Δευτέρα 31 Αυγούστου 2009

ΒΟΥΛΙΑΖΕΙ ΣΑΝ ... ΜΟΥΤΣΟΣ Ο ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ



Βαρίδι ο Καραμανλής (29-08-2009)

Ειλικρινά, είναι ν’ απορεί κανείς με τον πρωθυπουργό. Τα πάντα γύρω του αποσυντίθενται κι αυτός έχει επιλέξει έναν περίεργο ρόλο. Κάτι μεταξύ Σφιγγός και Βούδα. Ουδείς γνωρίζει τι σκέφτεται, αν σκέφτεται, για το μέλλον της χώρας, της οικονομίας, της κυβέρνησης, του κόμματός του. «Περιμένετε το Σαββατοκύριακο», λένε κάποιες… πυθίες του. «Στη ΔΕΘ θα ανακοινώσει τις αποφάσεις του», υποστηρίζουν άλλα… μέντιουμ της σκέψης του. «Μετά τη ΔΕΘ», αντιτείνουν κάποιοι άλλοι.Αηδίες. Όπως αηδίες ήταν και τα προηγούμενα, μετά τις ευρωεκλογές, «ραντεβού» με τις δήθεν σκέψεις του Κ. Καραμανλή για τα συμβαίνοντα, τα τεκταινόμενα και τα μελλούμενα. Ουδέποτε τις μάθαμε και ίσως ούτε και τώρα γίνουμε κοινωνοί τους, παρ’ ότι ο κόμπος έχει φθάσει στο χτένι και οι δημόσιες υποθέσεις στο μη παρέκει.Το δράμα βέβαια είναι ότι αυτό που περιμένουν όλοι δεν είναι κάτι για την ανασυγκρότηση της χώρας, για την ανάταξη της οικονομίας, για κάποιες πιθανώς καλύτερες μέρες, αλλά για το αν και πότε θα γίνει ανασχηματισμός ή εκλογές. Και πες ότι έγινε ανασχηματισμός, τι θ’ αλλάξει; Τίποτε. Μετά από μια εβδομάδα, πάλι στο μαγκανοπήγαδο. Πάλι στ’ αδιέξοδα, τη σήψη και την παρακμή. Όσο δεν αλλάζουν οι πολιτικές, όσο δεν υπάρχει ελπίδα για καλύτερες μέρες, ένα νέο όραμα για τη χώρα κι ένα διαφορετικό σχέδιο για έξοδό της από την κρίση, ό,τι και να κάνει ο πρωθυπουργός, η κυβέρνησή του και ο ίδιος θα βυθίζονται.
Η περίοδος Καραμανλή έληξε. Θα πρέπει να έρθουν τα πάνω κάτω για να ελπίζει στο θαύμα. Ίσως την πικρή αυτή αλήθεια να έχει συνειδητοποιήσει ο Κ. Καραμανλής και γι’ αυτό παραμένει βουβός, μοιραίος και άβουλος. Να σκέφτεται, δηλαδή, ότι κοντά έξι χρόνια πήγανε χαράμι. Ότι η πολιτική ιστορία δεν θα τον καταγράψει στις δέλτους της μεταξύ αυτών που άφησαν το αποτύπωμά τους, αλλά ανάμεσα στους μικρούς, αυτούς που κυβέρνησαν για κάποιο χρονικό διάστημα και έφυγαν.
Μόνον που ο ίδιος ευθύνεται για την κατάσταση στην οποία βρίσκεται. Πίστεψε ότι χωρίς να προσπαθήσει θα μπορέσει να τη βγάλει «καθαρή» με την Ιστορία. Θα περάσει ο χρόνος, θα κάνει τη θητεία του και θα παραδώσει, ως είθισται έπειτα από δύο τετραετίες, στον επόμενο. Αυτό ήταν το σχέδιό του. Μέχρι εκεί ήταν, όπως αποδεικνύεται, οι επιθυμίες του.Γι’ αυτό και όλα αυτά τα χρόνια φρόντιζε, μέσω των επικοινωνιακών συμβούλων του, να απαξιώνει το κόμμα, την Κοινοβουλευτική Ομάδα, το Υπουργικό Συμβούλιο και να κρατιέται ο ίδιος στο απυρόβλητο. Γι’ αυτό και ακούγαμε για «φθαρμένο προϊόν» και για «τσικό» από τη μια και για «ισχυρό χαρτί» από την άλλη.
Όπως όμως πάντα γίνεται, ο καιρός έχει γυρίσματα. Τώρα που ο αγέρας άλλαξε, βυθίζεται και ο ίδιος μαζί με το κόμμα του. Γίνεται μάλιστα ο ίδιος βαρίδι.Πλέον αυτόν εγκαλούν όλοι για τη διάλυση και την αφασία που επικρατούν στην κυβέρνηση, στην Κοινοβουλευτική Ομάδα, στο κόμμα, κυρίως όμως στη χώρα. Αυτόν δείχνουν όλοι ως υπεύθυνο και υπαίτιο. Αυτόν λιθοβολούν μέχρι πρότινος καλυμμένα και πλέον ανοιχτά οπαδοί, βουλευτές και στελέχη του. Σ’ αυτόν καταλογίζουν όλα τα λάθη, τις παραλείψεις, τις αβελτηρίες.Αυτός όφειλε να πάρει τις πρωτοβουλίες και δεν το έπραξε. Απ’ αυτόν περίμεναν να αποκωδικοποιήσει το ηχηρό μήνυμα των ευρωεκλογών και να προβεί σε διορθωτικές κινήσεις, αλλά προφανώς είχε άλλες ασχολίες, ήταν και «κουρασμένος» και άφησε την κατάσταση να σήπεται. Απ’ αυτόν περίμεναν να κάνει τις τομές, τις μεταρρυθμίσεις, τις αλλαγές που όλοι συνομολογούν ότι χρειάζονται στη διοίκηση, την εργασία, την ασφάλιση, την οικονομία, το πολιτικό σύστημα.Αντ’ αυτού επέλεξε τη ρητορεία από την πράξη. Την αναβλητικότητα από τη δράση. Έξι χρόνια καθυστέρηση. Να πάει το παιχνίδι στην παράταση και τα πέναλτι βλέπουμε ποιος θα τα χτυπήσει.
Ιδίως δε τον τελευταίο χρόνο η κατάσταση έγινε αφόρητη. Σχεδόν έναν χρόνο τώρα η χώρα σέρνεται. Ανάμεσα σε ελλείμματα, χρέη, δανεισμό και σκάνδαλα πορεύεται. Και τώρα που η κατάσταση δεν πάει άλλο, θα κάνει λέει την κίνησή του στη ΔΕΘ, λίγο πριν ή λίγο μετά.Θαρρείς και είναι θέμα μιας ομιλίας ή μιας συνέντευξης Τύπου η ανασυγκρότηση της χώρας. Εκτός κι αν πιστεύει ότι θα ξεγλιστρήσει μέσω των εκλογών, φορτώνοντας την ανημπόρια του να κυβερνήσει στο «λαίμαργο για εξουσία» ΠΑΣΟΚ που θα μπλοκάρει την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας την άνοιξη!Προφανώς δεν έχει καταλάβει ότι βρισκόμαστε στον 21ο αιώνα και οι χάντρες και τα καθρεφτάκια έχουν εξαφανιστεί ακόμη και από τα παιδικά παραμύθια. Ο ίδιος -μέσω των ακριτομυθιών, των υπονοουμένων και των διοχετεύσεων των επικοινωνιακών του συμβούλων- καλλιέργησε από χρόνου μακρού την εκλογολογία.Σχεδόν από τότε που επανεξελέγη, το 2007.
Ο ίδιος και ορισμένοι φιλόδοξοι δελφίνοι του, για δικούς τους ιδιοτελείς λόγους, είναι αυτοί που επί μήνες πλέκουν το γαϊτανάκι της πρόωρης προσφυγής στις κάλπες. Από το Μαξίμου, τη Ρηγίλλης και τα υπουργικά γραφεία εκπορεύεται εδώ και πολύ καιρό η φιλολογία περί του εκλογικού αιφνιδιασμού.Αν δεν ήθελε, θα μπορούσε να την έχει διαλύσει. Όχι δηλώνοντας ότι δεν θα κάνει πρόωρες εκλογές, αλλά πράττοντας με τρόπο που να αποδεικνύει ότι η κυβέρνησή του έχει έργο να επιτελέσει και ας κάνει το ΠΑΣΟΚ ό,τι θέλει, όταν έρθει ο Μάρτιος του 2010.
Οι ίδιοι -του Μαξίμου, της Ρηγίλλης, του Υπουργικού Συμβουλίου και των βουλευτών της συμπολίτευσης- ήταν αυτοί που διοχέτευαν τον προβληματισμό περί μικρής (τώρα) και μεγάλης (τον Μάρτιο) ήττας. Αυτοί διακινούσαν τις εκτιμήσεις του μυστικοσυμβούλου του πρωθυπουργού, επικοινωνιολόγου Ιωάννη Λούλη, για πρόωρες εκλογές, προκειμένου να μην υπάρξει αυτοδυναμία του ΠΑΣΟΚ. Ο Γ. Σουφλιάς και η Ντ. Μπακογιάννη, το δεξί και το αριστερό χέρι του Κ. Καραμανλή, ήταν αυτοί που διέδιδαν ότι τώρα η ήττα θα είναι διαχειρίσιμη, ενώ αύριο θα υπάρξουν ανεξέλεγκτες καταστάσεις.Δυστυχώς για τον Κ. Καραμανλή, έπεσε στην παγίδα που ο ίδιος και οι διάφοροι επιτελείς και σύμβουλοί του έστηναν για τους αντιπάλους τους. Πλέον είναι όμηροι της εκλογολογίας κι ας την ξορκίζουν. Ουδείς πιστεύει ότι θα εξαντλήσει την τετραετία ή τέλος πάντων θα φθάσει μέχρι τον Μάρτιο επειδή η πλειοψηφία των πολιτών δεν θέλει να το πιστέψει. Θέλει αλλαγή διακυβέρνησης επειδή πλέον η ζημία που υφίσταται η χώρα είναι καταστροφική, καθώς τα πάντα έχουν παγώσει.
Ο τόπος δεν έχει μεταβληθεί σε απέραντο φρενοκομείο, όπως θα έλεγε ο αείμνηστος Κ. Καραμανλής, αλλά σ’ έναν απέραντο βάλτο. Σε μια κινούμενη άμμο που σε ρουφά στα σπλάχνα της.Πλέον οι εκλογές καθίστανται μονόδρομος εφόσον ο πρωθυπουργός έχει αποφασίσει να κινείται με «κόλπα» και όχι με πολιτικές. Αυτή τη στιγμή, ο Κ. Καραμανλής έχει δύο επιλογές: Ή να διακηρύξει ότι ήταν λάθος όλη η προηγούμενη πολιτική του και για όσο παραμείνει στην κυβέρνηση θα κάνει αυτά κι αυτά χωρίς μισόλογα, «ήπιες προσαρμογές» και εκπτώσεις, επειδή πιστεύει ότι αυτά χρειάζεται η χώρα και επί τη βάσει αυτών θα προχωρήσει και σε αλλαγές στο κράτος, την κυβέρνηση και τη διοίκηση, ή να προκηρύξει αύριο κιόλας εκλογές για να λυθεί το πολιτικό, οικονομικό και κοινωνικό αδιέξοδο.Είναι καλύτερα να πέσει όρθιος και πολεμώντας παρά να σέρνεται και να κρύβεται. Τουλάχιστον θα έχει περισώσει κάτι από την (ανύπαρκτη) υστεροφημία του.Τρίτος δρόμος δεν υπάρχει. Τα «κόλπα» τέλειωσαν. Το ίδιο και ο λαθροβιωτισμός. Κάθε μέρα που χάνεται δεν αφαιρεί κάποια μονάδα από το ποσοστό της Ν.Δ., αλλά στερεί ανάσες και ικμάδα από τους πολίτες. Απ’ όλους μας. Εργαζομένους, επιχειρηματίες, συνταξιούχους, νέους, ανέργους.Η χώρα έχει γονατίσει και είναι επείγουσα η ανάγκη να ξανασταθεί στα πόδια της. Είναι έγκλημα να συνεχίσει να πορεύεται έτσι χωρίς λόγο, σχέδιο και στόχους, ιδιαίτερα σήμερα που η οικονομική ανάκαμψη αρχίζει, έστω και δειλά, διεθνώς να φαίνεται. Θα είναι καταστροφή να μην αδράξουμε και εμείς την ευκαιρία – κι απ’ ό,τι φαίνεται, στο προβλεπτό τουλάχιστο μέλλον, αυτό θα συμβεί.
Πλέον η διακυβέρνηση δεν είναι υπόθεση Καραμανλή. Τον έχει ξεπεράσει. Κι ίσως είναι λάθος όλο το ανάθεμα να πέσει σ’ αυτόν.Εξίσου υπεύθυνοι για τον εκπεσμό και την παρακμή της χώρας, της κυβέρνησης και της συντηρητικής παράταξης είναι και οι δελφίνοι του, οι μεγαλοϋπουργοί και τα μεγαλοστελέχη του. Όλοι όσοι έχουν λόγο και ρόλο στα πράγματα.Δεν μπορεί να βλέπουν ότι ο βασιλιάς βαρέθηκε και είναι γυμνός και να μην κάνουν τίποτε. Δεν μπορεί να μην υψώνουν φωνή μεγάλη και να μην απαιτούν αλλαγή πορείας σκεπτόμενοι υπολογιστικά μόνο τις δικές τους φιλοδοξίες. Μπορεί το σύστημα στη χώρα μας να είναι πρωθυπουργοκεντρικό, όμως ούτε μοναρχία έχουμε ούτε δικτατορία. Δεν μπορούν να σπερμολογούν ή και να συνωμοτούν για το προσωπικό τους μέλλον, αδιαφορώντας για το καλό της χώρας και της παράταξής τους.Οφείλουν να αντιδράσουν. Να πουν τα πράγματα με το όνομά τους και να αναλάβουν πρωτοβουλίες. Διαφορετικά, η Ιστορία θα πετάξει και τους ίδιους στον κάλαθο των αχρήστων και θα επιλέξει νέα πρόσωπα και πιθανώς νέα σχήματα για να καθοδηγήσουν τη δεξιά παράταξη και να υπηρετήσουν τον τόπο.
Όσοι σιωπούν και αδρανούν σήμερα δεν μπορούν αύριο να γίνουν τιμητές.Τα κόμματα και η χώρα για να προχωρήσουν στο μέλλον χρειάζονται Προμηθείς και ενεργές ηγεσίες, και όχι Επιμηθείς και κουτοπόνηρους μαυρογιαλούρους. Όσοι νομίζουν ότι θα ξεκαθαρίσουν τους λογαριασμούς μετά τις εκλογές το μόνο που κάνουν είναι να φέρουν πιο γρήγορα την ήττα για τη Ν.Δ., και μάλιστα δίνοντας άνετη αυτοδυναμία στο ΠΑΣΟΚ, δεδομένης και της τροχιάς παρακμής και διάλυσης στην οποία έχει εισέλθει ο ΣΥΡΙΖΑ. Ίσως τελικά αυτό να είναι και το καλύτερο για τη χώρα, αλλά και η καλύτερη τιμωρία για τους δελφίνους του Κ. Καραμανλή.Αυτά όμως, η αυτοδυναμία του ΠΑΣΟΚ και τα αυριανά προβλήματα του Γ. Παπανδρέου, η διάλυση του ΣΥΡΙΖΑ και η τιμωρία των επίδοξων διαδόχων της δεξιάς παράταξης είναι μια άλλη ιστορία που σύντομα θα αφηγηθούμε…
Βy nikos felnikos

ΑΓΕΤΑΙ ΚΑΙ ΦΕΡΕΤΑΙ Ο ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ ... ΑΠΟ "ΝΤΑΒΑΤΖΗΔΕΣ" ΚΑΙ "ΔΕΛΦΙΝΟΥΣ"



ΔΕΝ ΠΕΡΝΟΥΝ ΤΑ ΣΧΕΔΙΑ ΤΩΝ «ΝΤΑΒΑΤΖΗΔΩΝ» ΚΑΙ ΤΩΝ «ΚΟΛΑΟΥΖΩΝ» ΤΟΥΣ


Εκλογές τον Γενάρη!

Σουφλιάς - Ντόρα - Μεϊμαράκης το μπλοκ που θέλει τώρα κάλπες
Θα είναι αυτοκτονία, λένε στον πρωθυπουργό στενοί συνεργάτες του και υπουργοί
Εκτός από τις εκλογές, στόχος είναι και η ανατροπή του Καραμανλή

ΣΤΟ ΚΕΝΟ πέφτει η επίμονη επιχείρηση των «νταβατζήδων», με τη βοήθεια και των «κολαούζων» τους στη Νέα Δημοκρατία, να «σύρουν» τον Κ. Καραμανλή σε πρόωρες εκλογές το φθινόπωρο, για να προωθήσουν τα «σκοτεινά» τους σχέδια.

ύμφωνα με απόλυτα έγκυρες πληροφορίες που έχει στη διάθεσή του το «ΠΑΡΟΝ», ο πρωθυπουργός, αφού αμφιταλαντεύτηκε, μέτρησε τα συν και τα πλην μιας τέτοιας επιλογής και αργά το μεσημέρι της Παρασκευής απέκλεισε οριστικά το ενδεχόμενο της πρόωρης προσφυγής στις κάλπες τον Οκτώβριο, πετώντας στο καλάθι των αχρήστων τις σχετικές εισηγήσεις κορυφαίων υπουργών. Οι τελευταίοι, με σημαιοφόρο τον Γ. Σουφλιά και παραστάτες την Ντόρα και τον Μεϊμαράκη, που φαίνεται ότι άλλαξαν και οι δυο στρατόπεδο, επέλεξαν να τραβήξουν το κάρο των «νταβατζήδων», θεωρώντας ότι έτσι προωθούν τις προσωπικές φιλοδοξίες τους.

Κάτι που έχει αντιληφθεί πλήρως ο Κ. Καραμανλής, αλλά και η Κοινοβουλευτική Ομάδα, που «βράζει» με τα «παιχνίδια» των κορυφαίων υπουργών.ατά τις ίδιες πληροφορίες ο πρωθυπουργός, κόντρα στο «τσουνάμι» των πιέσεων και των έμμεσων εκβιασμών, προσανατολίζεται να προκηρύξει εκλογές σε χρόνο που θα επιλέξει αποκλειστικά ο ίδιος, τέλος Ιανουαρίου - αρχές Φεβρουαρίου, με αφορμή την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας, αφού θα έχει στιγματίσει τη στάση του ΠΑΣΟΚ έναντι του Κάρολου Παπούλια και του ίδιου του θεσμού της Προεδρίας. Για τις προθέσεις αυτές του πρωθυπουργού μάλιστα, να προσφύγει δηλαδή στη λαϊκή ετυμηγορία στις αρχές του 2010 και όχι μέσα στο φθινόπωρο, έχουν ενημερωθεί αρμοδίως (από ανώτατο τραπεζικό οργανισμό) και οι Βρυξέλλες.

Οι ασφυκτικές πιέσεις των «νταβατζήδων», που εκδηλώνονται απροκάλυπτα και με πρωτοφανή για τα πολιτικά χρονικά τρόπο, να «παρασύρουν» τον Κ. Καραμανλή σε εκλογές το φθινόπωρο έχουν πολλαπλούς στόχους: Πρώτος και κεντρικός να μην προκύψει αυτοδυναμία, γεγονός που θα κάνει πιο ευάλωτα στις «απαιτήσεις» τους τα δύο μεγάλα κόμματα και τις ηγεσίες τους. Σε μια τέτοια περίπτωση θα έχουν «ψαλιδίσει τα φτερά» του Γ. Παπανδρέου, ενώ ταυτόχρονα θα επιχειρήσουν να επιβάλουν κυβερνητική συνεργασία ΠΑΣΟΚ - Νέας Δημοκρατίας και να περάσουν τα σχέδιά τους για αλλαγή ηγεσίας στη ΝΔ, προωθώντας την Ντόρα, εκτιμώντας ότι θα εξυπηρετήσει καλύτερα και πιο αποτελεσματικά τα συμφέροντά τους.

Σε δεύτερο στάδιο θα φροντίσουν να ικανοποιήσουν και τις φιλοδοξίες του κ. Σουφλιά, κι αν δεν σταθεί δυνατό να επιβληθεί ως πρωθυπουργός με τη συναίνεση των δύο κομμάτων, να είναι η εναλλακτική λύση για Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Δεν φαίνεται ότι ο Καραμανλής θα τους κάνει το χατίρι να πέσει στην παγίδα τους. Κι αυτό είναι ανακούφιση για τη συντριπτική πλειοψηφία των στελεχών της παράταξης που διαφωνούν με πρόωρες εκλογές και σημειώνουν μάλιστα χαρακτηριστικά ότι μια τέτοια κίνηση «θα ήταν καθαρή πολιτική αυτοκτονία»! Κορυφαίος παράγων της Νέας Δημοκρατίας, που είχε διατελέσει σύμβουλος και του θείου του σημερινού πρωθυπουργού, στις κατ' ιδίαν συνομιλίες του έλεγε ότι θα ήταν «τεράστιο λάθος» η προσφυγή στις κάλπες. «Θα είναι παγκόσμια πατέντα, κυβέρνηση που διαθέτει αυτοδυναμία στο μέσον της θητείας της να κάνει πρόωρες εκλογές με δική της πρωτοβουλία για να τις χάσει», τόνισε σε δηλώσεις του («Επενδυτής») ο Μιχάλης Λιάπης, ενώ ο Σάββας Τσιτουρίδης, προσεγγίζοντας περισσότερο την πραγματικότητα, σημείωσε ότι «όσοι από τη ΝΔ θέλουν άμεσα πρόωρες εκλογές, θέλουν να τελειώσουν τόσο τον Κ. Καραμανλή όσο και την κυβερνώσα παράταξη».

Τα παιχνίδια των «νταβατζήδων», αλλά και η στάση των κορυφαίων υπουργών έχουν, όπως προαναφέραμε, εξοργίσει τους βουλευτές, ακόμη κι εκείνους που συστηματικά ασκούν κριτική στην κυβερνητική πολιτική, οι οποίοι τώρα συσπειρώνονται γύρω από τον πρωθυπουργό.

Ο ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΟΣΥΜΜΟΡΙΤΟΠΟΛΕΜΟΣ ... 60 ΧΡΟΝΙΑ ΠΡΙΝ


M N H M H E Θ Ν Ι Κ Η

Απο τη συμπληρώσει 60 ετών από της συντριβής του κομμουνιστοσυμμοριτισμού

του πρώην Προέδρου της Δημοκρατίας ΧΡΗΣΤΟΥ ΣΑΡΤΖΕΤΑΚΗ

http://www.sartzetakis.gr/points/ellinismos10.html

1.- Η 30η Αυγούστου 1949 έχει δικαίως καταγραφεί δια τους σκεπτομένους και με αληθή δημοκρατικην συνείδησιν Έλληνας ως μία των ενδοξοτέρων ημερών της Εθνικής μας Ιστορίας, ως η φωτεινοτέρα της μεταπολεμικής Ελλάδος. Διότι, μετά την κατά τας προηγηθείσας ημέρας πτώσιν του Γράμμου και του Βιτσίου, υπέκυπτεν εις τας εθνικάς δυνάμεις την 10ην πρωϊνην της ημέρας αύτης και το φοβερόν Κάμενικ, η τελευταία και ισχυροτέρα θέσις-κλειδί του αντιπάλου από της Ελληνοαλβανικης μεθορίου. Αυτή υπήρξεν η νικηφόρος κατακλείς τριετους και πλέον ενόπλου αγώνος του Εθνους εναντίον συμμοριτοπολέμου, επιβληθέντος εις την Ελλάδα από τους βορείους, υπό κομμουνιστικόν τότε καθεστώς, γείτονάς της, οι οποίοι και τον οργάνωσαν, τον εξώπλισαν και τον κατηύθυναν, όπως και η συσταθείσα από το Συμβούλιον Ασφαλείας του Ο.Η.Ε. Διεθνής Εξεταστική Επιτροπή, ύστερα από επιτόπιον έρευναν, διεπίστωσε και διέλαβεν εις τα συμπεράσματα της από 23.5.1947 εκθέσεώς της.

Συμμοριτοπολέμου, αποσκοπούντος εις την υλοποίησιν αφενος του παλαιύ, από τα τέλη του 19ου αιώνος, πανσλαβιστικου σχεδίου επεκτατικής καθόδου εις το Αιγαίον διά αποσπάσεως της Μακεδονίας από την Ελλάδα ( : Εδαφικός της Πατρίδος μας Ακρωτηριασμός ), ανανεωθέντος δε υπό Σταλινικήν επίνευσιν και Τιτοϊκήν πρωτοβουλίαν από την μορφήν δημιουργίας, μετά των λοιπών εκτός Ελλάδος τμημάτων της γεωγραφικής Μακεδονίας, ξεχωριστού κράτους ( : Εθνικός του Ελληνισμού Ακρωτηριασμός δια αποχωρισμού από αυτόν των Μακεδόνων και διαγραφής έτσι έξη αιώνων ενδόξου Εθνικής Ελληνικής Ιστορίας, αυτής των λεγομένων Ελληνιστικών χρόνων, από του 3ου π.Χ. μέχρι και του 3ου μ.Χ. αιώνος )∙ και αφ' ετέρου εις την κομμουνιστικοποίησιν και της απομενούσης Ελλάδος.



Συμμοριτοπολέμου δι εξαπολυθέντος με εθελόδουλα εγχώρια ενεργούμενα, ιδεολογικώς ομόφρονα των ξένων επιβούλων. Συγκεκριμένως από μόνου του Κ.Κ.Ε. χωρίς συμμετοχήν κανενός άλλου κόμματος ή πολιτικού, ούτε και εκ των παρασυρθέντων και μετ' αυτού συνεργασθέντων εις το κατοχικόν Ε.Α.Μ. (Σβώλου, Τσιριμώκου, κλπ.), με επιστράτευσιν κομματικών στελεχών και οπαδών του, αλλά και σωρείας παραπλανηθέντων από απατηλήν συνθηματολογίαν και αδίστακτον ψευδολογίαν αγνών και ανυπόπτων Ελλήνων, ως και χιλιάδων βιαίως, δι' επιδρομών εις την ύπαιθρον χώραν, στρατολογηθέντων χωρικών, αρκετοί από τους οποίους όμως, διδομένης ευκαιρίας, και κατέφευγον, παραδιδόμενοι, εις τας εθνικάς δυνάμεις. Αυτός ήτο ο ψευδώνυμος «Δημοκρατικός Στρατός» !


Και δεν εδίστασε το Κ.Κ.Ε. εις την ένοπλον αυτήν επιχείρησίν του ακρωτηριασμού της ιδίας Πατρίδος, εφοσον είχεν ήδη προηγουμένως, από της δεκαετίας του 1920, αποδεχθεί το σχέδιον των σταλινικών πατρώνων του (3ης Διεθνους, από την ηγεσίαν του βουλγάρου Δημητρώφ) περί αυτονομήσεως της Μακεδονίας μας.


2.-Ετσι, ενω οι άλλοι Ευρωπαϊκοί λαοί επεδίδοντο εις το έργον της ανορθώσεως των χωρών των από τα ερείπια του 2ου παγκοσμίου πολέμου, ήδη το Κ.Κ.Ε. προεκάλεσε νέα πολλαπλάσια του πολέμου εκείνου δεινά, με δεκάδας χιλιάδας θυμάτων και τεραστίας υλικάς καταστροφάς


και με μελανωτέραν σελίδα το κατάπτυστον παιδομάζωμα, δηλαδή την διαρπαγήν χιλιάδων, συγκεκριμένως 28.010, μικρών Ελληνοπαίδων ηλικίας μόλις 3 εως 14 ετών της υπαίθρου χώρας από τους γονείς των και την βιαίαν μεταφοράν των εις γειτονικάς και άλλας κομμουνιστικάς χώρας, δια να μεταβληθούν εις γενιτσάρους, εχθρούς της Πατρίδος των, το παιδομάζωμα, το οποίον επισήμως εστιγματίσθη από τον επιτοπίως ἐργασθεῖσαν «Βαλκανικόν Επίτροπον» του Ο.Η.Ε. με την από 21.5.1948 απόφασίν της, ως «κακούργημα γενοκτονίας» (crime of genocide).
Και την εθνικήν αυτήν υπέρ υπάρξεως, διασφαλίσεως της εθνικής και εδαφική μας ακεραιότητος και ελευθέρου του εθνικού δημοκρατικού μας βίου, αγώνα διεξήγαγεν ἡ άλλος από κοινοβουλευτικον καθεστώς, λειτουργούσης της Βουλής, με Πρωθυπουργόν τον αείμνηστον αρχηγόν του κόμματος των Φιλελευθέρων Θεμιστοκλήν Σοφούλην και με ομοφωνίαν όλων των πολιτικών κομμάτων και δυνάμεων της χώρας (πλήν του στασιάσαντος Κ.Κ.Ε.). Δηλαδή ακόμη και ο τραγικός εκείνος εθνικός διχασμός, η διαίρεσις μεταξύ βενιζελικών καί αντιβενιζελικών (βασιλοφρόνων), η οποία από δεκαετίας, ήδη από της ενάρξεως του πρώτου παγκοσμίου πολέμου, είχε ταλανίσει την χώραν και έφθασεν εις τον παροξυσμον κινημάτων και αντικινημάτων, επανειλημμένων απόπειρων δολοφονίας (1920 και 1933) του Πρωθυπουργού και αρχηγού των Φιλελευθέρων Ελευθερίου Βενιζέλου, αλλά και οδήγησεν ουσιαστικώς εις την δίκην, καταδίκην και εκτέλεσιν των πέντε ηγετικών προσωπικοτήτων της αντιπάλου παρατάξεως και του αρχιστρατήγου (το 1922), Ο εν λόγω διχασμος τότε, το 1946, εξηνεμίσθη πλήρως ενώπιον της απειλουμένης νέας του Εθνους συμφορας. Τόση ήτο η τραγικότης των ημερών εκείνων, ώστε και αντιθέσεις ποτισθείσαι εκατέρωθεν με αίμα να εξαφανισθούν. Και οι τέως θανάσιμοι αντίπαλοι εσχημάτισαν την συμμαχικήν Κυβέρνησιν Λαϊκών (Βασιλοφρόνων) και Φιλελευθέρων, υπό την Προεδρίαν μάλιστα του Θεμιστοκλέους Σοφούλη, αμέσου διαδόχου του Ελευθερίου Βενιζέλου εΙς την αρχηγίαν του κόμματος των Φιλελευθέρων, καίτοι μάλιστα τούτο υπελείπετο εις βουλευτικάς έδρας του, έχοντος θριαμβεύσει κατά τας προηγηθείσας εκλογάς της 31ης Μαρτίου 1946, Λαϊκού κόμματος. Και με την πλήρη και ανεπιφύλακτον συναίνεσιν και των λοιπών μικροτέρων εις δύναμιν πολιτικών σχηματισμών, κυριολεκτικώς σύσσωμον το έθνος αντιμετώπισε νικηφόρως την ξενοκίνητον επέλασιν, την μάστιγα του κομμουνιστοσυμμοριτισμού.

Δεν επρόκειτο λοιπόν περί καταστολής ανταρσίας «αδίκως διωκομένων δημοκρατικών Ελλήνων πολιτών»(!), όπως με ύστερίαν διαλαλεί συνεχώς η κομμουνιστικ΄η προπαγάνδα, αλλά περί καταστολής στάσεως, έξωθεν υποκινηθείσης και κατευθυνομένης με πειθήνιον εκτελεστήν το κόμμα «του εγκλήματος και της Εθνικής προδοσίας» κατά τον επιτυχέστατον ιστορικόν χαρακτηρισμόν δια το Κ.Κ.Ε. της εποχής εκείνης του αειμνήστου Γεωργίου Παπανδρέου, αρχηγού του Δημοκρατικού Σοσιαλιστικού Κόμματος, Πρωθυπουργού της απελευθερώσεως, του μετέπειτα θρυλικού «Γέρου της Δημοκρατίας».

Ούτε φυσικά επρόκειτο περί «εμφυλίου πολέμου».
Οι έχοντες Ελληνικήν παιδείαν γνωρίζουν, ότι ο «πόλεμος» κυριολεκτείται μόνον από διαμάχης μετά ξένων, ποτέ μετά ομοφύλων, πολέμιοι είναι μόνον ξένοι και ο πόλεμος μόνον με ξένους διεξάγεται, ενώ διαμάχη και αντιπαράθεσις προς ομοφύλους ονομάζεται «στάσις».


Λέγει χαρακτηριστικώς ο Πλάτων, κατά λέξιν, « ... λέγω δε τα δύο, το μεν οiκεiον και ξυγγενές, το δε αλλότριον και 'οθνειον. Απο μεν ουν τα του οικείου έχθρα στάσις κέκληται, από δε τα του αλλοτρίου πόλεμος» (Πολιτεία, 470 Β).


Και η στάσις αυτή έχει όνομα. Το αντλεί από τις κείμενες διατάξεις της Ποινικής νομοθεσίας. Η απόπειρα βιαίας μεταβολής του πολιτεύματος της χώρας (όπως εν προκειμένω από ελευθέρου δημοκρατικού εις καταπιεστικόν κομμουνιστικόν) συνιστά το κακούργημα της εχάτης προδοσίας
[ άρθρον 123 § 2 του προϊσχύσαντος μέχρι και του 1950 Ποινικου Νόμου, αρθρον 134 § 1 Β β του ισχύοντος Ποινικού Κώδικος].

Η Επιχείρησις βιαίας αποσπάσεως εδάφους απο το ελληνικόν κράτος (οπως εν προκειμένω της Μακεδονίας μας) συνιστά το κακούργημα της προδοσίας (επιβουλής της ακεραιότητος) της χώρας
[ αρθρον 123 § 4 Ποινικού Νόμου, αρθρον 138 § 1 Ποινικού Κώδικος ].

Η δε συμφωνία η ένωσις με άλλους (ένα ή περισσοτέρους) προς διάπραξιν συγκεκριμένων κακουργημάτων (όπως τα προκείμενα) συνιστά το έγκλημα της συμμορίας
[αρθρον 57 Ποινικού Νόμου, αρθρον 187 § 1 Ποινικού Κώδικος].

Και ας προστεθεί εδώ ότι δεν πρόκειται περί ιδιαιτερότητος της Ελληνικής Ποινικής Νομοθεσίας, παλαιάς και ισχυούσης. Διότι τα ίδια εγκλήματα με τους ιδίους χαρακτηρισμούς και τας ιδίας αυστηράς κυρώσεις προβλέπουν και αι ξέναι ποινικαί νομοθεσίαι, όλων των πολιτισμένων χωρών.


Εθνοπροδόται και προδόται της χώρας, λοιπόν, και συμμορίται υπήρξαν, κατά τον μόνον δυνατόν και επιστημονικώς ακριβή χαρακτηρισμόν, οι αποτελέσαντες τον ψευδώνυμον «Δημοκρατικόν Στρατόν».

Επομένως και ορθότατα εχαρακτηρίζοντο ανέκαθεν ως «συμμορίαι» και εγίνετο λόγος συνεκδοχικώς περί «συμμοριτοπολέμου», εξ αιτίας δε της αποκλειστικώς από το Κ.Κ.Ε. ποδηγετήσεώς των, περί «κομμουνιστοσυμμοριών» και «κομμουνιστο-συμμοριτοπολέμου».


3.- Ανέκαθεν εχρησιμοποιούντο από όλους οι όροι αυτοί, αλλά κατά τας πρώτας μόνον από τας εθνικάς αυτάς τραγωδίας δεκαετίας. Διότι ο χαρακτηρισμός εις το πολιτικόν λεξιλόγιον άλλαξεν από της μεταπολιτεύσεως του 1974 και εντεύθεν. Η αλλαγή, χωρίς να δικαιολογήται, έχει εν τούτοις την κοινωνιολογικήν της εξήγησιν. Οφείλεται εις το μέγα έγκλημα των επιόρκων συνωμοτών της 21ης Απριλίου 1967, καταλύσεως του δημοκρατικού μας πολιτεύματος και διά της βίας, - με διώξεις αναριθμήτων ελλήνων πολιτών και βασανιστήρια εις βάρος εκατοντάδων άλλων, ανεξαρτήτως κοσμοθεωρητικής, ιδεολογικής ή κομματικής τοποθετήσεως των θυμάτων των αυτών, - επιβολής του γελοιωδεστέρου καθεστώος, που ενώρισεν η ΕΛλάς. Με αποτέλεσμα η καθολική, εκτός των ιδιοτελών καιροσκόπων, συσπείρωσις και αντίθεσις του εληνικού λαού προς την επιβληθείσαν τυρρανίαν να συνεπιφέρει την συνεύρεσιν εις το αυτό αντίπαλον αυτής στρατόπεδον πάντων, και της δημοκρατικής Ελλάδος της Νίκης του Έθνους του 1949 και της ήττηθείσης μικράς, αλλά τόσον κακοποιού, συμμοριακής μειονοψηφίας. Ωστε του λοιπου να απαμβλυνθεί η μεταξύ των αντίθεσις ενώπιον των δεινών τας νέας συμφοράς, και συνακολούθως και η ορολογική επισήμανσις της παλαιάς εκείνης αντιπαραθέσεως να είναι λοιπού τοπος και πολιτικῶς ἀσύνετος. Διότι τον σημερινόν συναγωνιστήν σου δεν νοείται να τον αποδοκιμάζεις με τα κριτήρια του παρελθόντος του. Αὐτὴ είναι ἡ ὠμὴ ἐπὶ τοῦ προκειμένου αλήθεια των πραγμάτων, και όχι οιασδήποτε μορφής μετάγνωσις της εθνικόφρονος, δημοκρατικής Ελλάδος και μεταβολή αντιλήψεών της περί του κομμουνιστοσυμμοριτισμού∙



Αλήθεια, την οποίαν μόνον οι αφρονες και οι έχοντες σκοταδιστικάς παρωπίδας αγνοούν. Ετσι ΕξηγεΊται και διατί, Ένας Παναγιώτης Κανελλόπουλος, εΥγενεστάτη και αληθής ως εξέχουσα, εκ των σπανιωτάτων, πολιτικώ της Πατρίδος μας φυσιογνωμία, και μάλιστα η, κατά την γνώμην μου, κραταιοτέρα πνευματική μορφή της Ελλάδος του 20ου αιώνος, ομίλησε περί «εμφυλίου πολέμου» δια την υπέρ υπάρξεως αγώνα εκείνον του Εθνους∙ μολονότι δεν ήθελε να βιάσει την ιστοριοκήν περί τούτου αλήθειαν, η οποία, όπως έλεγε, και δεν αλλοιούται με οσασδήποτε εις βάρος της κακοποιήσεις∙ και αυτό το γνωρίζουν όσοι είχαν το προνόμιον της φιλίας και πνευματικής αναστροής μαζί του, 'οπως και ο σύρων τας παρούσας γραμμάς.
Ετσι γίνεται πλέον καθολικός λόγος ανακριβέστατα και ατόπως περ'ι «Εμφυλίου πολέμου» εις το πλαίσιον μιας ενγενούς, πλήν αμφιβόλων αποτελεσμάτων, αδιεξόδου σήμερον πολιτικής σκοπιμότητος. Συγκεκριμένως, της επιτεύξεως πανεθνικής ομοφροσύνης δια οριστικής συμφιλιώσεως όλων των Ελλήνων. Ομως οΙαδήποτε συμφιλίωσις προϋποθέτει αμφοτερόπλευρον ενέργειαν, συγχωρείται ο πταίσας,αφού 'ομως αναγνωρίσει προηγουμένως, ότι έπταισε. Πράγμα το οποίον δεν συμβαίνει εν προκειμένω. Διότι, όχι μόνον τό, χωρίς όρους, νομιμοποιηθέν ως πολιτικόν κόμμα Κ.Κ.Ε. δεν εξεδήλωσε ποτέ την μεταμέλειάν του δια τα όσα, ως ανωτέρω, κακουργήματα εις βάρος της ελληνικής Πατρίδος διέπραξε, αλλά, καί, χωρίς τουλάχιστον να σιωπήσει, καθημερινώς από της μεταπολιτεύσεως και εντεύθεν επιδίδεται, δια λόγων, εντύπων και άλλων δημοσιευμάτων στελεχών και όλων πνευματικώς ανερματίστων υποτακτικών του σκοταδιστών, ως και δι’ επισκέψεων εις τους τόπους του δράματος, «Εορτών» και «πανηγύρεων» και εμετικών εξιστορήσεων, εις συνεχή και αδιάλειπτον εξύμνησιν των «πεπραγμένων» του εκείνων, των «έργων και ημερών» και άθλων, βεβαίως κατά το πλείστον ανυπάρκτων και φανταστικών, του φρικαλέου εκείνου ψευδωνύμου «Δημοκρατικού Στρατού». Καί είναι φανερόν πόσον βλαπτικό δια το εθνικόν μας σύνολον είναι η αδίστακτος αυτή πλαστογράφησις της Ιστορίας, δυναμένη, απομένουσα χωρίς καταγγελίαν της, να παραπλανήσει τον άδολον και ανύποπτον νέαν γενεάν. Παρά ταύτα, το σύνολον σχεδόν, με περιθωριακές εξαιρέσεις, του λοιπού πολιτικού κόσμου της χώρας, όλων των αποχρώσεων, ακολουθεί σταθερώς την υιοθετηθείσαν από του προκειμένου από της ελληνικής μας Δημοκρατίας πολιτικήν της χωρίς αντίκρυσμα συγχωρήσεως των παλαιών εκείνων εγκλημάτων, ως και τας απροσμετρήτου ενοχάς και σιωπάς ενώπιον των νεωτέρων ελεεινών, ως ανωτέρω, προκλήσεων και ψευδολογών.
Και προσωπικώς φρονῶ, αὐτὸ γίνεται παρὰ τὴν πλήρη γνῶσιν τῆς ἀληθοῦς τῶν πραγμάτων, χωρὶς τὰς κακοποιήσεις της, Ἱστορίας. Ετσι ερμηνεύω π.χ. καὶ τὴν δήλωσιν τοῦ σημερινοῦ Ἕλληνος Πρωθυπουργοῦ κατά πρόσφατον επίσκεψίν του εις την νήσον Αγιος Ευστράτιος, τόπον εξορίας κομμουνιστών κατά τον επίμαχον εκείνην περίοδον του αγώνος του Εθνους, και τον χαρακτηρισμόν του συγκεκριμένου οικήματος της εκεί διαμονής των ως «Μουσείου της Δημοκρατίας». Χαρακτηρισμόν, ο οποίος και προεκάλεσε θύελλαν διαμαρτυριών αγνών, συνειδητών Ελλήνων πατριωτών, όχι δε μόνον εκ των επιζώντων μαχητών του ιερού εκείνου του Εθνους Αγώνος. Φρονώ, ότι ο Πρωθυπουργος με τα λεγόμενά του ήθελε να εξάρει, οτι η Ελληνική Πατρίς συμπεριεφέρθη τότε με δημοκρατικόν ανθρωπισμόν, απλώς αδρανοποίησε τους αγωνιζομένους εναντίον της εχθρούς της δια της κρατήσεώς των, και δεν τους εξώντωσε φυσικώς, ούτε τους απέστειλεν εις ψυχιατρεία ή καταναγκαστικά 'εργα, κατά την πρακτικήν των απολυταρχικών καθεστώτων, και ιδίως των κομμουνιστικών («Γκουλάκ», κλπ.). ώστε προβάλλουν όντως ως Μουσεία Δημοκρατίας οι τόποι εκείνοι κρατήσεως, δείγματα εὐγενοῦς δημοκρατικῆς συμπεριφορᾶς χώρας πολιτισμένης, ἀκόμη καὶ πρὸς απεργαζομένους τον αφανισμόν της,. Διότι δεν διανοούμαι, ότι ο Ελλην Πρωθυπουργος ήθελε με τον ανωτέρω χαρακτηρισμόν νά μυκτηρίσῃ την δημοκρατικήν Ελλάδα και τον εθνικόν αντισυμμοριακό αγώνα.

