι εργαζόμενοι.

Έχουμε να κάνουμε λοιπόν με αδίστακτους υπηρέτες των συμφερόντων του κεφαλαίου. Αυτή είναι η πραγματική φύση της κυβέρνησης Παπανδρέου, ο οποίος άλλωστε έχει έτοιμες τις βαλίτσες του να την κοπανήσει από την Ελλάδα μόλις δυσκολέψουν τα πράγματα. Ξέρει ότι αποκλείεται να εκλεγεί για δεύτερη τετραετία και ως εκ τούτου είναι εξαιρετικά επικίνδυνος πολιτικά. Ξεπουλάει τα πάντα στο κεφάλαιο, στους Αμερικάνους και στην ΕΕ με την πρώτη ευκαιρία, ελπίζοντας να τον ανταμείψουν με τη θέση του ΓΓ του ΟΗΕ για τις υπηρεσίες του. Είναι εντυπωσιακό το γεγονός ότι κανένας δεν έχει βάλει ακόμη θέμα στη Σοσιαλιστική Διεθνή να τον καθαιρέσουν από πρόεδρο, αφού έχει αποδειχθεί με τη διακυβέρνησή του... ταλιμπάν του νεοφιλελευθερισμού, ώστε να πάψει τουλάχιστον για τα μάτια του κόσμου να αποτελεί «κινητό διασυρμό» της υποτιθέμενης σοσιαλδημοκρατίας. Έχει πλάτες ο Γιωργάκης - Τσολάκογλου που αποδεικνύεται «Ντίλινγκερ του κεφαλαίου»! Δεν είναι τυχαίο φυσικά που για την εκπλήρωση της αποστολής του τον έχουν πλαισιώσει με ένα οικονομικό επιτελείο οργάνων του διεθνούς κεφαλαίου.


Ο Γ. Παπακωνσταντίνου ήταν υπάλληλος του ΟΟΣΑ στο Παρίσι επί εφτά χρόνια.
Η Παναρίτη, αυτή η παντελώς άγνωστη και εξτρεμιστικά νεοφιλελεύθερη οικονομική σύμβουλος του Γ. Παπανδρέου που την τοποθέτησε βουλευτή επικρατείας χωρίς καν να γνωρίζονται(!), ήταν υπάλληλος του ΔΝΤ πριν μας την φέρουν. Ο Χριστοδούλου, ο υπεύθυνος του δημόσιου χρέους, ήταν υπάλληλος της Γκόλντμαν Ζαξ. Καταλαβαίνουμε δηλαδή στα χέρια ποιών ανθρώπων βρίσκεται η ελληνική οικονομία!

Αυτοί όμως την αποστολή τους εκπληρώνουν. Εμείς θα ξυπνήσουμε να τους διώξουμε με κλωτσιές και τις πέτρες ή θα τους αφήσουμε να μας γδάρουν ζωντανούς; Αυτό είναι το ζήτημα. Τα άλλα περιττεύουν. Αυτό πρέπει να το αποδείξουμε με τη συμμετοχή μας στις απεργιακές κινητοποιήσεις όλης αυτής της εβδομάδας και πάνω από όλα στη γενική απεργία της Τετάρτης. Εκεί θα κριθεί εμπράκτως αν η οργή που αισθάνεται ο κόσμος της εργασίας θα μετατραπεί σε λάβα που κάψει την κυβέρνηση ή θα εκφυλιστεί σε κατάθλιψη αδράνειας. Ελπίζουμε, ευχόμαστε και εργαζόμαστε για να συμβεί το πρώτο. Διαφορετικά, το μέλλον μας προβλέπεται πολύ ζοφερό. Αυτοί δεν έχουν έλεος.

* Δημοσιεύτηκε στη εφημερίδα "ΠΡΙΝ" την Κυριακή 12 Δεκεμβρίου

Δευτέρα 13 Δεκεμβρίου 2010

Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΣΕ ΑΠΟΓΝΩΣΗ



ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ ΚΑΤΟΙΚΩΝ. ΑΓ.ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΟΝΑ -ΣΥΝΑΥΛΙΑ 12.12.2010

Kύριε Πρόεδρε της Ελληνικής Δημοκρατίας
Σεβασμιότατε Αρχιεπίσκοπε Αθηνών και Πάσης Ελλάδος

Σας υποδεχόμαστε με θλίψη, απογοήτευση, οργή, αγανάκτηση, ντροπή και αποτροπιασμό στην ψυχή μας αυτές τις άγιες ημέρες για την κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει πρωτίστως η χώρα μας και κατ επέκταση η πόλη μας και η γειτονιά μας.

Απάνθρωπη και άδικη η τιμωρία, η περιφρόνηση, η εγκατάλειψη των γειτόνων μας, των συνανθρώπων μας, των Ελλήνων .

Αδικαιολογήτως απούσα η παρουσία σας, η στάση σας, ο λόγος σας για αυτήν την οικονομική, πνευματική, κοινωνική, ηθική εξαθλίωση που έχει επιβληθεί σε εμάς τους Έλληνες και τις Εκκηνίδες (και όχι τους φιλους και τις φιλες κε Πρόεδρε) από όλους τους πολιτικούς , σαφώς παρά την θέλησή μας.

Άνισος αλλά διαρκής και άοκνος ο αγώνας μας να κρατήσουμε παρόντα, όρθιο, ζωντανό, τον Ελληνισμό όχι της διασποράς αλλά της Χώρας μας, όχι στα πέρατα της Γης αλλά στον τόπο μας, στην Πατρίδα μας.

Έλληνες που παλεύουμε σκληρά με εντιμότητα και ήθος την άγρια, σκληρή καθημερινότητα μας , ολομόναχοι , εγκαταλειμμένοι , έχοντας εχθρό απέναντι μας ένα κράτος και μια εκκλησία , που υπεραμύνονται με υπερβάλλοντα ζήλο τα δικαιώματα των παράνομων εισβολέων στην χώρα αλλά που εγκληματικά αδιαφορούν για τα αυτονόητα δικά μας δικαιώματα .

Έλληνες και εσείς και μάλιστα Πρόεδρος αυτής της αμφίβολης και κατ επίφαση Δημοκρατίας Ελληνικής(;) και Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος, στέκεστε σιωπηλοί μπροστά σε μια Αθήνα που βουλιάζει στο Ισλάμ της παρανομίας, της επαιτείας, της εγκληματικότητας, της ασέβειας , της βρώμας, της καταπάτησης κάθε ανθρώπινου δικαιώματος των Ελλήνων και άρθρου του Ελληνικού Συντάγματος , σε μια Αθήνα που μετετράπη σε τζαμί 2 φορές , σε μια Χώρα που είναι υπό κατοχή από παράνομους εποίκους που κατά τα άλλα, ναι είναι αξιολύπητοι, όπως όμως και εμείς. Μπροστά σε μια κοινωνία χωρίς ηθικούς φραγμούς στο έγκλημα στη λεηλασία, χωρίς αρχές και αξίες, χωρίς ούτε ένα σημείο αναφοράς στο ορθό, το έντιμο, το νόμιμο, το ηθικό, το λογικό , το αξιοπρεπές.

Μα αξιότιμοι κύριοι, Άρχοντες της Πολιτείας και της Εκκλησίας, ΟΥΤΕ ΜΙΑ ΛΕΞΗ ΔΕΝ ΣΑΣ ΠΕΡΙΣΣΕΨΕ ΚΑΙ ΔΕΝ ΣΑΣ ΠΕΡΙΣΣΕΥΕΙ για τους αξιολύπητους συμπατριώτες σας , για το ποίμνιο σας .
Για το ανελέητο μέχρι θανάτου ξύλο που τρώνε γέροντες και γερόντισσες, για την ληστεία μιας σύνταξης (που θέλουμε να πιστεύουμε ξέρετε τι σημαίνει ) , ενός σταυρού στο λαιμό, για την μάταιη προσπάθεια αγρυπνίας του παπα στην εκκλησία , που κανένας δεν μπορεί να παρακολουθήσει γιατί όλοι φυλακίζονται στα σπίτια τους με το που πέφτει η νύχτα·.
Για τον κάθε αξιοθρήνητο καταστηματάρχη που με νύχια και δόντια προσπαθεί να επιβιώσει δίπλα στα παράνομα μαγαζιά των αλλοδαπών που χαίρουν της προστασίας των αρχών .
Για τον απελπισμένο γονιό που αναγκαστικά στέλνει το παιδί του στην τάξη των 28 αλλοδαπών παιδιών στο Δημόσιο Σχολείο , που ούτε την γλώσσα δεν ξέρουν.
Για αυτά τα καταδικασμένα ελληνόπουλα που δεν θα μάθουν ΠΟΤΕ ΣΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ, ήθη, έθιμα, παραδόσεις, αρχές και αξίες, αγωγή του πολίτη και που στο τέλος θα πάψουν να βλέπουν και την εικόνα του Χριστούλη (όπως λέγαμε μικρά παιδιά), γιατί τα παιδιά των ΠΑΡΑΝΟΜΩΝ ΛΑΘΡΟΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ δεν πρέπει να προσβάλλονται και που αντί για πρωινή προσευχή θα τους μαθαίνουν να σκύβουν στα τέσσερα για να μάθουν τι είναι το μπαϊράμι (όπως πρόσφατα συνέβη σε σχολείο των Σεπολίων).
Για τα καταδικασμένα ελληνόπουλα που θα καταλήξουν ευνουχισμένοι Έλληνες χωρις μνήμη και γνώση των μεγάλων αγώνων που δώσανε οι πρόγονοι μας για να κρατήσουν την Πατρίδα μας ελεύθερη και που αυτό το Υπουργείο , αυτό το κράτος, φροντίζει να τα ξεκόψει από κάθε τι που μας έκανε υπερήφανους στο παρελθόν και μας δυναμώνει για να οραματιστούμε και να διεκδικήσουμε το μέλλον.

Το μόνο που ζητάμε είναι να αρθείτε στο ύψος των περιστάσεων και έστω και τώρα να πράξετε το καθήκον σας, έναντι όλων αυτών που αντιπροσωπεύει το αξίωμα σας και η θέση σας και θέλουμε να πιστεύουμε και η συνείδηση σας , σαν άνθρωποι και κυρίως ΣΑΝ ΕΛΛΗΝΕΣ.

Σας ευχαριστούμε για το χρόνο σας και σας ευχόμαστε Καλά Χριστούγεννα και ευτυχισμένο το νέο έτος για όλους τους Έλληνες , τις Ελληνίδες και την Πατρίδα μας.
ΚΑΤΟΙΚΟΙ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΟΝΑ ,
THL. 6930 304 442

«….Τη Ρωμιοσύνη μην τη κλαις,
εκεί που πάει να σκύψει,
με το σουγιά στο κόκκαλο,
με το λουρί στο σβέρκο…..
Νάτη, πετιέται από ξαρχής
Και ανδριεύει και θεριεύει …
Και καμακώνει το θεριó με το καμάκι του ήλιου….»


Δευτέρα 6 Δεκεμβρίου 2010

O ΔΩΔΕΚΑΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΓΥΦΤΟΥ

Η αυτοκρατορία του φόβου


Η αυτοκρατορία του φόβου«Υπάρχουν δύο τρόποι για να κατακτήσεις μια χώρα: Με την βία ή με τα χρέη.» John Adams [1735-1826] Δεύτερος Πρόεδρος των Η.Π.Α (1797-1801).

Ο Γκαίμπελς, όσον αφορά την έκβαση του πολέμου, δήλωσε δημόσια ότι η Ελλάδα κόστισε πανάκριβα στη Γερμανία. Και ο Ελληνικός λαός, που όρθωσε το ανάστημά του στις ναζιστικές ορδές, τιμωρήθηκε με μίσος από τον φασίστα κατακτητή που κατάσχεσε τη γεωργική παραγωγή και κατάστρεψε την οικονομία του Έθνους. Μόνο τον πρώτο χειμώνα της Κατοχής η Ελλάδα έχασε 300.000 ψυχές από λιμοκτονία. Και για τούτο το έγκλημα η Γερμανία δεν έδωσε λόγο ποτέ. Η καταβολή των αποζημιώσεων στα θύματα των θηριωδιών του γερμανικού στρατού κατοχής είναι ακόμα στα αζήτητα και το ποσό που διεκδικούμε ως κράτος είναι 162 δις. ευρώ χωρίς τους τόκους, αλλά ΟΥΔΕΜΙΑ ξενόδουλη κυβέρνησης είχε το σθένος να το απαιτήσει. Υπήρξε και αυτό θέμα υπόγειας και μαύρης συναλλαγής.

Και να! Οι Έλληνες, υπό το δόγμα Κίσινγκερ και προς υλοποίηση των επιχειρήσεων «OVERKILL» και «ΦΑΙΔΩΡΑ» καθώς και του σχεδίου ανακύρηξης της Θεσσαλονίκης ως νέας Ιερουσαλήμ, οδηγούνται ξανά σε λιμοκτονία με μοναδικό στόχο το φρόνημα του Έλληνα που σέβεται την ιστορική διαδρομή του Έθνους και που, ως σχέδιο σατανικό, έχει οπωσδήποτε και φυλετικά αίτια πηγάζοντα από την διαχρονική σύγκρουση των δύο Εθνών.

Η Ελλάδα ζεί σήμερα τον ίδιο και ίσως χειρότερο εφιάλτη Κατοχής πληρώνοντας την μεγαλοσύνη του πνεύματός της, της φιλοσοφίας της, των τεχνών της, των επιστημών της, του πολιτισμού της και του ηρωισμού των παιδιών της. Πληρώνει την πνευματική εξουσία που ασκεί ανά τους αιώνες παγκοσμίως. Πληρώνει για το φως που διαχέεται στις ανήλιαγες ΣΤΟΕΣ του δήθεν πολιτισμένου κόσμου και που τυφλώνει τα ανθρωποειδή των ευρωπαϊκών σπηλαίων. Πληρώνει για τα ευεργετήματά της προς την παγκόσμια κοινότητα χωρίς να έχει λάβει υπ' όψιν της ότι: «ΟΥΔΕΙΣ ΑΣΦΑΛΕΣΤΕΡΟΣ ΕΧΘΡΟΣ ΤΟΥ ΕΥΕΡΓΕΤΗΘΕΝΤΟΣ».

Η κυνική ομολογία, ενός από τους πολλούς σύμβουλους-σωτήρες του Αμερικανού υπήκοου Τζέφρυ Παπανδρέου, του Ιταλού Σιόπα, ότι: « Όποιος έχει παιδιά 15 χρονών µπορεί να τους πει ότι... στα 30 τους η Ελλάδα θα προχωρεί δυναµικά...», επιβεβαιώνει την πλήρη υποταγή της χώρας μας στις αγορές τύπου Τζώρτζ Σόρος [György Schwartz] και στους «μεγάλους οίκους» του διεθνούς Σιωνισμού. Επιβεβαιώνει την κατάντια των ανερμάτιστων κυβερνήσεών μας που ασελγώντας ασύστολα επί του Έθνους το οδήγησαν υπό κατοχή καταδικάζοντας τις μελλοντικές γενιές στην ανυπαρξία και την απόγνωση.

Διεφθαρμένοι και επίορκοι ταγοί αδιαφορώντας για το μέλλον της Ελλάδος, της ιστορίας της και της νεολαία της, υπέγραψαν την καταδίκη της σε σκλαβιά στους υποτιθέμενους δανειστές. Το ανέντιμο ελληνικό κράτος, τα δουλόφρονα ελληνικά κόμματα και τα αργυρώνητα ελληνικά ιερατεία της προπαγάνδας δεν ΕΠΙΚΥΡΩΝΟΥΝ απλώς της διάλυση του ελληνικού Έθνους, αλλά και την προωθούν με υπερβάλλοντα ζήλο. Τα όποια όμως σχέδια «ευρείας μνημονιακής συναίνεσης» που ευελπιστεί να πετύχει η κατοχική κυβέρνηση ΓΑΠ με συνοδοιπόρους και δεκανίκια το ΛΑΟΣ, το ΔΗΣΥ της Ντόρας και τον Κουβέλη, δημιούργησαν έναν «πολιτικό» Φρανκενστάϊν που αρκεί μόνο μία σπίθα για να βγεί εκτός ελέγχου, με συνέπειες τραγικές για το Έθνος και υπεράνω κάθε φαντασίας.

Σήμερα, ως Έθνος, βιώνουμε την γενικευμένη ανομία, την πολιτική ένδεια, την κοινωνική ανεπάρκεια, την κατάπτωση και την παρακμή, την έκπτωση των αξιών, την απαξίωση των θεσμών και η φαυλοκρατία είναι στο αποκορύφωμά της αφού ΟΥΔΕΠΟΤΕ άλλοτε τόσοι λίγοι επέφεραν μέγιστη ζημία. Στην περιρρέουσα ατμόσφαιρα της διαφθοράς και του φαύλου εξουσιαστικού μηχανισμού, που γνωρίζει ημέρες δόξας, συντελέσθηκε η χειρότερη Συνταγματική εκτροπή που θα αποτελέσει την μαύρη σελίδα της Ελληνικής ιστορίας. Τώρα το Έθνος το έχουν κυκλώσει οι ορδές των ανόμων θεσμικών σφετεριστών, των εξωθεσμικών κέντρων και των «αγορών» και το κράτος είναι παραδομένο σε συμμορίες οι οποίες πιέζουν με την δράση τους για να υποβάλουν αποφάσεις στην πολιτική ηγεσία και να επιβάλλουν τη θέλησή τους σε μια «Κυβέρνηση Καραγκιόζηδων», ας μεταχειριστούμε την ρήση του πρώην Υπουργού, και σαν να μην έφτανε αυτό, προς λύπη του εχέφρονος Λαού, νοθεύουν την «Δημοκρατία» καταντώντας την Ελλάδα όνειδος της παγκόσμιας κοινωνίας δικαιώνοντας την κατά το 1907 ρήση του ενάρετου πολιτικού Δημητρίου Γούναρη: «Ερρέτω το κράτος αυτό, τοιούτον κράτος είναι εμπαιγμός της Ιστορίας».

Η Νεοταξική εξουσία των καιρών στοχεύει στη μεθοδευμένη γήρανση του συνολικού πληθυσμού της χώρας κλιμακώνοντας και επιταχύνοντας τις διαδικασίες της διάλυσης της ελληνικής κοινωνίας και του ελληνικού έθνους αφού η πείνα, ως το πλέον αποτελεσματικό όπλο, εξαθλιώνει και φέρνει σε κρίση οδύνης τον Λαό. Έτσι επέρχεται η πτώση!

Η δωσίλογη εξουσία, μέσω των ελεγχόμενων ΜΜΕ που ως οδαλίσκες αναπαράγουν την ενορχηστρωμένη προπαγάνδα και συντηρούν τον Λαό σε μια διαρκή ύπνωση και ένα βαθύ σκοτάδι, προκειμένου να μην αντιδράσει στις προθέσεις και στο διεστραμμένο σχέδιο των σκοτεινών δυνάμεων που επιδιώκουν να επιβάλουν την νέα τάξη, κατασκεύασε πολύ έντεχνα μία δουλική νοοτροπία, η οποία ρίζωσε βαθειά στην ελληνική κοινωνία τον φόβο. Οι πολίτες νοιώθουν ανασφαλείς. Το άγνωστο αύριο κατέστησε τον Έλληνα φοβικό και τα δείγματα αυτής της γενικευμένης φοβικής συμπεριφοράς τα διακρίνουμε παντού στην οργουελική πραγματικότητα που βιώνουμε μέσα σε μία κατ' επίφαση Δημοκρατία.

Το κατοχικό καθεστώς, υπό μια θαμπή βιτρίνα δημοκρατίας, υπέβαλε μία «νέα σκλαβιά» με κοινοβουλευτικό προσωπείο και προσέφερε το Έθνος βορά στους εχθρούς και το ίδιο, ως όργανο του κατακτητή και σε ρόλο ελεύθερου σκοπευτή, με την σφραγίδα της κοινοβουλευτικής ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑΣ εξοντώνει μια μια της κοινωνικές ομάδες.

Όμως και η εξαθλίωση προχωρά ακάθεκτη και το ποτάμι της οργής θα παρασύρει τα πάντα στο πέρασμά του. Το μίσος έχει ήδη φωλιάσει στην καρδιά του Έλληνα και το δηλητήριό του αρχίζει να κυριεύει τη λογική του. Η ανοχή της κοινωνίας εξαντλείται και η χειροβομβίδα της κοινωνικής αναταραχής έχει πλέον απασφαλιστεί. Τι θα γίνει αυτός ο λαός όταν κοντά ένα εκατομμύριο έχουν μείνει στο δρόμο, χωρίς δουλειά, χωρίς φαΐ, χωρίς αύριο, χωρίς ελπίδα; Κι αν ο κόσμος εξαγριωθεί; Θα συνεχίσει, άλλη μία φορά, την Εθνική καταστροφή και τον αλληλοσπαραγμό; Και τότε, ποιά δύναμη θα σώσει πλέον τους ληστοσυμμορίτες πολιτικούς;

Ήρθε λοιπόν ο καιρός που προφήτευε ο Μεγάλος μας Εθνικός ποιητής Κωστής Παλαμάς στο έργο του «Ο Δωδεκάλογος του Γύφτου»;

«Καί χορό τριγύρω σου θα στήσουν
Με βιολιά καί με ζουρνάδες
γύφτοι, Εβραίοι, αράπηδες, πασάδες
καί τα γόνατά τους θα λυγίσουν, οι τρανοί σου
καί θα γίνουν των ραγιάδων οι ραγιάδες...»

Και πού είναι οι ένοχοι; Ποιός ξεκίνησε την καταστροφή; Ποιός κατέστρωσε τα σχέδια του διαμελισμού της χώρας; Ποιός ξεπούλησε την εθνική μας αξιοπρέπεια; Ποιός πέρασε τη θηλιά της απόλυτης υποταγής στο λαιμό της Ελλάδας με την εθνοκτόνο πολιτική που εφάρμοσαν οι παλλακίδες της παγκόσμιας διακυβέρνησης και της Νέας Τάξης;

Και ενώ συμβαίνουν όλα αυτά τα τραγικά, υπό τους νόμους της «ομερτά» και των κωδίκων σιωπής τύπου μαφίας και κόζα νόστρα μεταξύ των απάτριδων καταστροφέων του ελληνικού Έθνους, ένας λαός άναυδος, προδομένος και περιθωριοποιημένος απορεί, αγωνιά και διερωτάται: Αυτό είναι το δικό μου αύριο; Αυτό είναι το αυριανό μου Έθνος;

Κι εμείς, όλοι οι «ΟΣΟΙ ΖΩΝΤΑΝΟΙ», υπακούοντας στην επιταγή της ακροτελεύτιας διατάξεως του Συντάγματος [άρθρο 120 παρ. 4] καλούμε τους Έλληνες σε συνειδησιακή, πνευματική και ηθική επανάσταση ΟΥΡΛΙΑΖΟΝΤΑΣ στεντόρεια: ΟΧΙ!! ΟΧΙ!! ΟΧΙ!! Καλούμε τον ΛΑΟ να σεβαστεί την Ιστορία του και να αντισταθεί, να σταθεί όρθιος στις επάλξεις του Έθνους, να πολεμήσει, να γκρεμίσει το έκτρωμα που επιχειρούν να δημιουργήσουν και να εκδικηθεί τιμωρώντας παραδειγματικά τους αδίστακτους πατριδέμπορους και τους βιαστές της αξιοπρέπειάς του. Καλούμε τους Έλληνες να ανακτήσουν την εθνική τους αυτοπεποίθηση και υπερηφάνεια γιατί έχουν χρέος στα νιάτα αυτού του τόπου και τους υπενθυμίζουμε το διαχρονικό αξίωμα αυτού του Έθνους που διέπει την ιστορική διαδρομή του, ότι: Την θέλησή του να ζήσει ουδέποτε την υπέταξε στην μοίρα του!!!

Οδυσσέας Τηλιγάδας
Αθήνα 04-12-2010


Περισσότερα: http://www.schizas.com

ΠΟΙΑ ΔΕΔΟΜΕΝΑ ΘΑ ΑΠΟΘΗΚΕΥΟΝΤΑΙ ΣΤΗΝ ΚΑΡΤΑ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΗ


ΕΤΣΙ ΒΛΕΠΟΥΝ ΟΙ ΕΥΡΩΠΑΙΟΙ , ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΔΡΑΜΑ

EURO : Ο ΔΥΝΑΣΤΗΣ ΜΑΣ


Τα μυστικά που του επιτρέπουν να λειτουργεί ως «εργαλείο» ιμπεριαλισμού.

Τα μυστικά, που του επιτρέπουν να βοηθά τα καρτέλ να λεηλατούν τους λαούς της Ευρώπης.



Έχει αναρωτηθεί κάποιος γιατί το Ευρώ έχει τα χαρακτηριστικά που έχει ως νόμισμα;
Είναι τυχαία ή μήπως εξυπηρετούν κάποια συγκεκριμένη στρατηγική;
Γιατί, για παράδειγμα, ενώ η Ε.Ε. μιμείται τις ΗΠΑ στην οικονομική πολιτική, δεν τις μιμήθηκε και στο θέμα του χαρτονομίσματος;
Γιατί, ενώ το δολάριο έχει στο σύνολο των χαρτονομισμάτων του το ίδιο μέγεθος και την ίδια σχεδιαστική φιλοσοφία, το Ευρώ δεν το μιμείται;
Γιατί το Ευρώ έχει ανισομεγέθη χαρτονομίσματα ανάλογα με την αξία που αποτυπώνεται πάνω τους;
Γιατί η "εικόνα" του κάθε χαρτονομίσματος είναι απευθείας ανάλογη της αξίας την οποία αντιπροσωπεύει;

Γιατί δεν υπάρχει χαρτονόμισμα του ενός Ευρώ;
Με ποια λογική και με ποιο σκεπτικό δημιούργησαν ένα κέρμα των δύο ευρώ, που είναι κάτι παραπάνω από δύο δολάρια;

Με ποια λογική και με ποιο σκεπτικό τα χαρτονομίσματα ξεκινούν από τα πέντε Ευρώ, που είναι κάτι παραπάνω από πέντε δολάρια;

Το Ευρώ ήταν εξ αρχής σχεδιασμένο, για να οδηγήσει στην κερδοσκοπία. Γιατί; Διότι αυτό εξυπηρετούσε την ιμπεριαλιστική πολιτική των Αμερικανών. Την πολιτική, που θα τους επέτρεπε να ελέγχουν απόλυτα την οικονομία της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Της πιο πλούσιας αγοράς του Πλανήτη. Χρησιμοποίησαν το Ευρώ, για να μπορέσουν να φέρουν την κατάσταση στα μέτρα τους. Ευνόησαν μια πολιτική, η οποία θα οδηγούσε στη λεηλασία των φτωχών από τους πλούσιους, τόσο στο επίπεδο των κρατών όσο και σ' αυτό των πολιτών. Το Ευρώ σχεδιάστηκε από την αρχή για να κάνει τους πλούσιους πλουσιότερους και τους φτωχούς φτωχότερους.

Ο Έλληνας σήμερα είναι φτωχός. Πιο φτωχός από οποιαδήποτε άλλη περίοδο της μεταπολεμικής ιστορίας. Ακόμα και μπροστά σε ένα περίπτερο είναι αδύναμος καταναλωτής. Διψάει και το σκέφτεται ν' αγοράσει ένα μπουκάλι νερό. Πεινάει και το σκέφτεται να πάρει ένα σάντουιτς. Δεν έχει πλέον χρήματα στην τσέπη του. Η ακρίβεια εξανεμίζει τον μισθό του. Η ακρίβεια τον έχει κάνει φτωχό. Ένας από τους λόγους, που μας οδήγησε στην ανεξέλεγκτη έκρηξη της ακρίβειας, ήταν το Ευρώ. Το νόμισμα, όχι από την άποψη την καθαρά οικονομική, η οποία έχει σχέση με τις ισοδυναμίες των νομισμάτων, αλλά από την άποψη του σχεδιασμού του, ως νόμισμα.

Αυτήν την έκρηξη ακρίβειας δεν μπόρεσε να τη σταματήσει κανένας, γιατί όλοι αιφνιδιάστηκαν. Στον αιφνιδιασμό αυτόν συνετέλεσαν δύο πράγματα. Η αξία και η μορφή του νέου νομίσματος, καθώς και η συναλλακτική νοοτροπία των πολιτών, η οποία είχε καλλιεργηθεί εξαιτίας των παλαιών νομισμάτων. Σε μια οικονομία, όπως η ελληνική με τα δεδομένα μικρά μεγέθη της και τη δεδομένη νοοτροπία της, μπήκε ένα ιδιόμορφο κέρμα. Ένα κέρμα τεράστιας αξίας. Όμως, σε μια οικονομία που "υποτιμούσε" το κέρμα, αυτό ήταν παγίδα. Οι αυξήσεις γίνονταν με τρόπο τον οποίο δεν μπορούσε ν' "αντιληφθεί" το κοινό.

Έδινε ο Έλληνας ένα κέρμα των επτακοσίων δραχμών, για να πάρει ένα αναψυκτικό —το οποίο την προηγούμενη ημέρα κόστιζε εξήντα δραχμές— και ντρεπόταν να ζητήσει ρέστα, γιατί απλούστατα στην προηγούμενη νομισματική πραγματικότητα το κέρμα ήταν ανύπαρκτης αξίας.


Αυτό ήταν παγίδα για τον καταναλωτή και γι' αυτόν ακριβώς τον λόγο έγινε. Τις αυξήσεις και τα κόστη οι Έλληνες μέχρι εκείνη τη στιγμή τα αντιλαμβάνονταν με έναν συγκεκριμένο τρόπο. Μέχρι τότε οι επτακόσιες δραχμές, που αποτυπωνόταν πάνω στο νέο κέρμα, ήταν γι' αυτούς σημαντικές, γιατί ήταν ένα σημαντικό πεντακοσάρικο και δύο επίσης σημαντικά εκατοστάρικα. Όταν το ίδιο ποσό έγινε κέρμα, δεν μπορούσαν να καταλάβουν τι συμβαίνει. Το αποτέλεσμα; Ένα ματσάκι μαϊντανό, που έκανε πενήντα δραχμές την προηγούμενη της αλλαγής του νομίσματος, έγινε ξαφνικά ένα ευρώ. Αυτό που άξιζε ένα ασήμαντο κέρμα, ξαφνικά και χωρίς αντίσταση, άξιζε την επόμενη μέρα ένα σημαντικό κέρμα. Αυτή η κολοσσιαία αύξηση οφείλεται καθαρά στον σχεδιασμό του νομίσματος. Αν δεν γινόταν αλλαγή του νομίσματος και ο μαϊντανός μέσα σε μια μέρα απαιτούσε για την απόκτησή του τρία εκατοστάρικα και πολλά κέρματα, θα γινόταν επανάσταση.

Τα ίδια έγιναν σχεδόν με όλα τα προϊόντα, χωρίς να υπάρχει καμία αντίδραση. Έγινε δηλαδή μια "στρογγυλοποίηση" εντελώς παράλογη. Ο λαός αφέθηκε στο έλεος των κερδοσκόπων και λεηλατήθηκε στην κυριολεξία. Αποταμιεύσεις πολλών ετών εξανεμίστηκαν μέσα σε μια στιγμή. Περιουσίες ολόκληρες χάθηκαν. Οι μισθοί χάνονταν στον δρόμο και δεν έφταναν πλέον μέχρι το σπίτι. Γιατί; Διότι δεν υπήρχαν άμυνες. Ενώ μέχρι τότε ο Έλληνας αισθανόταν ότι με ένα πεντακοσάρικο στην τσέπη είχε χρήματα πάνω του, την επόμενη μέρα είχε ένα κέρμα μεγαλύτερης αξίας και θεωρούσε ότι δεν έχει τίποτε. Λογικό είναι να το θεωρεί αυτό, γιατί δεν είχε τις απαιτούμενες άμυνες. Μέχρι τότε η άμυνά του στηριζόταν στην αξία των χαρτονομισμάτων.

Η άμυνα ενός λαού απέναντι στην ακρίβεια και την αισχροκέρδεια έχει σχέση με την καθημερινότητα. Είναι η άμυνα της νοικοκυράς, που βάζει για παράδειγμα ένα πεντακοσάρικο στο πορτοφόλι και γνωρίζει ότι μπορεί να πάει στο κρεοπωλείο και να πάρει τέσσερις μπριζόλες. Είναι η άμυνα του φοιτητή, που βγαίνει με ένα πεντακοσάρικο και γνωρίζει ότι με αυτό μπορεί να πάρει ένα πακέτο τσιγάρα και να πιει έναν καφέ στην καφετέρια. Είναι η άμυνα του συνταξιούχου, που θα βγάλει μια βόλτα τα εγγόνια του και μπορεί με ένα πεντακοσάρικο να τα ευχαριστήσει μπροστά από ένα περίπτερο. Όταν απειλούσες αυτό το χαρτονόμισμα, χτυπούσε "συναγερμός" για τον Έλληνα.

Χτυπούσε πραγματικός συναγερμός, γιατί προβλήματα λυμένα γίνονταν άλυτα. Η άμυνα για παράδειγμα του Έλληνα ήταν το χαρτονόμισμα του πεντακοσάρικου. Ήταν το χαρτονόμισμα, που έλυνε βασικά προβλήματα της καθημερινότητας. Εκεί υπήρχε ο έλεγχος της ακρίβειας. Ο λαός δηλαδή δεν "βλέπει" αυξήσεις σε ποσοστιαίες μονάδες. Δεν βλέπει το σύνολο της αγοράς. Δεν βλέπει το σύνολο της οικονομίας. Ο καθένας βλέπει αυτά τα οποία τον ενδιαφέρουν και όλοι μαζί ελέγχουν την αγορά. Ο φοιτητής δεν "βλέπει" την αύξηση στο κρέας και η νοικοκυρά δεν "βλέπει" την αύξηση στα τσιγάρα. Ο καθένας βλέπει αυτό το οποίο τον αφορά στην καθημερινότητά του και αντιλαμβάνεται την όποια αλλαγή επηρεάζει την καθημερινότητά του.

