ΜΙΑ ΕΜΒΛΗΜΑΤΙΚΗ ΦΥΣΙΟΓΝΩΜΙΑ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ ΤΩΝ ΣΕΡΡΩΝ.
ΕΦΥΓΕ ΚΑΙ ΕΝΑ ΚΟΜΜΑΤΙ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΤΟΥ ΠΑΝΣΕΡΡΑΪΚΟΥ.
Απεβίωσε και
κηδεύθηκε ο συμπολίτης Βασίλης Μπεϊνάς,
ετών 80, ευρύτερα γνωστός ως Βασιλάρας. Ο
αποθανών, παρά το γεγονός της δυσμορφίας του σώματός του αλλά και της δυσλεξίας
που τον χαρακτήριζαν ήταν ιδιαίτερα αγαπητός στη σερραϊκή κοινωνία.
Η νεκρώσιμη Ακολουθία ετελέσθη το Σάββατο, 25 Ιουνίου, στο Ιερό
Παρεκκλήσι των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης του Α~ Κοιμητηρίου Σερρών.
Ο αποθανών, από μικρή ηλικία βγήκε στην βιοπάλη για τον επιούσιο.
Το πρωί πωλούσε κουλούρια και το απόγευμα στα καφενεία και στους δρόμους
πωλούσε λαχεία.
Μετά την συνταξιοδότησή του, κατοικούσε σε διαμέρισμα 1ου ορόφου
οικοδομής, στην διασταύρωση των οδών Εμμ. Παππά και Ερυθρού Σταυρού, έναντι του
Ι.Ν. Αγίου Δημητρίου Σερρών.
Τα τελευταία χρόνια, λόγω επιδείνωσης της υγείας του, συν τα άλλα
χρόνια προβλήματα της δυσμορφίας του σώματος και της δυσλεξίας, ήταν
τρόφιμος της Κωστοπουλείου Στέγης Σερρών.
Παλαιότερα, ο Βασιλάρας ήταν το «σήμα κατατεθέν» μεγάλης ομάδας Σερραίων φιλάθλων (της οποίας
ηγείτο ο αηθαλής Σταύρος Λύμπος), που ακολουθούσαν τον Πανσερραϊκό σε όλους
τους εκτός έδρας αγώνες του.
Αρκετοί από αυτούς, όπως οι Μίμης Σολούγκας και Σταύρος Λύμπος,
όταν πια ο Βασιλάρας καθηλώθηκε στο σπίτι του, τον επισκέπτονταν τακτικά.
Μάλιστα, την ημέρα της ονομαστικής γιορτής του, του πήγαιναν
βασιλόπιτα, γλυκά και σαμπάνια, δίνοντας λίγη χαρά στην μονότονη ζωή του.
Μάλιστα, πριν από δύο ή τρία χρόνια «Η ΠΡΟΟΔΟΣ» δημοσίευσε
σχετικό ρεπορτάζ από μια τέτοια γιορτή με τις σχετικές φωτογραφίες.
Πριν από 35
χρόνια, περίπου, ο Βασιλάρας ήταν μέλος της νεανικής παρέας μου. Πηγαίναμε
τακτικά εκδρομές, όπως μια Πρωτομαγιά στο ποτάμι της Ι.Μ. Τιμίου
Προδρόμου, όπου ψήσαμε αρνί. Την χειροκίνητη σούβλα, με… απαίτησή του,
γύριζε ο Βασιλάρας.
Ας είναι ελαφρύ το χώμα της σερραϊκής γης που κάλυψε την σορό του.
Αιωνία η μνήμη του.
http://www.eproodos.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου