Η ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ ΥΠΕΡ ΤΩΝ ΔΑΝΕΙΟΛΗΠΤΩΝ

 ΤΡΟΠΟΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΩΝ ΔΑΝΕΙΟΛΗΠΤΩΝ ΑΠΌ ΤΙΣ ΣΥΝΕΧΕΙΣ ΤΗΛΕΦΩΝΙΚΕΣ  ΟΧΛΗΣΕΙΣ ΤΩΝ ΤΡΑΠΕΖΩΝ

 

 EIΣΗΓΙΤΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ

Το νομοσχέδιο για την ρύθμιση χρεών προς το Δημόσιο και ασφαλιστικά ταμεία σε 100 δόσης πρόδηλα στόχο έχει να επιτρέψει στους οφειλέτες την ομαλή εκπλήρωση των υποχρεώσεων κάτω από συνθήκες προστασίας της αξιοπρέπειάς των.

Όμως, η επώδυνη προσπάθεια που θα καταβάλει κάθε οφειλέτης λόγω της συρροής αρνητικών επιπτώσεων σε όλους από την οικονομική κρίση που μαστίζει τους Έλληνες πολίτες από το 2008, υπονομεύεται και παρεμποδίζεται συστηματικά από τις αφόρητες πιέσεις και καταιγισμό ΤΗΛΕΦΩΝΙΚΩΝ παρενοχλήσεων που σχεδόν το σύνολο του ενήλικων πολιτών δέχεται καθημερινά. Τέτοιες τηλεφωνικές παρενοχλήσεις που γίνονται από τις τράπεζες, δικηγορικά γραφεία και εταιρείες ενημέρωσης οφειλών που αποσκοπούν στην κατατρομοκράτηση των οφειλετών, συνιστούν τρομοκρατικές ενέργειες που, εκτός των άλλων, ωθούν τους οφειλέτες να κάνουν πληρωμές κατά προτεραιότητα στις τράπεζες και όχι προς το Δημόσιο.

Τα Δικαστήρια έχουν εκδώσει περίπου 2.000 δικαστικές αποφάσεις, πολλές εκατοντάδες από αυτές είναι ήδη αμετάκλητες, που έκριναν ότι το σύνολο των απαιτήσεων των τραπεζών σε βάρος και καταναλωτών και επιχειρηματιών (με εξαίρεση τα στεγαστικά και επισκευαστικά δάνεια) είναι ΤΟΚΟΓΛΥΦΙΚΕΣ επειδή έχουν επιβαρυνθεί με τόκους πέραν των νομίμων με επιτόκια μεγαλύτερα των νομίμων δικαιοπρακτικών, με παράνομους ανατοκισμούς συχνότητας μικρότερης του εξαμήνου, παράνομοι ανατοκισμοί φόρων και εξόδων, επιβαρύνσεις από φόρους επί φόρων και παράνομων ανατοκισμών αυτών καθώς και άλλες δόλιες, παράνομες και αδιαφανείς μεθοδεύσεις.

Με δεδομένο τον παράνομο χαρακτήρα των απαιτήσεων αυτών των τραπεζών σε βάρος των δανειοληπτών, οι τηλεφωνικές παρενοχλήσεις οι τελευταίοι υφίστανται σε συνθήκες «εμπόλεμης κατάστασης» (υπάρχουν στοιχεία και για ένα νεκρό 35χρονο από ανακοπή καρδιάς μετά από τηλεφωνική παρενόχληση τράπεζας), παραβιάζεται ευθέως και βάναυσα η ρητή απαγόρευση για τέτοιες παρενοχλήσεις που ορίζεται από το άρθρο 17 του Ν. 2462/97 (ΦΕΚ Α', αρ. 25/26-2-1997) με τον οποίο κυρώθηκε το Διεθνές Σύμφωνο για τα ατομικά και πολιτικά δικαιώματα που υιοθετήθηκε από τη Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών στις 16-12-1996 και των σχετικών Πρωτοκόλλων.

Σύμφωνα με το άρθρο αυτό, «1. Κανείς δεν υπόκειται σε αυθαίρετες ή παράνομες παρενοχλήσεις της ιδιωτικής του ζωής, της οικογενείας, της κατοικίας ή της αλληλογραφίας του, ούτε σε παράνομες προσβολές της τιμής και της υπόληψής του και 2. Κάθε πρόσωπο έχει το δικαίωμα προστασίας από το νόμο έναντι τέτοιων παρενοχλήσεων ή προσβολών».  

Οι καταγγελίες για τέτοιες παραβιάσεις γίνονται στο Γραφείο της Αρμοστείας των Ηνωμένων Εθνών στη Γενεύη και είναι σε βάρος όχι της τράπεζας που παρανομεί αλλά σε βάρος της Ελληνικής Δημοκρατίας.

Είναι γνωστό ότι, με εξώδικες διαμαρτυρίες του από 2-12-2011 προς τους Προέδρους όλων των τραπεζών στην Ελλάδα , το Εθνικό Ινστιτούτο Χρηματοπιστωτικών Ερευνών (ΕΙΧΕ) και αφού παρέθεσε πλήθος δικαστικών αμετάκλητων αποφάσεων που αποδεικνύουν τις παραπάνω απαιτήσεις των τραπεζών σε τοκογλυφικές, ζήτησε να απέχουν από κάθε τηλεφωνική ή άλλη παρενόχληση δανειοληπτών και απείλησε καταγγελίες σε βάρος της Ελληνικής Δημοκρατίας. Παρόλο ότι οι τράπεζες αδιαφόρησαν για τις παραβάσεις της διεθνούς Συνθήκης και του νόμου και παρά το πλήθος των στοιχείων που έχει από τα θιγόμενα κατά συρροή μέλη του, δεν έκανε καμία τέτοια καταγγελία για να μη θιγεί το κύρος της Χώρας κάτω από τις γνωστές αρνητικές συγκυρίες με του θεσμούς. Ωστόσο και επειδή η κατάσταση αυτή είναι εκτός ελέγχου και έχει επί σειρά ετών ωθήσει το μεγαλύτερο μέρος των δανειοληπτών στα ψυχοφάρμακα και στα υπνωτικά, θα αρχίσουν οι καταγγελίες σε βάρος του Ελληνικού Δημοσίου στα Ηνωμένα Έθνη στη Γενεύη.

Για τους λόγους αυτούς, είναι επιτακτική η ανάγκη να σταματήσει η συνεχιζόμενη εκστρατεία κατατρομοκράτησης των δανειοληπτών ώστε να εξυπηρετήσουν κατά προτεραιότητα τις υποχρεώσεις τους προς το Δημόσιο και, έτσι, να επιτύχει το νέο μέτρο τον 100 δόσεων για τους οφειλέτες. Οι τράπεζες μπορούν κάλλιστα να επικοινωνούν με τους πελάτες τους γραπτά, όπως γινόταν πάντα και όπως κάνει και το Δημόσιο.

ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΗ ΡΥΘΜΙΣΗ 

«Απαγορεύεται οποιαδήποτε τηλεφωνική ή άλλης μορφής πλην ταχυδρομικής επιστολής και εξωδίκων δηλώσεων επικοινωνία τραπεζών, εταιρειών παροχής πιστώσεων και εταιρειών χρηματοδοτικής μίσθωσης σχετικά με καθυστερημένες υποχρεώσεις οφειλετών από οποιασδήποτε μορφής πιστώσεις ή συμβάσεις καθώς και προτάσεων ρύθμισης ή εκπτώσεων, είτε από τις ίδιες, από στελέχη ή πληρεξούσιους δικηγόρους και προσωπικό δικηγορικών γραφείων ή κάθε άλλον τρίτο. Για κάθε παράβαση, για την απόδειξη της οποίας, εκτός άλλων αποδεικτικών μέσων, επιτρέπεται και η άνευ συγκατάθεσης του καλούντος μαγνητοφώνηση της συνομιλίας, ορίζεται πρόστιμο € 10.000 υπέρ του Δημοσίου και ειδική αποζημίωση € 10.000 υπέρ του παρενοχλούμενου δανειολήπτη, μετά από βεβαίωσή του από την Γενική Γραμματεία Καταναλωτή εντός τριμήνου από της ημερομηνίας κατάθεσης του τεκμηριωμένου αιτήματος, με την μέριμνα της οποίας αποδίδεται η αποζημίωση στον δανειολήπτη»  

Αθήνα, 20 Μαρτίου 2015

Οι Προτείνοντες Βουλευτές
Ηλίας Παναγιώταρος
Βουλευτής Β’ Αθηνών
ΛΑΪΚΟΥ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ - ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ
Αρτέμης Ματθαιόπουλος
Βουλευτής Σερρών
ΛΑΪΚΟΥ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ - ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ
Γεώργιος Γαλέος
Βουλευτής Αργολίδος
ΛΑΪΚΟΥ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ - ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ

 

H AΠΟΖΗΜΙΩΣΗ ΠΕΛΑΤΕΙΑΣ

ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΩΝ-ΕΜΠΟΡΙΚΩΝ ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΩΝ

 

Ως αποζημίωση πελατείας ορίζεται η εύλογη (δίκαιη) εκείνη αποζημίωση, την οποία δικαιούται ο εμπορικός αντιπρόσωπος μετά τη λήξη της σύμβασης εμπορικής αντιπροσωπείας, εάν και εφόσον συνέβαλε στη διεύρυνση της σταθερής πελατείας ή προήγαγε σημαντικά τις υποθέσεις με τους ήδη υφιστάμενους πελάτες του πρώην εντολέα του (Βλ. Μάλου 2014 : 17).

Το δικαίωμα σε αποζημίωση πελατείας αποτελεί ιδιόρρυθμη αξίωση, που έχει χαρακτήρα αμοιβής –και όχι κατ’ ουσίαν αποζημίωσης- του αντιπροσώπου, για την γέννηση της οποίας δεν απαιτείται αντισυμβατική ή παράνομη συμπεριφορά από την πλευρά της οφειλέτιδας αντιπροσωπευόμενης επιχείρησης.