Όταν λοιπόν στο πεντακοσάρικο οι μπριζόλες από τέσσερις γίνουν τρεις, υπάρχει "συναγερμός", γιατί οι μπριζόλες δεν φτάνουν πλέον για όλους. Το πεντακοσάρικο δεν λύνει ένα πρόβλημα, το οποίο μέχρι τότε το έλυνε. Θα πρέπει η νοικοκυρά να πάρει κι άλλα χρήματα μαζί της και αυτό χτυπάει "συναγερμό". Όταν ακριβαίνει ο καφές, υπάρχει "συναγερμός", γιατί αλλάζει η καθημερινότητα του φοιτητή. Θα πάρει τσιγάρα, αλλά στη συνέχεια θα πρέπει να πάει σπίτι του. Δεν φτάνει το πεντακοσάρικο και για καφέ. Θα πρέπει να διαλέξει τι θα κάνει και αυτό χτυπάει "συναγερμό". Όταν ακριβαίνουν τα "ψιλικά" στα περίπτερα, ο συνταξιούχος δεν μπορεί να ικανοποιήσει τα εγγόνια του και αυτό επίσης χτυπάει "συναγερμό".

Με το Ευρώ έπαψε να υπάρχει αυτός ο "συναγερμός" και εκεί παγιδεύτηκαν οι Έλληνες. Ως αξία ήταν μεγαλύτερη από τη "γραμμή" άμυνάς τους, αλλά ήταν κέρμα. Οι Έλληνες υποτιμούσαν τα κέρματα. Δεν τα γνώριζαν. Δεν τους έλυναν προβλήματα της καθημερινότητας και ως εκ τούτου έπρεπε να πάρουν αριθμομηχανή για να καταλάβουν τι συμβαίνει. Στο μεσοδιάστημα αυτό έγιναν όλα τα κερδοσκοπικά εγκλήματα. Η αγορά παραδόθηκε στους κερδοσκόπους, γιατί, όταν απειλούσες το κέρμα των δύο Ευρώ, δεν υπήρχε "συναγερμός". Υπήρχε αδράνεια. Έπινε ο Έλληνας έναν καφέ και άφηνε φιλοδώρημα μεγαλύτερης αξίας απ' όσο κόστιζε ο ίδιος ο καφές την περίοδο της δραχμής, λίγες μέρες πριν.
Αυτόν τον άθλιο και πονηρό σχεδιασμό εξυπηρετούσε όλη η γκάμα των νομισμάτων των Ευρώ. Δεν ήταν μόνον το κολοσσιαίας αξίας κέρμα των δύο Ευρώ. Τα ανάλογα έγιναν και με τα χαρτονομίσματα.

Εκ του πονηρού επιλέχθηκε η ανισότητα στο μέγεθος των χαρτονομισμάτων ανάλογα με την αξία τους. Γιατί; Για να εξευτελίσουν το πιο ασήμαντο από αυτά. Το σημαντικό ποσό των πέντε ευρώ αποτυπώθηκε σε ένα γελοίο χαρτονόμισμα, το οποίο σχεδιάστηκε εξ’ αρχής για να υποτιμάται η αξία του. Ένα ισχυρό χιλιάρικο, ένα λιγότερο ισχυρό πεντακοσάρικο και δύο αδύναμα εκατοστάρικα της προηγούμενης ημέρας έγιναν ένα γελοίο χαρτονόμισμα, που ντρεπόσουν να το βγάλεις από την τσέπη. Ένα χαρτονόμισμα, που έμοιαζε με το προηγούμενο πενηντάρικο και "φώναζε" ότι είναι ασήμαντης αξίας. Ένα χαρτονόμισμα, που ήταν άξιο για να βρίσκεται μόνον σε χέρια φτωχών.

Αυτά όλα ήταν παγίδα. Παγίδα των ισχυρών, για να λεηλατήσουν τους πάντες. Παγίδα μεθοδευμένη από τους Αμερικανούς, για να μην τους διώξουν οι Ευρωπαίοι από την αγορά της Ε.Ε.. Επιδίωξή τους ήταν να "σπρώξουν" τους Ευρωπαίους βιομηχάνους στη λεηλασία των αδυνάτων κρατών, ώστε να μην αντιδρούν στον ιμπεριαλισμό τους. Να μην αντιδρούν οι βιομήχανοι στην αμερικανική λεηλασία των εθνικών τους αγορών. Αυτός ο σχεδιασμός έγινε με στόχο να λεηλατηθούν όλοι οι φτωχοί λαοί της Ευρώπης. Μέσω του εγκληματικού σχεδιασμού του νομίσματος του Ευρώ οι Αμερικανοί θέλησαν να αποζημιώσουν τους ισχυρούς Ευρωπαίους, οι οποίοι θίγονταν από την αμερικανική μονοκρατορία στην ευρωπαϊκή αγορά. Για τα εργοστάσια που έκλειναν θέλησαν να τους δώσουν ως αποζημίωση ξενοδοχεία στην Ελλάδα, φέουδα στην Πολωνία ή σούπερ μάρκετ στην Ισπανία.

Για να μην διαμαρτύρονται λοιπόν όλοι αυτοί οι αναγκαστικά πρώην βιομήχανοι, τους "έσπρωξαν" προς τη λεηλασία των υπόλοιπων Ευρωπαίων. Υπήρχε δηλαδή ένας σχεδιασμός, ο οποίος θα προσπαθούσε να φέρει τους φτωχούς σε δυσχερή θέση, ώστε να παγιδευτούν και να λεηλατηθούν. Να παγιδευτούν και να χάσουν τις οικονομίες τους και ταυτόχρονα να ξεπουλήσουν τις περιουσίες τους. Αυτό έγινε με το Ευρώ και την αντικατάσταση των εθνικών νομισμάτων. Πώς έγινε; Με τον εξής απλό τρόπο. Την επομένη της αντικατάστασης των νομισμάτων και ενώ στο επίπεδο των μισθών έγινε —με θρησκευτική ευλάβεια— η μετατροπή του εθνικού νομίσματος σε ευρώ, δεν έγινε το ίδιο στην αγορά. Στην αγορά είχαμε "έκρηξη" ακρίβειας.

Όλα τα κράτη, τα οποία μέχρι τότε είχαν ασήμαντης αξίας νομίσματα και άρα ασημαντότατης αξίας κέρματα, λεηλατήθηκαν. Οι μόνοι, που ήταν κάπως ασφαλείς σ' αυτόν τον σχεδιασμό, ήταν οι ισχυροί λαοί, οι οποίοι λόγω των ισχυρών τους νομισμάτων είχαν την απαιτούμενη νοοτροπία να χειριστούν την υπόθεση κέρμα με έναν πιο σοβαρό τρόπο. Όλοι οι υπόλοιποι την "πάτησαν". Κράτη, όπως η Ελλάδα, η Πορτογαλία, η Ιταλία ή η Ισπανία, λεηλατήθηκαν στην κυριολεξία από την έκρηξη της ακρίβειας.
Εκεί ήταν όλο το παιχνίδι. Οι Αμερικανοί και οι ισχυροί Ευρωπαίοι έλεγξαν τα πάντα. Οι Αμερικανοί ως παραγωγοί και οι ισχυροί Ευρωπαίοι ως έμποροι αντιπρόσωποί τους. Μπήκαν οι ευρωπαϊκές εταιρείες των μεγάλων σούπερ μάρκετ μέσα στις εθνικές αγορές και λεηλάτησαν τους πάντες. Μπήκαν οι ευρωπαϊκές εταιρείες στις εθνικές αγορές και μέσω αυτών μετέφεραν σε όλα τα κράτη τα προϊόντα των αμερικανικών πολυεθνικών. Όσο πιο φτωχό το κράτος, τόσο μεγαλύτερη ακρίβεια και αισχροκέρδεια.

Όλοι ευχαριστημένοι. Ελέγχοντας οι ιμπεριαλιστές τις εθνικές αγορές, στην ουσία έλεγχαν τα κράτη.
Με το νέο νόμισμα να ευνοεί την κερδοσκοπία τους, κατέστρεψαν τα πάντα. Πήραν ένα "μπουρί" στην κυριολεξία και ρούφηξαν τον αποταμιευμένο πλούτο των λαών. Έναν πλούτο, ο οποίος είχε την "προβολή" του στο εθνικό κεφάλαιο. Αυτό το κεφάλαιο ήταν ο στόχος τους και αυτό διεκδικούσαν. Όταν το "εύκολο" Ευρώ τους επέτρεπε να συλλέγουν τον διαθέσιμο πλούτο της αγοράς, ήταν εύκολο ν' αρχίσουν ν' αρπάζουν κεφάλαιο. Με τα χρήματα των Ελλήνων θα αγοραστούν από Αμερικανούς και Ευρωπαίους οι μεγάλες και αμύθητης αξίας ΔΕΚΟ. Με τα ίδια τους τα χρήματά θα εξαγοραστεί η πατρίδα τους.

Για να καταλάβει κάποιος πόσο ύπουλη και πρόστυχη ήταν η μεθόδευση αυτή, θα πρέπει να σκεφτεί με τον εξής πονηρό τρόπο. Ποιο κράτος και ποια οικονομία υποτίθεται "μιμείται" η ενιαία Ευρώπη; Τις ΗΠΑ. Τι νόμισμα έχουν οι ΗΠΑ; Το δολάριο. Το μικρότερης αξίας από το Ευρώ δολάριο. Τα χαρτονομίσματα όμως των ΗΠΑ έχουν μια συγκεκριμένη λογική. Το χαρτονόμισμα του ενός δολαρίου δεν διαφέρει ούτε στη σχεδιαστική του λογική ούτε στο μέγεθος από το εκατοδόλαρο. Μόνον στα πρόσωπα των προέδρων που απεικονίζονται πάνω σ' αυτά διαφέρουν. Γιατί; Για να προστατεύεται η αξία του νομίσματος. Για να προστατεύεται η αγορά από τους κερδοσκόπους. Για να αποτελεί την πρώτη γραμμή άμυνας του Αμερικανού καταναλωτή.

Στο χαρτονόμισμα του ενός δολαρίου βρίσκεται η άμυνα του Αμερικανού καταναλωτή απέναντι στις κερδοσκοπικές δυνάμεις της αμερικανικής αγοράς. Αυτό συνδέεται με την καθημερινότητά του. Ο Αμερικανός αντιλαμβάνεται την πορεία της οικονομίας από τη δύναμη αυτού του χαρτονομίσματος. Από τη σχέση του με το μεροκάματο. Από τη σχέση του με τη βενζίνη. Από τη σχέση του με το κρέας. Από αυτήν τη σχέση κρίνει κυβερνήσεις και οικονομικές πολιτικές. Δεν το δίνει εύκολα. Δεν αφήνει να το εξευτελίσουν οι κερδοσκόποι. Με σέντς γύρω από το δολάριο "παίζουν" οι αυξήσεις. Αυτά να σέντς ανεβάζουν και κατεβάζουν κυβερνήσεις. Στην Ευρώπη όλα αυτά δεν υπάρχουν, γιατί απλούστατα επιδιώκονταν άλλα πράγματα. Επιδιωκόταν να παραδοθούν τα πάντα στους κερδοσκόπους.

Αυτά τα οποία συνέφεραν τους Αμερικανούς στις ΗΠΑ, δεν τους συνέφεραν στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Αυτά τα οποία "θωράκιζαν" τον αμερικανικό λαό στις ΗΠΑ, δεν επιθυμούσαν να τα "μεταφέρουν" στην Ευρώπη. Τους Ευρωπαίους οι Αμερικανοί τους ήθελαν "αθωράκιστους" και άρα ευάλωτους στη λεηλασία των κερδοσκόπων. Γι' αυτόν τον λόγο ακολουθήθηκε αυτή η ύπουλη τακτική στον σχεδιασμό του ευρωπαϊκού νομίσματος. Τα πάντα έγιναν με στόχο να σπάσουν οι όποιες άμυνες θα μπορούσαν να δημιουργηθούν. Ακόμα και το χαρτονόμισμα των πέντε Ευρώ, το οποίο ισοδυναμεί με έξι σχεδόν δολάρια, δεν μπορεί ν' αποτελέσει άμυνα. Σε μια φτωχή οικονομία, όπως η Ελληνική, όπου η άμυνα ήταν το πεντακοσάρικο και άρα το ενάμιση περίπου Ευρώ, σήμερα δεν μπορεί να κάνει άμυνα ούτε το πεντάευρω με την τριπλάσια σχεδόν αξία.

Αυτό είναι το πρόβλημα με το πεντάευρω. Από τη φύση του είναι γελοίο και "φωνάζει" για την ασημαντότητά του. Ενώ αντιπροσωπεύει το ένα τέταρτο σχεδόν του ημερομισθίου, δεν δείχνει καμία αξία. Το χάνεις και δεν σε απασχολεί καθόλου η απώλειά του, εφόσον κι όταν υπάρχει δεν λύνει κανένα πρόβλημα. Αυτό είναι το όλο θέμα. Ενώ αποτυπώνει μεγάλη αξία πάνω του, δεν το δείχνει. Ενώ αποτυπώνει ένα ποσό, που σε δραχμές αντιπροσώπευε μια "καλή" καθημερινότητα ενός φοιτητή για τρεις τέσσερις μέρες, σήμερα δεν αντιπροσωπεύει απολύτως τίποτε. Ενώ ένας φοιτητής —την προηγούμενη ημέρα της αλλαγής— αν έχανε χίλιες επτακόσιες δραχμές θα ξεσήκωνε τον κόσμο, σήμερα, αν χάσει πέντε Ευρώ, δεν τον ενδιαφέρει. Γιατί; Διότι χίλιες επτακόσιες δραχμές ήταν μια "ποιότητα" ζωής για κάποιες ημέρες, ενώ πέντε Ευρώ δεν είναι τίποτε παραπάνω από έναν καφέ. Για έναν καφέ δεν ξεσηκώνει κανένας τον κόσμο.

Αυτά γνώριζαν οι κερδοσκόποι και αυτά εκμεταλλεύτηκαν εις βάρος του κόσμου. Γνωρίζοντας τις συνήθειες των Ελλήνων, τους ρήμαξαν στην κυριολεξία. Το αποτέλεσμα; Τραγικό. Ο Έλληνας εργάζεται για είκοσι ευρώ την ημέρα και ένα φακελάκι με μαστίχες στοιχίζει ένα ευρώ. Το ένα εικοστό του ημερήσιου κόπου του Έλληνα έγινε ένα φακελάκι μαστίχες ή ένα κουλούρι ή ένα μπουκάλι νερό ή ένα μικρό σακουλάκι με πατατάκια κλπ.. Ο Έλληνας δηλαδή εργάζεται για είκοσι κουλούρια την ημέρα. Έφτασε στο σημείο να δίνει ένα τέταρτο του ημερομισθίου του, για να πάρει το παιδί του ένα γάλα και μια τυρόπιτα στο σχολείο. Είναι φτωχός. Είναι θεόφτωχος. Δεν τολμάει να πλησιάσει με το παιδί του ούτε το περίπτερο της γειτονιάς. Δεν του φτάνει το μεροκάματό του να το ευχαριστήσει ούτε στο περίπτερο. Όταν αυτό συμβαίνει στους εργαζόμενους, ευνόητο είναι ότι τα ίδια και χειρότερα συμβαίνουν στους συνταξιούχους. Ντρέπεται ο συνταξιούχος τα εγγόνια του, γιατί δεν έχει να τους δώσει χρήματα να πάρουν ένα παγωτό.

Όλα αυτά όμως σε οικονομικό επίπεδο σημαίνουν κάτι. Τι σημαίνουν; Ότι κάτι συνέβη και έφτασε ο Έλληνας στο επίπεδο αυτό. Κάτι συνέβη και έγινε μέσα σε λίγες ημέρες φτωχός. Όταν, για παράδειγμα, εξαιτίας του Ευρώ ο μισθός προκύπτει από μια απλή αντικατάσταση του νομίσματος και ταυτόχρονα όλα τα προϊόντα πενταπλασιάζουν την αξία τους, ευνόητο είναι ότι ο μισθός υποπενταπλασιάζεται. Όταν σε μια δεδομένη οικονομία ο μισθός υποπενταπλασιάζεται μέσα σε λίγες μέρες, ευνόητο είναι ότι ο εργαζόμενος θα ψάξει να βρει λύση για να λύσει το πρόβλημά του. Πρόβλημα, το οποίο γίνεται πλέον πρόβλημα επιβίωσης.

Από αυτήν την αγωνία των εργαζομένων να επιβιώσουν προκύπτουν όλα τα σημερινά κοινωνικά προβλήματα. Το δικομματικό κράτος, που εξυπηρετεί τα συμφέροντα των "αφεντικών", έπαιξε με τα ένστικτα του λαού. Δίχασε τον λαό, για να παίξει με "ψίχουλα" εύνοιας. Άρχισε να μοιράζει "ψίχουλα" εύνοιας, για ν' αποκτήσει υποστηρικτές. Στο σημείο αυτό μπαίνουν οι δημόσιοι υπάλληλοι ως παράγοντες της οικονομίας. Στην εποχή της δραχμής οι δημόσιοι υπάλληλοι δεν ήταν ευνοημένοι. Ήταν ταυτισμένα τα συμφέροντά τους με αυτά των υπαλλήλων του ιδιωτικού τομέα. Όταν άρχισε η μεγάλη λεηλασία, αυτοί όλοι ψευτοευνοήθηκαν με "ψίχουλα". Ενώ δηλαδή το Ευρώ τους κατέστρεφε ως εργαζόμενους, με λίγα "ψίχουλα" εύνοιας έγιναν σύμμαχοι του δικομματισμού. Νόμιζαν ότι, ταυτιζόμενοι με αυτούς που ελέγχουν την εξουσία και το κράτος, θα επιβίωναν, όταν οι άλλοι δεν θα τα κατάφερναν.

