Η ΑΝΑΣΚΑΦΗ ΣΤΗΝ ΑΜΦΙΠΟΛΗ ΤΕΛΕΙΩΣΕ !!!!!!!

  Η ΑΝΑΣΚΑΦΗ ΕΧΕΙ ΤΕΛΕΙΩΣΕΙ ΣΤΑ ΠΡΩΤΑ 20 ΜΕΤΡΑ ΣΕ ΕΝΑ ΜΝΗΜΕΙΟ ΜΕ ΔΙΑΜΕΤΡΟ 160 ΜΕΤΡΩΝ !!!!

Σε περέργες δηλώσεις την (13/11/2014) προέβη, η Γενική Γραμματέας Πολιτισμού, Λίνα Μενδώνη, μία ημέρα μετά τις νέες αποκαλύψεις για τον σκελετό στον Τύμβο Καστά.

Η κα. Μενδώνη, μιλώντας στο ΜΕGA, δήλωσε ξανά ότι όλα τα ευρήματα ανήκουν στο τελευταίο τέταρτο του 4ου αιώνα, ενώ δεν μπήκε στον πειρασμό να σχολιάσει τις αναφορές ότι πρόκειται για τον τάφο του Μεγάλου Αλεξάνδρου.

 


«Το γενετικό υλικό είναι αυτό που θα δώσει απαντήσεις όχι όμως τις απαντήσεις», ανέφερε η κα. Μενδώνη και προσέθεσε «ότι εκτός από αυτά τα ευρήματα δεν έχει βρεθεί κάτι άλλο».

«Η ανασκαφή στο συγκεκριμένο μνημείο έχει ήδη τελειώσει. Όταν έχεις ένα τόσο ιδιάζον μνημείο, νομίζω ότι το πιο σοβαρό είναι να περιμένουμε την απάντηση να μας τη δώσουν τα στοιχεία», ανέφερε.

Read more:  

https://www.youtube.com/watch?v=M57Dlv7NZdg&feature=youtu.be

O ΓΕΩΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΕΠΕΝΔΥΣΕΙΣ

 ΤΙ ΑΠΕΙΛΕΙ ΝΑ ΤΙΝΑΞΕΙ ΣΤΟΝ ΑΕΡΑ ΤΟΥΣ ΕΠΕΝΔΥΤΕΣ ΤΟ 2015 

 Από τι κινδυνεύει η παγκόσμια ειρήνη; Ποια γεγονότα μπορούν να διαταράξουν τις ισορροπίες και πώς γεωπολιτικές αναταραχές μπορούν να φοβίσουν τους ηγέτες αλλά και τους επενδυτές ανά τον πλανήτη; Στα ερωτήματα αυτά έρχεται να απαντήσει έρευνα του CNNmoney.com. η οποία επιχειρεί να καταγράψει τους 5 μεγαλύτερους γεωπολιτικούς κινδύνους το επόμενο διάστημα.

Συγκεκριμένα, σύμφωνα με στοιχεία που δημοσιεύει το newmoney είναι:

1. Ρωσία

Κανένας άλλος πολιτικός δεν επικράτησε τόσο πολύ στην παγκόσμια πολιτική σκηνή το 2014 όσο ο Βλαντιμίρ Πούτιν. Διαίρεσε την Ουκρανία, προσάρτησε την Κριμαία, αλλά μάλλον φαίνεται ότι υπερεκτίμησε τις δυνάμεις του. Σκληρές κυρώσεις από τη Δύση και κάθετη πτώση του πετρελαίου έχουν αφήσει τη Ρωσία αντιμέτωπη με ένα νόμισμα που συνεχώς υποχωρεί. Ο κίνδυνος είναι ότι ο Πούτιν μπορεί να γίνει ακόμη πιο επιθετικός, εξαιτίας των οικονομικών προβλημάτων της Ρωσίας. “Το επικίνδυνο για τη Ρωσία είναι ότι είναι μία πληγωμένη αρκούδα”, υποστηρίζει ο Ed Yardeni, πρόεδρος της εταιρείας παροχής επενδυτικών συμβουλών Yardeni Research.

 

2. Μέση Ανατολή

Καθώς η τιμή πετρελαίου υποχωρεί, η μάχη μεταξύ Σ. Αραβίας και Ιράν για την κυριαρχία στην ευρύτερη περιοχή μπορεί να ενταθεί το 2015. Τα τελευταία χρόνια οι δύο χώρες προσπαθούν να θέσουν υπό την “εποπτεία” τους χώρες όπως Μπαχρέιν, Ιράκ, Συρία και Υεμένη. Η απόφαση του ΟΠΕΚ να μην προχωρήσει σε μείωση παραγωγής έχει προκαλέσει πλήθος οικονομικών πονοκεφάλων στο Ιράν, γεγονός το οποίο μπορεί να ενισχύσει την κόντρα μεταξύ των δύο χωρών. Πιθανώς, μάλιστα, το Ιράν να δεχθεί βοήθεια και από τη Ρωσία, καθώς και αυτή επιθυμεί ενίσχυση της τιμής πετρελαίου.

3. ISIS – Τρομοκρατικές ομάδες

Το ISIS ήταν άγνωστο σχεδόν σε όλους πριν από ένα έτος, αλλά η συγκεκριμένη τρομοκρατική ομάδα “στοιχειώνει” την ανθρωπότητα. Πρόκειται για μία τρομοκρατική οργάνωση που παραμένει ζωντανή παρά τις αμερικανικές επιθέσεις. “Αποτελούν τεράστια απειλή για την σταθερότητα χωρών όπως Ιορδανία, Λίβανος, Σ. Αραβία και Τουρκία”, υποστηρίζει ο Michael Moran, επικεφαλής της εταιρείας συμβούλων Control Risks. Υπάρχει, επίσης, ο κίνδυνος ότι όταν οι “αγωνιστές” του επιστρέψουν σε δυτικές χώρες θα οργανώσουν και εκεί τρομοκρατικές ενέργειες, ικανές να διαλύσουν το διεθνές εμπόριο αλλά και τον κλάδο ταξιδίων.