Ουσιαστικά, με την άσκηση του δικαιώματος ο αντιπρόσωπος αμείβεται για την επιπρόσθετη αξία, την οποία εισέφερε στην αντιπροσωπευόμενη επιχείρηση, χωρίς να έχει λάβει πλήρες αντάλλαγμα, εισφέροντας νέους (σταθερούς) πελάτες και προάγοντας τις υποθέσεις με ήδη υφιστάμενους πελάτες.

.

Ορισμοί

Σύμβαση εμπορικής αντιπροσωπείας είναι η διαρκής, αμφοτεροβαρής ενοχή, με την οποία μία ανεξάρτητη επιχείρηση (φυσικό ή νομικό πρόσωπο), που καλείται εμπορικός αντιπρόσωπος, αναλαμβάνει έναντι αμοιβής τη με σταθερό και διαρκή τρόπο επιμέλεια των υποθέσεων μίας άλλης επιχείρησης (φυσικού ή νομικού προσώπου), που καλείται κύριος της υπόθεσης ή αντιπροσωπευόμενος (άρθρο 1 § 2 του ΠΔ 219/1991). Στη σύμβαση εμπορικής αντιπροσωπείας ο εμπορικός αντιπρόσωπος συναλλάσσεται είτε ως πληρεξούσιος του αντιπροσωπευόμενου, συνάπτοντας εμπορικές πράξεις στο όνομα και για λογαριασμό του δεύτερου, είτε ως ανεξάρτητος διαμεσολαβητής διαπραγματευόμενος για λογαριασμό του εντολέα του την πώληση ή την αγορά προϊόντων / υπηρεσιών.

Σύμβαση δικαιόχρησης (franchising) είναι η σύμβαση διαρκούς συνεργασίας μεταξύ δύο ανεξαρτήτων επιχειρήσεων, βάσει της οποίας η μια επιχείρηση (δικαιοπάροχος ή δότης – franchisor) παραχωρεί στην άλλη (δικαιοδόχο ή λήπτρια – franchisee), για ορισμένο ή αόριστο χρονικό διάστημα έναντι άμεσου ή έμμεσου οικονομικού ανταλλάγματος, το δικαίωμα εκμεταλλεύσεως του λεγόμενου «συνόλου» ή «πακέτου» δικαιοχρήσεως, με σκοπό την πώληση συγκεκριμένου τύπου προϊόντων ή υπηρεσιών σε τελικούς χρήστες. Στη σύμβαση δικαιόχρησης ο δικαιοδόχος συναλλάσσεται με τρίτους πάντα στο δικό του όνομα, για δικό του λογαριασμό και με δικό του κίνδυνο.

Σύμβαση αποκλειστικής διανομής είναι η ιδιόρρυθμη διαρκής ενοχική σύμβαση εμπορικής συνεργασίας, βάσει της οποίας ο ένας συμβαλλόμενος (παραγωγός ή χονδρέμπορος) υποχρεούται να πωλεί αποκλειστικά για μία ορισμένη περιοχή στον άλλο (διανομέα) τα εμπορεύματα που έχουν συμφωνηθεί, τα οποία στην συνέχεια ο τελευταίος μεταπωλεί σε τρίτους στο δικό του όνομα, για δικό του λογαριασμό και με δικό του επιχειρησιακό κίνδυνο. Η σύμβαση αποκλειστικής διανομής δε ρυθμίζεται ειδικώς στον νόμο και, συνεπώς, διέπεται από τις γενικές διατάξεις της σύμβασης εντολής (713 επ. ΑΚ). Βασική διαφορά μεταξύ της σύμβασης δικαιόχρησης και της σύμβασης αποκλειστικής διανομής είναι το γεγονός ότι στη δεύτερη ο αποκλειστικός διανομέας έχει πιο «χαλαρή» σχέση με τον αποκλειστικό του προμηθευτή, αφού δεν λαμβάνει πολλές από τις συνήθεις υπηρεσίες, που προβλέπονται στα πακέτα δικαιόχρησης, όπως λόγου χάρη άδειες χρήσης τεχνογνωσίας και άλλων δικαιωμάτων διανοητικής ιδιοκτησίας ή υπηρεσίες εκπαίδευσης και παροχής εξοπλισμού, ενώ κατά κανόνα δεν καταβάλλει χρηματικά ποσά για το δικαίωμα εισόδου στο σύστημα διανομής και ποσά για διαρκή δικαιώματα.
.

Νομικό Πλαίσιο

Στην Ελληνική νομοθεσία η αποζημίωση πελατείας του εμπορικού αντιπροσώπου μετά τη λύση της σύμβασης εμπορικής αντιπροσωπείας ρυθμίζεται από το άρθρο 9 του ΠΔ 219/1991 «περί εμπορικών αντιπροσώπων», με το οποίο ενσωματώνεται στην Ελληνική νομοθεσία η Οδηγία 86/653/ΕΟΚ. Η εν λόγω Κοινοτική Οδηγία έχει θεσπιστεί, μεταξύ άλλων, με σκοπό την εξασφάλιση ενός υψηλότερου επιπέδου προστασίας για τους εμπορικούς αντιπροσώπους στις σχέσεις τους με τους εντολείς τους, αναγνωρίζοντας έτσι ότι στη σύμβαση αντιπροσωπείας οι αντπρόσωποι είναι το αδύναμο και άξιο προστασίας μέρος έναντι των αντιπροσωπευόμενων.

Σημειώνεται ότι η σύμβαση εμπορικής αντιπροσωπίας πρέπει να είναι έγγραφη (άρθρο 8 § 1 α’ του ΠΔ 219/1991). Ο έγγραφος τύπος της σύμβασης είναι αποδεικτικός και όχι συστατικός. Επιπλέον, κάθε συμβαλλόμενο μέρος έχει το δικαίωμα να λάβει από το άλλο μέρος, αφού το ζητήσει, ενυπόγραφο έγγραφο που θα αναφέρει το περιεχόμενο της συμβάσεως, καθώς και τις μεταγενέστερες τροποποιήσεις της. Δεν επιτρέπεται παραίτηση από αυτό το δικαίωμα (άρθρο 8 § 1 α’ του ΠΔ 219/1991).
.

Το Δικαίωμα Αποζημίωσης Πελατείας

Σύμφωνα με το άρθρο 9 § 1 α’ του ΠΔ 219/1991 ο εμπορικός αντιπρόσωπος δικαιούται μετά τη λύση της σύμβασης εμπορικής αντιπροσωπείας αποζημίωση, εάν κατά τη διάρκεια αυτής έφερε νέους πελάτες ή προήγαγε σημαντικά τις υποθέσεις με τους υπάρχοντες πελάτες και ο εντολέας διατηρεί ουσιαστικά οφέλη που προκύπτουν από τις υποθέσεις με τους πελάτες αυτούς, εφόσον, με βάση όλες τις περιστάσεις και ιδιαίτερα τις προμήθειες που χάνει ο εμπορικός αντιπρόσωπος από τις υποθέσεις με τους ίδιους πελάτες, σε συνδυασμό και με την τυχόν ρήτρα μη ανταγωνισμού, παρίσταται ως δίκαιη η καταβολή της αποζημίωσης.

Από τις παραπάνω διατάξεις συνάγεται ότι η αποζημίωση πελατείας είναι μια ιδιόρρυθμη αξίωση αμοιβής που κινείται μεταξύ δύο ισοδύναμων πόλων, εκείνου της αμοιβής και εκείνου της επιείκειας, οι οποίοι δικαιολογούν τον χαρακτηρισμό της ως ένα είδος εύλογης ή δίκαιης αποζημίωσης, που προσομοιάζει με την αποζημίωση για διαφυγόν κέρδος με στοιχεία παράλληλα και από τον αδικαιολόγητο πλουτισμό.

Η χορήγηση της αποζημίωσης πελατείας δεν στερεί από τον εμπορικό αντιπρόσωπο την αξίωση για την ανόρθωση της περαιτέρω ζημίας, την οποία υπέστη, όπως ορίζεται από τις διατάξεις του Αστικού Κώδικα (άρθρο 9 1 γ’ του ΠΔ 291/1). Τέτοια περαιτέρω ζημία μπορεί να είναι η ζημία του εμπορικού αντιπροσώπου εξαιτίας λύσης της σχετικής σύμβασης από «αναπόσβεστες» επενδύσεις του προηγούμενου διαστήματος (βλ. Μαρίνου, ΧρΙΔ 2011 : 155) ή και λόγω αθεμίτου ανταγωνισμού (ΑΠ 704/2007, ΔΕΕ 2007 :970, ΑΠ 1554/2008, ΝοΒ 2009 : 109). Σε μία τέτοια περίπτωση οι δύο αξιώσεις του εμπορικού αντιπροσώπου [αποζημίωση πελατείας, αποζημίωση για περαιτέρω ζημιά] λειτουργούν σωρευτικά (ΑΠ 1783/2008, ΕφΑθ 961/2008).

Το δικαίωμα αποζημίωσης πελατείας γεννάται επίσης και όταν ή σύμβαση λύεται λόγω θανάτου του εμπορικού αντιπροσώπου (άρθρο 9 § 1 δ’ του ΠΔ 219/1991). Παραίτηση από το δικαίωμα αποζημίωσης πελατείας και ανόρθωσης περαιτέρω ζημίας είτε με σύμβαση είτε με οποιονδήποτε άλλον τρόπο δεν χωρεί πριν από την λήξη της σύμβασης (άρθρο 9 § 4 του ΠΔ 219/1991). Κατά συνέπεια, οποιαδήποτε συμφωνία πριν από τη λήξη της σύμβασης, με βάση την οποία χειροτερεύει, άμεσα ή έμμεσα, η εκ του νόμου θέση του αντιπροσώπου σε σχέση με το δικαίωμα αποζημίωσης πελατείας, απαγορεύεται και είναι άκυρη (πχ ρήτρα περιορισμού του ύψους της αποζημίωσης).
.

Προϋποθέσεις του Δικαιώματος.