Σε έναν κόσμο φτωχό αυτοί νόμιζαν ότι ήταν ευνοημένοι. Δεν έβλεπαν τα πραγματικά δεδομένα και στηριζόμενοι στα ένστικτά τους, στήριξαν τους κλέφτες και τους δωσίλογους των ιμπεριαλιστών. Αφέθηκαν να διεκδικούν και νόμιζαν ότι κέρδιζαν από τις διεκδικήσεις τους, ενώ στην πραγματικότητα δεν ξέφευγαν από τη φτώχεια. Απλά είναι τα πράγματα. Όταν ο μισθός υποπενταπλασιάζεται εξαιτίας της ακρίβειας και της αισχροκέρδειας, απαιτείται πενταπλασιασμός του, για να βρίσκεται κάποιος στο αρχικό σημείο.

Αν δηλαδή σημείο αναφοράς της ελληνικής οικονομίας είναι τα εξακόσια ευρώ του ιδιωτικού τομέα, αυτό σημαίνει ότι οι δημόσιοι υπάλληλοι, για να βρίσκονται στο αγοραστικό επίπεδο της εποχής της δραχμής, θα πρέπει σήμερα να παίρνουν περίπου τρεις χιλιάδες Ευρώ. Από εκεί και πέρα, για να είναι πραγματικά ευνοημένοι, θα πρέπει να παίρνουν ακόμα περισσότερα από αυτά. Παίρνουν τόσα; Όχι βέβαια. Άρα, τζάμπα νερό κουβαλάνε. Παίρνουν στην καλύτερη περίπτωση χίλια και κάτι ψιλά, με κλάματα και παρακάλια, ευρισκόμενοι σε μόνιμη ομηρία των κομμάτων. Αντί με τον κόπο τους να παίρνουν είκοσι κουλούρια την ημέρα, παίρνουν τριάντα. "Μέγα" επίτευγμα του συνδικαλισμού τους. Για δέκα κουλούρια την ημέρα έγιναν διχαστικός παράγοντας της κοινωνίας και σύμμαχοι των κλεφτών.

Αν ο διχασμός των εργαζομένων ήταν το ένα μεγάλο κοινωνικό πρόβλημα, το οποίο προέκυψε από το Ευρώ, το άλλο μεγάλο πρόβλημα ήταν το πρόβλημα των δανείων. Από τη στιγμή που ο Έλληνας με την εργασία του δεν μπορεί να διαχειριστεί την καθημερινότητά του, ήταν θέμα χρόνου να πέσει στα χέρια των τοκογλύφων των τραπεζών. Όταν εργάζεται κάποιος για είκοσι κουλούρια την ημέρα, πώς θα επιβιώσει; Πώς θα εκτελέσει τα "ειδικά" καθήκοντά του, που είναι πολυδάπανα; Πώς θα σπουδάσει ένα παιδί; Πώς θα παντρέψει ένα παιδί; Πώς θα το βοηθήσει να ξεκινήσει τη ζωή του; Μιλάμε για σημαντικά πράγματα. Δεν μιλάμε για διακοπές ή δώρα. Μιλάμε για καθήκοντα. Για καθήκοντα, τα οποία ένας εργαζόμενος πρέπει να εκτελέσει με το μόνο μέσο που διαθέτει και είναι η εργασία του.

Όταν αυτό το μέσο δεν φτάνει, τι κάνεις; Αναζητάς λύση. Ξεπουλάς την περιουσία σου για να επιβιώσεις. Αυτό έγινε στην Ελλάδα. Οι πάντες βρήκαν τη "λύση" στις τράπεζες. Οι τράπεζες όμως δεν χαρίζουν χρήμα. Οι τράπεζες δίνουν χρήμα με υποθήκες. Στην εποχή της δραχμής οι Έλληνες δεν γνώριζαν τις τράπεζες. Οι τράπεζες αφορούσαν τους επιχειρηματίες και μόνον. Τα υποκαταστήματά τους ήταν ελάχιστα. Οι Έλληνες στις τράπεζες απλά αποταμίευαν. Αποταμίευση τι σημαίνει; Ότι αυτός ο οποίος την κάνει όχι μόνον επιβιώνει, αλλά και του περισσεύουν.

Σήμερα όλα αυτά δεν συμβαίνουν. Οι Έλληνες όχι μόνον δεν αποταμιεύουν, αλλά δανείζονται για να επιβιώσουν. Δεν τους φτάνουν αυτά τα οποία παίρνουν. Τα υποκαταστήματα των τραπεζών έχουν γίνει πιο πολλά από τα περίπτερα. Αυτό είναι το πρόβλημα πλέον. Οι Έλληνες δεν μπορούν να επιβιώσουν. Οι Έλληνες στράφηκαν στις τράπεζες και υποθήκευσαν τις περιουσίες τους για να επιβιώσουν. Δεν μπορούν πλέον να επιβιώσουν. Ξεπουλάνε την περιουσία τους, για να το καταφέρουν. Καθημερινά και για αστεία δάνεια βγαίνουν στο "σφυρί" περιουσίες, που φτιάχτηκαν με άπειρο κόπο και πολύ ιδρώτα.

Στο σημείο αυτό φαίνεται η συνενοχή των δύο μεγάλων κομμάτων στη λεηλασία αυτήν. Τα δύο μεγάλα κόμματα βοήθησαν τις τράπεζες να κατακλέψουν τον κόσμο. Παρέδωσαν τον κόσμο στις αθλιότητές τους. Επέτρεψαν στις τράπεζες να κάνουν παράνομη κι εγκληματική "πλύση" εγκεφάλου μέσω των ΜΜΕ. "Πλύση" εγκεφάλου είναι να επιτρέπεις στις τράπεζες να ισχυρίζονται στις τηλεοπτικές διαφημίσεις τους ότι μέσω των δανείων μπορείς να κάνεις μόνος σου αύξηση στον μισθό σου. Το ακόμα χειρότερο ήταν ότι επέτρεψαν στις τράπεζες να εκμεταλλευτούν τα ένστικτα επιβίωσης του λαού και να τον "σπρώξουν" στην κυριολεξία στο κρεματόριο του χρηματιστηρίου. Ο ίδιος ο πρωθυπουργός εκείνης της εποχής τις βοήθησε στην προπαγάνδα τους. Γιατί; Για να "φάνε" οι τράπεζες την περιουσία των Ελλήνων. Για να τους αρπάξουν τα σπίτια τους. Με ποιο σκοπό; Να τα πουλήσουν σε ξένους. Σε πλούσιους ξένους.

Αυτό, δηλαδή, που ήταν το αρχικό ζητούμενο για τους ιμπεριαλιστές. Να "αποζημιωθούν" οι ισχυροί Ευρωπαίοι με τις περιουσίες των φτωχών Ευρωπαίων. Για να μην σταματήσει η παντοκρατορία των αμερικανικών πολυεθνικών τύπου Coca-Cola, Texaco, Nike, Mc Donald’s κλπ., στην ευρωπαϊκή αγορά, να αποζημιωθούν οι ισχυροί Ευρωπαίοι με ΔΕΗ, ΟΤΕ, αεροδρόμια, λιμάνια, ελληνικά νησιά κλπ.. Κοντά σ' αυτούς τους πανίσχυρους παράγοντες "αποζημιώνονται" και οι πολίτες των ισχυρών κρατών, που έρχονται στη "Μπανανία" και αγοράζουν τζάμπα περιουσία. Με χρήματα, που ο Βρετανός ή ο Γερμανός δεν αγοράζει στην πατρίδα του ούτε ένα κοτέτσι, έρχεται στην Ελλάδα και παριστάνει τον "επενδυτή". Αγοράζει εξοχικό σε "εξωτικό" περιβάλλον.

