Σάββατο 31 Δεκεμβρίου 2011

ΦΟΒΙΣΜΕΝΟΣ Ο ΜΕΓΑΛΟΜΕΤΟΧΟΣ ΤΟΥ ΠΑΝΣΕΡΡΑΪΚΟΥ



  Σήμερα ο Πρόεδρος και μεγαλομέτοχος της ΠΑΕ ΠΑΝΣΕΡΡΑΪΚΟΣ που σύμφωνα επίσημα στοιχεία της εταιρείας φέρεται να κατέχει 1.524.829 ονομαστικές μετοχές που εκπροσωπούν περίπου το 87% του μετοχικού κεφαλαίου ήταν η τραγική φιγούρα της Ετήσιας Τακτικής Συνέλευσης της ΠΑΕ όπου με δικολαβίστικα επιχειρήματα απέκλεισε την συμμετοχή τριών μικρομετόχων οι οποίοι συνολικά κατείχαν μόλις 195 μετοχές.

Τι μπορεί να φοβάται ο κ. Πρόεδρος από 195 μετοχές ;

Δευτέρα 26 Δεκεμβρίου 2011

ΡΕ ΚΑΛΩΣ ΤΟΝ ΞΑΔΕΛΦΟ


  Ο ΔΙΚΟΣ ΜΑΣ ΔΙΟΓΕΝΗΣ ΔΑΣΚΑΛΟΥ ΣΤΟ ΡΕΒΕΓΙΟΝ ΤΟΥ ΕΠΙΜΕΛΗΤΗΡΙΟΥ



 

Μεγάλη  συναυλία μπροστά από το Επιμελητήριο παραμονή πρωτοχρονιάς. Δεν επιβαρύνεται ούτε ένα ευρώ το ταμείο του ΕΒΕΣ, όλα καλύπτονται από εθελοντές του ΕΒΕΣ
 

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Ο Πρόεδρος  και τα μέλη  του Διοικητικού Συμβουλίου του Επιμελητηρίου Σερρών σας προσκαλούν την Παραμονή της Πρωτοχρονιάς 31/12/2011, στην Πλατεία Κρονίου και ώρα 21:30 να υποδεχτούμε όλοι μαζί το Νέο Έτος, παρέα με το Διογένη Δασκάλου και τους Συνεργάτες του Monie & Monie Conniente.


Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί υπό την αιγίδα του Επιμελητηρίου κα τα έξοδα θα καλυφθούν από εθελοντές του ΕΒΕΣ.
         

Δευτέρα 28 Νοεμβρίου 2011

Η ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΦΥΛΑΤΤΕΙ ΘΕΡΜΟΠΥΛΕΣ

Η Ελλάδα, το λίκνο της δημοκρατίας, κλονίζει τον πλανήτη






Χθες, όλος ο κόσμος παρακολουθούσε την Ελλάδα καθώς το κοινοβούλιό της ψήφισε ένα διχαστικό πακέτο μέτρων λιτότητας το οποίο θα μπορούσε να έχει κρίσιμες επιπτώσεις στο παγκόσμιο οικονομικό σύστημα. Ισως προκαλεί έκπληξη που αυτή η μικρή άκρη της χερσονήσου των Βαλκανίων συγκεντρώνει τόση προσοχή. Σκεφτόμαστε συνήθως την Ελλάδα ως την πατρίδα του Πλάτωνα και του Περικλή, με την πραγματική της σημασία να βρίσκεται βαθιά στην αρχαιότητα. Αλλά δεν είναι η πρώτη φορά που για να κατανοήσεις το μέλλον της Ευρώπης χρειάζεται να στραφείς μακριά από τις μεγάλες δυνάμεις στο κέντρο της ηπείρου και να κοιτάξεις προσεκτικά όσα συμβαίνουν στην Αθήνα. Τα τελευταία 200 χρόνια η Ελλάδα ήταν στην πρώτη γραμμή της εξέλιξης της Ευρώπης.

Στη δεκαετία του 1820, στη διάρκεια του αγώνα για την ανεξαρτησία από την οθωμανική αυτοκρατορία, η Ελλάδα έγινε ένα πρώιμο σύμβολο δραπέτευσης από τη φυλακή της αυτοκρατορίας. Για τους φιλέλληνες, η παλιγγενεσία της αποτελούσε τον πιο ευγενή αγώνα. “Στο μεγάλο πρωινό του κόσμου”, έγραψε ο Σέλεϊ στο ποιημά του “Ελλάς”, “το μεγαλείο της Ελευθερίας τινάχθηκε και έλαμψε! ” Η νίκη θα σήμαινε τον θρίαμβο της ελευθερίας όχι μόνο επί των Τούρκων αλλά και επί όλων των δυναστών που κρατούσαν υπόδουλους τόσο πολλούς ευρωπαίους. Γερμανοί, Ιταλοί, Πολωνοί και Αμερικανοί έτρεξαν να πολεμήσουν υπό την γαλανόλευκη σημαία της Ελλάδας για χάρη της δημοκρατίας. Και μέσα σε μια δεκαετία, η χώρα κέρδισε την ελευθερία της.

Στη διάρκεια του 20ου αιώνα ο ριζοσπαστικός νέος συνδυασμός της συνταγματικής δημοκρατίας και του εθνικισμού που ενσάρκωσε η Ελλάδα εξαπλώθηκε στην ήπειρο και κορυφώθηκε στην “ειρήνη που τερμάτισε κάθε ειρήνη” στο τέλος του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου, όταν τρεις αυτοκρατορίες, η οθωμανική , εκείνη των Αψβούργων και η ρωσική, κατέρρευσαν και αντικαταστάθηκαν από έθνη-κράτη.

Μετά τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο, η Ελλάδα άνοιξε και πάλι τον δρόμο για το μέλλον της Ευρώπης. Μόνο που τώρα ήταν η σκοτεινή πλευρά της δημοκρατίας που βγήκε στο προσκήνιο. Σε έναν κόσμο εθνικών κρατών, εθνοτικές μειονότητες όπως ο μουσουλμανικός πληθυσμός της Ελλάδας και οι ορθόδοξοι χριστιανοί της Μικράς Ασίας ήταν μια συνταγή για διεθνή αστάθεια. Στις αρχές της δεκαετίας του 1920, έλληνες και τούρκοι ηγέτες αποφάσισαν να ανταλλάξουν τους μειονοτικούς πληθυσμούς τους, εκτοπίζοντας περί τα δύο εκατομμύρια χριστιανούς και μουσουλμάνους προς χάριν της εθνικής ομοιογένειας.

Η ελληνο – τουρκική ανταλλαγή των πληθυσμών ήταν η μεγαλύτερη οργανωμένη μετακίνηση προσφύγων στην ιστορία μέχρι τότε και μοντέλο που οι ναζιστές και άλλοι θα το επικαλούνταν αργότερα για να εκτοπίσουν ανθρώπους στην ανατολική Ευρώπη, τη Μέση Ανατολή και την Ινδία.

Είναι ειρωνικό, λοιπόν, που η Ελλάδα ήταν επίσης στην πρωτοπορία της αντίστασης στους ναζιστές. Τον χειμώνα του 1940-41, ήταν η πρώτη χώρα που αντεπιτέθηκε αποτελεσματικά κατά των δυνάμεων του Αξονα, ταπεινώνοντας τον Μουσολίνι στον ελληνο – ιταλικό πόλεμο ενώ η υπόλοιπη Ευρώπη επευφημούσε την Ελλάδα. Και πολλοί χειροκρότησαν πάλι λίγους μήνες αργότερα όταν ένας νεαρός αριστερός αντιστασιακός ονόματι Μανώλης Γλέζος σκαρφάλωσε στην Ακρόπολη ένα βράδυ με έναν φίλο και κατέβασαν τη σημαία με την σβάστικα που οι Γερμανοί είχαν πρόσφατα υψώσει. Σχεδόν 70 χρόνια αργότερα, η ελληνική αστυνομία θα έριχνε δακρυγόνα στον κ. Γλέζο ο οποίος διαδήλωνε κατά του προγράμματος λιτότητας.

Αλλά στο τέλος, η Ελλάδα υπέκυψε στη γερμανική κατοχή. Η κυριαρχία των ναζιστών έφερε μαζί της την πολιτική κατάρρευση, την μεγάλη πείνα, και μετά την απελευθέρωση, την βύθιση της χώρας σε έναν εμφύλιο πόλεμο ανάμεσα στις κομμουνιστικές και τις αντικομμουνιστικές δυνάμεις.

Μόλις λίγα χρόνια μετά την ήττα του Χίτλερ, η Ελλάδα βρέθηκε ξανά στο επίκεντρο της ιστορίας, ως μέτωπο του Ψυχρού Πολέμου. Το 1947, ο πρόεδρος των ΗΠΑ Χάρι Τρούμαν χρησιμοποίησε τον κλιμακούμενο εμφύλιο στην Ελλάδα για να πείσει το Κογκρέσο να στηρίξει το Δόγμα Τρούμαν και την ειρηνική δέσμευση αμερικανικών πόρων για τον αγώνα κατά του Κομμουνισμού και την ανοικοδόμηση της Ευρώπης. Ανυψωμένη ξαφνικά σε έναν διατλαντικό αγώνα, η Ελλάδα συμβόλιζε τώρα μια πολύ διαφορετική Ευρώπη – μία Ευρώπη που είχε αυτοκαταστραφεί, και που ο μόνος δρόμος εξόδου από την ανέχεια των μέσων της δεκαετίας του 1940 ήταν ως μικρότερος εταίρος της Ουάσινγκτον. Καθώς τα δολάρια άρχισαν να ρέουν, αμερικανοί σύμβουλοι έλεγαν στους έλληνες πολιτικούς τι να κάνουν και αμερικανικές βόμβες ναπάλμ έκαιγαν τα ελληνικά βουνά καθώς οι κομμουνιστές αντάρτες τρέπονταν σε φυγή.

Η πολιτική και οικονομική ένωση της Ευρώπης υποτίθεται ότι θα έβαζε τέλος στις αδυναμίες και την εξάρτηση της διχοτομημένης ηπείρου. Και εδώ η Ελλάδα έγινε σύμβολο μιας νέας φάσης στην ευρωπαϊκή ιστορία. Η πτώση της στρατιωτικής δικτατορίας το 1974 δεν έφερε στη χώρα μόνο την πλήρη ένταξη σε αυτό που θα γινόταν η Ευρωπαϊκή Ενωση. Προανήγγηλε επίσης (μαζί με τη μετάβαση της Ισπανίας και της Πορτογαλίας στη δημοκρατία την ίδια εποχή) το παγκόσμιο κύμα εκδημοκρατισμού της δεκαετίας του 1980 και του ’90, πρώτα στη Νότια Αμερική και τη Νοτιοανατολική Ασία και μετά στην Ανατολική Ευρώπη. Και έδωσε στην Ευρωπαϊκή Ενωση την όρεξη για διεύρυνση και τη φιλοδοξία να εξελιχθεί από ένα μικρό κλαμπ πλούσιων δυτικοευρωπαϊκών κρατών σε φωνή για ολόκληρη την προσφάτως εκδημοκρατισμένη ήπειρο, η οποία εξαπλώθηκε κατά πολύ στο νότο και την ανατολή.

Και τώρα, σήμερα, αφότου έσβησε η ευφορία της δεκαετίας του ’90 και μια νέα ταπεινοφροσύνη χαρακτηρίζει τους Ευρωπαίους, ο κλήρος πέφτει και πάλι στην Ελλάδα ως χώρας η οποία θα προκαλέσει τους μανδαρίνους της Ευρωπαϊκής Ενωσης και θα θέσει το ερώτημα: “ποιό θα είναι το μέλλον της ηπείρου;”.

Η Ευρωπαϊκή Ενωση υποτίθεται ότι θα ένωνε μια κατακερματισμένη Ευρώπη, ότι θα ενίσχυε τις δημοκρατικές της δυνατότητες και ότι θα μεταμόρφωνε την ήπειρο σε μια ανταγωνιστική δύναμη στην παγκόσμια σκηνή. Είναι ίσως ταιριαστό που ένα από τα αρχαιότερα και πιο δημοκρατικά έθνη – κράτη της Ευρώπης βρίσκεται στην καινούργια εμπροσθοφυλακή, όσων θέτουν εν αμφιβόλω όλα αυτά τα επιτεύγματα. Γιατί είμαστε όλοι μικρές δυνάμεις τώρα, και για άλλη μια φορά η Ελλάδα πολεμάει στην πρώτη γραμμή του αγώνα για το μέλλον.

……………………………………………………

* Ο κ. Μαρκ Μαζάουερ είναι Βρετανός ιστορικός και συγγραφέας, καθηγητής Ιστορίας στο πανεπιστήμιο Κολούμπια των ΗΠΑ.


Τρίτη 15 Νοεμβρίου 2011

O ΡΟΛΟΣ ΤΟΥ ΑΞΙΟΤΙΜΟΥ κ. ΠΑΠΑΔΗΜΟΥ


γράφει ο Παναγιώτης Τραϊανου

Κανένας δεν θα μπορούσε να μας βασανίζει σήμερα, αν δεν υπήρχε η συμμορία των Σημίτιδων και των άλλων πρακτόρων των γερμανικών και άλλων μυστικών υπηρεσιών. Αυτής της συμμορίας μέλος είναι και ο Παπαδήμος ... Αν δεν ήταν ο Παπαδήμος να τους ανοίξει ως κεντρικός τραπεζίτης τις «πόρτες», οι οποίες έπρεπε να παραμένουν «σφραγισμένες», για να μην γίνουν «κερκόπορτες», κανένας από αυτούς δεν θα βρισκόταν σήμερα εδώ ...Ο δήθεν «πετυχημένος» με το «βαρύ» βιογραφικό ...Πολύ «βαρύ» ...Τόσο «βαρύ», που σου πιάνεται η «μέση» ακόμα και να το σκεφτείς ...Τόσο «βαρύ», που, μετά την απόλυσή του από την ΕΚΤ, αν δεν μπλεκόταν στα σημερινά δρώμενα, θα ήταν «τα απομεινάρια μιας ημέρας» του Ψυχικού.

Γιατί το λέμε αυτό; Γιατί πραγματικά αναρωτιόμαστε για το πόσο σημαντικός μπορεί να είναι ένας άνθρωπος, που το μόνο το οποίο έχει κάνει στη ζωή του είναι να μετράει κέρδη τοκογλύφων με μεθόδους που παραμένουν ίδιες μέσα στους αιώνες. Αναρωτιόμαστε τον λόγο για τον οποίο μπορεί να είναι σημαντικός ένας άνθρωπος με καριέρα οικονομολόγου ...Ένας άνθρωπος, ο οποίος δεν έσωσε ανθρώπους με κάποια δική του ιατρική επινόηση ...Ένας άνθρωπος, ο οποίος δεν εφεύρε κάτι χρήσιμο, που να εξυπηρετεί την ανθρωπότητα ...Ένας άνθρωπος, ο οποίος δεν έκανε τίποτε παραπάνω από το να υπολογίζει τα κέρδη των τοκογλύφων ...Καριερίστας σε έναν κλάδο, που δεν αποτελεί καν επιστήμη.

Όταν μιλάμε για καριέρα οικονομολόγου, μιλάμε για το απόλυτα «τίποτε» με πολύ «ξύγκι». Μιλάμε για έναν χώρο όπου μπορεί να είναι «θεός» ακόμα ο γύφτος Ρουμπινί. Όταν μιλάμε για «επιφανείς» οικονομολόγους, μιλάμε για δουλικά τοκογλύφων και τέτοιο δουλικό ήταν και ο Παπαδήμος. Αποτυχημένος μηχανικός ήταν σε μια εποχή όπου οι λιγοστοί μηχανικοί που υπήρχαν στην Ελλάδα διέπρεπαν. Αποτυχημένος μηχανικός ήταν ο Παπαδήμος, ο οποίος βολεύτηκε στην μη επιστήμη των οικονομικών και στον μισθό βρέξει-χιονίσει.

Απλά πράγματα. Ο Παπαδήμος επιχείρησε να γίνει μηχανικός την εποχή όπου οι οικονομολόγοι ήταν απλοί λογιστές. «Κουτσομηχανικός» των ΗΠΑ, εφόσον το πτυχίο του δεν είχε την αντίστοιχη αξία με αυτό ενός ευρωπαϊκού Πολυτεχνείου. Εκείνη την εποχή αποφάσισε να κάνει το «άλμα» στις οικονομικές «επιστήμες». Εκείνη την εποχή ένας μηχανικός θα μπορούσε να κάνει μεταπτυχιακό στα οικονομικά μόνον για δύο λόγους. Είτε γιατί ήταν πλουσιόβλακας και ήθελε να χασομεράει, έχοντας μια δικαιολογία να το κάνει, είτε γιατί ήταν φτωχόβλακας, που δεν ήθελε να εργαστεί ως μηχανικός και ήθελε να τρυπώσει σε κάποια τράπεζα.

Ο Παπαδήμος ήταν το δεύτερο. Ήταν ένας φτωχόβλακας, που γνώριζε ότι στην επιστήμη της μηχανικής δεν είχε περιθώρια διάκρισης. Επιπλέον ήταν ένας μισθοθήρας. Ήθελε ν’ αποφύγει τις κακουχίες του ρίσκου της επιχειρηματικότητας, που συνεπαγόταν εκείνη την εποχή το «μηχανιλίκι» και επεδίωκε το «τρύπωμα» σε κάποιον μεγάλο οργανισμό. Ως παιδί δημοσίου υπαλλήλου, άλλωστε, δεν είχε ποτέ και κάποιες άλλες εικόνες. Η συνέχεια απλά τον δικαίωσε, όχι επειδή ήταν ικανός, αλλά επειδή ήταν τυχερός. Έγινε οικονομολόγος-δουλικό σε έναν κόσμο ο οποίος άλλαζε και οι οικονομολόγοι από τελευταίος «τροχός» της άμαξας θα γίνονταν «επιστήμονες».

Αυτή είναι πάνω-κάτω η ζωή του. Η τύχη του τον «σέρνει» και η νοοτροπία του τον ανταμείβει. Από τότε που υπάρχει ως άτομο είναι υπάλληλος του γλειψίματος ...Υπάλληλος, από αυτούς που σέρνονται σαν τα «σαλιγκάρια», κάνοντας καριέρες ανάμεσα σε γραφεία και φωτοτυπικά ...Υπάλληλος με το αφηρημένο αντικείμενο της οικονομικής «επιστήμης» ...Υπάλληλος, από αυτούς που, όταν βλέπουν τα αφεντικά τους, δεν γνωρίζουν αν θα τους προάγουν ή αν θα τους απολύσουν ...Υπάλληλος, από αυτούς που, όταν τους απολύεις, «χωράνε» όλη τους τη ζωή σε ένα χαρτόκουτο ...Συνάδερφος των απολυμένων της Λίμαν Μπρόδερς, εφόσον είχαν τα ίδια αφεντικά και τους ίδιους στόχους. Πότε λοιπόν έγινε σημαντικός ένας τέτοιος άνθρωπος; ...Εκτός αν σημαντικοί σε αυτόν τον κόσμο είναι μόνον οι χρήσιμοι για τους Ρότσιλντ και τους Ροκφέλερ.

Αυτός είναι ο Παπαδήμος με το «βαρύ» βιογραφικό, που εντυπωσίασε μόνον τον αγράμματο Βερύκιο και τον γαλατά του ΛΑΟΣ ...Ο «μούργος» των Εβραίων, που δήθεν γνωρίζει τα «μυστικά» της Ευρώπης ...Ο υπάλληλος των Εβραίων, ο οποίος θα αποκαταστήσει την «αξιοπιστία» των Ελλήνων στην υφήλιο ...Ο υπάλληλος των τοκογλύφων, ο οποίος θα «ρυθμίσει» τα χρέη των Ελλήνων με τον τρόπο που «συμφέρει» την Ελλάδα ...Ο κλητήρας του Εβραίου Γκρίνσπαν, ο οποίος, αφού τον εκπαίδευσε στο μεγάλο «μαγαζί» της FED, τον έστειλε «συστημένο» στην Ελλάδα, για να εκτελέσει το «συμβόλαιο» θανάτου της ελληνικής οικονομίας. Στη συνέχεια έγινε ο κολαούζος του Εβραίου Τρισέ, ο οποίος, αφού τον εξυπηρέτησε εις βάρος της Ελλάδας, τον απέσυρε στις Βρυξέλες, για να μην κινδυνεύει στον χώρο όπου εγκλημάτησε.

Εγκληματίας είναι ο Παπαδήμος, που σήμερα εμφανίζεται σαν «σωτήρας» ...Ένας «λογιστής» των τοκογλύφων, ο οποίος, ως Διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδας, πρόδωσε τους Έλληνες ...Ένας διορισμένος υπάλληλος των τοκογλύφων, που στην προσωπική του ζωή δεν γνωρίζει καν τι σημαίνει ελεύθερη οικονομία ...Ο δούλος, που, αφού τους εξυπηρέτησε, έλαβε την ανταμοιβή του «Ακαδημαϊκού» ...Ο πιστός τους δούλος, ο οποίος, ως διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδας, άφηνε το «ελληνικό» τραπεζικό σύστημα να κλέβει και να ρημάζει με τα πανωτόκια τούς Έλληνες πολίτες ...Το τραπεζικό σύστημα, το οποίο επί των ημερών του έβαλε «λουκέτο» σε όλη την ελληνική παραγωγή ...Το τραπεζικό σύστημα, το οποίο επί των ημερών του έπαιξε τα χρήματα των Ελλήνων στο χρηματιστήριο ...Το τραπεζικό σύστημα, το οποίο επί των ημερών του έβαζε «χέρι» στα χρήματα των ασφαλιστικών ταμείων ...Το τραπεζικό σύστημα, το οποίο επί των ημερών του δημιούργησε τη «φούσκα» των ακινήτων. Για όλα αυτά τα εγκλήματα εις βάρος του ελληνικού λαού δεν έχει τιμωρηθεί ακόμα ο Παπαδήμος.

