ΔΙΚΑΣΤΙΚΗ ΑΠΟΦΑΣΗ ΣΤΑΘΜΟΣ ΚΑΤΑ ΟΑΕΕ

                                         

ΟΤΑΝ Η ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ ΕΧΕΙ ΤΕΘΕΙ ΣΕ ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΑΔΡΑΝΕΙΑΣ, ΤΟ ΓΕΓΟΝΟΣ ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΘΕΜΕΛΙΩΝΕΙ ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ ΤΟΥ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΑ ΓΙΑ ΚΑΤΑΒΟΛΗ ΕΙΣΦΟΡΩΝ ΣΤΟ ΤΕΒΕ ΚΑΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΙΑΓΡΑΦΕΙ ΑΠΟ ΤΑ ΜΗΤΡΩΑ ΑΣΦΑΛΙΣΜΕΝΩΝ ΤΟΥ ΤΕΒΕ ΓΙΑ ΤΟ ΔΙΑΣΤΗΜΑ ΑΥΤΟ.

ΤΥΧΟΝ ΠΕΡΙΣΤΑΣΙΑΚΕΣ ΣΥΝΑΛΛΑΓΕΣ ΤΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΔΙΑΣΤΗΜΑ ΠΟΥ ΜΙΑ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ ΣΕ ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΑΔΡΑΝΕΙΑΣ ΔΕΝ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΟΤΙ Ο ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΑΣ ΕΙΧΕ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΟΦΕΙΛΕΙ ΕΙΣΦΟΡΕΣ ΟΑΕΕ

Με την απόφαση αυτή τίθεται τέλος στον παραλογισμό του ΟΑΕΕ και στην εκβιαστική πρακτική του να καταλογίζει ακόμη εισφορές σε ασφαλισμένους που αποδεδειγμένα με Δήλωση Αδράνειας στην Φορολογική Αρχή έχουν διακόψει την άσκηση του επαγγέλματός τους. Υπάρχουν περιπτώσεις όπου ο ΟΑΕΕ καταλογίζει εισφορές αναδρομικά σε επιχείρηση που, ενώ ήταν σε αδράνεια, είχε 1-2 τιμολόγια (μια περίπτωση αφορά ένα τιμολόγιο πώλησης των παγίων της επιχείρησης)

Αριθμός απόφασης 2425/2015

ΤΟ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

ΤΜΗΜΑ ΣΤ΄ ΤΡΙΜΕΛΕΣ

Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του, στις 3 Δεκεμβρίου 2013, ημέρα Τρίτη και ώρα 11 π.μ., με δικαστές τους: Θεόδωρο Ασημακόπουλο, Πρόεδρο Εφετών Δ.Δ., Αλεξάνδρα Γεωργιλά και Χρυσάνθη Μαυρομιχάλη, Εισηγήτρια, Εφέτες Δ.Δ., και γραμματέα τον Αιμίλιο Πανταζόπουλο, δικαστικό υπάλληλο, για να δικάσει την από 21 Ιουνίου 2010 έφεση του Ν.Π.Δ.Δ. με την επωνυμία «Οργανισμός Ασφάλισης Ελευθέρων Επαγγελματιών (Ο.Α.Ε.Ε.)», που εδρεύει στην Αθήνα (οδός Σατωβριάνδου αρ. 18), νόμιμα εκπροσωπούμενου, για το οποίο παραστάθηκε ο πληρεξούσιός του δικηγόρος Δημήτριος Σκάρπας,

κ α τ ά

του ...ο οποίος παραστάθηκε αυτοπροσώπως.

Και κατά της 246/2009 αποφάσεως του Τριμελούς Διοικητικού Πρωτοδικείου Λιβαδειάς.

Μετά τη δημόσια συνεδρίαση το Δικαστήριο συνήλθε σε διάσκεψη.

Το Δικαστήριο αφού μελέτησε τη δικογραφία.

Σκέφθηκε σύμφωνα με το νόμο.

1. Επειδή, με την κρινόμενη έφεση, για την οποία δεν απαιτείται κατά νόμον καταβολή παραβόλου, ο εκκαλών ασφαλιστικός οργανισμός υπό την επωνυμία «Οργανισμός Ασφάλισης Ελευθέρων Επαγγελματιών», καθολικός διάδοχος του «Ταμείου Επαγγελματιών και Βιοτεχνών Ελλάδος» (Τ.Ε.Β.Ε.) ζητά παραδεκτώς να εξαφανισθεί η 246/2009 οριστική απόφαση του τριμελούς Διοικητικού Πρωτοδικείου Λιβαδειάς, με την οποία απορρίφθηκε προσφυγή του κατά της 17028/2000/14.11.2002 αποφάσεως της Τοπικής Διοικητικής Επιτροπής (ΤΔΕ) του ΤΕΒΕ Αθηνών. Με την εν λόγω απόφαση της ΤΔΕ έγινε δεκτή ένσταση του εφεσιβλήτου κατά της 9810/2000/29.1.2002 αποφάσεως της Προϊσταμένης του ΟΑΕΕ (ΤΕΒΕ) Λιβαδειάς, με την οποία είχε απορριφθεί αίτημά του για διαγραφή από τα μητρώα ασφαλισμένων από της εγγραφής του στο ΤΕΒΕ την 27.7.1993 έως την 22.12.1998, αποφασίσθηκε δε, η διαγραφή του για το ως άνω χρονικό διάστημα, σύμφωνα με το αίτημά του.

2. Επειδή, στο άρθρο 2 του ν. 6364/1934 «Περί ιδρύσεως Ταμείου Ασφαλίσεως Επαγγελματιών και Βιοτεχνών της Ελλάδος» (φ. 376 Α΄), όπως το άρθρο αυτό αντικαταστάθηκε από το άρθρο 1 του ν. 1027/1980 (φ. 49 Α΄), ορίζοντος στην παρ. 1 αυτού ότι: «Εις το Ταμείον ασφαλίζονται υποχρεωτικώς πάντες οι άνω των 18 ετών επαγγελματίαι και βιοτέχναι οι διατηρούντες επαγγελματικήν ή βιοτεχνικήν στέγην. Ως επαγγελματική ή βιοτεχνική στέγη νοείται κατά τον παρόντα νόμον και η οικία ή οιοσδήποτε χώρος ένθα ασκείται επάγγελμα ή βιοτεχνία». Κατά την έννοια της διατάξεως αυτής η ασφαλιστική εγγραφή στο ΤΕΒΕ των επαγγελματοβιοτεχνών είναι υποχρεωτική, η δε διάρκεια της ασφαλιστικής σχέσεως και τα αφορώντα τις ασφαλιστικές παροχές καθορίζονται με πράξη του Προϊσταμένου του εκάστοτε περιφερειακού υποκαταστήματος, κατ΄ αναλογία με τα ισχύοντα στην ασφάλιση του ΙΚΑ. Περαιτέρω, στο άρθρο 1 παρ. 2 του ν.δ. 4435/1964 (φ. 217 Α΄), όπως αυτή αντικαταστάθηκε από την παρ. 1 του άρθρου μόνου του ν.δ. 4521/1966, ορίζεται ότι: «2. Από της ισχύος του παρόντος εξακολουθούν υπαγόμενοι υποχρεωτικώς εις την ασφάλισιν του ΤΕΒΕ ασχέτως υπαγωγής των ή μη εις την ασφάλισιν του ΟΓΑ, οι επαγγελματίαι και βιοτέχναι οι οπωσδήποτε ασκούντες ασφαλιστέον παρά τω ΤΕΕ επάγγελμα, εις πόλεις, κωμοπόλεις ή χωρία με πληθυσμόν άνω των 2.000 κατοίκων». Τέλος στο άρθρο 1 παρ. 2 του π.δ. 116/1988 (φ. 48 Α΄) ορίζεται μεταξύ άλλων, ότι: «Χρόνος ασφάλισης είναι: α) Ο χρόνος υπαγωγής στην ασφάλιση του Ταμείου για την άσκηση επαγγέλματος που ασφαλίζεται σε αυτό υποχρεωτικά, από την εγγραφή στα μητρώα ασφαλισμένων με τη θέληση του ασφαλισμένου ή αυτεπάγγελτα με πράξη του αρμοδίου οργάνου και στο εξής». Κατά την έννοια των ως άνω διατάξεων στην υποχρεωτική ασφάλιση του ΤΕΒΕ υπάγονται, μεταξύ άλλων, όλοι οι αυτοτελώς απασχολούμενοι επαγγελματίες που διατηρούν επαγγελματική στέγη είτε στην κατοικία τους είτε σε οποιοδήποτε άλλο χώρο, εφ’ όσον δεν υπάγονται για την απασχόλησή τους αυτή σε άλλον ιδιαίτερο κατά επαγγελματικό κλάδο ασφαλιστικό οργανισμό κύριας ασφάλισης. Δεν αποτελεί προϋπόθεση υπαγωγής στην ασφάλιση του ΤΕΒΕ η κατά κύριο επάγγελμα άσκηση της ασφαλιστέας δραστηριότητας, ούτε η διάρκειά της, ούτε το ύψος των απολαβών από αυτήν. Δεν αποτελεί επίσης, κατ’ αρχήν, προϋπόθεση για την υπαγωγή στην ασφάλιση του ΤΕΒΕ η άσκηση της σχετικής επαγγελματικής δραστηριότητας ύστερα από άδεια της αρμόδιας αρχής, αν τέτοια άδεια απαιτείται, ούτε η εγγραφή του ενδιαφερομένου στο οικείο επαγγελματικό επιμελητήριο, ούτε η υποβολή από αυτόν στην αρμόδια ΔΟΥ δήλωση έναρξης δραστηριότητας. Το καίριο ζήτημα είναι η πραγματική κατάσταση που δημιουργείται από την ενάσκηση απασχόλησης ασφαλιστέας στο ΤΕΒΕ (ΣτΕ 1341/2008, 1426/2007, 1156/2006, 3172/2002, 350/2001, 4532/2000 κ.ά.). Ειδικότερα, η πραγματική αυτή κατάσταση που δημιουργείται από την άσκηση ουσιαστικής εργασίας και παραγωγικής δραστηριότητας, πρέπει να αποφέρει έσοδα στον ασκούντα αυτήν, η επαγγελματική δε αυτή δραστηριότητα πρέπει να είναι διαρκής και να μην έχει ευκαιριακό χαρακτήρα. Εξάλλου, η κατάσταση αδράνειας επιχειρήσεως, ήτοι κατάσταση κατά την οποία δεν ασκείται ουσιαστική και διαρκής εργασία και παραγωγική δραστηριότητα αποφέρουσα έσοδα σ’ αυτήν, δεν θεμελιώνει υποχρέωση του ασφαλισμένου να καταβάλει εισφορές στο ΤΕΒΕ.
3. Επειδή, στην προκειμένη περίπτωση, από την επανεκτίμηση των στοιχείων της δικογραφίας προκύπτουν τα εξής: Ο εφεσίβλητος ενεγράφη εκουσίως στο ΤΕΒΕ την 27.7.1993 λόγω ασκήσεως από αυτόν του επαγγέλματος του εισαγωγέα εμπόρου γεωργικών και οδοποιητικών μηχανημάτων. Κατέβαλε μόνο το δικαίωμα εγγραφής, ενώ, μετέπειτα δεν κατέβαλε ασφαλιστικές εισφορές. Για το λόγο αυτόν συντάχθηκαν εις βάρος του πράξεις επιβολής εισφορών και υποβλήθηκαν μηνυτήριες αναφορές για το χρονικό διάστημα από τον Αύγουστο του 1993 έως τον Δεκέμβριο του 1998 και, ακολούθως, έως τον Μάρτιο του 2002. Με την από 24.11.2000 αίτησή του, ζήτησε να διαγραφεί από τα μητρώα ασφαλισμένων του ΤΕΒΕ από τον Αύγουστο του 1993 έως την 22.12.1998, ισχυριζόμενος ότι κατά το ως άνω χρονικό διάστημα δεν είχε ασκήσει το επάγγελμα για το οποίο ενεγράφη στο ΤΕΒΕ, καθόσον κατά το διάστημα αυτό βρισκόταν στις ΗΠΑ για σπουδές. Το ΤΕΒΕ Λιβαδειάς, με το 10226/11.12.2000 έγγραφό του, ζήτησε συμπληρωματικά στοιχεία, ήτοι εκκαθαριστικά σημειώματα ετών 1993 έως 2000, βεβαίωση έναρξης επαγγέλματος από τη ΔΟΥ για δηλούμενη από 22.2.1998 έναρξη, στοιχεία επαγγελματικής στέγης (μισθωτήριο) και υπεύθυνη δήλωση ότι από 22.12.1998 ασκούσε το ίδιο επάγγελμα και στην ίδια επαγγελματική στέγη με αυτό για το οποίο είχε κάνει έναρξη στη ΔΟΥ την 28.7.1993 και για το οποίο είχε δηλώσει αδράνεια την 30.7.1993. Στη συνέχεια και αφού ο εφεσίβλητος δεν προσκόμισε τα στοιχεία που του ζητήθηκαν, η προϊσταμένη του ΟΑΕΕ (ΤΕΒΕ) Λιβαδειάς, με την 9810/2000/29.1.2002 απόφασή της, απέρριψε το ως άνω περί διαγραφής αίτημά του. Κατά της αποφάσεως αυτής ο εφεσίβλητος άσκησε ενώπιον της ΤΔΕ του ΟΑΕΕ (ΤΕΒΕ) την από 31.5.2002 ένσταση, με την οποία ισχυρίσθηκε ότι κατά το διάστημα από το έτος 1993 έως 31.12.1998 δεν υπήρξε δραστηριότητα της επιχείρησής του, επειδή σπούδαζε στις ΗΠΑ και, για το λόγο αυτόν, μη ορθώς επιβλήθηκαν εις βάρος του ασφαλιστικές εισφορές για το εν λόγω διάστημα, καθώς και ότι δεν μπόρεσε να προσκομίσει στο ΤΕΒΕ τα στοιχεία που του ζήτησε διότι υπηρετούσε τη στρατιωτική του θητεία. Η ΤΔΕ, περαιτέρω, με την 17028/2000/14.11.2002 απόφασή της, έκανε δεκτή την ένσταση, με την αιτιολογία ότι από τις ενώπιόν της καταθέσεις του εφεσιβλήτου και του πατρός του, καθώς και από το περιεχόμενο των προσκομισθέντων στοιχείων η επιχείρηση αυτού βρισκόταν σε αδράνεια κατά το χρονικό διάστημα που ζήτησε τη διαγραφή του από τα μητρώα ασφαλισμένων του ΤΕΒΕ. Με την προσφυγή του κατά της αποφάσεως της ΤΔΕ, το εκκαλούν Ταμείο ισχυρίσθηκε ότι η αδράνεια της επιχειρήσεως του εφεσιβλήτου δεν έχει ως αποτέλεσμα την διαγραφή αυτού από τα μητρώα ασφαλισμένων, ενόψει μάλιστα και του ότι η αδράνεια αυτή δεν αποτελούσε παύση αλλά μεταβολή εργασιών και επαναλειτουργία της επιχειρήσεως μετά την επιστροφή του από τις ΗΠΑ. Επίσης, υποστήριξε ότι κατά το ένδικο διάστημα δεν προκύπτει αδράνεια της επιχειρήσεως, καθόσον είχαν εκδοθεί δύο τιμολόγια από αυτήν και είχαν καταχωρηθεί στο βιβλίο εσόδων  εξόδων της δύο επίσης τιμολόγια  δελτία αποστολής πελατών της. Προσκόμισε δε το εκκαλούν σχετικώς στο πρωτόδικο δικαστήριο: 1) Την από 9.11.2000 βεβαίωση μεταβολής εργασιών φυσικού προσώπου - επιτηδευματία της ΔΟΥ Λιβαδειάς, στην οποία αναγράφεται ως ημερομηνία ενάρξεως της επιχείρησης του εφεσιβλήτου η 28.7.1993 και ως ημερομηνία μεταβολής της η 30.7.1993 λόγω αδράνειας. 2) Την από 2.4.2001 βεβαίωση μεταβολής εργασιών φυσικού προσώπου, που εξέδωσε η ΔΟΥ Λιβαδειάς, στην οποία αναγράφεται ως ημερομηνία μεταβολής της επιχείρησης η 22.12.1998, με αναγραφόμενη αιτία μεταβολής την επαναλειτουργία αυτής, καθώς και ότι η επιχείρηση ήταν ενεργός. 3) Αντίγραφο σελίδας του βιβλίου εσόδων -εξόδων, στην οποία υπάρχει καταχώρηση δύο (2) τιμολογίων - δελτίων αποστολής, ήτοι του υπ» αριθμ. 3056, ποσού 80.000 δραχμών, με ημερομηνία καταχώρησης 21.2.1998 και του υπ’ αριθμ. 14, ποσού 120.000 δραχμών, με ημερομηνία κατάθεσης 27.2.1998. 4) Δελτίο αναγγελίας μητρώου ασφαλισμένων του ΤΕΒΕ, στο οποίο καταγράφεται ως ημερομηνία διακοπής της δραστηριότητος του εφεσιβλήτου η 27.7.1993 και ως ημερομηνία επανεγγραφής του η 22.12.1998. 5) Την από 9.8.2002 έκθεση διατήρησης της επαγγελματικής στέγης του αρμοδίου υπαλλήλου του ΤΕΒΕ, σύμφωνα με την οποία ο ασφαλισμένος διατηρούσε την ίδια επαγγελματική στέγη από την έναρξη της επιχειρηματικής του δραστηριότητας (27.7.1993) έως την ως άνω ημερομηνία συντάξεως της έκθεσης. 6) Αντίγραφα τιμολογίων-δελτίων αποστολής που εξέδωσε ο εφεσίβλητος την 20.3.1994 και 29.7.1998 αντιστοίχως, ποσού 10.030.000 δραχμών το πρώτο και 2.596.000 δραχμών το δεύτερο, με την ένδειξη «ΑΚΥΡΟΝ» και την εγγραφή «εξωφλήθη» και υπογραφή αυτού στο δεύτερο. 7) Αντίγραφο απολυτηρίου στρατού, από το οποίο προκύπτει ότι ο ανωτέρω υπηρέτησε τη στρατιωτική του θητεία από 6.3.2001 έως 6.9.2002. 8) Αντίγραφο του μισθωτηρίου συμβολαίου της επιχείρησης, το οποίο συντάχθηκε την 15.7.1993 και αναφέρει ότι είναι εξαετούς διάρκειας. Εξάλλου, ο εφεσίβλητος, ενώπιον του πρωτοβαθμίου δικαστηρίου προσκόμισε και επικαλέσθηκε: 1) Τις από 9.11.2000 και 2.4.2001 βεβαιώσεις μεταβολής εργασιών φυσικού προσώπου και το από 14.1.2003 δελτίο αναγγελίας μεταβολών μητρώου ασφαλισμένων που προσκόμισε και το εκκαλούν (ανωτέρω υπό στοιχεία 1, 2, 4). 2) Αντίγραφα σελίδων του διαβατηρίου του, στα οποία περιέχεται η ταξιδιωτική θεώρηση για τις ΗΠΑ και διάφορες ημερομηνίες εισόδου και εξόδου στη χώρα αυτή. 3) Φωτοαντίγραφο του πτυχίου που έλαβε από το Πανεπιστήμιο της Βόρειας Αριζόνας των ΗΠΑ στον κλάδο Διοίκησης Επιχειρήσεων. 4) Το στέλεχος του τιμολογίου πώλησης-δελτίου αποστολής, στο οποίο περιέχονται τα δύο υπ’ αριθμούς 1/20.3.1994 και 2/29.7.1998 εκδοθέντα από την επιχείρηση του εφεσιβλήτου τιμολόγια με την ένδειξη «ΑΚΥΡΟΝ» και τα υπόλοιπα φύλλα του στελέχους σχισμένα και ακυρωμένα από φοροτεχνικό της ΔΟΥ Λιβαδειάς. Το πρωτόδικο δικαστήριο, αφού έλαβε υπόψη ότι από τα προσκομισθέντα έγγραφα και ιδίως από τις βεβαιώσεις μεταβολής εργασιών και το δελτίο αναγγελίας μεταβολών μητρώου ασφαλισμένων του ΤΕΒΕ προέκυψε ότι η επιχείρηση του ασφαλισμένου βρισκόταν σε αδράνεια από 30.7.1993 έως 22.12.1998, έκρινε ότι δεν θεμελιώνεται υποχρέωση καταβολής ασφαλιστικών εισφορών εκ μέρους αυτού και, επομένως, έπρεπε να γίνει από το εκκαλούν δεκτό το αίτημα περί διαγραφής του από τα μητρώα ασφαλισμένων για το διάστημα αυτό, όπως ορθώς αποφάσισε και η ΤΔΕ και, με την αιτιολογία αυτή, απέρριψε την προσφυγή του εκκαλούντος. Η εξαφάνιση της πρωτόδικης αποφάσεως, ως εκδοθείσης κατ’ εσφαλμένη ερμηνεία του νόμου και κακή εκτίμηση των προσαχθέντων αποδεικτικών μέσων, ζητείται με την κρινόμενη έφεση. Ειδικότερα, υποστηρίζεται ότι εσφαλμένως έγινε δεκτό με την εκκαλουμένη απόφαση ότι: α) ο εφεσίβλητος κατά το ένδικο χρονικό διάστημα δεν άσκησε επαγγελματική δραστηριότητα εμπίπτουσα στην ασφάλιση του ΟΑΕΕ-ΤΕΒΕ λόγω αδρανείας της επιχειρήσεώς του και έκανε δεκτή την διαγραφή του από τα μητρώα ασφαλισμένων εκ του λόγου αυτού, ενώ λόγο διαγραφής αποτελεί η οριστική παύση εργασιών φυσικού προσώπου και όχι η αδράνεια επιχειρήσεως, η οποία αποτελεί μεταβολή εργασιών, β) ο εφεσίβλητος δεν είχε συνεχή και αδιάλειπτη επαγγελματική δραστηριότητα, διότι η διακοπή από αυτήν έγινε λόγω των σπουδών του, μετά το πέρας των οποίων όμως επαναλειτούργησε την επιχείρησή του, γ) η αδράνεια της επιχειρήσεως προέκυπτε από τα προσκομισθέντα έγγραφα.

4. Επειδή, από τα ανωτέρω προσκομισθέντα έγγραφα και ιδίως από το περιεχόμενο των βεβαιώσεων μεταβολής εργασιών φυσικού προσώπου της ΔΟΥ και το δελτίο αναγγελίας μεταβολών μητρώου ασφαλισμένων του ΤΕΒΕ προκύπτει ότι η επιχείρηση του εφεσιβλήτου λόγω του ότι αυτός σπούδαζε στις ΗΠΑ δεν λειτούργησε κατά το χρονικό διάστημα από 30.7.1993 έως 22.12.1998, ήτοι βρισκόταν σε αδράνεια και συγκεκριμένα σε κατάσταση μη ουσιαστικής και διαρκούς παραγωγικής δραστηριότητας αποφέρουσας οικονομικά αποτελέσματα. Η ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΔΕ ΑΥΤΗ ΔΕΝ ΑΝΑΙΡΕΙΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟ ΓΕΓΟΝΟΣ ΟΤΙ ΚΑΤΑ ΤΟ ΔΙΑΣΤΗΜΑ ΑΥΤΟ ΕΓΙΝΑΝ ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΕΝΕΣ ΠΕΡΙΣΤΑΣΙΑΚΟΥ ΧΑΡΑΚΤΗΡΟΣ ΣΥΝΑΛΛΑΓΕΣ, ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΑ ΤΙΜΟΛΟΓΙΑ-ΔΕΛΤΙΑ-ΑΠΟΣΤΟΛΗΣ ΥΠ’ ΑΡΙΘΜΟΥΣ 1/20.3.1994, 2/29.7.1998, 3056/21.2.1998 ΚΑΙ 14/27.2.1998, ΕΝΟΨΕΙ ΚΑΙ ΤΟΥ ΟΤΙ ΜΑΛΙΣΤΑ ΟΙ ΑΝΑΦΕΡΟΜΕΝΕΣ ΣΤΑ ΔΥΟ ΠΡΩΤΑ ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΣΥΝΑΛΛΑΓΕΣ ΑΚΥΡΩΘΗΚΑΝ, ΟΠΩΣ ΠΡΟΑΝΑΦΕΡΘΗΚΕ, ΟΙ ΑΛΛΕΣ ΔΥΟ ΔΕΝ ΑΙΡΟΥΝ ΤΟΝ ΕΥΚΑΙΡΙΑΚΟ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ ΤΗΣ ΕΝΑΣΧΟΛΗΣΗΣ ΤΟΥ ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΟΥ ΜΕ ΤΗΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ, ΚΑΘΟΣΟΝ, ΜΑΛΙΣΤΑ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΤΟΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΧΡΟΝΟ ΤΗΣ ΑΔΡΑΝΕΙΑΣ ΑΥΤΗΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΥΠΟΔΗΛΩΝΟΥΝ ΣΕ ΚΑΘΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗ ΚΑΙ ΔΙΑΡΚΗ ΑΣΚΗΣΗ ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ. Η ΑΝΩΤΕΡΩ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΑΔΡΑΝΕΙΑΣ ΤΗΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΣ ΔΕΝ ΘΕΜΕΛΙΩΝΕΙ ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ ΤΟΥ ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΟΥ ΓΙΑ ΚΑΤΑΒΟΛΗ ΕΙΣΦΟΡΩΝ ΣΤΟ ΤΕΒΕ, ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΟΣΑ ΕΓΙΝΑΝ ΕΡΜΗΝΕΥΤΙΚΩΣ ΔΕΚΤΑ ΣΤΗ ΔΕΥΤΕΡΗ ΣΚΕΨΗ ΚΑΙ ΕΠΟΜΕΝΩΣ, ΓΙΑ ΤΟ ΛΟΓΟ ΑΥΤΟΝ, ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΙΑΓΡΑΦΕΙ ΑΠΟ ΤΑ ΜΗΤΡΩΑ ΑΣΦΑΛΙΣΜΕΝΩΝ ΤΟΥ ΤΕΒΕ ΓΙΑ ΤΟ ΔΙΑΣΤΗΜΑ ΑΥΤΟ - 30.7.1993-22.12.1998) ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΣΧΕΤΙΚΟ ΑΙΤΗΜΑ ΤΟΥ, ΟΠΩΣ ΟΡΘΩΣ ΕΓΙΝΕ ΔΕΚΤΟ ΜΕ ΤΗΝ ΕΚΚΑΛΟΥΜΕΝΗ ΑΠΟΦΑΣΗ, ΑΠΟΡΡΙΠΤΟΜΕΝΩΝ ΤΩΝ ΑΝΤΙΘΕΤΩΝ ΠΟΥ ΥΠΟΣΤΗΡΙΖΟΝΤΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΕΦΕΣΗ ΩΣ ΑΒΑΣΙΜΩΝ.

5. Επειδή, κατ’ ακολουθίαν, πρέπει να απορριφθεί η κρινόμενη έφεση.

ΔΙΑ ΤΑΥΤΑ

Απορρίπτει την έφεση.

Κρίθηκε και αποφασίσθηκε στον Πειραιά στις 11 Απριλίου 2014.

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ                                             Η ΕΙΣΗΓΗΤΡΙΑ

Δημοσιεύθηκε στον αυτό τόπο στις 15 Σεπτεμβρίου 2015, σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση, με Πρόεδρο την Αδαμαντία Παπασταμοπούλου λόγω μεταθέσεως του Προέδρου Θεόδωρου Ασημακόπουλου, στο ακροατήριο του Δικαστηρίου απόντων των διαδίκων.

Η ΠΡΟΕΔΡΟΣ                                                                          Ο ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ

________________________________________
Πρόεδρος: Θεόδωρος Ασημακόπουλος

Δικηγόροι: Δημήτριος Σκάρπας

Εισηγητές: Χρυσάνθη Μαυρομιχάλη

Μέλη: Αλεξάνδρα Γεωργιλά, Χρυσάνθη Μαυρομιχάλη

Λήμματα: ΤΕΒΕ ,Οργανισμός Ασφάλισης Ελεύθερων Επαγγελματιών ,Υπαγωγή στην ασφάλιση ,Αδράνεια επιχείρησης ,Απαλλαγή από καταβολή ασφαλιστικών εισφορών ,Περιστασιακές συναλλαγές