Το 2017 ήταν η πρώτη χρονιά κατά την οποία οι ελληνικές τράπεζες έκαναν περισσότερες από τις μισές συναλλαγές τους online, χωρίς φυσική παρουσία σε κατάστημα. Και ένα στέλεχος μεγάλης τράπεζας μου λέει ότι μετά από πέντε ή το πολύ οκτώ χρόνια, δεν θα υπάρχουν ταμεία σε λειτουργία. «Στην τράπεζα θα μπαίνεις μόνο αν ενδιαφέρεσαι για δάνειο ή επενδυτικό προϊόν».
Σήμερα σχεδόν όλες οι συναλλαγές που πραγματοποιούνται στα γκισέ των τραπεζών, θα μπορούσαν να εκτελεστούν και online. Στην Ευρώπη όχι μόνο κλείνουν υποκαταστήματα, αποσύρουν μέχρι και ΑΤΜ. Εννοείται ότι οι τράπεζες δεν κάνουν εδώ και χρόνια προσλήψεις, όλες επεξεργάζονται προγράμματα εθελουσίας εξόδου, ορισμένες δε, εξετάζουν σχέδια για εβδομάδα λιγότερων ημερών εργασίας.
Στην Ιαπωνία αυξάνονται ραγδαία τα καταστήματα λιανικής χωρίς ταμίες. Εκεί δεν έχουν τις ίδιες ευαισθησίες με τους Ευρωπαίους σε θέματα προσωπικών δεδομένων και έχουν περάσει στην πληρωμή μέσω αναγνώρισης προσώπου. Ο πελάτης κοιτάζει την κάμερα, το σύστημα αναγνωρίζει το πρόσωπο, κάνει τη σύνδεση με τον τραπεζικό λογαριασμό και ολοκληρώνει την αγορά. Ούτε κάρτες, ούτε βραχιόλια, ούτε καν κινητό.
Το επάγγελμα του ταμία, είτε σε τράπεζα, είτε σε κατάστημα λιανικής, θα εκλείψει. Συμβαίνει αυτό με τα επαγγέλματα. Είναι σαν τα είδη του ζωικού βασιλείου που εξαφανίζονται. Το 1970 ένα από τα πιο συνηθισμένα επαγγέλματα στις ΗΠΑ ήταν εκείνο της γραμματέως. Με την έλευση των υπολογιστών ήταν αρκετοί οι επαγγελματίες που αντικατέστησαν τη γραμματέα τους με ένα μηχάνημα και τις υπηρεσίες γραμματείας που προσφέρονται από call center. Σήμερα το πιο συνηθισμένο επάγγελμα έχει να κάνει με τις πωλήσεις και ακολουθούν οι ταμίες. Και τα δύο επαγγέλματα αναμένεται να συμπιεστούν λόγω ηλεκτρονικών αγορών. Προβλέπεται αυξημένη ζήτηση για οδηγούς. Μέχρι να κυριαρχήσουν τα οχήματα αυτόνομης οδήγησης και τα drones.
Αυτό που προσπαθώ να πω είναι εκείνο που δείχνουν τα στοιχεία: οι αλλαγές που θα επιφέρει η τεχνητή νοημοσύνη, έρχονται πολύ πιο γρήγορα απ’ όσο τις περιμέναμε. Δεν μιλάμε για ταινία φαντασίας που παραπέμπει στο μακρινό μέλλον. Ο ορίζοντας των εξελίξεων είναι μικρός, σε δέκα χρόνια οι αλλαγές που θα έχουν σημειωθεί θα είναι τόσο μεγάλες, όσο και δραματικές. Η συζήτηση περί απασχόλησης που κάνουμε στην Ελλάδα, είναι τραγικά αφελής.
Κοιτάζουμε τη μείωση των ποσοστών που οφείλεται σε ελαστική απασχόληση, δουλειές του τουρισμού και του ποδαριού, παραβλέποντας αυτό που έρχεται. Σε λίγα χρόνια η αγορά εργασίας θα αρχίσει να πετάει έξω ανθρώπους μορφωμένους, σε παραγωγική ηλικία. Ανθρώπους που έχουν εργαστεί με αξιοπρεπείς μισθούς, απαίδευτους στο καθεστώς ζούγκλας με πολύ χαμηλές αμοιβές σε συνθήκες ελαστικής απασχόλησης. Το πρόβλημα διατρέχει όλο τον κορμό του συστήματος κατάρτισης και διασύνδεσης με την απασχόληση. Στα σχολεία μας απασχολούν τα Θρησκευτικά και αν τα παιδιά θα διδάσκονται Λατινικά και Κοινωνιολογία, όταν πρέπει επειγόντως να βγάλουμε μηχανικούς. Το θέμα δεν είναι να διδάξεις στα παιδιά απαντήσεις που θα δίνουν οι μηχανές, αλλά πώς να διατυπώνουν καινούργια ερωτήματα. Αντίστοιχη υστέρηση υπάρχει και στην τεχνική εκπαίδευση, ενώ ούτε λόγος να γίνεται για τα προγράμματα του ΟΑΕΔ.
Είμαστε ανέτοιμοι μπροστά σε αυτό που έρχεται. Δεν το έχουμε συνειδητοποιήσει καν. Και αν μας σώσει κάτι, θα είναι ο τουρισμός και η παροχή καλών υπηρεσιών. Σέρβις.
Εκείνο που κάποτε λέγαμε για τα «γκαρσόνια της Ευρώπης» και το θεωρούσαμε υποτιμητικό, είναι αυτό που μπορεί να μας σώσει. Αρκεί να το κάνουμε καλά. text
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου