ΠΟΥ ΤΟ ΠΑΕΙ Ο κ. ΔΗΜΑΡΧΟΣ ΜΕ ΤΑ ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΑ ;

ANAΠΑΝΤΗΤΑ ΤΑ ΑΠΟ ΠΕΝΤΑΕΤΙΑΣ ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΕΚΘΕΤΟΥΝ ΤΗΝ ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΑΡΧΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΥΦΥΠΟΥΡΓΟ ΜΑΡΙΑ ΚΟΛΛΙΑ ΠΟΥ ΕΠΙΜΕΝΟΥΝ ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΧΩΡΗΣΗ ΤΩΝ ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΩΝ ΜΕ ΑΝΤΑΛΛΑΓΜΑ ΤΗΝ ΔΑΠΑΝΗΡΗ ΠΟΛΕΟΔΟΜΗΣΗ 45 ΣΤΡΕΜΜΑΤΩΝ

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Σέρρες, 1 Νοεμβρίου 2011

Λόγω της πολύ μεγάλης σημασίας που έχει για το μέλλον της πόλης μας ο τρόπος με τον οποίο τελικά θα επιλυθεί το ζήτημα των πρώην Στρατοπέδων, παρακαλούμε να δημοσιεύσετε το πλήρες κείμενο της θέσης της Νέας Δημοτικής Κίνησης «ΣΕΡΡΕΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΠΟΛΗ» για το θέμα:

 [Έναρξη κειμένου δημοσίευσης]

Στην τελευταία συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου του Δ. Σερρών, την Τρίτη 23-10-2011, συζητήθηκε το ζήτημα της τύχης των πρώην Στρατοπέδων Παπαλουκά και Εμμ. Παππά, στο πλαίσιο προκαταρκτικής συμφωνίας στην οποία κατέληξε ο νυν Δήμαρχος με την αρμόδια υπηρεσία του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας. Συνοπτικά, η συμφωνία προβλέπει τη μη προβολή ένστασης από το Ελληνικό Δημόσιο κατά του δικαιώματος κυριότητας που προβάλλει ο Δήμος Σερρών για το σύνολο της έκτασης του πρώην Στρατοπέδου Παπαλουκά, καθώς και «παραχώρηση» στο Δήμο της χρήσης μέρους του πρώην Στρατοπέδου Εμμ. Παππά και των Στρατιωτικών Αποθηκών της περιοχής του Λευκώνα, με αντάλλαγμα την αναγνώριση της κυριότητας του Ελληνικού Δημοσίου επί 45 στρεμμάτων εντός του πρώην Στρατοπέδου Εμμ. Παππά, προκειμένου να πολεοδομηθούν.

Η Νέα Δημοτική Κίνηση «ΣΕΡΡΕΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΠΟΛΗ», όπως υποσχέθηκε και πράττει ανελλιπώς από την αρχή της θητείας του Δημοτικού Συμβουλίου, ήταν παρούσα διά τριών μελών του Προεδρείου της, τόσο στην ως άνω συνεδρίαση, όσο και κατά την προηγούμενη συζήτηση του θέματος. Μάλιστα, διά του Προέδρου της Κωνσταντίνου Παρίσση, η Κίνηση είχε προβάλει και συγκεκριμένες προτάσεις για την πλέον ενδεδειγμένη τακτική αντιμετώπισης του ζητήματος από τη Δημοτική Αρχή. Συγκεκριμένα είχαμε προτείνει, πριν από οποιαδήποτε απόφαση που θα καθορίσει το οικιστικό και φυσικό περιβάλλον των δυο αυτών περιοχών της πόλης μας για πάντα, το ζήτημα να παραπεμφθεί προς γνωμοδότηση στο Νομικό Συμβούλιο του Κράτους.

Η απάντηση που πήραμε από τον ίδιο τον νυν Δήμαρχο ήταν ένα κατηγορηματικό «όχι»: η παρούσα Δημοτική Αρχή δεν πρόκειται να ζητήσει τη συνδρομή του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους σε καμμιά περίπτωση. Με τους χειρισμούς, δε, του νυν Δημάρχου και την απόφαση που ψήφισε η παραταξή του στο Δημοτικό Συμβούλιο, γίνεται προσπάθεια να «κλείσει» το θέμα με «συμβιβασμό» άμεσα, χωρίς καν να διαφαίνεται ότι ο νυν Δήμαρχος Σερρών έχει πλήρη αντίληψη για το ιδιοκτησιακό καθεστώς των δυο πρώην Στρατοπέδων.

