Η ΕΚΤΕΛΕΣΗ ΤΩΝ ΑΝΔΡΩΝ ΤΟΥ Π.Α.Ο. ΣΤΗΝ ΒΡΟΝΤΟΥ

  ΜΝΗΜΟΣΥΝΟ ΕΚΤΕΛΕΣΘΕΝΤΩΝ ΒΡΟΝΤΟΥΣ 2/11/2014 

  Η ΕΠΙΜΝΗΜΟΣΥΝΗ ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΠΡΩΗΝ ΑΝΤΙΝΟΜΑΡΧΗ
 ΣΕΡΡΩΝ  ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΓΚΕΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΑΝΑΔΡΟΜΗ ΣΤΙΣ ΦΡΙΚΑΛΕΟΤΗΤΕΣ ΤΩΝ ΕΑΜΟΒΟΥΛΓΑΡΩΝ 

Αιδεσιμώτατε.

Εκλεκτοί προσκεκλημένοι. 

.

Πονεμένοι απόγονοι και ευλαβείς προσκυνητές της μνήμης των εθνομαρτύρων της Βροντούς.
.

Φίλοι διοργανωτές του σημερινού μνημοσύνου. 
.

Εβδομήντα χρόνια μετά την άγρια βάναυση και απάνθρωπη σφαγή των 365 Αξ/κών Οπλαρχηγών και ανδρών της ΠΑΟ, για άλλη μιά φορά προσήλθαμε σήμερα σ αυτό το κενοτάφιο, στο οποίο τοποθετήθηκαν όσα οστά απέμειναν από τα σκυλιά και τα αγρίμια στον τόπο του μαρτυρίου τους, εκατέρωθεν του δρόμου που διανύσαμε με τα αυτοκίνητά μας μέχρις εδώ και συγκεκριμένα από το 4ο έως το 33ο χλμ της οδού Σερρών ­ Βροντούς ως ταπεινοί προσκυνητές, για να τελέσουμε το μνημόσυνό τους , να ανάψουμε ένα κερί στη μνήμη τους και να αποτίσουμε σ' αυτούς τους εθνομάρτυρες τον επιβαλλόμενο φόρο τιμής και ευγνωμοσύνης και να τους διαβεβαιώσουμε, πως δεν τους ξεχάσαμε και δεν θα τους λησμονήσουμε ποτέ.
 .

Κυρίες και Κύριοι
 '

Βρισκόμαστε στο 2ο 10/ήμερο του Σεπτεμβρίου του 1944, εβδομήντα χρόνια πριν.

Η Πατρίδα μας, μετά την Εποποιία του 40, τελεί υπό την τριπλή κατοχή των Γερμανών, ­Ιταλών και Βουλγάρων.

Η Ελλάς ματωμένη από τις λαβωματιές που δέχθηκε , με μοναδικό όπλο τη γενναία και αδούλωτη ψυχή των παλικαριών της, σε συνεργασία με τους συμμάχους της, συνεχίζει τον απελευθερωτικό της αγώνα. 
 ..

Οι Δυνάμεις του άξονα ηττώνται παντού και δεν είναι μακριά η Λευτεριά της Ευρώπης από τα δεινά του Φασιστικού Ναζισμού.

Κι ενώ έτσι έχουν τα πράγματα, η ηγεσία των εθνικών ανταρτικών ομάδων που δρουν κυρίως στην Αν.Μακεδονια ,Π.Α.Ο, ΕΑΟ­ΕΣΕΑ του Αντώνη Φωστερίδη , γνωστού και ως ΤΣΑΟΥΣ ΑΝΤΩΝΗΣ και η Διοίκηση της Αγγλικής ομάδας που εδρεύει στο Φαλακρό Όρος (ΜΠΟΖ­ΝΤΑΓ), πληροφορούνται ότι την 1η Σεπτεμβρίου 1944, υπογράφτηκε σύμφωνο συνεργασίας μεταξύ των Γερμανών και του ΕΛΛΑΣ, με τις παρακάτω εκατέρωθεν δεσμεύσεις : 

1) Ο ΕΛΑΣ αναλαμβάνει την υποχρέωση να μην εμποδίσει την υποχώρηση του Γερμανικού στρατού, μπαίνοντας σε κάθε εκκενούμενο τμήμα μετά την αναχώρηση και του τελευταίου Γερμανού στρατιώτη.

2) Παράλληλα η Γερμανική Α.Σ.Δ.Μ.Α. υποχρεούται να διατάξει την αποχώρηση των ταγμάτων ασφαλείας από την πόλη της Θεσ/νίκης, την οποία θα παραδώσει στον εφεδρικό ΕΛΑΣ και στην πολιτική οργάνωση του Ε.Α.Μ, σύμφωνα με λεπτομερειακό σχέδιο που τα δύο συμβαλλόμενα μέρη θα καθορίσουν.

3) Ο ΕΛΑΣ εγγυάται για τη ζωή των Γερμανών στρατιωτών που προσχώρησαν εις τας τάξεις του, φτάνει να υποσχεθούν πως θα πολεμήσουν στο πλευρό του ενάντια σε οποιονδήποτε εχθρό του Λαϊκού στρατού.

4)Ο ΕΛΑΣ δεν φέρει καμία ευθύνη αν αντιλαϊκές – προδοτικές ομάδες, επιτεθούν κατά Γερμανικών δυνάμεων.

5)Η Γ.Α.Σ.Δ.Μ.Α θα παραχωρήσει στον ΕΛΑΣ βαρύ οπλισμό και ανάλογο πολεμικό υλικό, για την εξουδετέρωση των παραπάνω ομάδων και

6)Ο ΕΛΑΣ με τους όρους αυτούς και με τη συνεργασία των Βουλγαρικών και Αλβανικών παρτιζάνικων τμημάτων, αναλαμβάνει την καταπολέμηση των Ελληνικών αντιλαϊκών παρόμοιων ομάδων.

Αυτά σε απάντηση των όσων ανιστόρητα και αναπόδεικτα υποστηρίζουν οι αριστεροί, για δήθεν συνεργασία της ΠΑΟ με τους Γερμανούς και τον πολεμικό εξοπλισμό των αντρών της από αυτούς.

Το γεγονός αυτό, που αποτελεί συνέχεια προηγούμενων μεταξύ τους συνεργασιών, επιβεβαιώνει την αρνητική συμπεριφορά και προσφορά του ΚΚΕ κατά τη διάρκεια της κατοχής και την ουσιαστική απουσία του από την Εθνική αντίσταση του Ελληνικού λαού και προπάντων αποδεικνύει με μια σειρά εγκληματικών πράξεων που διέπραξε σε βάρος κάθε αντιφρονούντος ΕΛΛΗΝΑ ΠΑΤΡΙΩΤΗ, που αρνήθηκε να ενταχθεί στις οργανωμένες από αυτό αντάρτικες μονάδες του ΕΑΜ και ΕΛΑΣ, όπως είναι οι ανθρωποθυσίες τους στη Βροντού, την Τριάδα, τον ΠΡΟΜΑΧΩΝΑ, τα Τραπέζια Νικόκλειας­Τερπνής και τον ΜαιμούνΝτερέ Δάφνης ­Σιτοχωρίου στο Νομό μας και σε πολλά άλλα μέρη της Ελλάδας όπως, στη Λιά της Ηπείρου, στο Μελιγαλά, στο Φενεό , στο Κλήμα Δωρίδος και κυρίως στην πρωτεύουσα της πατρίδος μας, κατα την περίοδο του ματωμένου Δεκέμβρη του 1944 ότι, απώτερος σκοπός του ήταν η διά βιαίων μέσων, με φωτιά και σίδερο όπως έλεγαν κατάληψη της εξουσίας, αμέσως με την αποχώρηση των στρατευμάτων κατοχής του άξονα, η δημιουργία ανεξάρτητου Μακεδονικού

Κράτους και η πρόσδεση Ελλάδος και Νέας Μακεδονίας, στο άρμα της μακαρίτισσας πλέον Σοβιετικής Ένωσης.