4. Αποτελεί παναρχαίαν ελληνικήν παράδοσιν η απόδοσις τιμών εις τους νεκρούς, και μάλιστα εις τους υπέρ της Πατρίδος πεσόντας. «Τω πατρίω νόμω χρώμενοι», γράφει ὁ Θουκυδίδης (ιστορία, ΙΙ 34, 35) «δημοσίας ταφός ἐποιήσαντο» οι ΑθηναΊοι διά τούς πεσόντας κατά τὸ πρῶτον ἔτος τοῦ Πελοποννησιακοῦ πολέμου, ὁπότε καὶ ἐξεφώνησεν ὁ Περικλῆς «ἔπαινον τὸν πρέποντα» δι’ αὐτούς, τὸν περίφημον ἐπιτάφιόν του, καθὼς ἐπεβάλλετο «ἀνδρῶν ἀγαθῶν ἔργῳ γενομένων ἔργῳ καὶ δηλοῦσθαι τὰς τιμάς».
Καὶ ὅμως ἡ πατρογονικὴ αὐτὴ συνήθεια, ἡ ἐπὶ χιλιετηρίδας ἀδιαλείπτως ἀκολουθουμένη, ἔπαυσε βαθμηδὸν ἀπὸ τῆς μεταπολιτεύσεως τοῦ 1974 καὶ ἐντεῦθεν τηρουμένη διὰ τοὺς πεσόντας ὑπὲρ Ἑλλάδος ἐλευθερίας κατὰ τὸν ἱστορικὸν ἐκεῖνον ἀγῶνα τοῦ Ἔθνους ἐναντίον τοῦ ξενοκινήτου κομμουνιστοσυμμοριτισμοῦ∙ διὰ νὰ ἐγκαταλειφθῇ κατὰ τὰς ἡμέρας μας ὁλοσχερῶς. Και από τον πολιτικον κόσμον γενικώς και ἀπὸ τὴν ἐπίσημον Πολιτείαν ! Και επενδύεται η τοιαύτη ασυγχώρητος ασέβεια προς τους πεσόντας και τους αγωνισθέντας δια να είμεθα εμείς σήμερον ελεύθεροι, με ετοιμόρροπον δικαιολογίαν. Και πάλιν, την ανάγκην λήθης του παρελθόντος και Εθνικής συμφιλιώσεως.
Ἀλλὰ τὴν πραγματικὴν συμφιλίωσιν ἡ ἐγκληματήσασα, ἀντίπαλος τοῦ Ἔθνους, πλευρά, ὅπως προεξετέθη, δὲν τὴν ἀποδέχεται∙ διότι δὲν ἀρκεῖται εἰς πολλαπλῶς κατὰ τὰς τελευταίας δεκαετίας ἐκφραζομένην, ἀκόμη καὶ διὰ κρατικῶν παροχῶν (συντάξεων, κλπ.!), ἐθνικὴν τῶν ἀνομημάτων της συγχώρησιν, ἀλλὰ ἐπιδιώκει καὶ τὴν ρητὴν τῶν ἐγκλημάτων της δικαίωσιν. Ἐξ ἄλλου, μὲ τὴν ἀνωτέρω πολιτικὴν λησμονεῖται, ὅτι ἡ λήθη εἶναι καὶ γλωσσικῶς ἀκόμη τὸ ἀντίθετον τῆς ἀληθείας, τὴν καταπνίγει ὁλοσχερῶς ! Προκειμένου δὲ περὶ ἐπικῶν σελίδων τῆς ἐθνικῆς Ἱστορίας, ὅπως τοῦ ἐναντίον τοῦ κομμουνιστοσυμμοριτισμοῦ ἀγῶνος τοῦ Ἔθνους, τὴν κολοβώνει ἐθνοβλαβῶς. Κυρίως δέ, τοιαύτη λήθη τίποτε ἀπολύτως δὲν ὑπηρετεῖ. Διότι ἡ Πολιτεία θὰ ἠμποροῦσε κάλλιστα νὰ συνεχίσῃ τὴν ὀρθὴν πολιτικήν της κατευνασμοῦ τῶν παθῶν τοῦ παρελθόντος διὰ τῆς πρακτικῆς τῆς ἴσης μεταχειρίσεως καὶ ἰσονομίας πάντων ἀνεξαιρέτως τῶν Ἑλλήνων πολιτῶν, χωρὶς ὅμως καὶ νὰ παύσῃ τιμῶσα συγχρόνως καὶ τοὺς ὑπὲρ τῆς σωτηρίας τῆς Πατρίδος καὶ τοῦ Ἔθνους πεσόντας καὶ ἀγωνισθέντας. Τοὐλάχιστον καὶ πρὸς ἐθνικὸν τῶν νεωτέρων φρονηματισμόν. Ὅταν μάλιστα ἡ ἀντίπαλος, ἡ ἐθνικῶς ἐγκληματήσασα, πλευρὰ καθημερινῶς ἀνυμνεῖ καὶ τιμᾷ τοὺς ἰδικούς της ἐθνοπροδότας νεκροὺς καὶ ἀγωνιστάς. Ἐπὶ τέλους, ὁ κατευνασμὸς δὲν συνεπάγεται ἀχωρίστως καὶ τὴν πλαστογράφησιν της εθνικής μας Ἱστορίας διὰ τῆς διαγραφῆς χρυσῶν δέλτων της.


5.- Και είναι πράγματι ολόχρυσοι αι σελίδες της ιστορίας μας του αντισυμμοριακού εκείνου αγώνος. Διότι η 30η Αυγούστου 1949, η τελειωτική νίκη του έθνους εις τον Γράμμον και το Βίτσι, έχει όχι μόνον στενώς ελληνικήν, αλά υπερεθνικήν, πανανθρωπίνην, αποφασιστικήν διά τον ρουν της παγκοσμίου ιστορίας, σημασίαν. Ίσταται ισότιμος προς την πανένδοξον 28ην Οκτωβρίου 1940.