Μετά από όλα αυτά, οφείλουμε να ενημερώσουμε το Σερραϊκό λαό για τα ακόλουθα, και να ρωτήσουμε ταυτόχρονα τον κύριο Δήμαρχο:

1.            Θεωρούμε εξωφρενικό να επιχειρείται «συμβιβαστική» επίλυση του ιδιοκτησιακού καθεστώτος χωρίς να υπάρχει πλήρης εικόνα για το νομικό μέρος της υπόθεσης. Το ζήτημα της ιδιοκτησίας, αυτονόητα, είναι πρωτίστως νομικό. Γίνεται πολιτικό μόνο αφότου κάθε πλευρά έχει πλήρη άποψη για το νομικό ζήτημα, και με βάση την εικόνα που κάθε διαπραγματευόμενος έχει για το νομικό ζήτημα.

ΡΩΤΟΥΜΕ: Τελικά ο Δήμος Σερρών, κατά την αντίληψη του κυρίου Δημάρχου, είναι ή όχι ιδιοκτήτης των εκτάσεων των δυο πρώην Στρατοπέδων (Παπαλουκά και Εμμ. Παππά); Και αν είναι, όπως ο νυν Δήμαρχος διαλαλεί σε όλους τους τόνους, γιατί διαπραγματεύεται; Αν πάλι δεν είναι, σε ποια ακριβώς νομική έρευνα και τεκμηρίωση βασίζεται αυτή η αντίληψη; Ποιά είναι, επιτέλους, η πλήρης και τεκμηριωμένη νομική αντίληψη του νυν Δημάρχου για το ιδιοκτησιακό καθεστώς των εκτάσεων των δυο πρώην Στρατοπέδων; Και γιατί έχει απευθυνθεί, στα πλαίσια της διαβούλευσης, σε όλους τους άλλους φορείς της πόλης για να πάρουν θέση, εκτός από το Δικηγορικό Σύλλογο Σερρών;

2.            Εάν οι εκτάσεις των πρώην Στρατοπέδων εντάσσονται στα «ανταλλάξιμα» κτήματα που προβλέπει το άρθρο 4 της Συνθήκης του Βουκουρεστίου (1913) ή τα άρθα 9 επόμ. της Συνθήκης της Λωζάννης (1923), ο Δήμος Σερρών έχει κυρίως δυο επιλογές: (α) να ισχυριστεί ότι συντρέχει υπέρ του μια από τις εξαιρέσεις που προβλέπουν οι Συνθήκες και οι κυρωτικοί τους νόμοι, καθώς και ο Ν. 4407/1929 και το Π.Δ. της 11-12 Νοεμβρίου 1929, και (β) να αξιοποιήσει το άρθρο 4 παρ. 2 και 3 του Ν. 547/1970 και να ενεργοποιήσει αμέσως τη μετατροπή του συνόλου των χώρων σε δημοτικές εκτάσεις για χρήσεις φιλικές προς το περιβάλλον (πρασίνου, αθλοπαιδειών κλπ), χωρίς να ρωτήσει το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας. Εάν, πάλι, οι εκτάσεις δεν εντάσσονται στα «ανταλλάξιμα», ανεξαρτήτως κυριότητας, έχει άλλες τρεις κύριες επιλογές: (α) να ισχυριστεί (υπό την προϋπόθεση ότι αυτό τεκμηριώνεται από τα ιστορικά στοιχεία) ότι έχει αποκτήσει κυριότητα επί των κτημάτων με το θεσμό των «Τεσσαρούφ», ή με άλλο τρόπο σύμφωνο με το προϊσχύον (προ του 1920) οθωμανικό δίκαιο, (β) να τις εντάξει στο σχέδιο πόλης (Ν. 1337/1983) με προφανή θετικά αποτέλεσματα, όπως, διά της εισφοράς σε γη να του αποδοθεί έκταση περίπου ίση με αυτήν που διαπραγματεύεται, να καθορίσει μονομερώς τις χρήσεις γης, ο συντελεστής δόμησης στο εναπομένον να είναι χαμηλότερος από αυτόν που διαπραγματεύεται, η εισφορά σε χρήμα να καθιστά τη διεκδίκηση από το Ελληνικό Δημόσιο οικονομικά ασύμφορη κλπ, και (γ) να τις απαλλοτριώσει.