Έπειτα από αυτή την συνταρακτική αποκάλυψη, με έγγραφη εντολή της τότε Αγγλικής αποστολής, που όπως είπα είχε την έδρα της στο ΜΠΟΖ­ΝΤΑΓ, 1300 άνδρες της ΠΑΟ υπό την Διοίκηση του σεμνού και γενναίου Συντ/χη Ιωάννη ΠΑΠΑΠΕΤΡΟΥ, πρώην Δ/τή του 50ου Συντ/τος Πεζικού στην Αλβανία, με πλούσια και άριστη πολεμική δράση, καταγομένου από το ΞΥΝΟ ΝΕΡΟ ΦΛΩΡΙΝΑΣ, που παιδί 9 ετών είδε να κατακρεουργείται μπρος στα μάτια του από

τους Κομιτατζήδες στις 28/08/1904, ο Μακεδονομάχος πατέρας του Ιερέας Οικονόμου Πέτρος και με Αξιωματικούς τους Ταγ/χες ΘΕΟΔΩΡΑΚΗ Χαρ/μπο και ΛΕΒΑΝΤΗ Μιχαήλ, τον έφεδρο Λοχαγό ΜΠΟΥΜΠΑΡΗ ΚΩΝ/ΝΟ, τον ΙΛΑΡΧΟ ΚΛΕΙΣΑΡΗ ΒΥΡΩΝΑ, τον Υπολοχαγό ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟ, το μόνιμο ΥΠΟΛ/ΓΟ ΓΚΕΚΑ ΒΑΣΙΛΕΙΟ, τους έφεδρους Ανθ/γούς ΑΡΒΑΝΙΤΑΚΗ ΙΩΑΝΝΗ και Α'Ι'ΒΑΛΙΩΤΗ και τοπαρχών Οπλαρχηγών, κινούνται από το όρος των ΚΡΟΥΣΙΩΝ μέσω Κερδυλλίων – Αμφίπολης και Δραβήσκου, με κατεύθυνση τα ορεινά της Δράμας, προκειμένου να συνενωθούν με τις Εθνικές ανταρτικές Ομάδες του ΑΝΤΩΝ. ΤΣΑΟΥΣ.

Η δύναμη αυτή, χωρίσθηκε σε τρία (3) τμήματα και ο κύριος όγκος της, έστω και με κάποια εμπόδια, έφτασε στον προορισμό της.

Δεν είχε όμως την ίδια τύχη η οπισθοφυλακή στην οποία επικεφαλής ήταν ο θρυλικός Συντ/ρχης ΠΑΠΑΠΕΤΡΟΥ και αποτελούνταν από 365 στο σύνολο Αξιωματικούς και Άνδρες.

Το τμήμα αυτό φθάνοντας χαράματα της 22ας Σεπτεμβρίου σε θέση κείμενη μεταξύ ΜΥΡΙΝΗΣ και ΔΗΜΗΤΡΑΣ της επαρχίας ΦΥΛΛΙΔΟΣ, που περιβάλλεται από φυσικούς λόφους και υψώματα, δέχθηκε καταιγισμό πολυβολισμών από Βουλγαρικές δυνάμεις συνεπικουρούμενες από ΕΛΑΣΙΤΕΣ, που όπως αποδείχθηκε παρακολουθούσαν την κίνησή τους και τους εγκλώβισαν σε έδαφος που δεν προσφέρονταν για επιτυχή άμυνα.

Όπως ήταν φυσικό, η πορεία ανακόπηκε κι έπειτα από την πρώτη σύγχυση, οι άνδρες του ΠΑΠΑΠΕΤΡΟΥ ακροβολίστηκαν καταλαμβάνοντας θέσεις μάχης και ανταπέδωσαν πυρά προς την κατεύθυνση των επιτιθεμένων.

Μετά από αυτή την μη αναμενόμενη από τους Βουλγάρους αντίδραση των εγκλωβισμένων εθνανταρτών, διατάσσεται από τη Βουλγαρική Διοίκηση κατάπαυση πυρός και ζητείται επαφή για διαπραγματεύσεις μεταξύ των Διοικητών των αντιμαχομένων, την οποία αποδέχεται ο ΠΑΠΑΠΕΤΡΟΥ, που συνοδευόμενος από τον Ανθ/γό ΑΡΒΑΝΙΤΑΚΗ που χρησιμοποιείται ως διερμηνέας, μεταβαίνει στον τόπο της συνάντησης.

Ο Έλληνας Συντ/χης ΠΑΠΑΠΕΤΡΟΥ, επιδεικνύει στο Βούλγαρο Στρατιωτικό Δ/τή τη Δ/γή των Άγγλων που φέρει μαζί του και ζητά να τους επιτραπεί να συνεχίσουν ανεμπόδιστα την πορεία τους προς τον προορισμό τους, έχοντας υπόψη του ότι, από της 10ης Σεπτεμβρίου, ο Βουλγαρικός στρατός που μέχρι της 8 Σεπτεμβρίου του '44 ήταν στρατός κατοχής, είχε μετατραπεί σε συμμαχικό, μετά τη νικηφόρα εισβολή στη Βουλγαρία στρατευμάτων της Σοβιετικής Ενώσεως και την εγκατάσταση στην εξουσία της χώρας αυτής Πατριωτικού μετώπου, με  Πρωθυπουργό τον ΓΕΩΡΓΙΕΦ, που από την ημερομηνία αυτή, κήρυξε τον Πόλεμο ενάντια στην πρώην σύμμαχό της Χιτλερική Γερμανία.

Στον αντίλογό του ο Βούλγαρος επικεφαλής διατείνεται ότι :

“ Ο Στρατός μας εντός της σήμερον, εγκαταλείπει τα Ελληνικά εδάφη.

Για λόγους ασφαλείας, δεν θα επιτρέψουμε παρεμβολή ενόπλων Ελλήνων στον άξονα της πορείας μας. Μετά μίαν ώραν εξέρχεται του Ν. Σερρών και ο τελευταίος Βούλγαρος στρατιώτης, οπότε είστε ελεύθεροι να καταλάβετε την περιοχή. ”

Ο ΠΑΠΑΠΕΤΡΟΥ που γνώριζε τα προηγηθέντα στα οποία προαναφέρθηκα, ότι δηλαδή ο Βουλγαρικός ήταν πλέον συμμαχικός στρατός και ενδεχομένως λαμβάνοντας υπόψη το γεγονός ότι η θέση των ανδρών του ήταν επισφαλής, αφού ήταν περικυκλωμένοι απ' όλες τις πλευρές τους κι έτσι σε περίπτωση συνέχισης της Ένοπλης σύρραξης θα είχαν σημαντικές απώλειες, παρά την αντίθετη άποψη των ομαδαρχών του για απόπειρα απεγκλωβισμού τους με διάσπαση των γραμμών των Βουλγάρων, που όπως απέδειξαν τα επακολουθήσαντα γεγονότα, στη χειρότερη περίπτωση, δεν θα οδηγούσε στην γενική τους σφαγή, αλλά σε κάποιες απώλειες, προτίμησε να παραμείνουν στις θέσεις τους, περιμένοντας να υλοποιηθεί η υπόσχεση του Βούλγαρου Δ/τή.

Η απόφασή του αυτή στάθηκε μοιραία, αφού έτσι δόθηκε πολύτιμος χρόνος στους Βουλγάρους – που παρά την εδαφική τους υπεροχή αισθάνονταν ανασφαλείς ­, να συγκεντρώσουν κι άλλες δυνάμεις, μεταξύ των οποίων και του ΕΛΑΣ κι έτσι να αξιώσουν και να επιβάλλουν την παράδοση των εθνανταρτών χωρίς όρους.

Τι ειρωνεία αλήθεια... Ενώ ο ΠΑΠΑΠΕΤΡΟΥ βάδιζε προς τη Δράμα και πριν εγκλωβισθεί στη Μυρίνη – Δήμητρα, στις 20 Σεπτεμβρίου του '44, είχε υπογραφεί στο Μελισοχώρι Θεσ/νίκης το κατάπτυστο για το ΚΚΕ σύμφωνο με το Βουλγαρικό

στρατό, που ούτε λίγο ούτε πολύ περιείχε τις παρακάτω εκατέρωθεν δεσμεύσεις :

Την άμεση υποστήριξη του Ε.Λ.Α.Σ. με πολεμικό υλικό δια του Βουλγαρικού Στρατού, πως ο Βουλγαρικός Στρατός δεν θα επιτεθεί κατά του Ε.Λ.Α.Σ. και θα υποστηρίξει τις επιχειρήσεις του εναντίον Κυβερνητικών Στρατευμάτων και εναντίον Εθνικιστικών Σωμάτων, με αντάλλαγμα τη δέσμευση πως ο Ε.Λ.Α.Σ., σε περίπτωση υποχωρήσεώς τους, θα υποστηρίξει τα Βουλγάρικά στρατεύματα μέχρι των συνόρων και πως το ΕΑΜ, το ΚΚΕ και ο ΕΛΑΣ, θα αναλάβουν από κοινού, τη δημιουργία μιας διεθνούς Μακεδονίας μετά το τέλος του πολέμου, χωρίς σύνορα μεταξύ Βουλγαρίας και Σερβίας.