4. “Κόντρες” στην Ασία

Η Ασία είναι γεμάτη από κορυφαίες οικονομίες, οι οποίες, όμως, έχουν παράδοση στις κόντρες και την εχθρότητα. Κλασσικό παράδειγμα οι εδαφικές διαφορές μεταξύ Ιαπωνίας και Κίνας, δηλαδή μεταξύ της δεύτερης και της τρίτης μεγαλύτερης οικονομίας της υφηλίου. Ο μεγαλύτερος κίνδυνος είναι αυτή η κόντρα να κλιμακωθεί περαιτέρω, ξεπερνώντας κάποια “ανεκτά” όρια. Όμως δεν είναι μόνο Ιαπωνία και Κίνα. Η αποχώρηση των αμερικανικών στρατευμάτων από το Αφγανιστάν δημιουργεί τεταμένη κατάσταση στη χώρα. Για το μέλλον της ενδιαφέρονται τόσο η Ινδία όσο και το Πακιστάν, δηλαδή δύο χώρες που διαθέτουν πυρηνικό οπλοστάσιο.

5. Οι «γνωστές-άγνωστες» απειλές

Οι μεγαλύτεροι γεωπολιτικοί κίνδυνοι είναι αυτοί που οι περισσότεροι δεν περιμένουν ότι θα συμβούν. Ο Michael Moran της Control Risks, υποστηρίζει ότι οι επενδυτές θα πρέπει να εξετάσουν τι επιπτώσεις έχει η “έκρηξη” του shale gas στις ΗΠΑ στην κατάσταση χωρών αρκετών χωρών της Αφρικής, όπως Νιγηρία, Αλγερία και Αγκόλα, για τις οποίες οι ΗΠΑ είναι ο μεγαλύτερος εισαγωγέας του πετρελαίου που παράγουν. Σε αντίθεση με τη Σ. Αραβία, αυτές οι χώρες δεν διαθέτουν κρατικά επενδυτικά ταμεία ή τεράστια συναλλαγματικά αποθέματα και η περαιτέρω υποχώρηση των κρατικών εσόδων, μπορεί να οδηγήσει ακόμη και σε πολιτική αστάθεια. Ας μην ξεχνάμε ακόμη και το φαινόμενο Boko Haram στη Νιγηρία. Μία ακόμη “επικίνδυνη” χώρα είναι η Β. Κορέα, η οποία ανά διαστήματα δημιουργεί κλίμα έντασης τόσο με τη Ν. Κορέα όσο και με τη Δύση. Η κυβερνοεπίθεση ενάντια στη Sony εκτιμάται ότι έγινε από ειδικούς της Ν. Κορέας.

Η καλύτερη αντίδραση για τους επενδυτές

Η πιο φανερή αντίδραση – τονίζουν οι αναλυτές – των επενδυτών με το που θα εμφανιστεί ένας γεωπολιτικός κίνδυνος είναι να προχωρούν σε πώληση των μετοχών που έχουν στην κατοχή τους. “Τεράστιο λάθος”, προσθέτουν οι ειδικοί, καθώς όσοι το έπραξαν τελικά αποδείχθηκε ότι ήταν και αυτοί που έχασαν. Ειδικά οι αμερικανικές μετοχές, αν και δέχθηκαν πιέσεις μόλις ξεσπούσαν κάποιες ταραχές ανά την υφήλιο το 2014, τελικώς τις ξεπερνούσαν με σχετική ευκολία και κινούνταν υψηλότερα. “Μπορεί να τρομάζει τους επενδυτές. Όμως δεν είναι κάτι που επηρεάζει τα θεμελιώδη δεδομένα. Ο γεωπολιτικός κίνδυνος είναι, συνήθως, ευκαιρία για αγορά μετοχών”, υποστηρίζει η Kristina Hooper, στρατηγικός αναλυτής επενδύσεων στην Allianz Global Investors. Πιθανώς να ισχύει, τελικά, αυτό που είχε πει το 18ο αιώνα ο Baron Rothchild: “Η καλύτερη στιγμή για να αγοράσεις είναι όταν το αίμα ρέει στους δρόμους”....

http://www.imerisia.gr/article.asp?catid=26518&subid=2&pubid=113413649

TO XEIΜΕΡΙΝΟ ΗΛΙΟΣΤΑΣΙΟ

 ΧΕΙΜΕΡΙΝΟ ΗΛΙΟΣΤΑΣΙΟ : Ο ΘΡΙΑΜΒΟΣ ΤΟΥ ΦΩΤΟΣ ΣΤΗ ΣΚΟΤΕΙΝΟΤΕΡΗ ΜΕΡΑ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ

Μετά τις 21 Δεκεμβρίου ο Ήλιος αρχίζει και πάλι να ανεβαίνει όλο και πιο ψηλά και η ημέρα να μεγαλώνει.

Οι ημέρες γύρω από το Χειμερινό Ηλιοστάσιο έχουν μια σπουδαία αστρονομική σημασία. Στις 21 Δεκεμβρίου ο Ήλιος βρίσκεται στο νοτιότερο σημείο του, και φαίνεται να στέκεται πάνω στην εκλειπτική σαν να είναι έτοιμος να σταματήσει. Μένει σταθερός από τις 21 έως τις 24 Δεκεμβρίου, όπου είναι και οι μικρότερες μέρες του χρόνου. Αυτές τις τρεις ημέρες φαίνεται σαν να πεθαίνει.

Τα Ηλιοστάσια και οι Ισημερίες σημειοδοτούν την αρχή κάθε εποχής. Το Χειμερινό Ηλιοστάσιο είναι η αρχή του χειμώνα, μιας σκληρής εποχής για τα άτομα που ζουν στο Βόρειο ημισφαίριο της Γης. Οι ιερείς διαφόρων θρησκειών έκαναν δεήσεις προς τον Ήλιο για να μην χαθεί οριστικά κάτω από τον ορίζοντα στην προαιώνια πορεία του προς το Νότιο ημισφαίριο.

Μετά τις 21 Δεκεμβρίου ο Ήλιος αρχίζει και πάλι να ανεβαίνει όλο και πιο ψηλά και η ημέρα να μεγαλώνει. Σταματάει τη κίνηση του προς το νότο και στρέφεται προς βορρά. Οι άνθρωποι σε διάφορα σημεία του πλανήτη πανηγύριζαν που ο ήλιος για μια ακόμα φορά πέρασε από το Χειμερινό Ηλιοστάσιο και ξαναγεννήθηκε.

Ο ‘Ήλιος λατρεύτηκε από του αρχαίους λαούς σαν Θεός, γι αυτό πολλές θρησκείες είχαν τοποθετήσει σε αυτή την περίοδο πολύ πριν από την έλευση του Χριστιανισμού, τη γέννηση των Θεών τους.(Σχετικό θέμα εδώ)

Στην αρχαία Ελλάδα στο Χειμερινό Ηλιοστάσιο γιόρταζαν τη γέννηση του Διονύσου, γιου του Δία και της παρθένου Σεμέλης. Τον αποκαλούσαν «σωτήρα» και «θείο βρέφος». Ήταν ο «καλός ποιμένας», οι ιερείς του οποίου κρατούσαν την ποιμενική ράβδο, όπως συνέβαινε και με τον Όσιρη. Τον χειμώνα θρηνούσαν το σκοτωμό του από τους Τιτάνες, αλλά στις 30 Δεκεμβρίου γιόρταζαν την αναγέννηση του.

Οι ιέρειες τότε ανέβαιναν στην κορυφή του ιερού βουνού και κρατώντας ένα βρέφος φώναζαν «ο Διόνυσος ξαναγεννήθηκε».

Ο Ήλιος λατρεύτηκε από τους αρχαίους Έλληνες σαν θεός, μιας που γι αυτούς

ο Ήλιος, ήταν ο δημιουργός των εποχών του έτους, και του κύκλου των φαινομένων και των εναλλαγών που σχετίζονται με αυτές , από τη σπορά έως τη βλάστηση και από την ανθοφορία έως τη συγκομιδή.

Τον απεικόνιζαν πάνω σε ένα πύρινο άρμα να ξεκινά κάθε πρωί, να διατρέχει τον ουρανό και να σκορπίζει το φως στη Γη. Τον ταύτιζαν επίσης με το Φοίβο Απόλλωνα, το θεό του Φωτός.

Αναπαριστούσαν την κίνηση του ηλίου με τη ζωή ενός ανθρώπου που γεννιόταν κατά το Χειμερινό Ηλιοστάσιο, και μεγάλωνε βαθμιαία όπως αυξανόταν το φως του ηλίου μέχρι την Εαρινή Ισημερία όπου ή ημέρα εξισώνεται με τη νύχτα. Τότε η Ήλιος νικά το σκοτάδι, συμβολίζοντας με αυτό τον τρόπο την αναγέννηση της φύσης μέσα από τη μήτρα της Γης.

Η γιορτή αυτή πέρασε και στην αρχαία Ρώμη όπου γιόρταζαν τα Σατουρνάλια, προς τιμή του θεού Κρόνου, αλλά και της θεάς Δήμητρας, όπου θυσίαζαν χοίρους για την ευφορία της Γης. Ήταν μια από τις σημαντικότερες γιορτές και ονομαζόταν

«H ΗΜΕΡΑ ΤΟΥ ΑΗΤΤΗΤΟΥ ΗΛΙΟΥ»

Οι Αιγύπτιοι στις 25 Δεκεμβρίου γιόρταζαν τη γέννηση του θεού- Ήλιου Ρα , Ατόν ή Όσιρη.

Οι Βαβυλώνιοι αποκαλούσαν το θεό Ήλιο, Σαμάχ, Βάαλ, Μαρδουνάκ, ή Νεργκάλ. 

Οι Πέρσες λάτρευαν τη γέννηση του Αήττητου ήλιου θεού Μίθρα.

Οι Βραχμάνοι γιόρταζαν τη γέννηση του Βράχμα, και έψαλλαν, «εγέρσου ω βασιλιά του κόσμου, έλα σε μας από τις σκηνές σου»

Σταδιακά τα γενέθλια του θεού Ήλιου μετατράπηκαν σε γενέθλια του Υιού του Θεού, ορολογία που αργότερα χρησιμοποίησαν και οι εκκλησιαστικοί πατέρες

Τα Χριστούγεννα ως ημέρα γέννησης του Ιησού Χριστού καθιερώθηκαν στη Ρώμη από τον Πάπα Ιούλιο τον Α κατά τον 4ο μ.χ αιώνα, μετά από έρευνα που έγινε στα αρχεία της Ρώμης για τη χρονιά της απογραφής του Αυγούστου, και κατόπιν υπολογισμών που έγιναν με βάση τα Ευαγγέλια.

Τα Χριστούγεννα σήμερα εορτάζονται σχεδόν σε ολόκληρο τον κόσμο και συμβολίζουν τη νίκη των ζωοποιών δυνάμεων του φωτός πάνω στο φοβερό σκοτάδι.