Αυτή η προκλητική ατιμωρησία του είναι βέβαια εκείνη που κάνει και τη σημερινή του «εμφάνιση» προκλητική πέρα για πέρα. Ο δολοφόνος όχι μόνον δεν «εξαφανίστηκε», αλλά έχει το θράσος να επιστρέφει στον τόπο του εγκλήματος και να εμφανίζεται και σαν παράγοντας «σοβαρότητας», «αξιοπιστίας» και «δικαιοσύνης» ...

Η αποθέωση της σοβαροφάνειας, που καλύπτει την απόλυτη κενότητα ενός δούλου ... Άψογη χωρίστρα, σιωπή νεκρού, ύφος καρδιναλίου και επένδυση στους επαίνους των αγραμμάτων Βερύκιων των διαπλεκόμενων ΜΜΕ. Αυτό, δηλαδή, που συμβαίνει σήμερα με τους άθλιους δοσίλογους, είναι άνευ προηγουμένου. Αυτό, το οποίο συμβαίνει σήμερα με τους δωσίλογους, δεν το τόλμησαν ούτε οι ένοπλοι Ναζί. Ακόμα και οι Ναζί τους δωσίλογούς τους τούς προστάτευαν με «κουκούλες», γιατί δεν μπορούσαν να βρουν ανάλογους «Βερύκιους» να τους επαινούν και να τους δικαιολογούν και ως εκ τούτου να τους εγγυηθούν την ασφάλειά τους χωρίς αυτές ...«Κουκούλες» δωσίλογων είναι οι σημερινοί δημοσιογράφοι της διαπλοκής.

Γι’ αυτόν τον λόγο οι σημερινοί ελέω τοκογλύφων προδότες όχι μόνον δεν ψάχνουν μέρος να κρυφτούν, αλλά θέλουν και να μας κυβερνήσουν. Μας προκαλούν, αποδίδοντάς μας τις συνέπειες των δικών τους εγκλημάτων. Αυτοί, οι οποίοι σε σκοτεινές συνεργασίες με τις διάφορες Goldman Sachs δημιούργησαν το παράνομο και απεχθές χρέος της πατρίδας μας, είναι οι ίδιοι, που σήμερα μας κατηγορούν ότι τα «φάγαμε». Αυτοί οι εγκληματίες ταυτίζονται με τους ξένους που μας αποκαλούν κλέφτες και τεμπέληδες. Αυτοί, οι οποίοι μας έκλεισαν τα εργοστάσια και μας φόρτωσαν το τεράστιο χρέος, τώρα θα αναλάβουν να το «νομιμοποιήσουν» σαν ηγέτες μας ...Τα «τρωκτικά» των τοκογλυφικών βόθρων θα καθίσουν στους πολιτικούς θρόνους των «λεόντων», που έχουν ανάγκη οι λαοί, για να συνεχίζουν τις πορείες τους.

Σε αυτήν την πρωτοφανή αθλιότητα ευθύνες έχει και η Δικαιοσύνη ...Η αμαρτωλή ελληνική Δικαιοσύνη, η οποία ξεκίνησε να φυγαδεύει δωσίλογους τύπου Χριστοφοράκων και ξέπεσε σήμερα να εξυπηρετεί και Μάκηδες Ψωμιάδηδες ...Η Δικαιοσύνη, η οποία «ακούγεται» μόνον όταν ζητιανεύσει αυξήσεις και αναδρομικά. Αντί λοιπόν αυτή η Δικαιοσύνη να ψάχνει τον Παπαδήμο να τον χώσει στη φυλακή για τις παράνομες πράξεις του στην περίοδο της θητείας του στην Τράπεζα της Ελλάδας, του επιτρέπει να ξαναπαρανομήσει --και μάλιστα στον υπέρτατο βαθμό--, αφήνοντάς τον να εμφανίζεται ως Πρωθυπουργός. Αυτόν τον άνθρωπο, ο οποίος, ως επίορκος Ανώτατος Κρατικός Λειτουργός, επέτρεψε στις τράπεζες των τοκογλύφων να σπρώξουν τον ελληνικό λαό στην παγίδα των διεθνών τοκογλύφων, έρχεται το βρόμικο και διεφθαρμένο πολιτικό σύστημα της Μεταπολίτευσης να τον «ανταμείψει».

Στην πραγματικότητα βάζει έναν «δολοφόνο» να υπογράψει τη «νεκροψία» τού θύματος. Στην πραγματικότητα δίνει τη δυνατότητα σε έναν «δολοφόνο» να «σβήσει» τα «ίχνη» του. Αυτό δεν έχει ξαναγίνει στα χρονικά. Ο Παπαδήμος, ο οποίος είναι από τους κατ’ εξοχήν υπεύθυνους για την παράνομη διόγκωση του ελληνικού χρέους, έρχεται σήμερα ως δοτός Πρωθυπουργός να περάσει μέσα από τη Βουλή τη «δανειακή σύμβαση», που νομιμοποιεί το χρέος αυτό ...Ο Παπαδήμος έρχεται να υπογράψει μια σύμβαση, η οποία θα «σβήνει» για πάντα τις ευθύνες τις δικές του, του Σημίτη, του Παπακωνσταντίνου, του Παπανδρέου, του Βενιζέλου και των άλλων «παιδιών» του Κολεγίου, της διαφθοράς και της Διαπλοκής.

Σε αυτό το πρωτοφανές έγκλημα συντελούν τα μέγιστα και τα ΜΜΕ των διαπλεκομένων ...Των συνεργατών της Goldman Sachs, που φιλοδοξούν να τσιμπίσουν κανένα ευρουδάκι από την Κομαντατούρ της Νέας Τάξης ...Των συνεργατών της Goldman Sachs, οι οποίοι έγιναν μεγιστάνες, επειδή ο επίορκος Παπαδήμος, υπό τις εντολές των τοκογλύφων και του Σημίτη, επέτρεπε τον «αυτοκτονικό» δανεισμό του κράτους, προκειμένου να «ταΐζονται» οι διαπλεκόμενοι εργολάβοι με προμήθειες και δημόσια έργα. Παλιοί γνωστοί και συνένοχοι είναι όλοι αυτοί μεταξύ τους. Πριν τον μάθουν οι δημοσιογράφοι τον Παπαδήμο, τον γνώριζαν καλά τα αφεντικά τους. Επειδή ο λαός αυτόν τον Παπαδήμο δεν θα τον ψήφιζε ποτέ, τον «ψήφισαν» οι ίδιοι με την αντιδημοκρατική μεθόδευση που βλέπουμε σήμερα να εξελίσσεται μπροστά στα μάτια μας.

Αυτά τα αφεντικά με τις τεράστιες «ψήφους», για τους λόγους που περιγράψαμε, έβαλαν εμπρός το τηλεοπτικό «πλυντήριο» συνειδήσεων. Προσπαθούν να παρουσιάσουν τον νέο «Τσολάκογλου» σαν προσωπικότητα με διεθνές κύρος. Η Τρέμη, ο Πρετεντέρης, ο Λιαρέλης και ο Βερύκιος είναι αυτοί, οι οποίοι, αφού «εντυπωσιάστηκαν» επί πληρωμή από το «κύρος» του, προσπαθούν να μας το μεταφέρουν και σε εμάς ...Το διεθνές κύρος ενός «Ζίκου» του τραπεζικού συστήματος ...Το διεθνές κύρος ενός γνωστού καρπαζοεισπράκτορα των δύο Ηπείρων. Ο ...τρεις το λάδι, τρεις το ξύδι και με τόκους, πέναλτυς και προσαυξήσεις τρεις και δεκαπέντε το λαδόξιδο ...Ο επιστήμων.

Ποιοι τοποθέτησαν αυτόν τον «Ζίκο» στην κορυφαία πολιτική θέση της χώρας; Αυτοί, οι οποίοι μπορούσαν ...Οι κορυφαίοι πολιτικοί παράγοντες αυτής της χώρας ...Ο Παπανδρέου κατ’ αρχήν ...Ο προκάτοχος αυτής της θέσης ...Άλλη μεγάλη προσωπικότητα με διεθνές κύρος ...Αυτός, ο οποίος έκοβε ξύλα στη Σουηδία και έκανε τις «μεγάλες» σπουδές στην κοινωνιολογία ...Ούτε καν οικονομολόγος ...Ο μεγάλος «στοχαστής» και ποδηλάτης ...Ο Παπανδρέου, ο οποίος, σε συνεννόηση με τον Στρος Καν και τους διάφορους Σόρος, μας οδήγησαν στη «μέγγενη» του ΔΝΤ ...Ο Παπανδρέου, που εύκολα αποδεικνύεται ότι μεθόδευσε την κρίση δανεισμού, για να μας παγιδεύσει στα «δίκτυα» των τοκογλύφων φίλων της μητέρας του ...Ο Παπανδρέου, ο οποίος φρόντισε να δυσφημίσει τον ελληνισμό στα πέρατα του κόσμου, προκειμένου ένας μέχρι πρόσφατα αγαπητός λαός να φτάσει στο σημείο να γίνει παγκοσμίως αντιπαθής και να μην βρίσκει συμπάθειες και βοήθειες πουθενά στον Πλανήτη.

Μαζί του «συνοδοιπόρος» ο Σαμαράς ...Ο συμμαθητής, συμφοιτητής και συγκάτοικός του ...Ο επίσης άεργος και ανεπάγγελτος άνθρωπος με ένα «βαρύ» βιογραφικό οικονομολόγου ...Άλλος «επιστήμων» ...Ο προαλειφόμενος για τη θέση του Πρωθυπουργού ...Αυτός είναι ο έτερος πρωταγωνιστής τού σημερινού «βρόμικου» 2011 ...Ο έμπειρος πρωταγωνιστής, εφόσον ήταν ο Υπουργός Οικονομικών του «βρόμικου» ‘89 ...Αυτός, ο οποίος παριστάνει τον αθώο, αλλά στην πραγματικότητα είναι εκείνος, ο οποίος στην Κυβέρνηση Μητσοτάκη έθεσε τα θεμέλια της σημερινής αθλιότητας. Άλλωστε δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι το «βρόμικο» ‘89 «στήθηκε» πάνω σε ένα μέγα τραπεζικό σκάνδαλο, το οποίο και πάλι είχε έναν Παπανδρέου που τα «πήρε» και ποτέ δεν πλήρωσε το έγκλημά του. Γιατί; Γιατί του «δάνεισαν» οι ίδιοι που «δανείζουν» σήμερα και στον γιο του ...με πρώτο τον Παπούλια.

Μιλάμε για πραγματικά προμελετημένο έγκλημα, εφόσον οι πρωταγωνιστές του έχουν όλα τα στοιχεία που χαρακτηρίζουν μια κοινή εγκληματική συμμορία. Δεν είναι δηλαδή μόνον ο συμπληρωματικός τους ρόλος στο όλο έγκλημα. Είναι και τις ίδιας «καταγωγής». Ο Πρωθυπουργός «Τσολάκογλου» είναι του προδοτικού Κολεγίου ...Πρωθυπουργός διάδοχος ενός κολεγίοπαιδα Πρωθυπουργού και προπομπός ενός άλλου κολεγιόπαιδα ...Ο Πρωθυπουργός όλων των ρεκόρ του φασισμού. Πιο πολλές ψήφους κολεγιόπαιδων θέλει κάποιος για να βγει πρόεδρος στο δεκαπενταμελές του Κολεγίου Αθηνών, παρά Πρωθυπουργός της Ελλάδας. Με δύο ψήφους μπορεί να μην εκλέγεσαι στο δεκαπενταμελές του Κολεγίου, αλλά Πρωθυπουργός της Ελλάδας γίνεσαι σίγουρα. Εκεί την κατάντησαν την Ελληνική Δημοκρατία ο Παπανδρέου, ο Σαμαράς και ο Παπαδήμος ...Τα παιδιά του Κολεγίου και εκλεκτοί υπάλληλοι των όπου γης τοκογλύφων.