Είμαι βέβαιος πως αν ο ΠΑΠΑΠΕΤΡΟΥ γνώριζε την υπογραφή και ύπαρξη αυτού του συμφώνου, σε καμία περίπτωση δεν θα ενεργούσε κατά τον τρόπο που ενήργησε.

Έτσι 365 αγωνιστές της ΠΑΟ βρίσκονται αιχμάλωτοι των Βουλγάρων, που αμέσως τους παραδίδουν στο 21ο Σύνταγμα του ΕΛΑΣ, που είχε την έδρα του στην Ν. ΖΙΧΝΗ και επικεφαλής του τον Καπετάν Γιώργη.

Οι ΕΛΑΣΙΤΕΣ τους χώρισαν σε δύο ομάδες.

Η πρώτη που αποτελείται από 25 άτομα που απαρτίζονται από τον ΠΑΠΑΠΕΤΡΟΥ, τους λοιπούς Αξιωματικούς και Οπλαρχηγούς και 2 – 3 νεαρής ηλικίας άτομα, με τη συνοδεία ΕΛΑΣΙΤΩΝ και Βουλγάρων, μεταφέρεται στα κρατητήρια της τότε Ασφάλειας Σερρών.

Εκεί αναλαμβάνονται από Εαμικές αρχές, οι οποίες τους υποβάλουν σε καθημερινά φρικτά και απάνθρωπα βασανιστήρια, ώσπου την 2α πρωινή ώρα της 4ης προς 5η Οκτωβρίου του '44, ημιθανείς τους φορτώνουν σε Βουλγαρικά καμιόνια και τους μεταφέρουν στο 13ο χλμ Σερρών – Βροντούς, όπου σήμερα υπάρχει μικρό Εκκλησάκι κι εκεί, αφού τους αποτελειώνουν με μαχαίρια και μπαλτάδες, τους περιχύνουν με βενζίνη και καίνε τα πτώματά τους, για να σβύσουν τα ίχνη του αποτρόπαιου εγκλήματός τους.

Αυτές λοιπόν οι αρχές, μαζί με τους αναφερόμενους επικεφαλείς του ΕΛΑΣ φέρουν όλη την ευθύνη αυτής της τραγωδίας από της 4ης προς 5η έως της 25ης Οκτωβρίου 1944 και όλα τα άλλα είναι δικαιολογίες και προπέτασμα καπνού των ενόχων μπροστά στο “ Ελληνικό κατίν ” ( το γνωστό δάσος κοντά στο Σμολένσκ – Μόσχας, όπου όπως είναι γνωστό η Γκεπεού – GPU, δηλ η ΟΠΛΑ της Σοβιετικής Ένωσης, εκτέλεσε ομαδικά χιλιάδες Πολωνούς αιχμαλώτους ).

Η δολοφονία των 365 αιχμαλώτων, αποτελεί επίσης μοναδική περίπτωση Ελλήνων αιχμαλώτων που έγιναν σεβαστοί από τους Βουλγάρους, μαρτύρησαν όμως στη συνέχεια από ... Έλληνες, στους οποίους τους παρέδωσαν όταν αποχώρησαν!

Εκεί είχε φτάσει δυστυχώς η κομμουνιστική βία της εποχής.

Μάρτυρες των φρικτών βασανιστηρίων στα οποία υποβλήθηκαν στην

ΑΣΦΑΛΕΙΑ και προηγήθηκαν της εξόντωσής τους, οι συγκρατούμενοί τους ΒΛΑΔΙΜΗΡΟΣ ΚΟΝΙΑΡΗΣ από τον Τράγηλο και ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΤΣΟΓΚΑΣ, φοιτητής τότε της Ιατρικής σχολής Θεσ/νίκης από την ΑΜΦΙΠΟΛΗ, που λόγω του νεαρού της ηλικίας τους, με παρέμβαση ενός Βουλγάρου που τους λυπήθηκε, την τελευταία στιγμή και πριν οι μελλοθάνατοι φορτωθούν για τον τόπο του μαρτυρίου τους, αποσπάστηκαν και μεταφέρθηκαν στις φυλακές των Σερρών, όπου ήδη εκρατούντο οι υπόλοιποι συμπολεμιστές τους, καθώς επίσης και ο θρυλικός και τραγικός οπλαρχηγός ΤΑΣΟΣ ΤΣΟΓΚΑΣ από τη ΜΑΥΡΟΘΑΛΑΣΣΑ, που πριν δεχθεί στη θέση του μαρτυρίου την θανατηφόρο μαχαιριά, δραπέτευσε μέσα από τα χέρια των δημίων του.

Δυστυχώς κατά την φυγή του δέχθηκε θανατηφόρα σφαίρα στο μηρό, έπαθε γάγγραινα και πέθανε μέσα σε φρικτούς πόνους σε λίγες ημέρες, αφού όμως πρόλαβε να διηγηθεί τα διαδραματισθέντα σ' αυτούς που τον περισυνέλεξαν.

Η δεύτερη και πολυπληθέστερη ομάδα, με τη συνοδεία Βουλγαροελασιτών, οδηγήθηκε κατ' αρχάς σε καπνομάγαζα της Ν. Ζίχνης κι από εκεί, αφού ξαλάφρωσαν τα υποψήφια θύματά τους από κάθε περιττό και πολύτιμο για τους τότε καιρούς αντικείμενο όπως, ωρολόγια, βέρες, ρούχα και παπούτσια, που αντικατέστησαν με παλιατζούρες, στις 23 Σεπτεμβρίου του '44, τους μετέφεραν στις τότε φυλακές των Σερρών, όπου το σημερινό Δικαστικό μέγαρο.

Για τον τρόπο της περιποίησής τους στις φυλακές, έχουμε τις μαρτυρίες των αείμνηστων : δασκάλου ΠΑΣΧΑΛΗ ΚΑΤΑΡΤΖΗ από την Λυγαριά και του αγροτοκτηνοτρόφου ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΜΠΕΧΤΣΗ, που κατάγονταν από το Α. ΜΗΤΡΟΥΣΙ και για πολλά χρόνια προ του θανάτου του διέμενε στη Θεσ/νίκη, που είχα την τιμή να τους γνωρίσω ζώντες.

Για την ιστορική αλήθεια είμαι υποχρεωμένος να αναφέρω πως, ο αείμνηστος σαρακατσάνος ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΜΠΕΧΤΖΗΣ, περιλαμβάνονταν στην τελευταία ομάδα που οδηγήθηκε προς εκτέλεση στο 33ο χλμ Σερρών – Βροντούς.

Τη στιγμή των πολυβολισμών που ρίχτηκαν εναντίον τους απ' τους δολοφόνους τους, από θεία Πρόνοια, καλύφθηκε απ' το σώμα άλλου μάρτυρα κι έτσι δεν τον άγγιξαν οι σφαίρες.

Πήδηξε στη χαράδρα και το έβαλε στα πόδια, ενώ οι σφαίρες έπεφταν δίπλα του σαν το χαλάζι χωρίς να τον αγγίζουν και μετά από περιπλάνηση στο Βουνό, έφθασε στο ΧΡΙΣΤΟΣ κι από κει στο Α. Μητρούσι, για να διηγείται όσα έζησε στα χέρια των ΕΑΜΟ – ΕΛΑΣΙΤΩΝ και τη φρίκη του θανάτου των συμμαχητών του.

Ο γολγοθάς των μαρτύρων των φυλακών των Σερρών που δεν έχει προηγούμενο, ξεκινά κυρίως, από τις 5 Οκτωβρίου του 1944, δηλαδή μετά την σφαγή των Αξιωματικών και Οπλαρχηγών τους.

Βούλγαροι βαθμοφόροι και στρατιώτες, σε αγαστή συνεργασία με ΕΛΑΣΙΤΕΣ, με συρμάτινο βούρδουλα, σιδερόβεργες, ρόπαλα και υδροσωλήνες, επιδίδονται σε ένα άγριο και απάνθρωπο μέχρι αναισθησίας ξυλοδαρμό των εγκλείστων μελλοθανάτων, καθημερινά.

Τους πιο σκληρούς και αντιδραστικούς, τους οδηγούν στο γνωστό στους κρατούμενους λουτρό αίματος κι εκεί τους περιποιούνται με ιδιαίτερη μανία.

Τα βογγητά των βασανιζομένων από τους αφόρητους πόνους, είναι η μοναδική μουσική δωματίου που πολλές φορές εξέρχεται του χώρου των φυλακών και ακούγεται από τους περίοικους κατοίκους των Σερρών και όταν η νύχτα σκέπαζε τα πάντα, τα αιμόφυρτα πτώματα, δεμένα συνήθως ανά δυάδες με αγκαθωτά σύρματα για να μην υπάρξει περίπτωση δραπέτευσής τους, σύρονταν με βρισιές και κοντακιές όπλων έξω από το απομονωτήριο, φορτώνονταν σε Βουλγαρικά αυτοκίνητα, με προορισμό την ελεύθερη Ελλάδα όπως ειρωνικά τους έλεγαν, που δεν ήταν άλλη, από το θυσιαστήριο δεξιά και αριστερά από το 13ο έως και το 33ο χλμ του δρόμου προς ΒΡΟΝΤΟΥ, όπου και τους αποτελείωναν οι Ελασίτες, συνήθως με μαχαίρια για να μην γίνονται αντιληπτοί και σε εξαιρετικές περιπτώσεις, τους έκαναν τη χάρη να τους δολοφονήσουν δια τυφεκισμού.

Έτσι περίπου εκτελέσθηκαν οι 365 εθνομάρτυρες της ΠΑΟ από την 5η έως την 25η Οκτωβρίου 1944, αφού προηγήθηκε παροδεία δίκης που στήνονταν σε βάρος τους, στην οποία πάντοτε καταδικάζονταν σε θάνατο, μιας και κατά το κατηγορητήριο των στρατευομένων ψευδομαρτύρων και τις αποφάσεις των Λαϊκών

Δικαστών, χαρακτηρίζονταν αντιδραστικοί και εχθροί του Λαού, αφού αρνήθηκαν να υπηρετήσουν στον ΕΛΑΣ.

Για την ιστορική αλήθεια θέλω να πω με κάθε βεβαιότητα πως, ο τραγικός Συνταγματάρχης Ιωάννης Παπαπέτρου, αποτέλεσε αναμφισβήτητα τον αντίστοιχο Συνταγματάρχη Δ. Ψαρρό, που μαρτύρησε και αυτός κατά τον ίδιο τρόπο στο Κλήμα Δωρίδος ­ της Μακεδονίας μας ­, με τη διαφορά ότι αντίθετα με αυτόν, η μοίρα του δεν επέτρεψε να γίνει πανελλήνια γνωστή η θυσία του.

 

ΓΕΝΝΑΙΟΙ ΝΕΚΡΟΙ

Παύσαμε πια να σας κλαίμε και αρχίσαμε να σας ζηλεύουμε, αφού η Ιστορική εξέλιξη και η διάλυση των ΣΟΒΙΕΤ, δικαίωσε απόλυτα τους Αγώνες που κάνατε, γεμάτοι από αγάπη προς την ΠΑΤΡΙΔΑ ΚΑΙ ΠΙΣΤΗ ΣΤΟ ΘΕΟ.

Συγχωρήσαμε τους θύτες σας γιατί στις ψυχές μας δεν χωρά το μίσος και πέραν αυτού, γιατί αυτό επιβάλει η συνέχεια και η παραπέρα πορεία του Έθνους μας, για το οποίο δώσατε ό,τι πολυτιμότερο είχατε. Την ίδια την ζωή σας.

Αυτό όμως δεν σημαίνει σε καμία περίπτωση πως θα επιτρέψουμε σε οποιονδήποτε, να μας στερήσει το δικαίωμα και το καθήκον συνάμα πραγματοποίησης και στο μέλλον με την ίδια όπως και σήμερα σεμνότητα, χωρίς μισαλλοδοξία, δίχως φανατισμούς, πάθη, κραυγές και διχαστικά μηνύματα, το ετήσιο τρισάγιο στη μνήμη σας.