Ας ευχηθούμε ότι το σκοτάδι της μεγαλύτερης νύχτας του χρόνου να φωτιστεί από το φως του θεού Ήλιου και να βοηθήσει στην αναγέννηση τη δική μας, της Ελλάδας και όλης της οικουμένης.

astrology.gr/

ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΕΔΑΡΙΔΗΣ : ΕΝ ΣΕΡΡΑΙΣ 1956

Ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΕΔΑΡΙΔΗΣ , αδελφός του πατέρα μου αρχές του 1956 με την BSA μοτοσικλέτα στην συμβολή των οδών Γ. Λαμπράκη σημερα δίπλα απο την Εθνική Τράπεζα ( δρόμος του ΟΤΕ) και Βασιλέως Βασιλείου ενώ στο βάθος διακρίνεται ο λόφος της Καλλιθέας με τις παραδοσιακές μονοκατοικίες. Η μοτοσικλέτα αυτή ηταν το σήμα κατατεθέν την εποχή εκείνη του πατέρα μου ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΣΕΔΑΡΙΔΗ με την οποία μαζί  με τον μπάρμπα "Φυσέκα" περιδιάβαινε στα  χωριά του νόμου Σερρών επιδιδόμενος σε ζωεμπόριο. Ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΕΔΑΡΙΔΗΣ μετανάστευσε στην Αμερική το 1954, όπου καταξιώθηκε ως επιχειρηματίας, διετέλεσε μέλος στο Δ.Σ. των ΑΧΕΠΑΝΣ και διαμένει  σήμερα ως συνταξιούχος  στο Γουέρτον και τα καλοκαίρια στο  Μαϊάμι.

Η ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΤΟΥ IΩΑΝΝΗ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑ

 Η ΜΟΙΡΑΙΑ ΜΥΣΤΙΚΗ ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΤΟΥ ΠΡΩΤΟΥ ΕΘΝΙΚΟΥ ΚΥΒΕΡΝΗΤΗ

Για τον Ιωάννη Καποδίστρια και την αναλήθεια που γράφουν ότι υπήρξε μασόνος διαβάστε το ακόλουθο αντίγραφο αρχείου:


EΛΛΗΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΕΙΑ
Αριθ. 2953
Μυστική Εγκύκλιος

Ο ΚΥΒΕΡΝΗΤΗΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ

Προς το Πανελλήνιον. Προς τους κατά το Αιγαίον Πέλαγος και την Πελοπόννησον Εκτάκτους Επιτρόπους και τους Αρχηγούς των κατά ξηράν και θάλασσαν Δυνάμεων.

Γνωρίζει η Κυβέρνησις, ότι Πολίται τινές επιμένουν πιστεύοντες και τους άλλους πείθοντες, ότι αι μυστικαί Εταιρείαι χορηγούσι μέσα σωτήρια εις την Πατρίδα, ή τουλάχιστον Αιγίδα υπό την οποίαν συνδεόμενοι μεταξύ των οι άνθρωποι δια μυστικών δεσμών δύνανται να απολαύσωσιν εντός της Πατρίδος των και δια της ξένης επιρροής αξιώματα, τιμάς, και το πλέον τύχην, ό εστι χρήματα.

Όσον και αν ελεεινολογή η Κυβέρνησις την απειρίαν των Ελλήνων των από τοιαύτας εισηγήσεις παρασυρομένων δεν ήθελε δώσει την προσοχήν της, αν δεν ήτο καταπεπεισμένη πόσον ολέθρια αποτελέσματα δύναται να φέρη εις την κρίσιμον ταύτην στιγμήν η περί τούτων γνώμη, την οποίαν οι εχθροί της Ελλάδος ήθελον συστήσει και εις τον Κόσμον, και εις τας Ευρωπαϊκάς Κυβερνήσεις.

Αν η Ελλάς εγκατελείφθη από το 1821 έως τον Ιούλιον μήνα του τελευταίου έτους, τούτο προήλθε διότι οι εχθροί της την παρέσταιναν αδιακόπως προς τους Βασιλείς, ως λαόν επαναστατωθέντα και αγωνιζόμενον υπό την διεύθυνσιν και υπό τους σκοπούς Μυστικών Εταιρειών, όθεν επήγασαν αι καταστροφαί της Ισπανίας και Ιταλίας.

Εύκολον ήτο αναμφιβόλως να αναιρεθή η σφαλερά αύτη δόξα. Μ'όλον τούτο εχρειάσθησαν ολόκληρα επτά έτη βασάνων και δυστυχιών εις αναίρεσίν της. Μόλις ανηρέθη, και ενώ η Ελλάς αρχίζει να λαμβάνη δείγματα ευνοίας και καλοκαγαθίας εκ μέρους των Συμμαχικών Δυνάμεων, οι εχθροί της θέλουν πάλιν την παραστήσει ως υπεξούσιον των Μυστικών Εταιρειών, και εις απόδειξιν τούτου θέλουν φανερώσει, ότι υπό διαφόροις ονόμασιν αι Εταιρείαι αυταί υπάρχουν και πολλαπλασιάζονται μεταξύ των εν τοις πράγμασι και της πολιτικής τάξεως, και της στρατιωτικής δυνάμεως, ίσως και αυτού του στόλου.

Τόσον ουσιώδες θεωρεί τούτο η Κυβέρνησις ώστε μη εγκρίνουσα να δείξη διά τινος δημοσίου και επισήμου πράξεως την ύπαρξιν αυτού του κακού, εκπληροί δια του τύπου της παρούσης εγκυκλίου το χρέος, το οποίον δεν ημπορεί να παραμελήση χωρίς να καθυποβληθεί εις βαρυτάτην ευθύνην. Τω όντι τοιούτον δημόσιον έγγραφον μεταξύ των Πολιτικών, οι οποίοι επιμένουσι να μην παραχωρώσιν εις την Ελλάδα έντιμον μέλλον, ήθελε χρησιμεύσει ως μέσον του να αποδείξωσιν, ότι οι Βασιλείς δια των ευεργεσιών των υποθάλπουσιν εις την Ελλάδα τον εχθρόν, τον οποίον και αλλαχού, και τας ιδίας των Επικρατείας πολεμώσι.

Η παρατήρησις αύτη, Κύριοι, σας διδάσκει με πόσην φρόνησιν και οξυδέρκειαν απαιτείται η εκπλήρωσις της ακολούθου παραγγελίας της Κυβερνήσεως.

Θέλετε κοινοποιήσει δια ζώσης φωνής εις τους υπαλλήλους σας ή τους υπό την οδηγίαν σας αξιωματικούς το περιεχόμενον της παρούσης, και θέλετε τους κάμει να σας φανερώσουν αν ανήκουν εις καμμίαν των Μυστικών Εταιρειών, ή όχι. Αν είναι το πρώτον, θέλετε τους παρατηρήσει, ότι εάν εις την παρελθούσαν κατάστασιν της αναρχίας, και της αταξίας ήταν ίσως αναγκαίον εις τους πολίτας να ζητήσωσι προσωπικήν ασφάλειαν δια του δεσμού μυστικής τινος Εταιρείας, ο δεσμός ούτος διαλύεται καθ' ήν στιγμήν ο του νομίμου όρκου και προς την Κυβέρνησιν, και προς τους Νόμους, χορηγεί εις ένα έκαστον και εις όλους, όλας τας απαραιτήτους ασφαλείας.

Από τοιαύτην αρχήν ορμώμενοι ευκόλως θέλετε αποδείξει το ασυμβίβαστον των δύο όρκων, ήγουν του υπηρετείν το Κράτος, και υπηρετείν μυστικήν Εταιρείαν, της οποίας ο σκοπός είναι ως επί το πλείστον άγνωστος εις τους Εταίρους.

Αν λοιπόν οι υπάλληλοί σας ή οι υπό την οδηγίαν σας αξιωματικοί ανήκουσιν είς τινα Εταιρείαν, ανάγκη να παραιτηθώσι, και περί τούτου οφείλεις να μας βεβαιώσεις.

Εξ εναντίας θέλετε τους εξηγήσει τους κινδύνους εις τους οποίους εκτίθενται πλανώμενοι από ολίγους τινάς όλως διόλου εις τα τοιαύτα ενασχολουμένους. Από την κατηγορίαν των Εταιρειών των μη συμβιβαζομένων με τα κατά Νόμους καθεστώτα δεν αποκλείομεν και την προ αιώνων γνωριζομένην υπό τω ονόματι της Αδελφοποιείας, ή Αγάπης.

Παραγγέλλεσθε, Κύριοι, κατ' επανάληψιν να κάμετε χρήσιν της κοινοποιήσεως ταύτης κατά τον συνετώτερον και ωφελιμώμερον τρόπον. Προθύμως η Κυβέρνησις θέλει δεχθή τας ειδοποιήσεις, όσας εν καιρώ και τόπω θέλετε δυνηθή να την χορηγήσετε.

Εν Πόρω τη 8 Ιουνίου 1828

Ο Κυβερνήτης

Ι.Α. Καποδίστριας

Στις 22/8/1831 ο Καποδίστριας έστειλε και δεύτερη εγκύκλιον (Αρ. 4286) για το ίδιο θέμα για εφαρμογή σε όλες τις δημόσιες υπηρεσίες με αυστηρότατο τρόπο.

Λίγο μετά δολοφονείται στο Ναύπλιο.

ΠΗΓΗ: http://www.pentapostagma.gr/2012/03/blog-post_2440.html#ixzz1ooSgcCDJ

ΓΙΝΑΜΕ ΡΕΖΙΛΙ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΩΣ

"Ο ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΣ ΜΑΣ ΠΑΡΑΛΟΓΙΣΜΟΣ ΠΑΕΙ ΣΤΑ ΣΕΡΡΑΣ"

Γονική Κατηγορία: Εθνικά Θέματα

Κατηγορία: Εσωτερικές Απειλές στην Ελλάδα

Δημοσιευμένο στις Δευτέρα, 01 Δεκέμβριος 2014 21:00

Από τον Κώστα Καραΐσκο, διευθυντή της εφημερίδας «Αντιφωνητής» Κομοτηνής

  ΑΡΘΡΟ-ΧΑΣΤΟΥΚΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΑΡΑΛΟΓΙΣΜΟ ΤΗΣ ΔΗΜΟΤΙΚΗΣ ΑΡΧΗΣ  ΚΑΙ ΤΩΝ ΛΟΙΠΩΝ ΣΥΝΟΔΟΙΠΟΡΩΝ ΤΗΣ

 «Δυστυχώς έχουμε απέναντί μας όχι μόνο τον κάθε ολιγόνοο ιδιώτη (που νομίζει ότι «γλείφοντας» τον Τούρκο αυτόχρημα θα γεμίσει παράδες) αλλά και το ίδιο το «ελληνικό» κράτος.»

Επανερχόμαστε σήμερα στο ζήτημα της ανάδειξης των οθωμανικών μνημείων της Ελλάδας, με αφορμή την συζήτηση στις Σέρρες σχετικά με το αν πρέπει να γίνει μνημείο για τον ...σεΐχη Μπεντρεντίν του 15ου αιώνα ή όχι. Ο Μπεντρεντίν είχε συγκρητιστικές και κοινωνιστικές απόψεις και η μόνη του σχέση με την πόλη των Σερρών είναι ότι εκεί κρεμάστηκε από τον Σουλτάνο. Στην ανταλλαγή των πληθυσμών οι Οθωμανοί κάτοικοι ξέθαψαν τον νεκρό και τον έθαψαν στην Πόλη (ο τάφος του σήμερα βρίσκεται δίπλα σε κείνους των Οθωμανών ηγετών). Σήμερα έρχεται ο Δήμος και καλεί τους τοπικούς φορείς σε ....ανάδειξη του σημείου όπου απαγχονίστηκε ο Μπεντρεντίν με την ανέγερση σχετικού μνημείου!