ΡΩΤΟΥΜΕ: Ο Δήμος εξέτασε εξαντλητικά τις παραπάνω λύσεις, κι αν ναι, με ποια αιτιολογία ο νυν Δήμαρχος Σερρών τις απέρριψε όλες και κατέφυγε στη διαπραγμάτευση; Αν όχι, ΠΩΣ ΤΟΛΜΑ να διαπραγματεύεται;

3.            Ο – μάλλον παρανοημένος – Ν. 2745/1999 ΔΕΝ καθορίζει ούτε επιλύει το ιδιοκτησιακό καθεστώς των πρώην Στρατοπέδων. Απλώς, δίνει μια επιπλέον δυνατότητα συμβιβαστικής επίλυσης του ζητήματος προς όφελος των Δήμων, σε περίπτωση που καμμιά από όλες τις παραπάνω λύσεις δεν μπορεί να αξιοποιηθεί από αυτούς, εξασφαλίζοντας ότι τουλάχιστον το 50% της συνολικής έκτασης των πρώην Στρατοπέδων δε θα πολεοδομηθεί. Δηλαδή, είναι η τελευταία επιλογή, όχι η πρώτη.

ΡΩΤΟΥΜΕ: Προς τι η βιασύνη του Δημάρχου να «κλείσει» τόσο πρόχειρα το θέμα, όταν είναι προφανές ότι δεν έχει κάνει τίποτα προς την κατεύθυνση επίλυσης του ιδιοκτησιακού καθεστώτος, και όταν ο ίδιος διαλαλεί ότι το πρωτεύον στο ζήτημα δεν είναι ο χρόνος επίλυσης, αλλά η ορθότητα της λύσης σύμφωνα με το συμφέρον του Σερραϊκού λαού;

4.            Με δεδομένο ότι το πρώην Στρατόπεδο Παπαλουκά έχει ήδη μεταγραφεί υπέρ του Δήμου Σερρών, η παραπομπή του θέματος στο Νομικό Συμβούλιο του Κράτους μόνη συνέπεια μπορεί να έχει την αποτροπή της προσβολής του δικαιώματος από το Ελληνικό Δημόσιο, εφόσον η γνωμοδότηση είναι υπέρ του Δήμου Σερρών, το δε αποτέλεσμα ενδεχομένως να μπορεί να χρησιμοποιηθεί και αναφορικά με το Στρατόπεδο Εμμ. Παππά. Αντίθετα, εάν η γνωμοδότηση είναι υπέρ του Ελληνικού Δημοσίου, το τελευταίο θα έχει στη διάθεσή του ένα δικαίωμα που ούτως ή άλλως είχε και μια γνωμοδότηση που ούτως ή άλλως μπορεί να ζητήσει.

ΡΩΤΟΥΜΕ: Για ποιόν ακριβώς λόγο ο νυν Δήμαρχος απορρίπτει κατηγορηματικά το ενδεχόμενο παραπομπής το θέματος στο Ν.Σ.Κ.;

Από όλα τα παραπάνω, και ιδίως από το γεγονός ότι δεν έχουν δοθεί μέχρι σήμερα σαφείς απαντήσεις σε κανένα από τα ερωτήματα που τίθενται, θεωρούμε ότι, πιθανότατα, μόνος σκοπός της βιασύνης του νυν Δημάρχου είναι να δείξει ότι έχει επιτελέσει κάποιο έργο, χωρίς να υπολογίζει ότι αυτό μπορεί να είναι σε βάρος του πραγματικού συμφέροντος της πόλης. Ωστόσο, παραμένουμε καλόπιστοι και, έστω και τώρα, «κατόπιν εορτής», θα αναμένουμε τις απαντήσεις της Δημοτικής Αρχής στα απολύτως συγκεκριμένα και σαφή ερωτήματα που θέσαμε. Σε περίπτωση, όμως, που δε δοθούν απαντήσεις, ή οι απαντήσεις δεν είναι επαρκείς, δηλώνουμε εκ των προτέρων ότι θα χρησιμοποιήσουμε κάθε μέσο που προβλέπει ο νόμος προκειμένου να εμποδίσουμε την παραχώρηση των πρώην Στρατοπέδων στο Ελληνικό Δημόσιο προς πολεοδόμηση.

[Τέλος κειμένου δημοσίευσης]

Ευχαριστούμε εκ των προτέρων για την προσοχή.

Με εκτίμηση

Κωνσταντίνος Παρίσσης

Πρόεδρος