Πράγματι, όπως και άλλοτε, εις μήνυμά μου κατά τον εορτασμόν της 5Οης επετείου της Νίκης του έθνους, εσημείωσα, αύτη εντάσσεται εις την χορείαν των σημαντικωτέρων συμβάντων της Παγκοσμίου Ιστορίας. Και έρχεται ως αδιάσπαστος κρίκος προς επιβεβαίωσιν της Ελληνικής αρετής του αδιαλείπτου αγώνος υπέρ του ανθρωπισμού. Διότι, όπως κατά την αρχαιότητα ο ελληνισμός διέσωσε τον ανθρώπινον πολιτισμόν από την Ασιατικήν βαρβαρότητα∙ Οπως κατά τους Μέσους χρόνους το Βυζάντιον, ἡ Μεσαιωνικὴ αὐτὴ Ἑλληνική μας Αυτοκρατορία, διεφύλαξε τὴν Ευρώπην από χίλια και πλέον ἔτη ἀπὸ της επιδρομής και πάλιν κυρίως Ασιατών βαρβάρων επιδρομέων∙ ὅπως κατὰ τοὺς δύο παγκοσμίους πολέμους τοῦ 20οῦ αἰῶνος ἡ Ἑλλὰς ἠγωνίσθη παρὰ τὸ πλευρὸν τῶν Δημοκρατιῶν ἐναντίον τῶν δυνάμεων του ολοκληρωτισμού, και μάλιστα έδωσεν αυτή, κατά τον δεύτερον πόλεμον, διά θριαμβευτικῆς συμβολῆς της εἰς αποφασιστικήν καμπήν του, την νίκην εις τους συμμάχους [βλέπε σχετικώς τα εξαίρετα βιβλία του αειμνήστου Αχιλλέως ΚΥΡΟΥ, Ἡ Ἑλλὰς ἔδωσε τὴν Νίκην, 2α εκδοσις, καὶ Ἡ ἀποφασιστικὴ καμπὴ τοῦ πολέμου, αμφότερα Ἀθῆναι, Ἀετός, 1945 καὶ 1946 ἀντιστοίχως]∙ ἔτσι και με τον εναντίον του ξενοκινήτου κομμουνιστο-συμμοριτισμοῦ νίκην, που κατήγαγον, μὲ τὴν ὑλικὴν μόνον βοήθειαν τῶν συμμάχων μας, μὲ τοὺς ἀγῶνες, τις θυσίες και τὸ αἷμα των, μόνα των, τὰ παιδιὰ τῆς Ἑλλάδος, οὐσιαστικῶς διέσωσαν καὶ πάλιν τὸν ἀνθρώπινον πολιτισμόν : Διότι, ἐὰν τότε ἡ Ἑλλὰς ὑπέκυπτε, καὶ ἐξετείνετο τοιουτοτρόπως ἡ σοβιετικὴ κυριαρχία μέχρι τῆς Μεσογείου, ἡ μὲν γείτων Τουρκία, πάντοτε καιροσκόπος, θὰ ἐνέδιδε, ἡ δὲ λοιπὴ Εὐρώπη, περιδεὴς καὶ ὑπὸ τὴν πίεσιν τῶν ἰσχυρῶν κατὰ τόπους κομμουνιστικῶν κομμάτων, ἀσφαλῶς θὰ ἐσυνθηκολόγει. Καὶ ἔτσι καὶ ἡ Δυτικὴ Εὐρώπη θὰ ἐσύρετο ὑπὸ τὸ πέλμα τῆς σκοταδιστικῆς σταλινικῆς κτηνωδίας, τῆς ὁποίας τὰ ἀνὰ τὸν κόσμον θύματα σύγχρονοι ἱστορικοὶ ἀναβιβάζουν εἰς σχεδὸν ἑκατὸν ἑκατομμύρια ! [βλέπε σχετικῶς τὸ ἐκπληκτικῆς τεκμηριώσεως ἔργον τῶν COURTOIS, WERTH, PANNÉ, PACZKOWSKI, BARTOSEK, MARGOLIN, Le livre noir du Communisme, Crimes, Terreur, Répression (Tὸ μαῦρο βιβλίο τοῦ κομμουνισμοῦ, Ἐγκλήματα, Τρόμος, Καταπίεσις), Paris, Robert Laffont, 1998, σελίδες 923 ]. Ὁπότε καὶ ἡ Δημοκρατία παντοτε θὰ κατελύετο ἀνεπανορθώτως καί, συνακολούθως, ἐκ τῶν πραγμάτων θὰ ἀπεκλείετο καὶ ἡ, ἐκ τῆς ὑπάρξεως ἀκριβῶς τῆς Ἐλευθέρας Εὐρώπης, σημειωθεῖσα μετὰ 40ετίαν ἐξέλιξις, ἡ ὁποία ὡδήγησεν εἰς τὴν κατάρρευσιν παντοῦ εἰς τὴν Εὐρώπην τοῦ σοβιετικού συστήματος. Αυτά είναι τα αναμφισβήτητα ιστορικά δεδομένα, τα οποία ὐδεὶς με ελεύθερον πνεύμα και τιμίαν συνείδησιν δικαιούται να διαστρέφῃ ἢ ἀγνοῇ.
Και τα οποία οφείλομεν 'ολοι να ενθυμούμεθα, αλλά και εις όλους να υπενθυμίζωμεν. Και προπαντως εις τους ξένους, όλους τους ελευθέρους λαούς, οι οποίοι, κατα τα ανωτέρω, οφείλουν την διάσωσιν και τας ιδικάς των ελευθερίας εις τον εν λόγω αγώνα και τας τ’ αυτών θυσίας του Ελληνικού λαού, ανερχομένας, πέρα των τεραστίων υλικών καταστροφών, εις το ακόλουθον φοβερόν εις ανθρωπίνους απωλείας τίμημα : εκτελεσθέντες πολίται 4.123, - εκτελεσθέντες ιερείς 165,- πολίται φονευθέντες εις ναρκοπέδια 931,- αξιωματικοί καί ανδρες της Χωροφυλακής, φονευθέντες 1.579, τραυματισθέντες 2.329,- αξιωματικοί και άνδρες του Στρατού φονευθέντες 12.777, τραυματισθέντες 37.732 (βλέπε σχετικώς το διαφωτιστικώτατον βιβλίον του Ευαγγέλου ΑΒΕΡΩΦ, Φωτιά καιΤσεκούρι, μετάφρασις εκ της γαλλικής, Αθήναι, Εστία, 1974, σελ. 466).
Και κυριώτατα επιβάλλεται η υπόμνησις της ανωτέρω αληθείας προς τους γειτονικούς μας λαούς, αυτούς, οἱ ὁποῖοι ὑπὸ τὸ κομμουνιστικόν των καθεστὼς ὠργάνωσαν καὶ κατηύθυναν τὴν ἐναντίον μας ἐπιβουλὴν καὶ οἱ ὁποῖοι, κατὰ παράδοξον τῆς μοῖρας τροπήν, ὠφελήθησαν καὶ αὐτοὶ ἀπὸ τὴν ἰδικήν μας πανεθνικὴν ἀντίστασιν, διὰ νὰ ζοῦν σήμερον καὶ αὐτοὶ ἐλεύθεροι. Καὶ ἔχει ἡ πρὸς αὐτοὺς ἰδιαιτέρως ὑπόμνησις καὶ σύγχρονον ἀποστολήν : διὰ νὰ παύσουν, ἐπαναλαμβάνοντες τὸν κακὸν ἑαυτόν των, βυσσοδομοῦντες καὶ σήμερον ἐναντίον τῆς ἐθνικῆς και εδαφικής μας ακεραιότητος και ανεξαρτησίας, εγκαταλείποντες επιτέλους τας κατακτητικάς των εις βάρος μας βλέψεις των : οι Βούλγαροι με τὸ ἐπίσημον δόγμα των, οτι συνορεύουν γύρωθεν προς εδάφη μὲ βουλγαρικοὺς πληθυσμούς (ἐννοοῦν φυσικά, ἐν σχέσει πρὸς τὴν Ἑλλάδα, τὴν Μακεδονίαν καὶ τὴν Δυτικὴν Θράκην),- οἱ Σκοπιανοὶ μὲ τὰς περὶ Μακεδονικῆς ἐθνότητος τερατώδεις ἀνοησίας των, οἱ Ἀλβανοὶ μὲ τὰ περὶ Τσαμουριᾶς φληναφήματα καὶ τὰς μέχρι καὶ Ἄρτης παραλόγους διεκδικήσεις των.
Ἡ ἐπίγνωσις τῶν ἀνωτέρω ἀδιασείστων ἀληθειῶν ἀναδεικνύει καὶ τὸ πόσον ἀπερίσκεπτος καὶ εὐθέως βλαπτικὴ διὰ τὰ γενικώτερα ἐθνικά μας συμφέροντα ὑπῆρξεν ἡ κατάργησις τοῦ ἐπισήμου ἑορτασμοῦ τῆς Νίκης τοῦ Ἔθνους τοῦ 1949. Διότι ἔτσι ἐνεταφιάσαμεν μὲ τὰ ἴδια μας τὰ χέρια κραταιὰ ἐθνικὰ πλεονεκτήματα, ἀπωλέσαμεν ἀδιαμφισβητήτους τίτλους τιμῆς διὰ τὴν Πατρίδα μας. Ἰδιαιτέρως χρησίμους κατὰ τοὺς σημερινοὺς σκοτεινοὺς δι’ ὅλην τὴν ἀνθρωπότητα καιρούς, κατὰ τοὺς ὁποίους ἡ ζωὴ λαῶν καὶ ἐθνῶν κινεῖται εἰς τὸ χάος καὶ τὸ ἔλεος ἀδιστάκτων συμφερόντων καὶ κατευθυνομένης ἀναρχίας.
6.- Διεκηρύχθη ὡς πολιτικὸν πρόγραμμα τῆς κυβερνώσης σήμερον παρατάξεως ἡ ἐπανίδρυσις τοῦ Κράτους. Ἡ προεκλογικὴ αὐτὴ δέσμευσις προϋποθέτει λογικῶς, ὅτι, κατὰ τὴν ἀντίληψιν τῶν σήμερον κυβερνώντων, τὸ Κράτος εἶχε περιέλθει εἰς κατάστασιν ἀποσυνθέσεως. Ἐκτίμησις, μὴ ἀπέχουσα τῆς πραγματικότητος εἰς ὡρισμένους τοὐλάχιστον τομεῖς, ὅπως π.χ. εἰς τὴν Παιδείαν, ὅπου τὸ ἔργον τῆς ἀποσυνθέσεως ἔχει μακρὰν ἱστορίαν, ἤρχισεν ἀπὸ τῆς μεταπολιτεύσεως, μὲ τὴν οὐσιαστικὴν δολοφονίαν τῆς γλώσσης μας καὶ μὲ σχολικὰ ἐγχειρίδια, ἱστορικὰ καὶ ἄλλα, μόνον παιδείαν Ἑλληνικὴν μὴ προσφέροντα∙ διὰ νὰ συνεχισθῇ ἔκτοτε ἀδιακωλύτως, μὲ φωτεινὴν ἐξαίρεσιν τὴν ἀπόπειραν τοῦ ἀειμνήστου Ἀντωνίου Τρίτση, ὡς Ὑπουργοῦ Παιδείας, μὲ τὴν ἐπίσημον ἐξαγγελίαν προγράμματος «ἀνακτήσεως τῆς Ἑλληνικῆς Παιδείας», διὰ τὸ ὁποῖον ὅμως αὐτὸς ἐξεδιώχθη ἀπὸ τὴν Κυβέρνησιν, τοῦ δὲ προγράμματός του, καίτοι τυχόντος διακηρυχθείσης κυβερνητικῆς ἐγκρίσεως, ἐγκαταλειφθέντος∙ ἀποσυνθέσεως ἀνεμποδίστου, χωρὶς καμμίαν διαμαρτυρίαν ἀπὸ τοὺς φυσικοὺς τῶν πνευματικῶν ἀξιῶν φύλακας, ποικιλωνύμους πνευματικούς μας ταγούς, ὅλους, μὲ ἐλαχίστας ἐξαιρέσεις, μεριμνῶντας, ἀκόμη καὶ μὲ ἀτομικὴν συμβολὴν εἰς τὸ ἔργον τῆς κατεδαφίσεως, μόνον διὰ τὴν ἀπόκτησιν τοῦ περιποθήτου τίτλου τοῦ προοδευτικος, - ουσιαστικός «προοδευτικοῦ», μὲ εἰσαγωγικά, σκοταδιστοῦ, χωρὶς εἰσαγωγικά...
Ἀλλὰ ἡ ἀποσύνθεσις δὲν ἀνέκυψεν ἐκ τοῦ μηδενός, συνετελέσθη διὰ θεσμικῶν, νομοθετικῶν, ἐπεμβάσεων. Ἑπομένως ἐπανίδρυσις δὲν ἠμπορεῖ νὰ πραγματοποιηθῇ παρὰ μόνον μὲ τὴν ἀνατροπὴν καὶ κατάργησιν τῶν θεσμικῶν μεταβολῶν, ποὺ ὡδήγησαν εἰς τὴν ἀποσύνθεσιν. Αὐτὸ ἀναμένουν οἱ πιστεύοντες εἰς τὴν ἀνάγκην ἐπανιδρύσεως. Ἄλλως ἡ ἐπαγγελία θὰ παραμείνῃ μετέωρος, ἀναδίδουσα ἁπλῶς ὀσμὴν ἀερολογίας.
Ἔτσι καὶ ἐπὶ τοῦ προκειμένου : Ἀποσύνθεσιν, καὶ μάλιστα ἐθνικήν, ὄχι ἁπλῶς κρατικήν, συνιστᾷ καὶ ἡ θεσμικὴ ἐγκατάλειψις τοῦ ἐπισήμου ἑορτασμοῦ τῆς Νίκης τοῦ Ἔθνους ἐναντίον τοῦ ξενοκινήτου κομμουνιστοσυμμοριτισμοῦ. Διότι, ὅπως προεξετέθη, ἡ ἐπὶ τῆς Νίκης τοῦ Ἔθνους σιωπή, χωρὶς τίποτε νὰ ὑπηρετῇ, μόνον τὴν πλαστογράφησιν τῆς προσφάτου Ἐθνικῆς μας Ἱστορίας διὰ τῆς διαγραφῆς τῶν ἐνδοξοτέρων σελίδων της ἀπεργάζεται.
Ἐπιβάλλεται, λοιπόν, καὶ ἐπὶ τοῦ κεφαλαιώδους αὐτοῦ θέματος, ἡ ἀποκατάστασις, ἡ ἐπαναθέσπισις δηλαδὴ ὑπὸ τῆς Πολιτείας, μεριμνώσης διὰ τὴν ἐπανίδρυσιν τοῦ Κράτους καὶ συνακολούθως διὰ τὴν ἐνδυνάμωσιν τῆς ἐθνικῆς τοῦ Ἑλληνικοῦ λαοῦ αὐτογνωσίας, τοῦ ἐπισήμου ἑορτασμοῦ τῆς Νίκης τοῦ Ἔθνους τοῦ 1949.
Αὐτὸ ἀπαιτεῖ ἡ ἐθνική μας παράδοσις. Καὶ ἡ ἀνάγκη ἀνακτήσεως ἀδιατιμήτου, κατὰ τὰ ἀνωτέρω, ἐθνικοῦ μας πλεονεκτήματος. Καί, βεβαίως, τὸ χρέος τιμῆς ἡμῶν τῶν ἐπιγενομένων ἔναντι τῶν πεσόντων ἐκείνων, ἀλλὰ καὶ τῶν ἐπιζώντων μαχητῶν τοῦ ἐπικοῦ ἐκείνου ἀγῶνος. Αὐτῶν, ποὺ μὲ τοὺς ἀγώνας καὶ τὰς θυσίας των συνετέλεσαν, ὥστε νὰ ζοῦμε σήμερον ἐμεῖς ἐλεύθεροι.
Δὲν ἔχει βεβαίως καὶ τόσην σημασίαν δι’ αὐτούς, ἐὰν ἡ ἐπίσημος Πολιτεία ἐπὶ τέλους συνέλθῃ καὶ ἐπανέλθῃ εἰς τὴν ἐκπλήρωσιν ὑπερτάτου καὶ ἔναντί των χρέους. Διότι, ἐν πάσῃ περιπτώσει οἱ μὲν πεσόντες, θὰ συνεχίσουν ἀναπαυόμενοι ἐν εἰρήνῃ εἰς τὸν δίκαιον, χάριν τῆς Ἑλληνικῆς Πατρίδος, τῆς Δημοκρατίας καὶ τοῦ ἀνθρωπισμοῦ, αἰώνιον ὕπνον των. Οἱ δὲ ἐπιζῶντες μαχηταί, ἂς συντηροῦν μέσα των τὰ ζώπυρα τῆς νεανικῆς των ἀλκῆς καὶ τὴν ὑπερηφάνειαν διὰ νὰ νεανικά των ἆθλα. Ἀρκεῖ δι’ ὅλους, ὅτι τοὺς στέφει ἐσαεὶ ἡ ἐτυμηγορία τῆς ἀδεκάστου Ἱστορίας καὶ ἡ ἀναγνώρισις καὶ εὐγνωμοσύνη ὅλων τῶν συνειδητῶν Ἑλλήνων, ὅπου τῆς γῆς.-

Νέα Πεντέλη, 25η Αὐγούστου 2005.

Χρῆστος Α. Σαρτζετάκης (www.sartzetakis.gr)

Τρίτη 18 Αυγούστου 2009

H AΛΗΘΕΙΑ ΤΟΥ ΣΚΑΝΔΑΛΟΥ SIEMENS ΣΕ 7 ' & 37''

ΧΕΡΙ - ΧΕΡΙ

ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΚΑΙ ΠΑΣΟΚ ΣΤΟ ΚΟΥΚΟΥΛΩΜΑ ΤΟΥ ΣΚΑΝΔΑΛΟΥ

Πρωταγωνιστούν :

KΩΣΤΑΣ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ, ΝΤΟΡΑ ΜΠΑΚΟΓΓΙΑΝΗ, ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ ,

ΚΩΣΤΑΣ ΣΙΜΗΤΗΣ , ΘΟΔΩΡΟΣ ΤΣΟΥΚΑΤΟΣ

Δευτέρα 17 Αυγούστου 2009

Η ΦΑΙΔΡΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΣΤΗΝ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΗΣ ΜΑΣΤΙΓΑΣ ΤΩΝ ΛΑΘΡΟΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ


ΔΩΣΤΕ ΠΡΟΣΟΧΗ ΣΤΑ ΔΡΑΣΤΙΚΑ ΚΑΙ ΡΕΑΛΙΣΤΙΚΑ ΜΕΤΡΑ ΠΟΥ ΠΗΡΑΝ ΟΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΕΝΕΣ ΧΩΡΕΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΟΥ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΟΣ ΜΕ ΕΥΘΥΝΗ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΕΣ ΤΩΝ


Πέμπτη 13 Αυγούστου 2009

NEA ΠΡΟΚΛΗΣΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΝΤΟΡΑ ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗ





Επίσημος πράκτορας της ΜΙΤ ο Τούρκος Πρόξενος στην Κομοτηνή;



Ας μιλήσουμε επιτέλους’


«Όλη η αλήθεια για τον Τούρκο Πρόξενο της Κομοτηνής: Είναι επίσημος πράκτορας της ΜΙΤ. Δεν ανήκει στο διπλωματικό σώμα… Η Ντόρα δεν δέχθηκε να τον απελάσει»

Τον τελευταίο καιρό πολλά λέγονται για την δράση του Τούρκου Πρόξενου της Κομοτηνής, ο οποίος παραβιάζοντας(;) το δικαίωμα μετακινήσεών του (επιτρέπεται να μετακινείται μόνο επί της Εγνατίας οδού) έχει επιδοθεί σε μία σειρά συνεχών, σχεδόν καθημερινών μετακινήσεων εντός της Ελληνικής Επικράτειας και δη, στα ορεινά των νομών Ξάνθης και Ροδόπης.

Κύριο μέλημα και σκοπός του κυρίου Μουσταφά Σαρνίτς είναι η ισχυρή προπαγάνδα υπέρ της Τουρκίας, που στοπρόσωπό του έχει βρει τον ιδανικό άνθρωπο για να προχωρήσει σε μία γρήγορη τουρκοποίηση ή έστω απόπειρα αποσταθεροποίησης στην ακριτική Θράκη.

Ο κύριος Σαρνίτς, με άκρως επιτυχημένη δράση στο Κόσοβο (φωλιά των φανατικών ισλαμιστών των Βαλκανίων) και με αγαστή συνεργασία με τον εκεί Αμερικανό πρόξενο κύριο Yee Hoyt, κατάφερε να οργανώσει και να πραγματοποιήσει την μεταφορά χιλιάδων φανατικών ισλαμιστών από κράτη της Ασίας (και από την Τουρκία φυσικά), οι οποίοι συνετέλεσαν τα μέγιστα σε εκφοβισμούς και εκτοπίσεις σερβικών πληθυσμών αλλά και πραγματοποίησαν μία σειρά μαζικών δολοφονιών (αγνώστου αριθμού θυμάτων) καίγοντας, καταστρέφοντας και εξαφανίζοντας από τον χάρτη ολόκληρα χωριά!!!

Οι ευθύνες του κυρίου Σαρνίτς φυσικά και είναι τεράστιες και προκύπτουν από την πρόοδο των τραγικών «εξελίξεων» από τη στιγμή της εμφάνισής του στο Κόσοβο και μετά. Εξάλλου, ο σημερινός Τούρκος Πρόξενος της Κομοτηνής, στο Κόσοβο μετέβη με την ιδιότητα του επίσημου πράκτορα της ΜΙΤ έχοντας συγκεκριμένο σχέδιο και τομέα δράσης για να καλύψει.

Ο κύριος Μουσταφά Σαρνίτς είναι, λοιπόν, ένας επίσημος εγγεγραμμένος πράκτορας της Τουρκικής Μυστικής Υπηρεσίας Πληροφοριών (γνωστή ως ΜΙΤ), ο οποίος και φυσικά δεν ανήκει αλλά ούτε και προέρχεται από το διπλωματικό σώμα της Τουρκίας. Ανέλαβε χρέη Προξένου στο Τουρκικό Προξενείο της Κομοτηνής, ως ο ικανότερος και εμπειρότερος στην «αναδιάταξη των αυτονόητων» και στην δημιουργία προπαγανδιστικών μηχανισμών αμέσου δράσεως.

Απέναντι σε αυτή την στρατηγική επιλογή της Άγκυρας, η Ελληνική κυβέρνηση και συγκεκριμένα το Ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών, όπου προΐσταται η κυρία Μπακογιάννη, δεν αντέταξε καμία απολύτως αρνητική διάθεση!!! Παρά τις εκκλήσεις πολιτικών, πολιτευτών, οργανώσεων αλλά και ανθρώπων που γνώριζαν πολύ καλά την ιδιάζουσα εργασία και την πολυσχιδή προσωπικότητα που παρουσίασε κατά το παρελθόν ο κύριος Σαρνίτς, οι υπάλληλοι του Ελληνικού ΥΠΕΞ έκαναν αποδεκτή την πρόταση της Άγκυρας για κάλυψη της θέσης του Προξένου Κομοτηνής από έναν άνθρωπο που όχι μόνο δεν ανήκει στο διπλωματικό σώμα, αλλά είναι ειδικός πράκτορας της ΜΙΤ!!!

Η Τουρκία, είναι γεγονός πως κάνει πολύ καλή δουλειά, με σχέδιο σε βάθος χρόνου, με στρατηγικές και εναλλακτικές τακτικές, με σκοπό την ικανοποίηση και πραγματοποίηση των σχεδιασμών των think tanks που διαθέτει. Με έμπειρο και ικανότατο προσωπικό, η τουρκική πολιτική επιβάλλεται αργά αλλά σταθερά, συνεπικουρούμενη βεβαίως από τα «αμερικανικά συμφέροντα», προς μία «χαλαρή» Θράκη, στην οποία θα μπορεί να εφαρμόζει τις πολιτικές των συμμάχων της και να τους αποδίδει τα οφέλη στα οποία αυτοί αποσκοπούν. Η νευραλγικότητα της Θράκης (ελέγχοντας μόνο την στρατηγική της θέση στους δρόμους ενέργειας) οδήγησε την Τουρκία να χρησιμοποιήσει τον συγκεκριμένο άνθρωπο, τον Μουσταφά Σαρνίτς, στην θέση του Προξένου.