 Το -ας πούμε- σκεπτικό είναι η προσέλκυση Τούρκων τουριστών! Αφήνουμε κατά μέρος το ότι ο τουρκολόγος Αμερικανός καθηγητής Χήθ Λόουρη κινεί τα νήματα για όλες αυτές τις υποθέσεις στη Βόρειο Ελλάδα με τρόπο τουλάχιστον ύποπτο και θυμίζουμε ότι οι Σέρρες έχουν αυτή τη στιγμή τρία τζαμιά και το αρχαιολογικό μουσείο τους στεγάζεται στο αναστηλωμένο μπεζεστένι, ενώ οι βυζαντινές εκκλησίες της πόλης κάηκαν από τους Βούλγαρους το 1913 και η μετέπειτα αναστήλωσή τους απέτυχε παταγωδώς. 

Και μπορεί η «Σίρις» να μνημονεύεται ήδη από τον Ηρόδοτο αλλά ποια μνημεία αναδεικνύουν σήμερα την αρχαία ταυτότητα της πόλης; Αναρωτιόμαστε λοιπόν ποια ιστορική φυσιογνωμία της πόλης θέλουμε να αναδειχθεί, σήμερα μάλιστα που η χώρα μας καταρρέει και οι άσπονδοι γείτονές μας ζουν το νεο-οθωμανικό τους όνειρο.

Είχαμε αναφερθεί κι άλλοτε, με αφορμή ανάλογα μνημεία στη Βέροια κι αλλού, κι επανερχόμαστε βλέποντας ότι η κοινή λογική απουσιάζει από τον σχετικό δημόσιο διάλογο. Δυστυχώς έχουμε απέναντί μας όχι μόνο τον κάθε ολιγόνοο ιδιώτη (που νομίζει ότι «γλείφοντας» τον Τούρκο αυτόχρημα θα γεμίσει παράδες) αλλά και το ίδιο το «ελληνικό» κράτος. Την πολιτική του τελευταίου ξεκαθάρισε (Φεβρ. 2013) η γ.γ. του Υπουργείου Πολιτισμού κ. Λίνα Μενδώνη μιλώντας για τα 25,5 εκατομμύρια ευρώ που δίνουμε από το ΕΣΠΑ για νέες αναστηλώσεις οθωμανικών μνημείων:

  «Η Ελλάδα έχει το προνόμιο να φιλοξενεί τον ανθρώπινο πολιτισμό σε μία αδιάρρηκτη συνέχεια, από την παλαιολιθική εποχή μέχρι τις μέρες μας. Έχει το προνόμιο να φιλοξενεί μνημεία μίας τεράστιας ποικιλίας και ενός ανυπολόγιστου πλούτου. Και τα οθωμανικά μνημεία αποτελούν ιστορικά τεκμήρια μιας εποχής. Οι όποιες αντιρρήσεις ακούγονται για τη φροντίδα και τη μέριμνα που η Πολιτεία, δια της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας δείχνει σε αυτά δεν λαμβάνουν υπόψη τους ούτε το διεθνές περιβάλλον, ούτε την ιστορική και αρχαιολογική ιδιαιτερότητα της χώρας. Όπως λέξεις παρεισέφρυσαν και αφομοιώθηκαν στην ελληνική γλώσσα υποδηλώνοντας την οθωμανική παρουσία, έτσι και τα αντίστοιχα αρχιτεκτονήματα διατηρήθηκαν, ενσωματώθηκαν και αφομοιώθηκαν στο ελληνικό τοπίο ως υπόμνηση μιας ιστορικής περιόδου του ελληνισμού. Υποχρέωσή μας και επιθυμία μας είναι να προστατεύσουμε εμείς οι ίδιοι τα οθωμανικά μνημεία της χώρας μας. Αυτό άλλωστε επιβάλλει και επιτάσσει το ισχύον θεσμικό πλαίσιο: την ισότιμη μεταχείριση των μνημείων. Με τον τρόπο αυτό ικανοποιείται μια από τις βασικές απαιτήσεις των σύγχρονων μορφών προστασίας και γίνεται σεβαστή η διαχρονική και «διαφορετική» διάσταση της πολιτιστικής κληρονομιάς. Αυτό άλλωστε περιμένουμε και απαιτούμε να πράττει η γειτονική χώρα για τα χριστιανικά μνημεία που βρίσκονται στην επικράτειά της...».

Ξαναλέμε λοιπόν τη θέση του «Αντιφωνητή» επί των ανωτέρω: Για ποιάν «αδιάρρηκτη συνέχεια ανθρώπινου πολιτισμού» λέει η κ. Μενδώνη, αν όχι του ελληνικού πολιτισμού; Ποια είναι η σχέση του πολιτισμού αυτού με τα οθωμανικά μνημεία; Από πού κι ώς πού τα απομεινάρια οποιασδήποτε εποχής - πόσο μάλλον μιας εχθρικής κατάκτησης που ερήμωσε τον τόπο πληθυσμιακά, οικονομικά και πολιτισμικά - εντάσσονται αυτομάτως στα διατηρητέα μνημεία; 

Αυτή η επίσημη αντιμετώπιση δείχνει ότι αντιλαμβανόμαστε την ελληνική γη όχι ως γενέθλιο χώρο του ελληνισμού (αυτή ακριβώς είναι για μας η «ιστορική και αρχαιολογική ιδιαιτερότητα της χώρας») αλλά ως έναν χώρο διέλευσης διαφόρων λαών, που αφήσανε ισότιμες μεταξύ τους πολιτιστικές σφραγίδες - από κει απορρέει κι αυτό το απίστευτο περί «ισότιμης μεταχείρισης των μνημείων». 

Τα περί «διεθνούς περιβάλλοντος» είναι αφενός ένα πολιτικό ζήτημα κι αφετέρου ένα θέμα ανάγνωσής του, καθώς αυτό αλλάζει άρδην. Ειδικά η επίκληση των αντίστοιχων υποχρεώσεων της Τουρκίας για τα χριστιανικά μνημεία είναι ένα άνοστο ανέκδοτο. Πέρα από τις δύο πρόσφατες, προκλητικές μετατροπές βυζαντινών εκκλησιών σε τζαμιά (Αγία Σοφία Τραπεζοῦντος και Αγία Σοφία Νικομήδειας), δεν μπορεί να γίνει καμμία σύγκριση επειδή οι ελληνικές εκκλησίες δεν είναι τίποτε παραπάνω από πολιτιστικά μνημεία. ούτε απομεινάρια ιμπεριαλισμού αποτελούν, ούτε για εργαλεία μελλοντικής διείσδυσης τις προορίζουμε.

Κλείνοντας, θα ....συμφωνήσουμε με την κ. Μενδώνη για την αντιστοιχία της γλωσσικής κληρονομιάς που μας άφησε η Τουρκοκρατία:  Όπως ακριβώς οι τούρκικες λέξεις που είχαν παρεισφρύσει στην ελληνική ξεπατώθηκαν σε σημείο σχεδόν εξαφάνισης (κανείς δεν λέει σήμερα χαζίρι, κοσάζω, ζαπτιές, οντάς, μουκατάς κτλ) με μια συντονισμένη, ενσυνείδητη εθνική προσπάθεια και απέμειναν μονάχα οι ελάχιστες λειτουργικές, έτσι οφείλουμε να αντιμετωπίσουμε και τα -εκτός Θράκης- χτισμένα ίχνη της βαρβαρικής κυριαρχίας.  

Πλην ευαρίθμων εξαιρέσεων που ίσως γίνουν μουσεία ή κάτι παρεμφερές, όλα τ’ άλλα είναι για κατεδάφιση, αν θέλουμε να είμαστε πιστοί στο όραμα όσων αγωνίστηκαν για να ξαναγίνει Ελλάδα αυτός ο τόπος μετά από 4, 5 και 6 αιώνες σκλαβιάς.

Εκτός κι αν εκτιμούμε ότι αναστηλώνοντας ένα τέμενος το οποίο έκτισε ο κατακτητής της τάδε πόλης, ευχαριστώντας τον Αλλάχ για τον θρίαμβό του εκείνον, διασώζουμε την κληρονομιά των υπερασπιστών της, που τυγχάνουν και παππούδες μας.

Κώστας Καραΐσκος

ΠΑΝΑΓΙΑ Η ΜΑΛΕΒΗ

Η Θαυματουργός Εικών

 Η θαυματουργός Εικών όπως εκ παραδόσεως γνωρίζομεν είναι μία από τις εβδομήκοντα εικόνες που εζωγράφισε ο Ευαγγελιστής Λουκάς. Την εικόνα αυτή την έφεραν μαζί τους oι κάτοικοι του Αγίου Όρους που ήρθαν και εκατοίκησαν εδώ στην Κυνουρία. O ερχομός των δε εδώ αναφέρεται εις το 28ον κεφάλαιον του Τυπικού του Τσιμισκή το έτος 971.

 Η εικόνα ήταν στο πρώτο Μοναστήρι εκεί ψηλά στους Κανάλους.

 Μετά το τραγικό τέλος των Μοναχών που απέθαναν από το πολύ κρύο και την βοή του αέρα η εικόνα έφυγε μόνη της και ήρθε εις την θέσιν που είναι σήμερα.

 Εδώ ήταν πολλά βάτα εκεί μέσα στα βάτα εκάθησε και δίπλα της έκαιγε ένα καντήλι.

 Τι καντήλι ήταν αυτό; Ήταν καντήλι φυσικό;  Όχι, ήταν καντήλι θεϊκό που εφώτιζε τη νύκτα στη θέση που ήταν η εικόνα. Τρεις φορές επήραν την εικόνα και την πήγαν στην θέση της στους Κανάλους και πάλι έφευγε και ερχόταν πάλι εδώ μέσα στα βάτα με το θεϊκό φως που την εφώτιζε.

 Oι πατέρες τότε απεφάσισαν να κτίσουν το Μοναστήρι εδώ στη σημερινή του θέση και ετοποθέτησαν την εικόνα στη θέση που η ίδια είχε διαλέξει. Το έκτισαν δε το έτος 1116. Το ασημένιο δε επικάλυμα της εικόνος το έχουν βάλει από το έτος 1362 καθώς αναγράφεται επί της θαυματουργού εικόνος.

 Πώς ενεφανίσθη το Άγιον Μύρον

 Εκείνο το οποίον έχει βαθύτατα συγκινήσει την ψυχή μου και με έχει κυριολεκτικά ταράξη είναι το ουράνιον, το θείον Μύρο, το υπέρκόσμιον τούτο Μύρο το οποίον αναβλύζει εκ της θαυματουργού ταύτης εικόνος.

 Πόσοι και πόσοι αλήθεια δεν ηθέλησαν να εξετάσουν και να βρουν την σύνθεσίν του στο τέλος έμειναν άφωνοι και κατησχημένοι διότι όσες προσπάθειες και αν έκαμαν έμειναν άπρακτοι.

Το Μύρον τούτο δεν έχει όμοιόν του επί της γης. Το Μύρον αυτό δεν ομοιάζει με το Μύρον το οποίον αναβλύζουν διάφοροι  Άγιοι.

 Eίναι πρωτοφανές Μύρον το οποίον ο γλυκύς μας  Ιησούς εχάρισε ως πολυτιμώτατον δώρον εις την Αειπάρθενον Μητέρα Του.

 Και ακούσατε πώς ενεφανίσθη. Το 1964 πριν ακόμα τρέξη το Άγιον Μύρον στην εικόνα της Θεοτόκου 20 ημέρας ευωδίαζε εξαίσια και υπερβολικά σε όλο το Μοναστήρι. Η εικόνα ευωδίαζε αλλά στην αρχή δεν καταλάβαμε ότι πρόκειται περί θαύματος και η μία ερωτούσε την άλλη «ερίξατε αρώματα στις εικόνες;». αλλά καμμιά δεν ήξερε τίποτα.

 Ερωτήσαμε και τον Πατέρα Στυλιανό «τι σας μυρίζει Πάτερ;» «Τι μου μυρίζει: τα αρώματα που έχετε βάλει». «Πάτερ -είπαμε- δεν εβάλαμε τίποτα».