Γιατί έβαλαν τον Παπαδήμο «ανάμεσά» τους; Για «μονωτικό», που θα τους προστατεύει από τα εγκλήματα που καθημερινά πραγματοποιούν εις βάρος του λαού και τις ευθύνες που αυτά συνεπάγονται. Γιατί απλούστατα δεν είχαν άλλο τρόπο οι τοκογλύφοι να μας επιβάλουν την προδοτική Δανειακή Σύμβαση, που υποθηκεύει το μέλλον των Ελλήνων. Δεν υπήρχε άλλος τρόπος να παρακαμφθεί ο λαός και άρα η ίδια η Δημοκρατία. Δεν υπήρχε άλλος τρόπος να «εγκλωβιστούν» τα δύο κόμματα, χωρίς να αντιδράσουν τα στελέχη τους και βέβαια οι οπαδοί τους. Έπρεπε να εγκλωβιστούν στελέχη και οπαδοί, γιατί τα συμφέροντα των κομματαρχών, που ήθελαν να εξυπηρετήσουν τα ξένα αφεντικά, δεν ταυτίζονται με αυτά των υπολοίπων αφελών, οι οποίοι νομίζουν ότι έχουν να κάνουν με πολιτικούς που είναι Έλληνες και μάλιστα πατριώτες.

Επιπλέον, χωρίς τον Παπαδήμο δεν υπήρχε άλλη μέθοδος να ξεφύγουν οι δύο εγκληματίες κομματάρχες από τις ευθύνες τους. Αν πήγαιναν σε εκλογές και ο ελληνικός λαός «μιλούσε», θα την πατούσαν. Γιατί; Γιατί θα έπεφταν οι ίδιοι θύματα του δικού τους δικομματισμού. Γιατί αναγκαστικά θα έδινε ο λαός την εξουσία στη ΝΔ και η ΝΔ δεν θα μπορούσε να περάσει τη Δανειακή Σύμβαση από τη Βουλή. Επιπλέον, αναγκαστικά θα έπρεπε η ΝΔ να ξεκινήσει τις διαδικασίες των εξεταστικών επιτροπών, οι οποίες θα αφορούσαν τον ρόλο του Παπανδρέου στην κρίση δανεισμού.

Δεν θα μπορούσε να κάνει διαφορετικά, εφόσον η ίδια κατήγγειλε ότι υπήρχε ύποπτη μεθόδευση. Σε μια τέτοια περίπτωση θα ξεκινούσε η γνωστή «παράσταση» με αλλαγή ρόλων. Οι πασόκοι θα έβγαιναν να καταγγείλουν τις νεοδημοκρατικές ρεβανσιστικές πολιτικές και στο τέλος θα κατέληγαν να σέρνονται σαν «αντιμνημονιακοί» αγωνιστές στους δρόμους. Για λόγους κομματικής «αντίστασης» δεν θα ψήφιζαν οι βουλευτές τους τη Δανειακή Σύμβαση και θα ερχόμασταν και πάλι στο ίδιο αδιέξοδο. Αυτός ήταν ο απόλυτος εφιάλτης των τοκογλύφων και γι’ αυτόν τον λόγο δεν ήθελαν για κανέναν λόγο να δώσουν τον «λόγο» στον λαό.

Γι’ αυτόν τον λόγο τούς ήταν χρήσιμος ο «ενδιάμεσος» Παπαδήμος ...Χρήσιμος, για να μπορέσει να δραπετεύσει ο Γιωργάκης, χωρίς να υποστεί κάποιον δήθεν «πολιτικό» διωγμό από το αντίπαλο κόμμα και χρήσιμος, επίσης, για ν’ αναλάβει ο Σαμαράς Πρωθυπουργός, χωρίς η προδοσία της Δανειακής Σύμβασης να φέρει στο τυπικό επίπεδο την υπογραφή του. Επιχειρείται, δηλαδή, μια «σαλαμοποίηση» του εγκλήματος, ώστε οι εγκληματίες ν’ αποφύγουν την τιμωρία. Όλοι ευχαριστημένοι. Σαν τις τρεις μαϊμούδες. Η μία δεν έβλεπε, η άλλη δεν μιλούσε και η άλλη δεν άκουγε. Αυτό ακριβώς κάνει η συμμορία των μαϊμούδων του Κολεγίου ...Ο Γιωργάκης δεν «έβλεπε» και έπεσε στην «παγίδα» ...Ο Παπαδήμος δεν θα «μιλήσει» όταν θα υπογράφει, γιατί δεν είναι υπεύθυνος γι’ αυτό που έγινε ...Ο Σαμαράς προφανώς δεν θα έχει «ακούσει» τίποτε για τον «φόνο», όταν θα αναλάβει ως Πρωθυπουργός.

Τετάρτη 9 Νοεμβρίου 2011

ANAΞΙΟΙ Η΄ΕΛΛΗΝΕΣ ;

Υπό τις εντολές των δανειστών και των τοκογλύφων, γίνεται Πραξικόπημα εις βάρος της Ελληνικής Δημοκρατίας.



Αυτήν τη στιγμή συντελείται ένα Πραξικόπημα εις βάρος της Δημοκρατίας και της ίδιας της πατρίδας μας. Η σύμπραξη του Παπανδρέου με τον Σαμαρά είναι καθαρά πραξικοπηματική πράξη, εφόσον δεν μπορεί να υπάρξει νόμιμη Κυβέρνηση χωρίς τη λαϊκή νομιμοποίηση ...

Δεν μπορεί να υπάρξει Κυβέρνηση με μόνο "εφόδιο" τη σύμπραξη δύο κομματαρχών ...Δεν μπορεί να υπάρξει Πρωθυπουργός της Ελλάδας με τις δύο "ψήφους" των δύο κομματαρχών. Δεν μπορεί να υπάρξει Κυβέρνηση, η οποία δεν πήρε "εντολή" σχηματισμού από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας με τον τρόπο που προβλέπεται από το Σύνταγμα.

Κανένα "επείγον περιστατικό" ή "εθνική ανάγκη" —πλην της πολεμικής σύρραξης— δεν αναγνωρίζεται από τη Συνταγματική λειτουργία ως "άλλοθι" της αλλοίωσης της λειτουργίας της Δημοκρατίας μας ...Αυτό, δηλαδή, το οποίο σήμερα προσπαθούν να μας επιβάλουν τα δύο αγράμματα ανθρωποειδή του Κολεγίου. Με "άλλοθι" το γνωστό φόβητρο του "επείγοντος" και των απειλών των δανειστών, η συμμορία του Κολεγίου προσπαθεί να καταλύσει τη Δημοκρατία μας.

Γιατί υπάρχει κατάλυση του Συντάγματος; Γιατί απλούστατα "νοθεύεται" η βούληση του ελληνικού λαού. Νοθεύεται η λειτουργία της εκλογικής διαδικασίας, που είναι το θεμέλιο της δημοκρατικής λειτουργίας και η εγγύηση της λαϊκής κυριαρχίας.

Θα πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά, για να καταλάβει ο αναγνώστης το εγκληματικό της όλης διαδικασίας της δήθεν "συναίνεσης". Συναίνεση εντός της Βουλής και ερήμην του λαού δεν υπάρχει στη Συνταγματική λογική. Το Σύνταγμα δεν επιτρέπει σε κανέναν να παρακάμπτει τον λαό. Στη Συνταγματική λογική υπάρχει η έννοια της "απόλυτης λαϊκής κυριαρχίας". Μιας κυριαρχίας, η οποία "εκφράζεται" με την εκλογική διαδικασία και μέσω της οποίας ο λαός "αποφαίνεται" με τον πιο απόλυτο και κατηγορηματικό τρόπο.

Ο λαός, μέσω των εκλογών, αποφασίζει τόσο για το κόμμα που θα τον κυβερνήσει όσο και για το κόμμα το οποίο θα λάβει τον ρόλο του βασικού "ελεγκτή" του και το οποίο είναι η Αξιωματική Αντιπολίτευση. Αποφασίζει για τη "σειρά" με την οποία θα διεκδικηθεί η εξουσία, αν για τον οποιονδήποτε λόγο προκύψει πρόβλημα και ο πρώτος δεν μπορεί ν' ανταποκριθεί στο καθήκον που του ανέθεσε ο λαός. Ο ρόλος, δηλαδή, της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης δεν είναι διακοσμητικός. Όσο σημαντικός και διακριτός είναι ο ρόλος της Κυβέρνησης, άλλο τόσο σημαντικός και διακριτός είναι και ο ρόλος της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης. Ο λαός αποφασίζει για το ποιος θα τον κυβερνήσει, αλλά αποφασίζει και γι' αυτόν που θα πάρει την κύρια ευθύνη για τον έλεγχό του. Η Αξιωματική Αντιπολίτευση έχει θεσμικό ρόλο στη λειτουργία της Δημοκρατίας μας. Δεν είναι το "απόκομμα" αυτού που περίσσεψε και δεν έλαβε την εξουσία. Δεν είναι τα "ρέστα", που τα χρησιμοποιούμε όταν δεν μας "φτάνουν" τα "ψιλά", για να εξασφαλίσουμε πλειοψηφία.

Τι σημαίνουν όλα αυτά; Το εξής απλό. Όταν έγιναν οι τελευταίες εκλογές, ο ελληνικός λαός αποφάσισε να τον κυβερνήσει το ΠΑΣΟΚ και να ελέγχεται από τη ΝΔ. Όπως προβλέπεται από το Σύνταγμα, το ΠΑΣΟΚ και ο αρχηγός του πήραν την "εντολή" του λαού από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, για να συνθέσουν κυβέρνηση. Την εντολή σχηματισμού Κυβέρνησης την πήρε το ΠΑΣΟΚ και ο αρχηγός του. Συνέθεσε κυβέρνηση, όπως προβλεπόταν, και στη συνέχεια απέκτησε τη νομιμότητα που απαιτεί το Σύνταγμα με την ψήφο εμπιστοσύνης της Βουλής.

Η Κυβέρνηση, δηλαδή, είναι του ΠΑΣΟΚ, γιατί αυτό έλαβε την "εντολή" του λαού από τα χέρια του Προέδρου της Δημοκρατίας. Η παραίτηση του αρχηγού του δεν σημαίνει αυτόματα παραίτηση της Κυβέρνησης του εντολοδόχου κόμματος. Ένας αρχηγός μπορεί να αρρωστήσει ή να σκοτωθεί σε ένα ατύχημα, χωρίς αυτό να σημάνει απώλεια της "εντολής" για το κόμμα του. Αυτό είναι κάτι, το οποίο το έχουμε δει να συμβαίνει στο πρόσφατο παρελθόν με την περίπτωση της ασθένειας του Ανδρέα Παπανδρέου.

Εφόσον δεν χάνει τη "δεδηλωμένη" μέσα στη Βουλή, η "εντολή" παραμένει στα χέρια του κόμματος που την έχει λάβει. Αν χαθεί η "δεδηλωμένη", δεν ψάχνουμε για τα συμπληρωματικά αποκόμματα, που μιλήσαμε πιο πάνω. Η Κυβέρνηση συνήθως "πέφτει" και πάει σε εκλογές, όχι επειδή είναι υποχρεωτικό, αλλά γιατί συνήθως το κόμμα που την φέρει σε αυτήν τη δυνατότητά του εξαντλεί την όποια εξουσία τού απομένει. Συνήθως αρνείται να επιστρέψει την "εντολή" που έλαβε στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και άρα στην πιθανότητα να πάει αυτήν η "εντολή" στο δεύτερο κόμμα. Με την εξουσία που του απομένει οδηγεί στις εκλογές, για να διεκδικήσει νέα εντολή από τον ίδιο τον λαό, εφόσον έχασε την "εμπιστοσύνη" της Βουλής.

Σήμερα, αυτό το οποίο βλέπουμε είναι όχι μόνον πρωτοφανές, αλλά και παράνομο. Το κόμμα, το οποίο έχει την "εντολή" σχηματισμού Κυβέρνησης, δεν χάνει τη "δεδηλωμένη" και ταυτόχρονα επιχειρεί να "μοιραστεί" την εκτελεστική εξουσία με την Αξιωματική Αντιπολίτευση.

Αυτό είναι όχι απλά παράνομο, αλλά Πραξικοπηματικό. Γιατί; Γιατί η νέα Κυβέρνηση δεν έχει καμία νομιμότητα. Δεν έχει καμία νομιμότητα, γιατί απλούστατα δεν έχει απολέσει τη νομιμότητά της η προηγούμενη. Για να απολέσει τη νομιμότητά της η προηγούμενη, θα πρέπει να επιστρέψει την "εντολή" που έλαβε στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Αυτά, δηλαδή, τα περί συναινετικών διαδικασιών και άλλων ηλιθιοτήτων, υπάρχουν μόνον στα μυαλά των ηλιθίων και των Πραξικοπηματιών. Όλα αυτά είναι παράνομα και παράλογα, γιατί το γεγονός ότι ο Παπανδρέου και ο Σαμαράς "συσκέπτονται" από κοινού δεν σημαίνει τίποτε στο πρακτικό επίπεδο. Όποια Κυβέρνηση και να προκύψει από τη "συνεργασία" τους, θα εξακολουθεί να είναι ΠΑΣΟΚ, γιατί το ΠΑΣΟΚ φέρει την "εντολή" σχηματισμού Κυβέρνησης. Όσα "πόστα" κι αν δοθούν στη ΝΔ, η ίδια δεν θα συμμετέχει σ' αυτήν την Κυβέρνηση, γιατί απλούστατα ο λαός τής έδωσε τον ρόλο της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης.

Εφόσον λοιπόν αυτοί θέλουν να σχηματίσουν Κυβέρνηση συνεργασίας, θα πρέπει ν' ακολουθηθεί διαφορετική διαδικασία. Είτε θα πρέπει να μας οδηγήσουν σε εκλογές, ζητώντας την "εντολή" του λαού, ενώνοντας τις δυνάμεις τους ως "συνασπισμός", είτε να συνεχίσουν το "παιχνίδι" των "εντολών", το οποίο προκύπτει από τις προηγούμενες εκλογές. Σε μια τέτοια περίπτωση θα πρέπει ν' αρχίσει ξανά το μετεκλογικό προεδρικό "παιχνίδι" των διερευνητικών "εντολών". Εφόσον δεν αναζητούν μια νέα λαϊκή "εντολή", θα ξεκινήσουν το "παιχνίδι" με βάση την τελευταία που τους δόθηκε.

Το ζητούμενο πάντα είναι ο λαός ν' αποφασίζει τι ακριβώς θα αντιπροσωπεύουν μέσα στη Βουλή αυτοί οι Συνασπισμοί και όχι οι κομματάρχες μόνοι τους. Τα κόμματα, τα οποία συμμετέχουν σε αυτούς τους συνασπισμούς, είναι πραγματικά και δοκιμασμένα στην "πυρά" των εκλογών και όχι της "πλάκας", που φτιάχνονται σε υπόγεια και σαλόνια σαν αυτό της Μπακογιάννη ή του Κουβέλη.

Αν λοιπόν τολμήσουν τα δύο αγράμματα κι ανεπάγγελτα ανθρωποειδή του Κολεγίου με τη βοήθεια του "συναδέρφου" τους Προέδρου της Δημοκρατίας να καταλύσουν το Σύνταγμα, ας γνωρίζουν από τώρα ότι θα υποστούν τις συνέπειες αυτού του εγκλήματος. Απλά πράγματα. Σε αυτήν την περίπτωση θα πρέπει να συλληφθούν από τις αρμόδιες αρχές όλοι οι Πραξικοπηματίες και στην περίπτωσή μας οι Παπούλιας, Παπανδρέου, Σαμαράς και Παπαδήμος.

Αν δεν μπορούν οι αρχές να τους συλλάβουν, ο λαός πρέπει ν' αναλάβει τον ρόλο του ...Τον προβλεπόμενο από το Σύνταγμα ρόλο του, που είναι να προστατεύσει το Σύνταγμα με όλα τα μέσα ...Τον προβλεπόμενο ρόλο, που "θωρακίζει" νομικά τον πολίτη στο τελευταίο άρθρο του. Σε αυτήν την περίπτωση θα πρέπει ο λαός ν' αναζητήσει και να συλλάβει ζωντανούς ή νεκρούς όλους τους Πραξικοπηματίες.

Ο κάθε πολίτης έχει την υποχρέωση και όχι απλά το δικαίωμα, όπου βρει κάποιον από αυτούς τους τρεις, να τον συλλάβει ζωντανό και αν αυτό δεν είναι δυνατό, να τον εκτελέσει επιτόπου. Οι Πραξικοπηματίες σε αυτήν την περίπτωση δεν είναι κάτι το διαφορετικό από τον Καντάφι. Όπως συνελήφθη από τους όχλους ο Καντάφι, έτσι και οι Έλληνες πρέπει να τους συλλάβουν με το δικαίωμα να τους χειριστούν κατά βούληση και χωρίς καμία ποινική ή άλλη συνέπεια ...Ο Καντάφι, ο οποίος "έφυγε" σφαγμένος σαν γουρούνι, εφόσον, για να τον ατιμάσουν, του έκοψαν με μαχαίρι τον σφικτήρα του πρωκτού του. Αυτός είναι ο θάνατος που περιμένει τον οποιονδήποτε επιχειρεί να προδώσει τον λαό και βρίσκεται απέναντί του.

Σε περίπτωση που αυτοί οι Πραξικοπηματίες προλάβουν και πάρουν "ψήφο" εμπιστοσύνης από τη Βουλή των Ελλήνων, μετατρέπουν το σύνολο της Βουλής σε Πραξικοπηματική και άρα μη νόμιμη. Σε αυτήν την περίπτωση ο Ναός της Δημοκρατίας χάνει την ιερότητά του και μετατρέπεται σε ένα απλό κτίριο ...Ένα κτίριο, όπου θα στεγάζεται το "Κωλοχανείο" του Φασισμού. Την επόμενη φορά, που θα μαζευτούν κατά χιλιάδες οι Έλληνες μπροστά από αυτό το άντρο της παρανομίας, μπορούν όχι απλά να το απειλήσουν με εισβολή, αλλά νομιμοποιούνται να του βάλουν φωτιά και να το ισοπεδώσουν μαζί με όλους όσους βρίσκονται εντός του.

Κανένα έλεος στους φασίστες και στα δουλικά των τοκογλύφων.

Η Μεταπολίτευση, που μας οδήγησε στη σημερινή αθλιότητα, παίζει τα τελευταία της "χαρτιά" και αυτό είναι επικίνδυνο. Επικίνδυνο όμως όχι μόνον για τον λαό, αλλά και γι' αυτούς που θα τολμήσουν να θέσουν σε κίνδυνο την ασφάλειά του. Δεν είναι δυνατόν τα "τσιράκια" των τοκογλύφων να μας απειλούν με Πραξικόπημα. Δεν είναι δυνατόν οι υπάλληλοι των τοκογλύφων, όπως ο Παπανδρέου, ο Σαμαράς ή ο Παπαδήμος, να μας υπόσχονται δήθεν "σωτηρία", θυσιάζοντας όχι μόνον τη Δημοκρατία μας, αλλά την ίδια την πατρίδα μας.

Ανάξιοι να ονομαζόμαστε "Έλληνες" θα είμαστε, αν δεν τους σταματήσουμε.
Παναγιώτης Τραϊανού - ΕΑΜ Β'


Σάββατο 29 Οκτωβρίου 2011

ΕΙΜΑΣΤΕ ΜΙΑ ΩΡΑΙΑ ΑΤΜΟΣΦΑΙΡΑ


«Κούρεμα» με την... ψιλή

Νέα φάση αβεβαιότητας και αναμονής άρχισε με την προχθεσινή απόφαση των ηγετών της Ευρωζώνης για "κούρεμα" κατά 50% των ελληνικών ομολόγων που βρίσκονται στα χέρια ιδιωτών - δηλαδή ιδιωτικών τραπεζών, ασφαλιστικών ταμείων, ασφαλιστικών εταιρειών, ιδρυμάτων διαχείρισης κεφαλαίων κ.λπ. Αυτό σε καμιά περίπτωση δεν σημαίνει ότι το ελληνικό δημόσιο χρέος θα μειωθεί κατά 50% και από 360 δισεκατομμύρια ευρώ που είναι θα γίνει μόνο 180 δισεκατομμύρια. Ούτε κατά διάνοια δεν θα συμβεί αυτό επειδή ομόλογα αξίας τουλάχιστον 160 και ίσως 200 δισεκατομμυρίων ευρώ θα εξαιρεθούν από το "κούρεμα". Αμφιβάλλουμε εντονότατα αν όντως το ελληνικό δημόσιο χρέος μειωθεί έστω κατά 100 δισεκατομμύρια που ισχυρίζεται η κυβέρνηση Παπανδρέου. Δικός της είναι αυτός ο υπολογισμός, δεν αναφέρεται πουθενά στην απόφαση των ηγετών της Ευρωζώνης.

Σφοδρότατη ανησυχία προκαλεί η παντελής έλλειψη αναφοράς στα ελληνικά ασφαλιστικά ταμεία, τα οποία θα υποστούν βαρύτατο πλήγμα 10 ή και 15 δισεκατομμυρίων ευρώ, αν τα ομόλογα που έχουν στα αποθεματικά τους "κουρευτούν" κατά 50%, όπως πλέον φαίνεται πιθανότατο. Ολόκληρο παράρτημα της απόφασης αναφέρεται στις τράπεζες, αλλά ούτε λέξη για τα ασφαλιστικά ταμεία.

Δεν θα έχουν λεφτά τα Ταμεία να χορηγούν συντάξεις, αν μειωθεί κατά 50% η αξία των ομολόγων τους. Λογικό είναι να αναμένει κανείς ότι τουλάχιστον τους πρώτους μήνες, η κυβέρνηση θα τα χρηματοδοτήσει για να δώσουν συντάξεις και να μην προκληθεί κοινωνική αναταραχή. Δεδομένου όμως ότι η περαιτέρω δραστική μείωση των συντάξεων των Ελλήνων αποτελεί στρατηγικό στόχο τόσο της κυβέρνησης όσο και της ΕΕ, αναδύεται ένας μεγάλος κίνδυνος.

Μέχρι πότε θα χρηματοδοτεί το κράτος συντάξεις με δανεικά από το εξωτερικό, ειδικά τώρα που λεηλάτησε την περιουσία των ταμείων με το "κούρεμα" κατά 50% των ομολόγων τους; Το επιχείρημα αυτό θα ακούγεται λογικοφανές μετά από λίγο καιρό. Ούτως ή άλλως λεφτά δικά του δεν έχει το κράτος. Από αυτά που θα δανείζεται θα δίνει και για συντάξεις. Τώρα όμως η κυβέρνηση Παπανδρέου έβαλε τη χώρα και υπό το καθεστώς "κατοχικής διοίκησης" του Γερμανού γκαουλάιτερ Χορστ Ράιχενμπαχ. Θα αφήσει η "κομαντατούρα" την Αθήνα να "σπαταλάει" τα λεφτά για συντάξεις αντί να... πετάει τους γέρους στον Καιάδα της κοινωνικής εξαθλίωσης;

"Χωρίς αξιοπρέπεια στο προτεκτοράτο της Ευρώπης" είναι ο βαθύτατα απαξιωτικός για τη χώρα μας αλλά και για τον πρωθυπουργό τίτλος της γερμανικής εφημερίδας "Ζιντόιτσε Τσάιτουνγκ", σε μια ανάλυσή της που περιγράφει την κατάσταση στην Ελλάδα μετά την απόφαση της συνόδου κορυφής της Ευρωζώνης. Οταν η ίδια η καγκελάριος Ανγκελα Μέρκελ δηλώνει ευθέως ενώπιον του γερμανικού κοινοβουλίου ότι πρέπει "να υπάρξει μια μόνιμη επιτήρηση της Ελλάδας γιατί δεν αρκεί να πηγαίνει εκεί η τρόικα κάθε τρεις μήνες", για ποια εθνική αξιοπρέπεια της χώρας μας μπορεί να γίνει λόγος;

Καμιά ελπίδα δεν αφήνει το δημόσιο χρέος, που αυξάνεται αφηνιασμένα υπό το καθεστώς του Μνημονίου, του Μεσοπρόθεσμου, του πολυνομοσχεδίου, του "κουρέματος". Ο Γ. Παπανδρέου μας είπε ότι η χώρα ήταν ουσιαστικά χρεοκοπημένη επειδή το χρέος της ήταν ίσο με το 115% του ΑΕΠ όταν αυτός ανέλαβε την πρωθυπουργία. Στα δύο χρόνια εξουσίας του όμως το εκτόξευσε στο... 160%!

Πώς μας "έσωσε" όταν μετά το "κούρεμα", ο στόχος είναι το 2020, μετά από μια ολόκληρη δεκαετία ανείπωτων δεινών και λεηλασίας των εισοδημάτων του ελληνικού λαού, το δημόσιο χρέος της Ελλάδας να πέσει στο... 120% του ΑΕΠ - να είναι δηλαδή όσο όταν ο πρωθυπουργός μάς κήρυξε σε χρεοκοπία; Κοροϊδευόμαστε;

Τίποτα δεν λύθηκε στη Σύνοδο της Τετάρτης. Ούτε για την Ελλάδα ούτε για την Ευρώπη. Οι αντιθέσεις βρίσκονται σε παροξυσμό. Οι ηγέτες της Ευρωζώνης συμπεριφέρθηκαν απέναντι στους τραπεζίτες "όπως στα πιο ωραία μαφιόζικα φιλμ" γράφουν οι "Φαϊνάνσιαλ Τάιμς" στη γερμανική τους έκδοση. "Η συμμορία της Μέρκελ κέρδισε τη μάχη για μια μικρή φράση, όχι όμως τον πόλεμο" έγραψε με μίσος η γαλλική οικονομική εφημερίδα "Λα Τριμπίν". "Είμαστε μια ωραία ατμόσφαιρα"!

Πέμπτη 20 Οκτωβρίου 2011

ΜΙΑ ΠΕΡΙΕΡΓΗ ΣΥΓΚΑΤΟΙΚΗΣΗ

Αυτό, το οποίο κινδυνεύουν να πάθουν οι ιμπεριαλιστές στην Ελλάδα, είναι πρωτοφανές.
 
Σχεδίασαν το τέλειο έγκλημα και κινδυνεύουν να αποτύχουν παταγωδώς, επειδή έδωσαν τον ρόλο του "δολοφόνου" στον απόλυτα ηλίθιο άνθρωπο. Δεν σκέφτηκαν αυτό, που πρέπει πάντα να σκέφτεται ένας άνθρωπος, όταν κάνει κάποιους σχεδιασμούς, οι οποίοι απαιτούν κάποιες στοιχειώδεις ικανότητες, προκειμένου να μπορέσουν να εφαρμοστούν ...Δεν σκέφτηκαν ότι δεν αρκεί πάντα να θέλει κάποιος να γίνει προδότης ...Πρέπει να μπορεί και να προδώσει.
Μπορείς να δώσεις ένα αυτοκίνητο-"βόμβα" σε κάποιον που δεν γνωρίζει να οδηγεί απλά και μόνον επειδή είναι διατεθειμένος να γίνει "μάρτυρας"; Πώς θα γίνει "μάρτυρας", όταν δεν υπάρχει εξασφάλιση ότι θα μπορέσει να φτάσει στο "θυσιαστήριο"; Αυτό ακριβώς έπαθαν οι ιμπεριαλιστές με τον Γιωργάκη. Στο τέλειο έγκλημα έδωσαν τον πρωταγωνιστικό ρόλο σε έναν ηλίθιο. Τώρα προσπαθούν να σώσουν την "παρτίδα", δίνοντας τον πρωταγωνιστικό ρόλο στον Βενιζέλο. Τον πανηλίθιο Γιωργάκη τον αντικατέστησαν με τον πανάθλιο Βαγγέλη ...Έναν από τους πιο απεχθείς ανθρώπους, που έχουν γεννηθεί ποτέ στην Ελλάδα.
Την απόγνωσή τους μπορεί να την καταλάβει κάποιος μόνο και μόνο αν παρατηρήσει τα συμβαίνοντα ...Τα παράδοξα, που αφορούν τη σημερινή πολιτική πραγματικότητα στην Ελλάδα. Ποιο είναι το κύριο παράδοξο; Η "αλλαγή" στην οποία αναφερθήκαμε ...Ο Βενιζέλος. Ο πρώην αντίπαλος του Παπανδρέου για την διαδοχή στο ΠΑΣΟΚ εμφανίζεται με ένα παράλογο αυτοκαταστροφικό πάθος να θέλει να "καεί" μαζί του. Αυτό είναι παράδοξο από πολλές πλευρές και όχι μόνον από την πλευρά του Βενιζέλου ως άτομο. Γιατί; Γιατί στην ίδια στρατηγική κίνηση κάποιοι "καίνε" δύο "χαρτιά". Αν, δηλαδή, υποθέσουμε ότι οι ξένοι ιμπεριαλιστές ήθελαν "μάρτυρα" τον Γιωργάκη και τον Βενιζέλο ως αρχηγό της επόμενης "ημέρας", τώρα ο μεν Γιωργάκης —ως "καμένος"— μπαίνει στο περιθώριο ως άχρηστο "αποκαΐδι", ενώ "μάρτυρας" στην ίδια "θυσία" και για το ίδιο "κέρδος" γίνεται κι ο Βενιζέλος.
Με μια κυβέρνηση ενός εξαφανισμένου Πρωθυπουργού αυτός, ο οποίος παίρνει την "ευθύνη" για το ξεπούλημα της πατρίδας μας, είναι εκείνος που υποτίθεται ήταν ο αντίπαλός του. Ο αντίπαλος του Γιωργάκη, δηλαδή, αναλαμβάνει τη "λάντσα" στη θητεία του εχθρού του ...Αναλαμβάνει το πιο δύσκολο κομμάτι αυτής της κυβέρνησης ...Το κομμάτι εκείνο, το οποίο είναι βέβαιο ότι θα τον κάνει λαομίσητο. Αυτό το κάνει εκείνος, ο οποίος θεωρητικά θα είχε όφελος να αποτύχει ο εσωκομματικός του αντίπαλος και άρα να "πέσει" από τη θέση του και βέβαια από την εκτίμηση των ξένων αφεντικών ...Εκείνος, ο οποίος θα έπρεπε όχι απλά να μην βοηθάει, αλλά να υποσκάπτει την προσπάθεια του κυβερνητικού αντιπάλου του.
Όμως, αντί να βλέπουμε αυτό, βλέπουμε —το παράδοξο— να έχει πάρει ο Βαγγέλης στους "ώμους" του όχι μόνον την κυβέρνηση του ηλίθιου, αλλά και τον ίδιο τον ηλίθιο. Όχι απλά δεν "κρύβεται", προκειμένου να εκτεθεί ο αντίπαλός του, αλλά αντίθετα βγαίνει "μπροστά". Όχι απλά δεν υποσκάπτει το κυβερνητικό έργο, αλλά αντίθετα παίρνει πάνω του όλες τις μεγάλες ευθύνες. Αυτά δεν τα κάνει εξαιτίας άγνοιας, αλλά αντίθετα με πλήρη επίγνωση του κόστους τους ...Άλλωστε το δήλωσε και δημοσίως ο ίδιος σε μια αναφορά του για τον Σαμαρά. Γνωρίζει ότι με τη σημερινή του συμπεριφορά καταστρέφει το πολιτικό του μέλλον. Γνωρίζει ότι δεν θα έχει πολιτικό μέλλον μετά τη λήξη αυτής της κυβερνητικής θητείας. Γνωρίζει ότι είναι πρακτικά αδύνατον να πραγματοποιήσει το όνειρό του να γίνει κάποτε Πρωθυπουργός της χώρας. Γνωρίζει ότι με τη σημερινή του στάση αυτοαποκλείεται από επιπλέον φιλοδοξίες.
Γιατί όμως συμβαίνουν όλα αυτά τα παράδοξα; Μιλάμε για περίεργα πράγματα, τα οποία απαιτούν γνώση, ώστε να γίνουν αντιληπτά. Χωρίς γνώσεις δεν μπορεί να καταλάβει κάποιος τι συμβαίνει και κυρίως να καταλάβει τον λόγο που ανέλαβε ο Βενιζέλος αυτήν την "αυτοκτονική" αποστολή ...Μια αποστολή, η οποία βέβαια δεν έχει στόχο να σώσει τον ηλίθιο Γιωργάκη, αλλά τα κοινά τους αφεντικά. Τα κοινά αφεντικά επιχειρεί να σώσει τώρα ο Βενιζέλος, γνωρίζοντας το κόστος αυτής της κίνησής του ...Τα αφεντικά, τα οποία κινδυνεύουν να πάθουν ζημιά στην Ελλάδα ...Τα αφεντικά, τα οποία, εξαιτίας του ηλίθιου, κινδυνεύουν να καταστραφούν από μια Ελλάδα, που πήγαν να καταστρέψουν. Αυτό ακριβώς είναι το πρόβλημα. Τα αφεντικά του δικομματισμού στην Ελλάδα πήγαν για "μαλλί" ...και κινδυνεύουν να φύγουν από την Ελλάδα "κουρεμένα".

Σάββατο 15 Οκτωβρίου 2011

100 ΧΡΟΝΙΑ ΕΛΥΤΗΣ




«Δεν γεννήθηκα ν’ ανήκω πουθενά. Τιμαριώτης τ’ουρανού κει πάλι ζητώ ν’ αποκατασταθώ. Στα δίκαιά μου»

Οδυσσέας Ελύτης

(από την ελεγεία της Οξώπετρας)



Παρασκευή 14 Οκτωβρίου 2011

Η Proton και οι ...άλλες .

Η είδηση πως η Proton Bank έκανε ντεμπούτο στο Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας προκάλεσε αίσθηση στους επενδυτικούς και τραπεζικούς κύκλους. Την ίδια στιγμή φουντώνουν εκ νέου τα σενάρια ότι τον ίδιο δρόμο θα ακολουθήσουν κι άλλες τράπεζες, γεγονός που προκάλεσε ισχυρότατες πιέσεις στις τραπεζικές μετοχές κατά τη συνεδρίαση του Χ.Α. Στην περίπτωση της Proton Bank, κατόπιν εισήγησης της Τράπεζας της Ελλάδος, το υπουργείο Οικονομικών προχώρησε στην εφαρμογή του νέου νόμου περί εξυγίανσης πιστωτικών ιδρυμάτων. Με βάση το νόμο αυτό, ιδρύθηκε "καλή τράπεζα", στην οποία μεταφέρθηκαν το σύνολο των καταθέσεων (ιδιωτών, τραπεζών και Δημοσίου) και το υγιές ενεργητικό (χαρτοφυλάκια δανείων και τίτλων) της παλαιάς τράπεζας. Η νεοϊδρυθείσα "καλή τράπεζα", η οποία θα λειτουργεί υπό το σήμα Proton, έλαβε άδεια λειτουργίας από την Τράπεζα της Ελλάδος και ενισχύθηκε από το Σκέλος Εξυγίανσης του Ταμείου Εγγύησης Καταθέσεων και Επενδύσεων. Το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας παρέσχε τα απαιτούμενα κεφάλαια στην "καλή τράπεζα" και αποτελεί τον μοναδικό μέτοχό της. Η "καλή τράπεζα" είναι κεφαλαιακά ισχυρή, καθώς ο Δείκτης Κεφαλαιακής Επάρκειας υπερβαίνει σημαντικά το εποπτικό όριο 8%, και έχει πρόσβαση σε ρευστότητα από το Ευρωσύστημα μέσω της Τράπεζας της Ελλάδος. Διαθέτει νέο Διοικητικό Συμβούλιο, τα μέλη του οποίου απολαμβάνουν της εμπιστοσύνης του Ελληνικού Δημοσίου, της Τράπεζας της Ελλάδος και του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας.

Επίσης, σύμφωνα με την ανακοίνωση της ΤτΕ, με την εφαρμογή των νέων διατάξεων περί εξυγίανσης πιστωτικών ιδρυμάτων διασφαλίζονται όλες οι καταθέσεις του συνόλου των πελατών της τράπεζας και η αδιάκοπη συνέχεια των εργασιών, οι οποίες υποστηρίζονται από το υπάρχον προσωπικό. Η νέα τράπεζα Proton απαλλαγμένη πλέον από τις αδυναμίες του παρελθόντος, είναι υγιής και συνεχίζει κανονικά τη λειτουργία της". H νέα Proton είναι υγιής, είναι πλήρως κεφαλαιοποιημένη με δείκτη κεφαλαιακής επάρκειας 10,6% και συνεχίζει κανονικά τη λειτουργία της. Ο κ. Στάθης Παπαγεωργίου (πρώην διευθ. σύμβουλος της Τράπεζας FBB) αναλαμβάνει επικεφαλής του νέου διοικητικού συμβουλίου της μεταβατικής τράπεζας.
 
Δεν καθησύχασαν οι διαβεβαιώσεις

Η διάσωση της Proton Bank προκάλεσε ισχυρούς τριγμούς στις τραπεζικές μετοχές, οι οποίες έφτασαν να υποχωρούν ενδοσυνεδριακά έως και 30%, καθώς υπήρξαν πωλήσεις πανικού. Στελέχη του υπουργείου και της εποπτικής αρχής έσπευσαν να διευκρινίσουν ότι η Proton Bank δεν αποτελεί πιλότο για το υπόλοιπο τραπεζικό σύστημα και κυρίως για τις μεγάλες τράπεζες.

Η Ελλάδα δεν σχεδιάζει να αποκρατικοποιήσει άλλες τράπεζες, η Proton ήταν μια ειδική περίπτωση, υπογράμμισε και ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, Ηλίας Μόσιαλος.

«Θα πρέπει να δρομολογηθούν αυξήσεις κεφαλαίου και εφόσον διαπιστωθεί αδυναμία κάλυψής τους από ιδιώτες τότε τις καλύπτει το ΤΧΣ κεφαλαιοποιώντας τις τράπεζες» τονίζει ο ίδιος, σημειώνοντας ότι σε αυτή την περίπτωση ο ιδιώτης βλέπει το ποσοστό του να μειώνεται και όχι να ακυρώνονται οι μετοχές του όπως συνέβη στην περίπτωση της Proton.
 
«Μόνο σε περιπτώσεις που δεν προκύπτει ότι μπορεί να υπάρξει ανακτήσιμη αξία θα επιλεγεί και πάλι το μοντέλο της Proton κάτι που δεν φαίνεται προς το παρόν να ισχύει για τις μεγάλες τράπεζες» σημειώνουν κύκλοι της κεντρικής τράπεζας.

Οι παραπάνω δηλώσεις πάντως δεν κατάφεραν να κατευνάσουν τους φόβους ότι τελικά όλες οι τράπεζες συν το χρόνω θα οδηγηθούν στο Ταμείο και θα κρατικοποιηθούν. Οι συγκεκριμένες ανησυχίες ενισχύονται και από τα γεγονός ότι κάθε μέρα κερδίζει πόντους η τροποποίηση της συμφωνίας της 21ης Ιουλίου και το μεγαλύτερο «κούρεμα» στα ελληνικά ομόλογα. Δεν πρέπει να θεωρείται τυχαίο πως ο υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας, Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, σε συνέντευξή του σε γερμανική εφημερίδα δήλωσε επιφυλακτικός, εάν τελικά είναι επαρκής η μείωση 21% του ελληνικού χρέους που αποφασίστηκε στη Σύνοδο Κορυφής στις 21 Ιουλίου.

Τα χειρότερα έπονται;
 
Η κατάσταση για τις ελληνικές τράπεζες καθίσταται δυσμενέστερη από το ενδεχόμενο μεγαλύτερου «κουρέματος» του δημόσιου χρέους, καθώς θα μπουν σε αρνητική τροχιά και θα πρέπει να κάνουν αυξήσεις μετοχικού κεφαλαίου χωρίς να έχουν χρήματα, οπότε θα καταφύγουν στο Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας και την κρατική επιτροπία. Έτσι οι Έλληνες τραπεζίτες αντιλαμβάνονται πλέον πως η Proton είναι προπομπός σημαντικών εξελίξεων στον κλάδο. Ηδη οι πέντε μεγάλες τράπεζες - Εθνική, Eurobank, Alpha, Πειραιώς και Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο έχουν εγγράψει ζημίες ύψους 4,3 δισ. ευρώ για την συμμετοχή τους στο σχέδιο ανταλλαγής ελληνικού χρέους. Αν οι ελληνικές τράπεζες χρειάζονταν να προχωρήσουν σε κούρεμα 50% ομολόγων αξίας 40 δισ. ευρώ, αυτό θα σήμαινε καθαρές ζημίες ύψους 16 δισ. ευρώ περίπου και επομένως η μόνη επιλογή που θα έχουν τα ιδρύματα είναι να στραφούν στο Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας και να κρατικοποιηθούν. Υψηλόβαθμο τραπεζικό στέλεχος ανέφερε πως με το περαιτέρω «κούρεμα» οι τράπεζες θα χρειάζονταν άμεσα κεφαλαιακή ενίσχυση και, προφανώς, κρατικοποίηση, επειδή οι μέτοχοί τους δεν θα είναι σε θέση να καλύψουν το κενό κεφαλαίων. Οπότε η μοναδική τους επιλογή θα ήταν να εισέλθουν στο ΤΧΣ.

Αγωνία για την Αγροτική

Στο επίκεντρο τώρα βρίσκεται η Αγροτική, η οποία οποία χρειάζεται άμεση κεφαλαιακή ενίσχυση τουλάχιστον 500 εκατ. ευρώ, μετά την «εσπευσμένη» συμμετοχή της στο PSI. Σημειώνεται ότι η Αγροτική από τη συμμετοχή της στο πρόγραμμα ανταλλαγής ομολόγων με το σύνολο του χαρτοφυλακίου της (5,2 δισ. ευρώ) υπέστη ζημιά 836 εκατ. ευρώ. Συνολικά, οι ζημιές της Αγροτικής στο εξάμηνο έφτασαν τα 905,1 εκατ. ευρώ. Η εξέλιξη αυτή, όπως έχει ήδη ανακοινώσει η Τράπεζα, καθιστά αναγκαίες την επικαιροποίηση του προγράμματος αναδιάρθρωσης, καθώς και την περαιτέρω αύξηση του μετοχικού της κεφαλαίου. Γι’ αυτό το λόγο στους τραπεζικούς κύκλους ακούγεται πως η Αγροτική Τράπεζα θα είναι η επόμενη που θα εισέλθει στο Ταμείο. Ωστόσο στην περίπτωση της ΑΤΕ προκειμένου ν' ανοίξει η πόρτα του ΤΧΣ απαιτείται νομοθετική ρύθμιση, καθώς εκ της συστάσεώς του απευθύνεται αποκλειστικά σε ιδιωτικές τράπεζες.

(ΣΟΦΟΚΛΕΟΥΣ 10)

Κυριακή 2 Οκτωβρίου 2011

Ο ΣΑΜΑΡΑΣ ΚΑΙ ΤΑ ΦΡΟΚΑΛΑ



H καταστροφή μήπως ευκαιρία


Tου Χρηστου Γιανναρα

Oλα όσα λέει ο κ. Σαμαράς, όταν αγορεύει, είναι κατά βάσιν σωστά. O λόγος του εντελώς, μα εντελώς παλαιοκομματικός, αλλά τα όσα λέει, σωστά. Πότε είναι παλαιοκομματικός ο πολιτικός λόγος; Oταν εξαντλείται σε σωστές γενικότητες. Oταν δεν προσδιορίζει τα συγκεκριμένα ενεργήματα που θα κάνουν πράξη τα γενικώς σκοπούμενα. Oταν αποφεύγει να κατονομάσει τα πρόσωπα που θα διαχειριστούν την ευθύνη της πραγματοποίησης των εξαγγελιών.