Τους κολλημένους και κομπλεξικούς, τα συνονθυλεύματα, σήμερα που ο κόσμος αλλάζει με ρυθμούς διαστημικούς, που ολόκληρη η Ευρώπη δοκιμάζεται, που η Ρωσία έχει ξεχάσει και δεν θέλει να θυμάται την ΕΣΣΔ ­ κατόχους Δημοσίων αξιωμάτων ­, που θέλουν να μας γυρίσουν 70 χρόνια πίσω, παρά το γεγονός ότι οι δομές, οι μέθοδοι και οι πράξεις του Κομμουνιστικού μοντέλου αποδείχθηκαν στην πράξη πως έχουν αποτύχει παταγωδώς κι αυτοί εμφανίζονται ως θιασώτες εκείνων που τότε επιχείρησαν να μεταβάλλουν τη Χώρα μας σε “ Λαϊκή δημοκρατία της Σοβιετικής Ένωσης ”, όπως ο Δήμαρχος του Χαλανδρίου, προερχόμενος απ' τον ΑΝΤΑΡΣΥΑ και εκλεγείς με τη στήριξη του ΣΥΡΙΖΑ, που θεωρώντας την ευκαιρία κατάλληλη, καταχρώμενος την εξουσία του, υποχρέωσε τα παιδιά των Σχολείων του Δήμου του λες και όλα ήταν Σοβιετόπουλα ή παιδιά ΕΑΜΙΤΩΝ και ΕΛΑΣΙΤΩΝ να παρελάσουν κατά την επέτειο της 28ης Οκτωβρίου υπό τους ήχους του ΕΑΜΙΚΟΥ Ύμνου κι αυτούς που στη Λαμία και δεν ξέρω πού αλλού, αρνήθηκαν να συμμετάσχουν στις εκδηλώσεις της επετείου του ΟΧΙ στον φασίστα Μουσολίνι, “ γιατί έτσι τάχα αμαυρώνεται το νόημα της Εθνικής Αντίστασης του ΕΑΜ – ΕΛΑΣ κατά την κατοχή και υποβαθμίζεται η προσφορά τους στον αγώνα αυτό” ­ με τις ανθρωποθυσίες τους κατά των συνελλήνων αντιδραστικών στο Νομό μας και εκατοντάδες άλλα μέρη της Πατρίδος μας ­, τους περιφρονούμε και τους αφήνουμε να βράζουν στο ζουμί, την κακομοιριά, τη μιζέρια και τα ψυχολογικά τους συμπλέγματα απ την ήτα τους.

Χρόνια ψάχνω να βρω μελετώντας σε ποιο σημείο της Ελλάδος αντιστάθηκαν ή επιτέθηκαν στους κατακτητές, εξαιρώντας την κατ' ανάγκη συμμετοχή τους την τελευταία στιγμή με τον Άρη Βελουχιώτη στην ανατίναξη της Γέφυρας του Γοργοποτάμου που θα έκαναν Άγγλοι ειδικοί σαμποτέρ, με την υποστήριξη Εθνοανταρτών του Ε.Δ.Ε.Σ. υπό την ηγεσία του Στρατηγού Ναπολέοντα Ζέρβα και δε βρίσκω.

Εμείς με τις πράξεις μας τους υπενθυμίζουμε πως η Ιστορία και τα ιστορικά λάθη πρέπει να διδάσκουν, να φρονηματίζουν και να αποτελούν παραδείγματα προς αποφυγή.

Τους υπενθυμίζουμε πως εμείς οι Έλληνες, όσες φορές είμαστε ενωμένοι, κατορθώσαμε τα ακατόρθωτα και εξασφαλίσαμε το θαυμασμό του κόσμου όλου.

Απ' αυτό τον ιερό χώρο του οστεοφυλακίου των Εθνομαρτύρων μας, που αδελφικά χέρια έκοψαν το νήμα της ζωής τους, ας αναφωνήσουμε όλοι μαζί για να ακουσθεί σε όλα τα μήκη και πλάτη του απανταχού Ελληνισμού

“ ΠΟΤΕ ΠΙΑ ΔΙΧΑΣΜΟΣ ”

ΑΙΩΝΙΑ Η ΜΝΗΜΗ ΣΑΣ

ΟΜΙΛΗΤΗΣ

ΓΚΕΚΑΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΟΣ­ ΦΟΡΟΤΕΧΝΙΚΟΣ Ε.Ε.

ΠΡΩΗΝ ΑΝΤΙΝΟΜΑΡΧΗΣ ΣΕΡΡΩΝ

ΤΗΛ. 6972256289