Η ΝΤΟΡΑ ΔΕΝ ΔΕΧΘΗΚΕ ΝΑ ΤΟΝ ΑΠΕΛΛΑΣΕΙ


Γιατί όμως η κυρία Μπακογιάννη αποδέχθηκε έναν τόσο επικίνδυνο για την περιοχή, τούρκο πράκτορα, να αναλάβει τα ηνία του Τουρκικού Προξενείου; Γιατί του επιτρέπει τις συνεχείς μετακινήσεις σε μουσουλμανικά χωριά της Ξάνθης και της Ροδόπης, παραβιάζοντας τους κανόνες που διέπουν τις μετακινήσεις του Τούρκου Προξένου; Δεν γνωρίζει μήπως η Ελληνίδα υπουργός Εξωτερικών τα «κηρύγματα» περί τουρκισμού του κυρίου Σαρνίτς; Δεν γνωρίζει άραγε η Ντόρα Μπακογιάννη, την επικινδυνότητα που ενέχει η δράση αυτού του ανθρώπου, ο οποίος συνοδευόμενος πάντα από ψευτοηγέτες – ψευτομουφτήδες (τους οποίους το ίδιο το Τουρκικό Προξενείο δημιούργησε μέσα από παράνομες διαδικασίες, για να τους εκμεταλλευτεί στη συνέχεια) προβάλλει και την θρησκεία-ισλάμ προκειμένου να «πείσει» για την αγαθή του προαίρεση απέναντι τους Έλληνες μουσουλμάνους της Θράκης, τους οποίους επιμένει να τους αποκαλεί, προκλητικά, Τούρκους!!!

Τι κάνει απέναντι σε όλα αυτά η Ελληνική πλευρά; Απολύτως τίποτε! Παρακολουθεί, ως συνήθως, τις εξελίξεις και χωρίς καμία διάθεση παρεμβατισμού από το Ελληνικό Υπουργείο Εξωτερικών μεμονωμένες μόνο προσπάθειες (όπως η στάση του Περιφερειάρχη Αν. Μακεδονίας και Θράκης, κυρίου Σταμάτη) δημιουργούν προβλήματα στους σχεδιασμούς του κυρίου Σαρνίτς. Οι αποχαυνωμένοι κρατικοδίαιτοι υπάλληλοι του Ελληνικού ΥΠΕΞ, με τη γνωστή τους οκνηρία (η οποία αγγίζει τα όρια της φαιδρότητας) αδυνατούν να οργανώσουν εκείνες τις υποδομές που θα σταματήσουν τον δρόμο της Θράκης προς τη δημιουργία ενός νέου Κοσόβου.

Ο κύριος Μουσταφά Σαρνίτς είναι λοιπόν πράκτορας της ΜΙΤ, εντεταλμένος, ειδικευμένος και με πλουσιότατη εμπειρία στη δημιουργία «καταστάσεων» που αποδομούν και τελικά ανατρέπουν την νομιμότητα. Καλά θα κάνει ο οποιοσδήποτε ο οποίος ισχυρίζεται πως ο Τούρκος Πρόξενος της Θράκης δεν έχει δρομολογήσει στο παρελθόν έκνομες αντιδράσεις, να σεβαστεί το «έργο» του πράκτορα της ΜΙΤ. Εξάλλου, ο κύριος Σαρνίτς εγκρίθηκε από την Άγκυρα για να αναλάβει τη θέση του Προξένου στην Κομοτηνή λόγω των ειδικών του προσόντων και της εμπειρίας του από το Κόσοβο. Είναι ένας άνθρωπος με προσόντα και ικανότητες (μεγάλης επικινδυνότητας για την Ελλάδα και ιδιαίτερα τη Θράκη) και κανείς Ντεντέ δεν έχει το δικαίωμα να στερεί από έναν επίσημο πράκτορα της ΜΙΤ τις επιτυχίες του. Ούτε ακόμη και στην περίπτωση των «παιχνιδιών εντυπωσιασμού» που ακολουθεί ο κύριος Ντεντέ. Μία συνάντηση με τον Τούρκο Πρόξενο θα του επίλυε σειρά αποριών για το πως θα πρέπει να σταθεί ως δημοσιογράφος απέναντι (ή δίπλα;) στην τουρκική προπαγάνδα, την οποία υποβιβάζει τραγικά ο μουσουλμάνος Έλληνας δημοσιογράφος Ντεντέ.

Υ.Γ.: Κύριε Σαρνίτς μήπως θα έπρεπε να τον στείλετε σε μερικά σεμινάρια δημοσιογραφίας τον κύριο Ντεντέ; Από όσα έχω διαβάσει και ακούσει, στην «μητέρα πατρίδα» γίνονται ειδικά σεμινάρια για δημοσιογράφους, και μάλιστα δωρεάν!

Σοβαρή πηγή μεγάλου μέρους των πληροφοριών που κατατίθενται, είναι ο γνωστός δημοσιογράφος και εκπρόσωπος Τύπου του ΠΑΜΜΕ (Πανελλήνιο Μακεδονικό Μέτωπο), κύριος Σταύρος Βιτάλης, καθώς και δημοσιεύσεις της εφημερίδας “Πρώτο Θέμα”, αλλά και πλήθος άλλων καταγγελιών-δημοσιεύσεων σε φόρουμς της Σερβίας (πρώην Γιουγκοσλαβίας).

Ηλεκτρονική διεύθυνση άρθρου: http://www.efylakas.com/archives/1356


Τρίτη 4 Αυγούστου 2009

4η ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 1936 : Η ΑΡΧΗ ΕΝΟΣ ΕΠΟΥΣ - 73 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ



« Η Ελλάς από της 4ης Αυγούστου έγινε κράτος αντικομμουνιστικόν, κράτος αντικοινοβουλευτικόν, κράτος ολοκληρωτικόν, κράτος με βάση αγροτική και εργατική, κατά συνέπειαν κράτος αντιπλουτοκρατικόν. Δεν έχει βέβαια κόμμα ιδιαίτερο να κυβερνά αλλά κόμμα είναι όλος ο λαός εκτός από τους αδιόρθωτους κομμουνιστάς και τους αντιδραστικούς παλαιοκομματικούς»

ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΕΤΑΞΑΣ (Αύγουστος 1936)

Δευτέρα 3 Αυγούστου 2009

ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΣ : O ΠΡΩΤΡΟΣ ΟΡΑΜΑΤΙΣΤΗΣ ΤΗΣ ΕΝΩΜΕΝΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ





Ο ΠΡΩΤΟΣ ΕΛΛΗΝΑΣ ΚΥΒΕΡΝΗΤΗΣ ΕΔΕΙΞΕ ΤΟΝ ΔΡΟΜΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΝΩΣΗ


Εμείς οι Ελληνες με βασικό χαρακτηριστικό τον γραικυλισμό και από φόβο μήπως κακοχαρακτηριστούμε ως Ελληναράδες αγνοούμε ότι ο πρώτος ευρωπαίος πολιτικός που πρότεινε την ένωση της Ευρώπης ήταν ο Ιωάννης Καποδίστριας.

Την εισηγήθηκε ως υπουργός Εξωτερικών της Τσαρικής Ρωσίας στο περίφημο συνέδριο της Βιέννης το 1815 μετά την ήττα του Ναπολέοντα. Με βάση την Ιερά Συμμαχία τους οι τότε συμμαχικές δυνάμεις χάραξαν σύνορα, αναγνώρισαν κράτη και ρύθμισαν τις σφαίρες επιρροής τους. Το να αποκρύπτουν σήμερα τον ρόλο του Καποδίστρια οι Δυτικοευρωπαίοι κατανοείται, έστω και αν δεν συγχωρείται. Βλέπετε, ο προτείνων ήταν Ρώσος και Ελληνας. Το να τον αγνοούν όμως και οι Ελληνες δείχνει πόσο η ιστορία μας και οι αντιλήψεις μας προσδιορίζονται από ξένες επιρροές και συμφέροντα και πόσο περιφρονούμε εαυτούς και την πολυχιλιετή και γεμάτη προσφορά ιστορία του γένους και του τόπου μας (πολύτιμη η σχετική τεκμηριωμένη έρευνα της αείμνηστης ιστορικού Ελένης Κούκου, καθώς και του Αλέξανδρου Δεσποτόπουλου). Ας σημειωθεί ότι ο Καποδίστριας εκπόνησε το ομοσπονδιακό σύνταγμα της Ελβετίας μετά την απελευθέρωσή της από τα στρατεύματα κατοχής του Ναπολέοντα και αυτό αποτέλεσε κατά κάποιον τρόπο το πρότυπο του σχεδίου της Συνταγματικής Συνθήκης, που έστω και κολοβή συμφωνήθηκε πρόσφατα από τα 27 κράτη-μέλη της ΕΕ. Οι Ελβετοί πάντως τιμούν τον Καποδίστρια με δύο αγάλματά του στη Ζυρίχη και στη Γενεύη, αν θυμάμαι καλά. Εμείς, ως γνωστόν, τον δολοφονήσαμε στο Ναύπλιο και διαπομπεύουμε την εν Αθήναις προτομή του παρέχοντας σχετικό άσυλο και ατιμωρησία στις βέβηλες και αδίστακτες ορδές αναρχικών που καθημερινά καταστρέφουν, χλευάζουν, τρομοκρατούν, ληστεύουν και δολοφονούν.



(Απόσπασμα απο άρθρο του Γιάννη Μαρίνου στο ΒΗΜΑ της ΚΥΡΙΑΚΗΣ - 01.04.2009)

YΠΕΡ ΤΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ : Η ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΕΚΣΤΡΑΤΕΙΑ

Προσωπικα στοιχεία

Translation

Free Translation

Αναγνώστες

AddThis

Share |

0 SAVAS

0 SAVAS
Ο ΓΟΛΓΟΘΑΣ

TO NAYΑΓΙΟ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗ

TO NAYΑΓΙΟ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗ

VAS VAS .. 0 SAVAS

VAS VAS .. 0 SAVAS
ΦΕΡΤΕ ΠΙΣΩ ΤΑ ΚΛΕΜΜΕΝΑ

Αρχειοθήκη ιστολογίου

Blogs in Serras

Serres Blogs

ΕΠΙΣΚΕΨΕΙΣ