O παλαιοκομματικός λόγος φλυαρεί αραδιάζοντας κοινοτοπίες (μιάμιση ώρα η ομιλία του κ. Σαμαρά τον Σεπτέμβρη στη ΔEΘ, με όλα όσα ακούμε, δεκαετίες τώρα, σε μονότονες επαναλήψεις). Διαβαστός από χαρτί, με κάποιο πάθος τεχνητό στη φωνή, στις τυποποιημένες χειρονομίες. Πάθος, σαν του μαθητή στο σχολειό, όταν με τη ζέση της απαγγελίας θέλει να αναπληρώσει την ελλειμματική κατανόηση του μαθήματος.

O κ. Σαμαράς μιλάει για την οικονομία. Eπαγγέλλεται ότι θα επαναδιαπραγματευθεί το «Mνημόνιο», θα αλλάξει τις προτεραιότητες: Oχι πια φορολόγηση, που βυθίζει την οικονομία στην ύφεση και την κοινωνία στην πιο απάνθρωπη αδικία, στην οργή της απόγνωσης.

Προτεραιότητα στην ενίσχυση της παραγωγικότητας, για να ξαναζωντανέψει η αγορά. Σωστό. Aλλά δεν μας λέει το πώς, σε ποια συγκεκριμένα ενεργήματα θα σαρκωθεί η δική του προτεραιότητα. Kαι από ποιους. Σε ποιον θα αναθέσει την ευθύνη της οικονομίας, ποιες κοινωνικές δυνάμεις θα επιστρατεύσει, ποια ανθρώπινη ποιότητα, ποιους αριστείς.

Tον αγορητή Σαμαρά τον βλέπουν οι πολίτες πλαισιωμένον από τις ίδιες και ίδιες φθαρμένες φιγούρες, ξεφωνημένα, ανυπόληπτα πρόσωπα της εφιαλτικής, γαλάζιας πενταετίας. Aυτοί είναι τα «στελέχη», που περιμένουν να χάψει ο παραλογιασμένος λαός τις επαγγελίες Σαμαρά για να υπουργοποιηθούν και πάλι. Nα ξανασκαρφαλώσουν στους θώκους αυτοί που σήμερα κρύβονται, ούτε που ξεμυτίζουν στους δρόμους, για να μην εισπράξουν τη δίκαιη οργή, την ασυγκράτητη αγανάκτηση των πολιτών.

Aλήθεια, τι φαντάζεται ο κ. Σαμαράς: Nομίζει ότι με τις επαγγελίες και μόνο για οικονομική πολιτική διαφορετική από αυτή των ανερμάτιστων αντιπάλων του οι ακροατές του αποσβολώνονται, δεν διερωτώνται με ποιους θα κάνει πράξη τις επαγγελίες του, παύουν να βλέπουν ποια «στελέχη» τον πλαισιώνουν; Aν σε αυτά τα «στελέχη» βασίζεται, δεν καταλαβαίνει ότι προσβάλλει τη νοημοσύνη μας και όση ανθρώπινη αξιοπρέπεια μας απόμεινε; Ποιος σοβαρός άνθρωπος με ενεργά αντανακλαστικά αυτοσυντήρησης, θα δώσει την ψήφο του για να υπουργοποιηθούν και πάλι τα φρόκαλα που συγκροτούν τη «σκιώδη κυβέρνηση» του κ. Σαμαρά; Kαλύτερα το σημερινό χαροπάλεμα της χώρας, ο πασοκικός αμοραλισμός, οι κλασαυχενιζόμενοι σπιθαμιαίοι, χειροκροτητές ολίγιστου, σε βαθμό αναπηρίας, πρωθυπουργού. Mια σωστή καταστροφή, προτιμότερη από μια ακόμα ντροπιασμένη παράταση επιβίωσης.

H ώς τώρα αρχηγική πολιτική του κ. Σαμαρά στη N. Δ. έχει αποδείξει ότι η συντεχνιακή συνοχή τον ενδιαφέρει περισσότερο από τη σωτηρία της πατρίδας του. Bαρύς ο λόγος, αλλά βεβαιωμένος από την εκτεθειμένη σε κοινή θέα συμπεριφορά του. Aν τον ενδιέφερε πρώτα η πατρίδα και ύστερα το κόμμα, θα είχε τολμήσει αυτό που οι δραματικές περιστάσεις απαιτούν: Nα επιστρατεύσει τους αριστείς της ελληνικής κοινωνίας, την ανθρώπινη ποιότητα που θα ξανάδινε στον λαό αίσθηση σιγουριάς. Kαι να οργανώσει επιτελικά τη μεταποίηση της καταστροφής σε ευκαιρία.

Aν τον ενδιέφερε η πατρίδα και όχι η επανεκλογή του πακέτο με τα φρόκαλα, θα είχε διαλύσει τη φοιτητική κομματική του νεολαία και τους κομματικούς του θύλακες στον συνδικαλισμό. Αντί για αδιάντροπες υποσχέσεις επαναδιορισμού της «εφεδρείας», θα είχε απαιτήσει να απολυθούν όσοι διορίστηκαν στο Δημόσιο, χωρίς να κριθούν από το ΑΣΕΠ, τα τελευταία δέκα χρόνια. Εστω και μόνο αυτό, αν έχει ίχνος πατριωτισμού μέσα του, ας το ζητήσει τώρα – είναι πρόκληση: αν την αντιπαρέλθει, δικαιώνει την κοινή δυσπιστία για τον πατριωτισμό του. Και να πάψει να βλασφημεί τσιτάροντας Σεφέρη και Ελύτη στις αγορεύσεις του, στάχτη στα μάτια.

«Γιωργάκης» και «Αντωνάκης», οι σπιθαμιαίοι, χαμαιβάμονες και χαμαίζηλοι της πολιτικής, είναι οι συμβολικές φιγούρες που θα σηματοδοτήσουν ανεξάλειπτα στην Ιστορία την καταστροφή του ελλαδικού κρατιδίου – όπως σηματοδότησε ο Ρωμύλος Αυγουστύλος το τέλος της Παλαιάς Ρώμης, την υποταγή της στα γερμανικά φύλα υπό τον Οδόακρο. Η καταστροφή είναι συμφορά, είναι και ευκαιρία. Ενα λάθος κράτος διαλύεται έχοντας φτάσει στα έσχατα όρια της παρακμής και της καταισχύνης. Αν διασώζεται ακόμα κάποιο ελάχιστο σπέρμα ελληνικής ιδιαιτερότητας στον περίπου ελληνόφωνο πληθυσμό του ρημαγμένου κρατιδίου, είναι τώρα η ευκαιρία να γίνει θεμέλιο για μια καινούργια, ριζικά διαφορετική οικοδομή.
Η λογική του καινούργιου δεν μπορεί να είναι άλλη από τη συνετή πιστότητα στην ελληνική ιδιαιτερότητα. Οχι ιδιαιτερότητα παρελθόντος, τίτλων καταγωγής και άλλων ιδεοληπτικών αφορμών αποβλακωτικού αυτοηδονισμού. Η Ελλάδα θέλει να παραμείνει στην ενωμένη Ευρώπη και η Ευρώπη τη χρειάζεται, γιατί είναι κάτι διαφορετικό από την Ευρώπη, έχει ριζική αλλά γόνιμη διαφορά από το παγκοσμιοποιημένο σήμερα δυτικό μοντέλο οργάνωσης της συνύπαρξης και της παραγωγής.

Διακόσια χρόνια ακολουθήσαμε τη λογική της μίμησης, του μεταπρατισμού, ζώντας την πίκρα των αλυσιδωτών αποτυχιών, το κάτσιασμα της μειονεξίας, την ντροπή της ατίμωσης και τελικά τη σημερινή καταστροφή. Το καινούργιο, αν γεννηθεί, θα θεμελιωθεί στο αντίθετο της μίμησης: στην ενεργό, έμπρακτη, θεσμική, επιτελικά οργανωμένη κατάφαση της ελληνικής ιδιαιτερότητας.

Παρακαλώ τον αναγνώστη να ανατρέξει στο διαδίκτυο, στην ιστοσελίδα http://anamorfosis.net/?p=147  , για να διαβάσει το κείμενο του Αρίστου Δοξιάδη: «Νοικοκυραίοι, ραντιέρηδες, καιροσκόποι». Είναι κείμενο οικονομολόγου, με τον ρεαλισμό του τεχνοκράτη, δίχως την παραμικρή παραχώρηση σε ιδεολογήματα και θεωρητικές προκαταλήψεις. Το πρώτο, για μένα, κείμενο που δείχνει, με συνεπέστατο πραγματισμό, το πώς η σημερινή καταστροφή μπορεί να μεταποιηθεί σε ευκαιρία: Αν κράτος και οικονομία ξαναστηθούν από την αρχή με βάση την αποδοχή της ιδιομορφίας.

Διαβάστε το κείμενο του ρεαλιστή οικονομολόγου. Και τα ξαναλέμε.

"KAΘΗΜΕΡΙΝΗ" (2-10-2011)

Κυριακή 25 Σεπτεμβρίου 2011

ΤΟ ΠΑΛΙΜΨΗΣΤΟ ΤΟΥ ΑΡΧΙΜΗΔΗ






Ένα άγνωστο αρχαίο ελληνικό κείμενο, το οποίο είχε σχεδόν καταστραφεί, επανακτήθηκε και αποκωδικοποιήθηκε πλήρως με τη βοήθεια τής σύγχρονης τεχνολογίας. Πρόκειται για το αποκαλούμενο «Παλίμψηστο τού Αρχιμήδη» στο οποίο εμπεριέχονται συγκλονιστικές λεπτομέρειες για τις κατακτήσεις τής μαθηματικής επιστήμης στην αρχαία Ελλάδα. Οι πληροφορίες που προέκυψαν, από τη μελέτη των έργων τού Αρχιμήδη τα οποία υπάρχουν στη συγκεκριμένη περγαμηνή, οδηγούν τους επιστήμονες στην αναθεώρηση των όσων πιστεύαμε για τις μαθηματικές γνώσεις των αρχαίων Ελλήνων. Και αυτό διότι αποδεικνύουν, μεταξύ άλλων, ότι ο Αρχιμήδης γνώριζε τις αρχές και την πρακτική τού Διαφορικού και του Ολοκληρωτικού λογισμού,πολλούς αιώνες πριν τη διατύπωσή τους από το Νεύτωνα και τον Λάιμπνιτς.
.
Πηγή : http://www.livepedia.gr/index.php




YΠΕΡ ΤΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ : Η ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΕΚΣΤΡΑΤΕΙΑ

Προσωπικα στοιχεία

Translation

Free Translation

Αναγνώστες

AddThis

Share |

0 SAVAS

0 SAVAS
Ο ΓΟΛΓΟΘΑΣ

TO NAYΑΓΙΟ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗ

TO NAYΑΓΙΟ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗ

VAS VAS .. 0 SAVAS

VAS VAS .. 0 SAVAS
ΦΕΡΤΕ ΠΙΣΩ ΤΑ ΚΛΕΜΜΕΝΑ

Αρχειοθήκη ιστολογίου

Blogs in Serras

Serres Blogs

ΕΠΙΣΚΕΨΕΙΣ