Αυτήν τη στιγμή οι μεγαλύτεροι ιδιοκτήτες ακινήτων στην Ελλάδα είναι οι τράπεζες. Με πλειστηριασμούς και εκβιασμούς έχουν αρπάξει τα πάντα. Ενάμιση εκατομμύριο ξένοι είναι ιδιοκτήτες ακινήτων στη μικρή Ελλάδα των δέκα εκατομμυρίων. Άλλοι τόσοι περιμένουν "ευκαιρίες". Τι σημαίνει "ευκαιρίες"; Περιουσίες κατεστραμμένων Ελλήνων. Περιουσίες, που βγήκαν στο "σφυρί", για να σπουδάσει ή να παντρευτεί ένα παιδί. Οι τράπεζες εξυπηρέτησαν τους ιμπεριαλιστές και γι' αυτό αφέθηκαν να διαπράξουν εγκλήματα εις βάρος των Ελλήνων. Αφέθηκαν να τους κάνουν "πλύση" εγκεφάλου και να τους αρπάξουν τις περιουσίες.

Όλα αυτά είναι εγκλήματα. Εγκλήματα, στα οποία συμμετείχαν προδότες πολιτικοί. Πολιτικοί λακέδες των ιμπεριαλιστών. Εγκλήματα, τα οποία διαπράχθηκαν όχι μόνον εις βάρος των Ελλήνων, αλλά εις βάρος του συνόλου των φτωχών ευρωπαϊκών λαών.

Πρέπει όλοι οι ευρωπαϊκοί λαοί να διαμαρτυρηθούν για τον σχεδιασμό του νομίσματος. Πρέπει να μιμηθούμε την αμερικανική λογική και να κάνουμε απόρθητη άμυνά μας το χαρτονόμισμα του ενός Ευρώ, το οποίο σήμερα δεν υπάρχει. Πρέπει η λογική του σχεδιασμού και το μέγεθος των ευρωπαϊκών χαρτονομισμάτων να είναι κοινή για όλα τα χαρτονομίσματα.

Εμείς, ως Έλληνες, πρέπει να νοικοκυρέψουμε την οικονομία μας. Πρέπει να γυρίσουμε τον χρόνο "πίσω", ώστε να αποτυπωθούν πάνω σ' αυτό οι πραγματικές αξίες της εθνικής μας οικονομίας. Γιατί; Γιατί σ' εκείνον τον χρόνο έχουν αποτυπωθεί τα σημερινά ημερομίσθια. Τα σημερινά εξακόσια ευρώ του μισθού του Έλληνα έχουν σχέση με τις τιμές εκείνης της εποχής. Έχουν σχέση με τις "άμυνες" εκείνης της εποχής. Άρα, αν θέλουμε να βρούμε μια ισορροπία, θα πρέπει να αναπροσαρμοστούν οι τιμές στο σύνολό τους.

Μιλάμε για εγκληματικές πολιτικές. Μιλάμε για προδοσία των Ευρωπαίων πολιτών από συγκεκριμένους άθλιους γραφειοκράτες των Βρυξελλών. Αν θέλουμε να θεωρούμε τους εαυτούς μας Ευρωπαίους, θα πρέπει να γίνουν έρευνες και να καταλογιστούν ποινικές ευθύνες σ' αυτούς τους προδότες. Να ερευνηθούν οι σχέσεις τους με τις αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες. Να ερευνηθούν τα "πόθεν έσχες" τους. Πρέπει αυτοί οι άνθρωποι να τελειώσουν τις ζωές τους στις φυλακές. Κανένας και ποτέ δεν έκανε τόσο πολύ κακό σε τόσους πολλούς ανθρώπους.

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΤΡΑΪΑΝΟΥ
Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο - ΕΑΜ Β’

Κυριακή 5 Δεκεμβρίου 2010

Η ΕΛΛΑΣ ΤΩΝ ΓΡΑΙΚΥΛΩΝ


Στρίβουν αγάλματα, κλείνουν σταθμούς
του Τηλέμαχου Κόκκου
29/11/2010

Η Ιστορία είναι παλιά, οι φωτογραφίες πρόσφατες, το περιστατικό επίκαιρο. Καταδεικνύει μια διαχρονική ενδοτικότητα, που πιθανό να αποτελεί και τη ρίζα της σημερινής κατάστασης στη χώρα μας.
Πριν από αρκετά χρόνια, επί πρώην Γιουγκοσλαβίας, ένα άγαλμα του Μεγαλέξανδρου είχε στηθεί στο προαύλιο του Δημοτικού Σχολείου του μεθοριακού χωριού Νίκης Φλώρινας.
Αργότερα, το άγαλμα μεταφέρθηκε στα σύνορα, με τον Μεγαλέξανδρο να κοιτά προς τα Σκόπια, θυμίζοντας στους γείτονες την Ιστορία μας.
Το γεγονός ενόχλησε την «Δημοκρατία της Μακεδονίας», που τότε ανήκε στην Ομοσπονδία της Γιουγκοσλαβίας. Το Βελιγράδι θεώρησε πως η θέση του αγάλματος, με τον Μακεδόνα πολεμιστή να κοιτά προς βορράν, υπέκρυπτε… επεκτατικές βλέψεις της Ελλάδας εις βάρος των Σκοπίων. Ζήτησαν, λοιπόν, να… στρίψουμε το άγαλμα, ώστε να μην αποτελεί πλέον «απειλή». Και, ώ του θαύματος!, η Αθήνα δέχθηκε να αλλάξει φορά το άγαλμα, που δεν βρίσκει ησυχία, και να κοιτάζει προς την Ελλάδα.


Το επίμονο βλέμμα του Μακεδόνα πολεμιστή τώρα χαμήλωσε και , -γιατί όχι; - , δάκρυσε. Άλλωστε ακούει πως στην FYROM στήνονται συνεχώς πολλά αγάλματα, τεράστια, ενώ ονόματα μακεδονικών πόλεων μας δίνονται στις οδούς εκεί.

Υποτίθεται πώς έχουμε (;) ιδιαίτερη ευαισθησία στα εθνικά μας θέματα. Αν, όμως, δεχόμαστε να στρίβουμε τα αγάλματά μας καταπώς βολεύει τους γείτονες, τότε κάθε άλλο παρά απορίας άξιον είναι που φθάσαμε στο σημείο να δεχθούμε την κατάργηση της εθνικής μας κυριαρχίας, λόγω του τεράστιου χρέους. Απόδειξη δε ότι οι γείτονες κάνουν ό,τι θέλουν και στο εσωτερικό και στο εξωτερικό, είναι η απόφαση που έλαβε η σκοπιανή κυβέρνηση να κλείσει τον ανεξάρτητο τηλεοπτικό σταθμό Α-1, που είχε ιδρυθεί στις 22 Ιανουαρίου του 1993 και ασκούσε σκληρή κριτική στο VMRO και προσωπικά στον πρωθυπουργό Γκρουέφσκι.
Από τις πρώτες πρωινές ώρες της περασμένης Παρασκευής, αστυνομικοί υπό τις διαταγές υψηλόβαθμων αξιωματικών που πρόσκεινται στο κυβερνών κόμμα, μπλόκαραν την είσοδο των γραφείων του ιδιωτικού τηλεοπτικού σταθμού και διέκοψαν την λειτουργία του.
Πολλοί υποστηρικτές του εξαιρετικά δημοφιλούς σταθμού έσπευσαν στην περιοχή για συμπαράσταση, ενώ το κτίριο βρισκόταν υπό πολιορκία και υπήρχαν πληροφορίες ακόμη και για ξυλοδαρμό δημοσιογράφων – ακόμη και του ίδιου του αρχισυντάκτη Μλάντεν Γκαντικόφσκι.

Λόγω της σοβαρότητας της κατάστασης συνεδρίασε εκτάκτως το ραδιοτηλεοπτικό συμβούλιο. Προκειμένου να εμποδιστεί η πρόσβαση στην περιοχή, αποκλείστηκε ολόκληρη σιδηροδρομική γραμμή, αυτή που οδηγούσε στις εγκαταστάσεις του σταθμού. Στη γειτονική χώρα, πολλά ΜΜΕ αναφέρουν ότι η κατάσταση αποτελεί δοκιμασία για την Δημοκρατία στη χώρα και ολέθριο χτύπημα στην ελευθερία της έκφρασης.



YΠΕΡ ΤΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ : Η ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΕΚΣΤΡΑΤΕΙΑ

Προσωπικα στοιχεία

Translation

Free Translation

Αναγνώστες

AddThis

Share |

0 SAVAS

0 SAVAS
Ο ΓΟΛΓΟΘΑΣ

TO NAYΑΓΙΟ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗ

TO NAYΑΓΙΟ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗ

VAS VAS .. 0 SAVAS

VAS VAS .. 0 SAVAS
ΦΕΡΤΕ ΠΙΣΩ ΤΑ ΚΛΕΜΜΕΝΑ

Αρχειοθήκη ιστολογίου

Blogs in Serras

Serres Blogs

ΕΠΙΣΚΕΨΕΙΣ