Από τις διατάξεις του άρθρου 9 § 1 α’ του ΠΔ 219/1991 προκύπτει ότι για την θεμελίωση του δικαιώματος αποζημίωσης πελατείας πρέπει να πληρούνται οι ακόλουθες προϋποθέσεις :

• Η λύση της σύμβασης εμπορικής αντιπροσωπείας.
• Η εισφορά νέων πελατών ή η σημαντική προαγωγή των υποθέσεων με τους υπάρχοντες πελάτες από τον εμπορικό αντιπρόσωπο κατά τη διάρκεια της σύμβασης.
• Η διατήρηση και μετά την λύση της σύμβασης ουσιαστικών ωφελειών για τον αντιπροσωπευόμενο, που προκύπτουν από τις υποθέσεις με τους πελάτες αυτούς, και
• Η καταβολή της αποζημίωσης να είναι δίκαιη με βάση όλες τις περιστάσεις κάθε συγκεκριμένης περίπτωσης.

Ειδικότερα, ως ωφέλεια επί εμπορικής αντιπροσωπείας νοείται, ό,τι ωφελεί τον αντιπροσωπευόμενο από τη διάρκειά της και διατηρείται απ’ αυτόν μετά τη λύση της σύμβασης. Ως εισφορά νέων πελατών νοείται η προσέλκυση από τη δραστηριότητα του εμπορικού αντιπροσώπου νέων πελατών, δηλαδή πελατών που δεν υπήρχαν προηγουμένως. Ως σημαντική δε προαγωγή των υποθέσεων με υπάρχοντες πελάτες νοείται η ασυνήθιστη αύξηση του κύκλου των εμπορικών συναλλαγών μ’ αυτούς (ΑΠ 539/2012, ΑΠ 1129/2011, ΔΕΕ 2012 :259). Αντίστοιχα, διατήρηση των ουσιαστικών ωφελειών για τον αντιπροσωπευόμενο από υποθέσεις με τους νέους ή παλαιούς πελάτες του εμπορικού αντιπροσώπου υπάρχει όχι μόνο όταν επιβιώνουν τυχόν διαρκείς συμβάσεις, που είχε καταρτίσει με τρίτους ο εμπορικός αντιπρόσωπος, αλλά και όταν από την εκμετάλλευση του γνωστού στον αντιπροσωπευόμενο πελατολογίου του αντιπροσώπου, υπάρχει, για την ίδια περιοχή, εν δυνάμει πελατεία με την προοπτική κέρδους γι’ αυτόν, έστω και αν τα συμβατικά προϊόντα είναι επώνυμα και συνεπώς γνωστά στο καταναλωτικό κοινό, λόγω και των διαφημιστικών ενεργειών του ίδιου του αντιπροσωπευόμενου (ΑΠ 139/2006, ΔΕΕ 2006 : 649).

Η καταβολή δίκαιης αποζημίωσης κρίνεται ιδιαίτερα με βάση τις προμήθειες, που χάνει ο εμπορικός αντιπρόσωπος και οι οποίες προκύπτουν από τις υποθέσεις με τους πελάτες, που παραμένουν στη σφαίρα επιρροής του αντιπροσωπευόμενου (ΑΠ 592/2008, ΔΕΕ 2008 : 1151, ΑΠ 704/2007, ΔΕΕ 2007 : 970, ΕφΑθ 961/2008, ΔΕΕ 2009 : 343).
.

Λόγοι Έκπτωσης από το Δικαίωμα

Η αποζημίωση πελατείας δεν οφείλεται (άρθρο 9 § 3 του ΠΔ 219/1991) :

α) Όταν η αντιπροσωπευόμενη επιχείρηση καταγγείλει την σύμβαση λόγω υπαιτιότητας του εμπορικού αντιπροσώπου, η οποία θα δικαιολογούσε καταγγελία της σύμβασης κατά πάντα χρόνο.
β) Όταν ο εμπορικός αντιπρόσωπος καταγγέλλει τη σύμβαση, εκτός εάν η λύση αυτή οφείλεται σε υπαιτιότητα του αντιπροσωπευόμενου ή δικαιολογείται από λόγους ηλικίας, σωματικής αδυναμίας ή ασθένειας του εμπορικού αντιπροσώπου εξαιτίας των οποίων δεν είναι δυνατό να απαιτηθεί εύλογα από αυτόν η εξακολούθηση της δραστηριότητάς του.
γ) Όταν μετά από συμφωνία με τον αντιπροσωπευόμενο, ο αντιπρόσωπος εκχωρεί σε τρίτο τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις που έχει αναλάβει δυνάμει της σύμβασης εμπορικής αντιπροσωπείας.
.

Ύψος Αποζημίωσης

Η αποζημίωση πελατείας δεν μπορεί να υπερβαίνει ποσό ισοδύναμο με το μέσο ετήσιο όρο των αμοιβών που εισέπραξε ο εμπορικός αντιπρόσωπος κατά τα πέντε τελευταία έτη, αν δε η σύμβαση διήρκεσε λιγότερο από πέντε έτη, η αποζημίωση υπολογίζεται με βάση το μέσο όρο της εν λόγω περιόδου (άρθρο 9 § 1 β’ του ΠΔ 219/1991).

Ως αμοιβή νοείται η προμήθεια, την οποία εισπράττει ο εμπορικός αντιπρόσωπος από τον αντιπροσωπευόμενο, ενεργώντας στο όνομα και για λογαριασμό του τελευταίου, ενώ ως προμήθεια θεωρείται η μικτή προμήθεια, χωρίς την αφαίρεση των οργανωτικών και διοικητικών δαπανών λειτουργίας της επιχειρήσεως του εμπορικού αντιπροσώπου. Την έννοια της αμοιβής στην σύμβαση αποκλειστικής διανομής, στην οποία ο διανομέας ενεργεί στο όνομα και για λογαριασμό του, καταλαμβάνει το κέρδος το οποίο εισπράττει ο τελευταίος από την μεταπώληση του προϊόντος στο όνομα και για λογαριασμό του, και ως τέτοιο θεωρείται, σε περίπτωση ανάλογης εφαρμογής των περί εμπορικής αντιπροσωπείας διατάξεων του ΠΔ 219/1991 και επί συμβάσεως διανομής, για την ταυτότητα του νομικού λόγου, το μικτό κέρδος, ως συνολικό οικονομικό αποτέλεσμα από την εκτέλεση της συμβάσεως. Στο κέρδος μπορεί να καταλογισθεί και η αμοιβή την οποία εισπράττει ο προμηθευτής ή διανομέας από τις υπηρεσίες που προσφέρει υποχρεωτικά για την εκτέλεση της σύμβασης της εμπορικής αντιπροσωπείας ή διανομής, εφόσον οι υπηρεσίες αυτές μετά τη λύση της σύμβασης μεταφέρονται στον αντιπροσωπευόμενο και διατηρούνται απ’ αυτόν ως ωφέλεια του τελευταίου, ο οποίος εισπράττει πλέον την αντίστοιχη αμοιβή από τις υπηρεσίες αυτές.

Η σχετική κρίση του δικαστηρίου της ουσίας ως προς το ποσό της δίκαιης αποζημίωσης πελατείας ανήκει στη διακριτική ευχέρειά του και δεν ελέγχεται αναιρετικά, αφού σχηματίζεται από την εκτίμηση πραγματικών γεγονότων, χωρίς υπαγωγή του πορίσματος σε νομική έννοια, οπότε και δεν νοείται εσφαλμένη εφαρμογή του νόμου είτε ευθέως είτε εκ πλαγίου (ΑΠ Ολ 16/2013).
.

Αναλογική Εφαρμογή στις Λοιπές Συμβάσεις Διαμεσολάβησης
 
Προβλέπεται ρητώς στον νόμο ότι οι διατάξεις του ΠΔ 219/1991 περί αποζημίωσης πελατείας εφαρμόζονται και στις εμπορικές συμβάσεις αποκλειστικής διανομής, εφόσον ο διανομέας λειτουργεί ως τμήμα της εμπορικής οργάνωσης του προμηθευτή του (άρθρο 14 § 4 του Ν. 3557/2007).

Επιπλέον, τα Ελληνικά δικαστήρια έχουν υπό προϋποθέσεις δεχθεί την ad hoc αναλογική εφαρμογή του άρθρου 9 του ΠΔ 219/1991 για το δικαίωμα αποζημίωσης πελατείας και σε άλλες διαρκείς συμβάσεις διαμεσολάβησης στο εμπόριο, όπως σε συμβάσεις δικαιόχρησης, πρακτορείας ή παραγγελιοδοχικής αντιπροσωπείας. Αναγκαίες προϋποθέσεις για την αναλογική εφαρμογή της σχετικής διάταξης είναι η ύπαρξη ομοιότητας (όχι ταυτότητας) καταστάσεων, η ύπαρξη παρόμοιας κατάστασης συμφερόντων και, ενόψει του κατεξοχήν προστατευτικού για τον εμπορικό αντιπρόσωπο χαρακτήρα των περισσοτέρων διατάξεων του ΠΔ 219/1991, η διαπίστωση ανάλογης ανάγκης προστασίας. Τέτοια αναλογία υπάρχει όταν η συμβατική σχέση του προμηθευτή με τον διανομέα ομοιάζει λειτουργικά με τη σύμβαση εμπορικής αντιπροσωπείας ανάλογα με τον βαθμό ένταξης του τελευταίου στην επιχειρηματική οργάνωση του προμηθευτή και εξάρτησής του από τον τελευταίο (ΟλΑΠ 15/2013, ΝοΒ 2013 : 1561, ΟλΑΠ 16/2013, ΝοΒ 2013 : 1562, ΑΠ 139/2006, ΔΕΕ 2006 : 649, ΕφΑθ 269/2003, ΔΕΕ 2003 : 552, ΕφΑθ 5808/2002, ΔΕΕ 2003 : 1088, ΕφΑθ 119/2002, ΕπισκΕΔ 2002 : 425).
.

Δικαστική Προστασία
 
Η δικαστική απαίτηση της αξίωσης αποζημίωσης πελατείας ασκείται με τακτική αγωγή ενώπιον των αρμοδίων δικαστηρίων. Το βάρος της απόδειξης των προϋποθέσεων θεμελίωσης του δικαιώματος αποζημίωσης πελατείας στη σχετική δίκη το φέρει ο εμπορικός αντιπρόσωπος. Συνεπώς, ο αντιπρόσωπος θα πρέπει να εισφέρει τα σχετικά πραγματικά περιστατικά, που αποδεικνύουν τις εν λόγω προϋποθέσεις, στο ιστορικό της αγωγής του, ώστε η τελευταία να είναι ορισμένη (338 § 1 ΚΠολΔ). Στα πλαίσια αυτά και προκειμένου η αγωγή του να μην απορριφθεί λόγω αοριστίας, ο αντιπρόσωπος θα πρέπει να επικαλεστεί και να αποδείξει με την αγωγή του ότι :

1. η σύμβαση εμπορικής αντιπροσωπείας έχει λυθεί,
2. έχει εισφέρει νέους σταθερούς πελάτης ή έχει προαγάγει σημαντικά τις υποθέσεις με τους υπάρχοντες πελάτες,
3. η αντιπροσωπευόμενη επιχείρηση μετά τη λύση της μεταξύ τους σύμβασης αντλεί ουσιαστικά οφέλη από τα παραπάνω, και
4. η καταβολή της αποζημίωσης πελατείας κρίνεται δίκαιη ενόψει των περιστάσεων.

Ο εμπορικός αντιπρόσωπος χάνει την αξίωση αποζημίωσης ή ανόρθωσης ζημίας της προηγουμένης παραγράφου εάν δεν γνωστοποιήσει, εξωδίκως με οποιονδήποτε τρόπο ή δικαστικώς με κατάθεση / επίδοση αγωγής, προς τον αντιπροσωπευόμενο εντός έτους από τη λύση της σύμβασης ότι προτίθεται να ασκήσει το δικαίωμά του (άρθρο 9 § 2 του ΠΔ 219/1991). Η αξίωση αποζημίωσης πελατείας περαιτέρω παραγράφεται μετά το πέρας πενταετίας από τη λύση της σχετικής σύμβασης εμπορικής αντιπροσωπείας.

Περισσότερα ΠΔ 219/1991 περί εμπορικών αντιπροσώπων. Οδηγία 86/653/ΕΟΚ για το συντονισμό των δικαίων των κρατών μελών όσον αφορά τους εμπορικούς αντιπροσώπους (ανεξάρτητους επαγγελματίες).

ΠΗΓΗ : http://lawandtech.eu/2015/03/17/commercial-agents 

ΓΙΑΤΙ Η ΜΕΡΚΕΛ ΔΕΝ ΘΕΛΕΙ ΤΟ "GREXIT"

H ΡΩΣΙΑ ΑΣΤΑΣΘΜΗΤΟΣ ΠΑΡΑΓΩΝ ΤΗΣ ΛΥΣΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

Η καγκελάριος Άγγελα Μέρκελ θεωρεί ότι η Ευρωζώνη θα μπορούσε να αντέξει πιθανή έξοδο της Ελλάδας από την Ευρωζώνη, ανησυχεί ωστόσο για τις γεωπολιτικές συνέπειες και είναι διατεθειμένη, αν χρειαστεί, να επιτρέψει και την έκδοση ομολόγων μικρής διάρκειας (T-Bills) ή την πρώιμη εκταμίευση της δανειακής βοήθειας.

Αυτό αναφέρει η ειδησεογραφική ιστοσελίδα του γερμανικού Χρηματιστηρίου «Euroinsight» και επισημαίνει ότι ο υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας, Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, έχει σκεφτεί το «Grexit» και έχει επεξεργαστεί πιθανά σενάρια, αλλά σε γενικές γραμμές συμμερίζεται την άποψη της καγκελαρίου.

«Φοβούμενη αστάθεια στα Βαλκάνια, η Αγγ. Μέρκελ είναι αποφασισμένη να αποτρέψει μια κατάσταση στην οποία η Ελλάδα θα αποχωρήσει από την Ευρωζώνη από ατύχημα» αναφέρεται στο δημοσίευμα και επισημαίνεται ότι, σύμφωνα με ανώτερους αξιωματούχους της γερμανικής κυβέρνησης, εάν η Ελλάδα επρόκειτο να εγκαταλείψει την Ευρωζώνη, αυτό θα συνέβαινε επειδή δεν θα υπήρχε κοινό έδαφος σε ό,τι αφορά τη λειτουργία της Ευρωζώνης και όχι επειδή θα αποτύγχανε να "πιάσει" τους στόχους που σχετίζονται με τις προθεσμίες αποπληρωμής και με τις δεσμεύσεις για μεταρρυθμίσεις οι οποίες έχουν τεθεί με τους πιστωτές.

 «Πρόκειται για πολιτική απόφαση, δεν θα υπάρξει "Graccident"» δήλωσε αξιωματούχος ο οποίος γνωρίζει τις σκέψεις της καγκελαρίου, ενώ σημείωσε και το γεγονός ότι η κυρία Μέρκελ θεωρεί σήμερα πολύ καλύτερα εξοπλισμένη την Ευρωζώνη προκειμένου να αντιμετωπίσει την αναταραχή που θα προκαλείτο στις αγορές. Οι πιθανές ωστόσο συνέπειες σε γεωπολιτικό επίπεδο από μια τέτοια εξέλιξη έχουν εξελιχθεί σε σημαντικό λόγο ανησυχίας για την καγκελαρία. Ο κύριος φόβος αφορά το ενδεχόμενο αποσταθεροποίησης της νότιας περιοχής των Βαλκανίων και μετακίνησης της Ελλάδας στη σφαίρα επιρροής της Ρωσίας.

Γι' αυτόν ακριβώς τον λόγο, εκτιμά ο συντάκτης, η γερμανική κυβέρνηση είναι έτοιμη να στηρίξει ακόμη και «ανορθόδοξες» λύσεις προκειμένου να αποτρέψει την εξάντληση της ρευστότητας. Λέγεται, μάλιστα, ότι αυτές οι λύσεις περιλαμβάνουν αύξηση των ορίων των ομολόγων μικρής διάρκειας που η Αθήνα θα μπορούσε να εκδώσει και να πωλήσει σε ελληνικές τράπεζες, προσωρινό έλεγχο κίνησης κεφαλαίων σε περίπτωση μαζικών αναλήψεων, καταβολή πόρων από το τρέχον πρόγραμμα νωρίτερα από το προβλεπόμενο και καθυστέρηση της καταβολής των δόσεων στο ΔΝΤ. Η γερμανική κυβέρνηση, σύμφωνα με το Euroinsight, θέλει να αποφύγει όλες αυτές τις λύσεις, αλλά δεν αποκλείει το ενδεχόμενο να χρησιμοποιηθεί αυτό το εργαλείο, αν δεν υπάρχει άλλος τρόπος να κρατηθεί η Ελλάδα στην Ευρωζώνη. 

Κάτι τέτοιο βεβαίως, σημειώνεται, θα μπορούσε να συμβεί μόνο με σαφή δήλωση δέσμευσης της Ελλάδας για εφαρμογή των μεταρρυθμίσεων και για αποδοχή της ισχύουσας υποδομής διάσωσης. «Σε αυτή την περίπτωση, η Γερμανία παραμένει έτοιμη να στηρίξει ένα τρίτο πακέτο βοήθειας» αναφέρει το δημοσίευμα. Το Βερολίνο περιμένει πάντως ότι μπορεί ακόμη να βρεθεί κοινός τόπος με την Αθήνα, «ειδικά καθώς θεωρείται ότι η κυρία Μέρκελ έχει αποκαταστήσει μια καλή σχέση συνεργασίας με τον Αλέξη Τσίπρα» τονίζεται.

Σύμφωνα με το δημοσίευμα, το Βερολίνο είναι επίσης έτοιμο να συμφωνήσει σε στόχους χαμηλότερου πρωτογενούς πλεονάσματος και να δώσει στην Ελλάδα μεγαλύτερα περιθώρια κίνησης σε ό,τι αφορά την εφαρμογή μεταρρυθμίσεων και - σε μεταγενέστερο στάδιο - την ελάφρυνση του χρέους.

«Ο βασικός αντίπαλος της καγκελαρίου στην κυβέρνηση ήταν ως τώρα ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, ο οποίος θεωρείται ότι έχει επανειλημμένα "παίξει" με την ιδέα της αναγκαστικής εξόδου της Ελλάδας από την Ευρωζώνη (...) και ως ο μεγαλύτερος υποστηρικτής της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης στο υπουργικό συμβούλιο της κυρίας Μέρκελ, θεωρεί ότι ο σεβασμός των κανόνων και των διαδικασιών είναι προϋπόθεση για μια πιο συνεκτική Ευρώπη» τονίζεται από τον συντάκτη, ο οποίος προσθέτει ότι ο κ. Σόιμπλε πιστεύει ότι η ελληνική κυβέρνηση δεν είναι σε θέση να διοικήσει τη χώρα κατά τρόπο συμβατό με τη μεγαλύτερη πολιτική και οικονομική ολοκλήρωση στην Ευρωζώνη. 

«Η αντίθεση ωστόσο της κυρίας Μέρκελ στο "Grexit" υποχρέωσε τον κ. Σόιμπλε να εγκαταλείψει τα σχέδιά του και τελευταία θεωρείται ότι και ο ίδιος έχει αρχίσει να ανησυχεί για το γεωπολιτικό περιβάλλον. Οι διαφορές μεταξύ Καγκελαρίας και υπουργείου Οικονομικών έχουν μικρύνει.

 Γι' αυτό και παρά το ότι δημοσίως κραδαίνει απειλητικά το σπαθί του, ο κ. Σόιμπλε διαδραμάτισε εποικοδομητικό ρόλο στη διαπραγμάτευση για την πρόσφατη επέκταση του ελληνικού πακέτου διάσωσης» υποστηρίζει ο συντάκτης και προσθέτει ότι η γερμανική κυβέρνηση εξακολουθεί, παρόλα αυτά, να διακρίνει τον κίνδυνο οι διαπραγματεύσεις να αποκαλύψουν θεμελιώδεις διαφορές με την Ελλάδα οι οποίες δεν θα μπορούν να γεφυρωθούν. 

Γι’ αυτό και το γερμανικό υπουργείο Οικονομικών, συνεχίζει, έχει επεξεργαστεί πιθανά σενάρια για την περίπτωση που η Ελλάδα φύγει από το ευρώ. Σε μια τέτοια περίπτωση, αναφέρεται, η Γερμανία θα ζητούσε να χρησιμοποιηθούν όλα τα εργαλεία της ΕΕ προκειμένου να στηριχθεί η χώρα εκτός Ευρωζώνης.

Το δημοσίευμα καταλήγει με αναφορά στις εσωκομματικές αντιδράσεις που συναντά η ελληνική διάσωση στη Χριστιανική Ένωση, στοιχείο το οποίο προς το παρόν εμποδίζει να ασκηθεί διαφορετική πολιτική. Η Καγκελάριος πάντως, τονίζεται, μπορεί για την ώρα να στηριχθεί στους Σοσιαλδημοκράτες εταίρους της, οι οποίοι υπήρξαν πάντα πιο ανοιχτοί στα θέματα βοήθειας προς την Ελλάδα.

sofokleous10 

ΛΟΓΙΚΗ Η' ΠΑΡΑΛΟΓΙΣΜΟΣ ;

ΣΤΑ ΣΟΒΑΡΑ ΤΩΡΑ 
ΕΙΜΑΣΤΕ ΓΙΑ ΓΕΛΙΑ Η΄ΓΙΑ ΚΛΑΜΑΤΑ ;
 

Το άρθρο ανάγεται στον Απρίλιο του 2014 , έχει όμως ενδιαφέροντα στοιχεία για τους κυβερνοτσάτους που αποχώρησαν την 25η Ιανουαρίου 2015 και την "ανευθυνότητα" και ισως όχι μονο με την οποία κατέστρεφαν την χώρα.

Η πρώτη επιτυχία αυτής της κυβέρνησης ήταν, σύμφωνα με την ίδια, ότι δεν έχουμε πρόβλημα ρευστότητας. Η δεύτερη, ότι τελειώνει το Μνημόνιο. Η τρίτη, ότι όχι μόνο έχουμε καλύψει όλες τις άμεσες υποχρεώσεις μας, αλλά διαθέτουμε και πλεόνασμα το οποίο μοιράστηκαν οι αστυνομικοί. Η τέταρτη, ότι βγήκαμε στις αγορές και δανειστήκαμε.

Και μόνο που το διαβάζεις αντιλαμβάνεσαι τον παραλογισμό. Η τέταρτη «επιτυχία» της κυβέρνησης ακυρώνει αυτομάτως τις προηγούμενες τρεις. Το κυβερνητικό δεδομένο ότι έχουμε πλεόνασμα γεννά από μόνο του την απορία «τότε για ποιο λόγο βγήκαμε στις αγορές να δανειστούμε;».

Όπως όλοι θυμόμαστε, οι κυβερνοτσάτσοι δεν βαρέθηκαν επί τέσσερα χρόνια να κατηγορούν τους Έλληνες ότι υπερδανειζόμασταν για την πλάκα μας και γι’ αυτό το λόγο χρεωκόπησε η χώρα. Ωραία! Γιατί πανηγυρίζουν όμως τώρα που η χώρα μέσω της κυβέρνησης υπερδανείζεται άνευ λόγου και αναγκών;

Υπάρχει μόνο μια λεπτή γραμμή που χωρίζει τη λογική από τον παραλογισμό. Την περασμένη εβδομάδα, κυβέρνηση και ΜΜΕ δεν πέρασαν απλώς αυτή τη γραμμή, αλλά έκαναν το εξής άλμα: Από τη στιγμή που η Ελλάδα δεν έχει άμεσες ανάγκες άλλων δανεικών, το μόνο που απομένει είναι ότι τα χρήματα που δανειστήκαμε από τις αγορές θα κατευθυνθούν στο Ταμείο για την αποπληρωμή του ήδη υπάρχοντος χρέους μας. Αυτό δεν το διαψεύδει κανείς από την κυβέρνηση.

Το χρέος μας στην Τρόικα έχει μεσοσταθμικό επιτόκιο 2,5%. Το δάνειο που πήραμε τώρα από τις αγορές έχει επιτόκιο 4,95%. Με δεδομένο ότι δανειστήκαμε από τις αγορές 3 δισ. ευρώ με 4,95% για να ξεχρεώσουμε 3 δισ. της Τρόικας που τα είχαμε δανειστεί με 2,5%, βγάζει περίπου ένα επιπλέον κόστος της τάξης των 75 εκ. ευρώ ετησίως για την ελληνική οικονομία. Κι αυτά τα 75 εκ. ευρώ ετησίως έρχονται να προστεθούν σ’ ένα ήδη μη βιώσιμο χρέος.

Μία τέτοια κίνηση θα ήταν ουσιαστική μόνο στην περίπτωση που το συνολικό χρέος μας στην Τρόικα θα ήταν 3 δισ. ευρώ. Σε εκείνη την περίπτωση λες «θα φορτωθώ 75 εκ. ετησίως, αλλά τελειώνω με το μνημονιακό χρέος». Τότε ναι, θα είχαν κάποια λογική τα άρθρα της «Καθημερινής» που διαφημίζουν «Το αφανές τίμημα της Ανεξαρτησίας», θέλοντας να μας πείσουν ότι η έξοδος στις αγορές έγινε «Επειδή είναι προτιμότερο να μπορεί κανείς να δανείζεται από τις αγορές παρά να εφαρμόζει τυφλά ένα υποχρεωτικό πρόγραμμα. Η δυνατότητα να δανείζεται από τις αγορές δείχνει την ανεξαρτησία που διαθέτει η χώρα».

Εδώ γελάμε μετά δακρύων. Πρώτον, το ότι δανειστήκαμε από τις αγορές δεν σταματά την τυφλή εφαρμογή του υποχρεωτικού Μνημονίου. Άλλωστε, το έτερον προπαγανδιστικό έντυπο του Μαξίμου, το «ΒΗΜΑ», μιλά ανοιχτά για «αναθεωρημένο μνημόνιο». Δεύτερον, ποια είναι η «ανεξαρτησία της χώρας» από τη στιγμή που όλοι – μέχρι και ο Γιούνκερ! – ομολογούν ότι αν το χρέος δε γίνει βιώσιμο αποκλείεται ελληνική κυβέρνηση να πάρει απόφαση που δε θα εγκριθεί από τους δανειστές; Το χρέος, όμως, μπορεί να γίνει βιώσιμο μόνο από ένα μεγάλο κούρεμα. Εντάξει, δε χρειάζεται και μεγάλη ανάλυση, υπάρχει απάντηση Σόιμπλε για το θέμα.

Το δεύτερο κύριο επιχείρημα που χρησιμοποιούν οι κράχτες του Μαξίμου είναι ότι η έξοδος στις αγορές έγινε για να δείξουμε ότι… πλέον οι αγορές εμπιστεύονται την Ελλάδα. Μάλιστα! Οι αγορές, λοιπόν, εμπιστεύονται τόσο πολύ την Ελλάδα ώστε το ομόλογο των 3 δισ. τελεί υπό το αγγλικό δίκαιο προκειμένου να διασφαλισθούν οι επενδυτές ότι δεν θα βρεθούν αντιμέτωποι με ένα «κούρεμα» των ομολόγων τους, όπως έγινε το 2012 με το PSI. Τουτέστιν, μηδενικό ρίσκο εκ μέρους των επενδυτών, άρα ουδεμία εμπιστοσύνη έδειξαν οι αγορές.

Όλες αυτές τις «επιτυχίες» της η κυβέρνηση θέλησε να τις αμπαλάρει και μέσα σε μία επίσκεψη Μέρκελ. Σε αυτή την επίσκεψη θέλησαν μας πείσουν ότι υπήρξε στήριξη στην ελληνική κυβέρνηση, ότι έγιναν σημαντικές συζητήσεις, ότι έγιναν πράγματα σπουδαία. Μα από τη στιγμή που αναχώρησε η Μέρκελ από τη Γερμανία μέχρι τη στιγμή που επέστρεψε στη Γερμανία πέρασαν όλο κι όλο 10 ώρες. Σε spa για απολέπιση να πας, κάθεσαι περισσότερο. Έκλεισε όλη η Αθήνα για να φωτογραφηθεί ο Σαμαράς σε χειραψία με τη Μέρκελ. Ούτε η «Καθημερινή» του Μπουρούντι δεν θα το βάφτιζε αυτό επιτυχία. Το βάφτισε όμως η «Καθημερινή» του Μουρούτη κι αυτό έχει σημασία.

Κανείς, πάντως, δε μπορεί να αρνηθεί ότι μέσα σε όλο αυτό το show της εξόδου των αγορών υπήρξε μία τεράστια επιτυχία της συγκυβέρνησης. Μ’ ένα σμπάρο τέσσερα τρυγόνια. Ξεχάστηκε ο Μπαλτάκος, κουκουλώθηκε το σκάνδαλο Ροβέρτου Σπυρόπουλου, ψηφίστηκε η διαγραφή προστίμων σε εταιρείες πετρελαιοειδών και θάφτηκε το θέμα χρηματισμού του υπουργού Εσωτερικών Γιάννη Μιχελάκη από τον προφυλακισμένο Αναστάσιο Πάλλη, με την εμπλοκή του υπουργού Δικαιοσύνης.

Αυτά, αν συνέβαιναν σε αποικία μονοκύτταρων θα είχαμε ζήσει ήδη την επανάσταση της αμοιβάδας. Εδώ, ακόμη κάνουμε δημοσκοπήσεις για να πειστεί ο λαός ότι ο λαός εμπιστεύεται τον Σαμαρά. Για να μας δείχνουν και να γελάνε στο Μπουρούντι είμαστε.

Υ.Γ.: Ακόμη χειρότερα διαβάζω τα πράγματα στον φίλο sotosblog

Posted in ΚΑΡΤΕΣΙΟΣ

ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ ΒΑΡΟΥΦΑΚΗ

 "ΑΠΟ ΤΟ ΔΝΤ ΠΗΡΑ ΑΝΤΙΓΡΑΦΟ ΤΗΣ ΔΑΝΕΙΑΚΗΣ ΣΥΜΒΑΣΗΣ"

 

Σε μια απίστευτη καταγγελία προχώρησε πριν λίγο, στη Βουλή, ο υπουργός Οικονομικών Γιάνης Βαρουφάκης.

Όπως αποκάλυψε, χρειάστηκε τρεις ημέρες για να πάρει στα χέρια του τη δανειακή σύμβαση καθώς την είχε μαζί του ο Γκίκας Χαρδούβελης!

 

Μείζον ζήτημα λειτουργίας του ελληνικού κράτους δημιουργείται μετά την καταγγελία του υπουργού Οικονομικών Γιάνη Βαρουφάκη ότι όταν ανέλαβε καθήκοντα δεν έβρισκε ούτε τα επίσημα έγγραφα που είχε υπογράψει η προηγούμενη κυβέρνηση με τους δανειστές.

«Ζήτησα τη δανειακή σύμβαση. Πήρε 3.5 μέρες να βρεθεί διότι δεν υπήρχε στο υπουργείο οικονομικών. Την αρχική και την μετέπειτα σύμβαση με το ΔΝΤ αναγκάστηκα ο ίδιος να έρθω σε επαφή με το ΔΝΤ στην Ουάσιγκτον για να το πάρω... Πρόκειται για μια εικόνα που μας θλίβει όλους. Δεσμεύομαι, πως όταν εγώ αναχωρήσω από το υπουργείο Οικονομικών, ο επόμενος δεν θα αντιμετωπίσει αυτή την κατάσταση».

Σε άλλο σημείο της παρέμβασή τους ο κ. Βαρουφάκης σημείωσε:

«Η οργή μου για την απουσία αντιγράφου δανειακής σύμβασης της χώρας, ήταν μεγάλη εκείνη τη στιγμή. Δεν θα εγκαλέσω τον κ. Χαρδούβελη για ένα λόγο, πρέπει να εγκαλέσουμε όλους μας γιατί υπάρχει αυτό το νομοθετικό κενό, πρέπει να νομοθετήσουμε άμεσα, ελπίζω και εύχομαι καμία πτέρυγα να διαφωνήσει γι' αυτό το νομοθετικό αίτημα που θα αρχίσει να επουλώνει τις μεγάλες πληγές του ελληνικού δημοσίου»

Ο κ. Βαρουφάκης υπογράμμισε τέλος ότι δεν ήξερε πως ο κάθε υπουργός «κρυμμένος» πίσω από τη δυνατότητά που του δίνεται, μπορεί να παίρνει μαζί του το προσωπικό του αρχείο μπορεί να αφαιρέσει υλικό.

Εξήγησε δηλαδή πως η νομοθεσία επιτρέπει σε υπουργούς να παίρνουν έγγραφα, κάτι τέτοιο όμως καταδεικνύει όπως επεσήμανε την ασυνέχεια του κράτους.

http://www.toxwni.gr

Ω ΕΛΛΑΣ ΗΡΩΩΝ ΧΩΡΑ ΤΙ ΓΑΪΔΑΡΟΥΣ ΒΓΑΖΕΙΣ ΤΩΡΑ

ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ , ΜΙΑ ΠΡΑΜΑΤΙΚΗ ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΗ

ΚΑΤΑΡΓΕΙ ΤΟΝ ΝΟΜΟ ΕΚΤΡΩΜΑ Ο ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ ΝΙΚΟΣ ΒΡΟΥΤΣΗΣ

Την κατάργηση του Καλλικράτη και την αντικατάσταση του με νέο θεσμικό πλαίσιο, ώστε να εφαρμοστεί το 2019 στις αυτοδιοίκητες εκλογές προανήγγειλε σήμερα ο Υπουργός Εσωτερικών Νίκος Βούτσης.

Ο κ. Βούτσης δεν περιέγραψε το νέο πλαίσιο, καθώς όπως είπε αυτό θα προκύψει από εκτενή διαβούλευση με τους αρμόδιους φορείς.

ΣΚΑΪ (www.skai.gr)

ΒΑΓΓΕΛΗ, ΣΥΓΝΩΜΗ

 ΕΝΟΣ ΛΕΠΤΟΥ ΣΙΓΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΒΑΓΓΕΛΗ

Συντάκτης: Θάνος Θεοδώρου*

Βαγγέλη, ξεκίνησες από το ένα άκρο της χώρας μας για να σπουδάσεις στο άλλο άκρο γεμάτος όνειρα, ενθουσιασμό και χαρά...

Τα φοιτητικά χρόνια λένε ότι είναι τα καλύτερα και για σένα ήταν τα χειρότερα, μαρτυρικά...

Μαρτυρικά χρόνια με μάρτυρες σιωπηλούς, ακόμα και τώρα...

Βαγγέλη, εμείς οι φίλοι σου, οι συμφοιτητές σου που κάναμε πλάκα μαζί σου, για να διασκεδάσουμε... Αλήθεια, δεν καταλάβαμε ότι η όλη κατάσταση είχε ξεφύγει και είχε γίνει τόσο επικίνδυνη... Πώς μπορούμε, αλήθεια, τώρα να επανορθώσουμε... Φίλε μας, Βαγγέλη...

Εμείς οι συμφοιτητές σου, που ήμασταν μάρτυρες του μαρτυρίου και δεν σε βοηθήσαμε όσο θα έπρεπε, που δεν φωνάξαμε δυνατά, που δεν διαμαρτυρηθήκαμε για να σταματήσει όλο αυτό... Συμφοιτητή μας, Βαγγέλη...

Εμείς οι καθηγητές σου που δεν αντιληφθήκαμε τη σοβαρότητα της κατάστασης και δεν αντιδράσαμε όσο η κατάσταση απαιτούσε... Μαθητή μας, Βαγγέλη...

Εμείς η διοίκηση του σχολείου, χαμένοι μες στις γραφειοκρατικές, τις τόσο τυπικές υποχρεώσεις, δεν αφιερώσαμε τον χρόνο που αναλογούσε στη ζωή σου... Σπουδαστή μας, Βαγγέλη...

Εμείς οι γονείς που δεν γνωρίζαμε για να εκτιμήσουμε την κατάσταση και να σε προστατέψουμε... Μονάκριβο παιδί μας, Βαγγέλη...

Εμείς οι παλιοί συμμαθητές σου, οι φίλοι σου, τα ξαδέρφια σου και θείοι σου που δεν γνωρίζαμε για να σε υποστηρίξουμε και δεν ανοίξαμε την καρδιά μας όσο θα έπρεπε για να ξέρουμε... Αγαπημένε μας, Βαγγέλη...

Εμείς οι επίσημοι θεσμοί που ενεργοποιούμαστε όταν το κακό έχει γίνει... Συνάνθρωπέ μας, Βαγγέλη...

Εμείς η ελληνική κοινωνία που σιωπά και προσπαθεί να μη μαθευτεί το κακό... Αδερφέ μας, Βαγγέλη...

Ψελλίζουμε μια συγγνώμη... όχι για το κακό που σου κάναμε και σου στερήσαμε τη ζωή, γιατί η συγγνώμη είναι πάρα πολύ λίγη... αλλά για την κουλτούρα μας, την κουλτούρα της σιωπής...

Αχ! Βαγγέλη!!!

* Επίκουρος καθηγητής Πανεπιστημίου Ιωαννίνων

• ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΗ FB
• ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΗ TWITTER
• ΣΤΕΙΛΤΕ ΜΕ EMAIL

TO OIKONOMIKO ΘΑΥΜΑ ΤΩΝ ΑΘΛΗΤΙΚΩΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΩΝ

 ΜΙΑ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΥΣΑ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ ΓΙΑ ΤΑ ΑΙΤΙΑ ΤΗΣ ΒΙΑΣ ΣΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ

 

Η αθλητική βία και αλητεία είναι ένα παλιό θέμα για την ελληνική κοινωνία. Μερικές φορές δε, είναι και ένα θέμα που βολεύει αφάνταστα την εκάστοτε πολιτική ηγεσία. Για παράδειγμα, εάν τελικά διακοπεί το πρωτάθλημα, η μεν Κυβέρνηση δίνει ένα ωραίο παράδειγμα αποφασιστικότητας να "πατάξει" τα φαινόμενα διαφθοράς και βίας, ο δε λαός, χειροκροτεί την Κυβέρνηση, ενώ παράλληλα η προσοχή του αποσπάται και δεν πολυπροσέχει τί γίνεται στην κεντρική πολιτική σκηνή. (Βέβαια, η "πάταξη" της διαφθοράς στο ποδόσφαιρο είναι κάτι, ας πούμε, σαν την πάταξη της φοροδιαφυγής - Πάντα το "προσπαθούμε" αλλά ποτέ δεν το κατορθώνουμε).

Ένας από τους παράγοντες που εκτρέφουν φαινόμενα κακοδαιμονίας είναι και ο αθλητικός Τύπος. Εσείς το ξέρατε ότι σήμερα (εποχή του ίντερνετ, των αθλητικών καναλιών κλπ) κυκλοφορούν στην Αθήνα 10 (ολογράφως: δέκα) αθλητικές εφημερίδες (και ποιός ξέρει πόσες ακόμη σε διάφορες πόλεις της επαρχίας). 

Πανελλήνια, οι εφημερίδες αυτές πουλούν από 1.300 έως 6.800 φύλλα. (Και ας μη μας μιλήσει κάποιος για ...συνδρομητές! Το κόλπο των συνδρομητών είναι γνωστό). Τώρα, αν είχαμε ένα σοβαρό Κράτος που πραγματικά θέλει να φέρει την τάξη στο χώρο, κάποια στιγμή δε θα έπρεπε να εξετάσει και το πώς λειτουργούν αυτές οι εφημερίδες;

Ας πάρουμε για παράδειγμα τις εφημερίδες ΠΡΑΣΙΝΗ και ΓΑΤΑ. 

Η Πράσινη, την Παρασκευή 20/2, πούλησε πανελλήνια 1.620 εφημερίδες. Δηλαδή, εισέπραξε 2.445 ευρώ. Αν αφαιρέσουμε τα δικαιώματα των πρακτορείων και των πωλητών (μεταξύ του 30% έως 40% της τιμής πώλησης), το καθαρό έσοδο είναι ανάμεσα στα 1.465 έως 1.711 ευρώ. Η εφημερίδα έχει ύλη 32 σελίδων.

Και περιμένει κάποιος να πιστέψουμε ότι, με το θηριώδες αυτό ποσό κάλυψε όλες τις δαπάνες λειτουργίας (συντάκτες, φωτοσυνθέτες, χαρτί (για πολλαπλάσιο τιράζ), κόστος εκτύπωσης και γενικά λειτουργικά έξοδα). Σημειώνουμε ότι τα έσοδα από διαφήμιση δεν εμφανίζονται να είναι υψηλά (όταν υπάρχουν). Λογικά, ούτε η αξία του χαρτιού δεν καλύπτεται.
Τα ίδια και χειρότερα (επειδή έχει και χαμηλότερη κυκλοφορία, αλλά και τιμή πώλησης) και με την εφημερίδα ΓΑΤΑ, η οποία πούλησε 1.300 φύλλα σε όλη την Ελλάδα.

Αυτή την αυτονόητη διαπίστωση που εύκολα κάνει ο κάθε ένας που ρίχνει μια ματιά στα νούμερα, δεν την έχει κάνει ποτέ κάποιος αρμόδιος ή κάποιος πολιτικός; Έγινε ποτέ έλεγχος στα οικονομικά των εφημερίδων αυτών; Αναζητήθηκε το εάν πληρώνονται οι συντάκτες και οι εργαζόμενοι ή πώς πληρώνονται; Εξετάστηκαν τα τιμολόγια των τυπογραφείων; Ψάχθηκε το μαύρο χρήμα που ενδεχομένως κυκλοφορεί στους χώρους αυτούς;
Το ίδιο φαινόμενο υπάρχει βέβαια και στον πολιτικό Τύπο. Για παράδειγμα, η εφημερίδα Ο ΛΟΓΟΣ, την Παρασκευή 20/2, πούλησε τον εκπληκτικό αριθμό των ...71 (ολογράφως: εβδομήντα ένα) φύλλων! Δεν αναρωτήθηκε ποτέ κάποιος πώς κυκλοφορεί αυτή η εφημερίδα; Ψάχθηκε ποτέ; (Βέβαια, τα ερωτηματικά αυτά αφορούν ίσως το σύνολο των εφημερίδων).

Θα μου πείτε ότι οι έλεγχοι και οι κακές σχέσεις με τα ΜΜΕ, έχουν πολιτικό κόστος... Εμ... Αν δεν έχεις καθαρή τη φωλιά σου, ή αν φοβάσαι τόσο πολύ τη λάσπη, θα έχεις πολιτικό κόστος. Όμως, τότε βρε πολιτικέ, κάτσε στο σπίτι σου, αφού δεν έχεις κάτι διαφορετικό να προσφέρεις.

Το κακό και η διαφθορά πάντα ξεκινούν από τα ΜΜΕ. Από τον τρόπο που λειτουργούν, που χρηματοδοτούνται, τους σκοπούς που εξυπηρετούν και τα μέσα που χρησιμοποιούν.

Αν κάποια στιγμή θέλουμε να γίνουμε σοβαρό Κράτος και αν θέλουμε σοβαρούς Θεσμούς (όπως τουλάχιστον μας αρέσει να λέμε και να ακούμε ότι θέλουμε), τότε θα πρέπει να εξυγιάνουμε τη λειτουργία των ΜΜΕ (όλων των ΜΜΕ - ο αθλητικός τύπος είναι ένα απλό και ..."άκακο" παράδειγμα). Διαφορετικά, θα συνεχίζουμε να έχουμε διαρκώς το κεφάλι στην άμμο και το χέρι προτεταμένο για δανεικά. Και την αξιοπρέπειά μας διαρκώς χαμένη.

(Κυκλοφορία 20/2/2015 - Αθήνα και Πειραιά)

ΦΩΣ ΤΩΝ ΣΠΟΡ: 4.200
GOAL NEWS: 2.268
LIVE SPORT: 2.232
ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΗΣ: 2.085
SportDay: 1.772
ΑΘΛΗΤΙΚΗ ΩΡΑ των σπορ: 1.267
Η ΠΡΑΣΙΝΗ: 895
ΓΑΥΡΟΣ: 865
Η ΓΑΤΑ: 577
Arena Press: ??
Σύνολο: 16.161
(Κυκλοφορία 20/2/2015 - Πανελλαδικά)
ΦΩΣ ΤΩΝ ΣΠΟΡ: 6.820
GOAL NEWS: 4.820
SPORTDAY: 4.650
LIVE SPORT: 4.620
ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΗΣ: 4.010
ΑΘΛΗΤΙΚΗ ΩΡΑ ΤΩΝ ΣΠΟΡ: 2.660
Η ΠΡΑΣΙΝΗ: 1.730
ΓΑΥΡΟΣ: 1.620
Η ΓΑΤΑ: 1.300
Arena Press: ??
ΣΥΝΟΛΟ: 32.230

Γιάννης Σιάτρας
Οικονομολόγος

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΤΡΑΠΕΖΙΚΗ ΑΥΘΑΙΡΕΣΙΑ

Ο ΙΩΑΝΝΗΣ ΣΑΚΚΑΣ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΡΑΠΕΖΩΝ ΚΑΙ ΔΙΚΑΣΤΩΝ

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΤΡΑΠΕΖΙΚΗ ΑΥΘΑΙΡΕΣΙΑ: Ο ΠΡΩΗΝ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΣΑΚΚΑΣ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΔΙΚΑΣΤΩΝ..:

Ο τ. Εισαγγελέας Ι. Σακκάς επιτίθεται στις τράπεζες και συγκεκριμένους δικαστές! 

2013-09-05 14:30:09 Άθλιο κυνήγι δανειοληπτών με δικαστικές διαταγές πληρωμών υπέρ των τραπεζών. 

Ιωάννης Σακκάς, Πρώην Εισαγγελέας. 

Κυνήγι δανειοληπτών από την ανεξάρτητη Δικαιοσύνη με ικανοποίηση παράνομου Γενικού Όρου Συναλλαγών των Τραπεζών με παράνομες και άκυρες Διαταγές Πληρωμής. Απάτη τραπεζών ενώπιον Δικαστηρίων ή υπόθαλψη τραπεζικής παρανομίας από τη Δικαιοσύνη ή και τα δύο; 

Το μεγάλο ερώτημα. Η ώρα ευθύνης της Δικαιοσύνης εν μέσω κρίσης και μνημονιακών μέτρων στη Ελλάδα. Είναι γνωστό ότι οι τράπεζες μεταξύ των άλλων γενικών όρων συναλλαγών στην κατάρτιση δανείων με τους πελάτες τους -καταναλωτές εδώ και χρόνια έχουν συμπεριλάβει μεταξύ άλλων και τον γενικό όρο ότι οι τόκοι υπολογίζονται με βάση έτος 360 ημερών. Αυτός όμως ο όρος εκρίθη παράνομος και καταχρηστικός από το 4-3-2005 σύμφωνα με την αμετάκλητη απόφαση 430/2005 του Αρείου Πάγου (Δ Πολιτικό Τμήμα) καθώς ήρχετο σε αντίθεση με το παράγωγο ευρωπαϊκό-κοινοτικό δίκαιο (οδηγία) που ενσωματώθηκε στο ελληνικό δίκαιο με κοινή υπουργική απόφαση (Ζ1-178/13.2.2001, ΦΕΚ Β 255./8-3-2001) και επιβάρυνε το επιτόκιο κάθε ημέρας παρανόμως στον δανειολήπτη επιπλέον με 1,3889% τόκο (βλ την απόφαση), ενώ ο νόμιμος τρόπος υπολογισμού του τόκου ήταν με βάση έτος 365 ημερών. 

Όμως η αμετάκλητη απόφαση επειδή προέρχεται μετά από συλλογική αγωγή με τη διαδικασία του Ν 2251/1994 περί προστασίας καταναλωτών, έχει δημιουργήσει δεδικασμένο έναντι πάντων και οι Ελληνικές Τράπεζες όφειλαν να συμμορφωθούν και να αποδώσουν- επιστρέψουν τους παράνομους τοκογλυφικούς τόκους που κεφαλαιοποίησαν μαζί με τους τόκους που επέβαλαν επ΄αυτών. Αυτή η παρανομία των τραπεζών είναι γνωστή στους Δικαστές από το 2001 τουλάχιστον. Στις 16-4-2010 από την Ολομέλεια του Συμβουλίου Επικρατείας εξεδόθη η με αριθμ 1210/2010 απόφασή του με την οποία απορρίφθηκε η αίτηση ακύρωσης 15 τραπεζών κατά της Ζ1-798/25-6-2008 –ΦΕΚ Β 1353/11-7-2008 απόφασης του Υπουργού Ανάπτυξης με την οποία μεταξύ άλλων παρανόμων –καταχρηστικών ΓΟΣ, απαγόρευε στις τράπεζες να αναγράφουν στις δανειακές συμβάσεις και τον παραπάνω παράνομο και τοκογλυφικό όρο συναλλαγών. 

Ως εκ τούτου πλέον η παραπάνω υπουργική απόφαση αποτελούσε κανόνα αναγκαστικού δικαίου και αυτό το γνώριζαν τραπεζίτες και δικαστές, οι οποίοι σε δικαστικές υποθέσεις όφειλαν να εφαρμόζουν αυτεπάγγελτα την παραπάνω αναγκαστική απαγόρευση . Οι τράπεζες όμως συνέχιζαν το βιολί τους και στο κλείσιμο των δανειακών συμβάσεων στο οφειλόμενο δανειακό υπόλοιπο ή κατάλοιπο συμπεριλάμβαναν στην απαίτηση τους και τον παράνομο τόκο και με αιτήσεις τους έκδοσης Διαταγών Πληρωμής, όπως γίνεται πρόσφατα εν μέσω κρίσης, κατά των δανειοληπτών για να κατασχέσουν τα σπίτια τους-κατοικίες τους, παριστάνουν στους Δικαστές εγγράφως εν γνώσει τους ψευδώς, μετά τις ως άνω αμετάκλητες δικαστικές αποφάσεις, ότι το αναγραφόμενο χρηματικό ποσόν στην αίτησή τους είναι το νόμιμο και αληθές και ζητούσαν και ήδη ζητούν από τους Δικαστές να εκδοθούν Διαταγές Πληρωμής για τα συνολικά ποσά στις αιτήσεις τους που μέρος αυτών ήταν παράνομο και συνεπώς ήταν και είναι ελαττωματική η απαίτηση της τράπεζας ως μη βέβαιη και εκκαθαρισμένη.  

Οι Δικαστές γνώριζαν τα παραπάνω περιστατικά αυτεπαγγέλτως και σύμφωνα με το νόμο, τα άρθρα 627 περ α –β και 628 παρ 1 του ΚΠολΔ, σε τέτοιες περιπτώσεις με την περιβόητη υψηλή τους αντίληψη και ανεξαρτησία τους υποχρεούντο και μπορούσαν να απορρίπτουν τις αιτήσεις των τραπεζών για έκδοση Διαταγών Πληρωμής, αφού μπορούσαν να ζητήσουν από τις τράπεζες εξηγήσεις (δηλαδή το σύστημα δικαιοσύνης είναι ανακριτικό στο στάδιο έκδοσης διαταγής πληρωμής), και η αιτούσα την διαταγή πληρωμής τράπεζα δεν ήθελε να συμμορφωθεί προς τις υποδείξεις του Δικαστή για την συμπλήρωση ή διόρθωση της αίτησης για το πραγματικό νόμιμο οφειλόμενο ποσόν του δανειολήπτη μετά τις δύο παραπάνω αμετάκλητες αποφάσεις που δεσμεύουν τις τράπεζες, νομικά και στα συναλλακτικά ήθη. 

Η απόρριψη (κατ΄άρθρο 628 παρ/φοι 1 περ. β-2 ΚΠολΔ) σημειώνεται κάτω από την αίτηση και αναφέρεται με συντομία ο λόγος της απόρριψης. Δηλαδή ο Δικαστής μπορούσε να απορρίψει την Αίτηση της τράπεζας για έκδοση Διαταγής Πληρωμής με τον σύντομο λόγο, ότι από την θεώρηση του περιεχόμενου της αίτησης και της προσκομισθείσας σύμβασης δανείου, προκύπτει ότι στο συνολικό αιτούμενο ποσόν περιέχεται παράνομο ποσόν τόκου από τον ΓΟΣ (τον ανωτέρω υπολογισμού τόκου με βάση έτος 360 ημερών αντί 365 ημερών), που βάσει της πάγιας νομολογίας ΑΠ 430/2004 και ΟλΣτΕ 1210/2010 κλπ εκρίθη παράνομος και το Δικαστήριο δεν νοείται να συμπεριλάβει σε εκτελεστό τίτλο παράνομα ποσά. Αντί όμως αυτών των νομίμων ενεργειών οι Δικαστές τρέχουν να ικανοποιήσουν τα αιτήματα των τραπεζών ολικώς βάζοντας στο τρέξιμο και σε μπελάδες τους πολίτες-δανειολήπτες να κινδυνεύει η περιουσία τους, το σπίτι τους να κατασχεθεί και με παράνομες απαιτήσεις των τραπεζών εάν δεν προλάβουν να αντιδράσουν νομικά εντός 3 ημερών, με ανακοπή, αίτηση ασφαλιστικών μέτρων και αίτημα προσωρινής διαταγής κατά της τράπεζας, για να αποφύγουν την παγίδα του άρθρου 926 ΚΠολΔ, της αναγκαστικής εκτέλεσης την 4η ημέρα από την επίδοση της Διαταγής Πληρωμής του Δικαστή (Εκτελεστού Τίτλου). Οι Δικαστές μπορούσαν να βάλουν έγκαιρα φρένο στις παράνομες απαιτήσεις των τραπεζιτών. 

Και όμως δεν το κάνουν. !

 Έτσι γεμίζουν αστικές δικογραφίες τα δικαστήρια και οι πολίτες αναγκάζονται να τρέχουν στα δικαστήρια εν μέσω κρίσης. Το Δικαστικό Σύστημα στην Ελλάδα όπως λειτουργεί παράγει επιπλέον δικαστική ύλη και φαίνεται σ΄αυτή την περίπτωση. Δυστυχώς ισχύει αυτό που λέει ο λαός «δουλειά δεν είχε ο δ…και λήστευε τα παιδία του». 

Πέραν αυτών θα πρέπει να σημειωθεί ότι: 

α) το θέμα των δανειοληπτών, ως πληθυσμιακή οντότητα, εν όψει απρόοπτης μεταβολής των συνθηκών (κατ΄άρθρα 388 και 288 του Αστικού Κώδικα) έχει αναδειχθεί σε μείζον κοινωνικό-οικονομικό πρόβλημα εν όψει της κρίσης και οι κερδοσκόποι περιμένουν, 

β) οι δικαστικές και εισαγγελικές αρχές στην Ελλάδα δεν έχουν δώσει γρήγορη συντονισμένη λύση στις παράνομες απαιτήσεις τόκων των τραπεζών που τις ενσωματώνουν μέσα σε νόμιμες δανειακές απαιτήσεις τους. 

γ) Ουδέποτε έχει προσδιορισθεί πόσο παράνομο τόκο έχουν εισπράξει οι τράπεζες με τον παραπάνω ΓΟΣ εν όψει των δανείων που έδωσαν από το 2001 τουλάχιστον, που με διαφημίσεις ωθούσαν τους πολίτες σε λήψη δανείων. Οι τράπεζες δεν έχουν επιστρέψει τα παράνομα ποσά ως αδικαιολόγητο πλουτισμό τους τουλάχιστον (κατ΄άρθρα 904 ΑΚ-249 ΑΚ) Τι θα έχουν να πουν οι Δικαστές και Εισαγγελείς αν αύριο κατασχεθούν κατοικίες φτωχών πολιτών δανειοληπτών για χρηματικές απαιτήσεις συστημικών τραπεζών από δάνεια που μέσα σε Διαταγές Πληρωμής Δικαστηρίων (εκτελεστοί τίτλοι κατά το ελληνικό δίκαιο) συμπεριλήφθησαν παράνομοι τοκογλυφικοί τόκοι κεφαλαιοποιημένοι κλπ, από την αιτούσα τράπεζα και η Δικαιοσύνη με τη συμπεριφορά της νομιμοποίησε παράνομα έσοδα τραπεζών και δανειολήπτες οδηγήθηκαν στην εξαθλίωση, την φτώχεια και την αυτοκτονία: 

Πέραν αυτών έχω να σημειώσω τα εξής: 

Η απάτη ενώπιον δικαστηρίου (άρθρο 386 ΠΚ) τελείται και με έκδοση Διαταγής Πληρωμής με βάση έγγραφο που ενσωματώνει τοκογλυφικούς τόκους (βλ απόφαση ΑΠ 127/1989 ΠοινΧρ ΛΘ σελ 733) και μπορεί να τελεσθεί και με αθέμιτη παρασιώπηση αληθούς περιστατικού, όταν η παρασιώπηση μπορεί να παραπλανήσει το δικαστήριο στην έκδοση δυσμενούς για τον αντίδικο απόφασης (δανειολήπτη), που θα του προξενήσει περιουσιακή βλάβη, που θα απεφεύγετο εάν η διάδικος ( η αιτούσα τράπεζα) τηρούσε το καθήκον αληθείας κατ’ άρθρο 116 ΚΠολΔ και ανακοίνωνε με την αίτησή της (εν προκειμένω) στο δικαστήριο σημαντικό για την όλη υπόθεση αληθές περιστατικό ( τόκους από παράνομο ΓΟΣ) που επηρεάζει το βέβαιο και εκκαθαρισμένο της τραπεζικής απαίτησης. (βλ σχετικώς ΑΠ 176/2006 Ποιν Χρ ΝΣΤ σελ 793, 1956/2001 ΠοινΔικ 2002 σελ 449 κλπ Ποινικός Κώδικας Ερμηνεία-Εφαρμογή Μιχ Μαργαρίτη Αρεοπαγίτη ε.τ. παρ/φοι 10, 11, 61,62, 63, 70, έκδοση 2008 Π. Σάκκουλα). 

Την απατηλή αυτή συμπεριφορά-απάτης της αιτούσας τράπεζας ενώπιον Δικαστηρίου όφειλε ο Δικαστής με έκθεσή του κατά τη διάρκεια πολιτικής δίκης (έκδοσης διαταγής πληρωμής), κατ’ άρθρο 38 ΚΠΔ, να την αναγγείλει στον αρμόδιο Εισαγγελέα ως απόπειρα απάτης ενώπιον Δικαστηρίου και να απορρίψει την αίτηση της τράπεζας. 

Αυτή τη περίπτωση θα πρέπει οι δανειολήπτες να την επικαλεσθούν σε περίπτωση άσκησης Ανακοπής, Ασφαλιστικών Μέτρων και έκδοσης προσωρινής διαταγής κατά της αντίστοιχης τράπεζας. Τι θέση θα πάρουν οι δανειολήπτες ως πληθυσμιακή οντότητα εν μέσω κρίσης για να αντιμετωπίσουν Διαταγές Πληρωμής εναντίον τους και υπέρ συστημικών τραπεζών που αφού πήραν από τους φορολογούμενους 50 δις ευρώ για ανακεφαλαιοποίησή τους, τώρα επιπλέον με αποφάσεις δικαστών νομιμοποιούν παράνομους τόκους με τον παραπάνω ΓΟΣ και κινδυνεύει με κατάσχεση το σπίτι τους; Δεν θα σκεφθούν μόνον ότι η Διαταγή Πληρωμής εναντίον τους, ως εκτελεστός τίτλος, πάσχει ακυρότητας ως προϊόν απάτης ενώπιον Δικαστηρίου και μπορούν να ασκήσουν ανακοπή κλπ (αν έχει χρήματα για δικηγόρους). 

Οι πολίτες-δανειολήπτες θα σκεφθούν ότι Δικαστές με Διαταγές Πληρωμής παρανόμως υποστήριξαν παράνομα τοκογλυφικά αιτήματα τραπεζών ξεπλένοντας παράνομα χρήματα (παράνομους τόκους μέσω απάτης τους με αθέμιτη παρασιώπηση αληθινών γεγονότων πανελλαδικώς σε πολίτες-δανειολήπτες). Η Δικαιοσύνη θα πρέπει να βρει έγκαιρα τρόπο να προστατεύσει το κύρος της, αλλά για να ξεκολήσει η νοημοσύνη της Δικαιοσύνης πρέπει να υπάρξει φωνή Λαού. Υπάρχει; 

Ιωάννης Σακκάς, 

Πρώην Εισαγγελέας 5-9-2013