 Ο Δημήτριος Καλίτσης που είχε έρθη από τον Άγιο Πέτρο μας είπε «η Παναγία μυρίζει». Η ευωδία συνεχιζόταν ήταν τόσο δυνατή που ήμουν ένα βράδυ έξω στην ταράτσα που είπα, «Παναγία μου τι είναι αυτό το πράγμα θά ανοίξη κανένα ποτάμι να μας πνίξη».

 Την Παρασκενή των τελευταίων Χαιρετισμών 17 Απριλίου 1964 είχαν έρθει και προσκυνηταί για την Αγρυπνία. Ενεφανίσθησαν oι πρώτες σταγόνες. Η αδελφή Θεονύμφη τις είδε πρώτη, έτρεξαν και oι Προσκυνηταί και τις είδαν.

 Την Κυριακή Ε' τών νηστειών μετά τον εσπερινό ήρθε η αδελφή Θεοδούλη κάπως ταραγμένη και εκάθησε σε μια πολυθρόνα στο χειμωνιάτικο καί είπε «αδελφή Μαριάμ για πήγαινε στην εκκλησία στην Παναγία, κάπως σαν οφθαλμαπάτη μου φάνηκε, να δης τι είναι».

 Εγώ δεν είχα πάει στον Εσπερινό λόγω υπηρεσίας. Ετρέξαμε στην εκκλησία, εγώ επήρα μια λαμπάδα και κοίταγα την εικόνα και είδα την Παναγία να ανοιγοκλείνη το στόμα της και να τρέχη όπως τρέχει η βρύση μπούρπουλας. Όταν άνοιγε το στόμα της έτρεχε προς τα επάνω πολύ όπως τρέχει η βρύση και όταν έκλεινε το στόμα της εκοβόταν. Και όταν ξανάνοιγε το στόμα της έτρεχε πάλι σαν βρύση αλλά προς τα επάνω. Και το χρώμα του νερού ετρύπαγε το τζάμι σαν να μην ήτανε τίποτα καί έτρεχε κάτω. Το προσκυνητάρι είχε γεμίση αλλά έξω από το τζάμι που έτρεχε ήταν το χρώμα σάν γάλα.

 Εταραχθήκαμε, εφοβηθήκαμε και είπαμε τι είναι αυτό το πράγμα, και δεν κοιμηθήκαμε τη βραδυά εκείνη. Την Δευτέρα το πρωί ήρθε ο Παναγιώτης Κολοβός Αγροφύλακας από τον Άγιο Πέτρο. Επήγε να προσκυνήση την Παναγία και ήρθε και μας είπε πως η Παναγία έχει σταγόνες έξω από το τζάμι. Επήγαμε οι αδελφές και είδαμε μερικές σταγόνες απ' έξω από το τζάμι και το χρώμα ήταν το χρώμα του ουρανού, γαλάζιο, αλλά η ευωδία μία ευωδία ήταν πολύ δυνατή.

 Το απόγευμα ήρθε και η γερόντισσα Παρθενία που έλειπε και της διηγηθήκαμε τι είδαμε και έμεινε έκπληκτη, δεν ήξερε τι να μας πη. Τι ήταν αυτό το θαύμα; Διότι στα θαύματα της Παναγίας που έχουμε διαβάσει παρόμοιο θαύμα δεν είχαμε δει.

 Την άλλη ημέρα πάλι έτρεξε η εικόνα μερικές σταγόνες που τις εβλέπαμε που έρχονταν από μέσα προς τα έξω. Δεν τις εμπόδιζε το τζάμι και έτρεχαν κάτω στο προσκυνητάρι. Το χρώμα ήταν σαν το κατακάθαρο διαμάντι και η ευωδία μία. Την άλλη μέρα την Τετάρτη αρχίζει συνέχεια να τρέχη κατά διαστήματα πολλές φορές την ημέρα. Το χρώμα ήταν σαν την χρυσή τη λίρα κίτρινο όπως είναι σήμερα κίτρινο σαν λάδι, έτρεχε πολλές φορές και πολύ τόσο που εβάλαμε σε ένα φιαλίδιο μέχρι μισό, το εσφραγίσαμε και την άλλη μέρα δεν είχε τίποτα το φιαλίδιο.

 Στο πρωτοφανές τούτο θαύμα ετρομοκρατηθήκαμε και εκλαίγαμε. Δεν ηξέραμε τι σημείον ήταν αυτό και τι έννοια είχε; Καλό θά ήταν; Καταστροφή; τι να λέγαμε.

 Η έκτη εβδομάς των Νηστειών η εβδομάς των Βαΐων ήταν για εμάς ημέρες θρήνων και κλαυθμών.

 Μιά ημέρα εκτυπάγαμε τις καμπάνες όλη την ημέρα αλλά κανείς δεν ήρθε. Τις άκουγαν τις καμπάνες όπως μας είπαν αργότερα αλλά δεν ήρθαν. Είμαστε μόνες. Ειδοποιήσαμε την Μητρόπολη ήρθαν οι Ιερείς της Μητροπόλεως, έβγαλαν την εικόνα από το Προσκυνητάρι, την εσκούπησαν, την επιθεώρησαν και πληροφορήθηκαν οι ίδιοι με τα μάτια τους το θαύμα της Παναγίας.

 Ήρθε η αστυνομία, ήρθε κόσμος, άρχισαν από τα χωριά να έρχονται κούρσες, μοτοσυκλέτες, άλλοι με ζώα, άλλοι πεζοί και προσκυνούσαν την Παναγία.

 Η αστυνομία έβγαλε τον κόσμο έξω, έμεινε μόνη, έκλεισαν την εκκλησία, εμείς δεν είδαμε τι έκαμαν, ο ίδιος ο αστυνόμος μας επληροφόρησε ότι όταν την εσκούπισε την εικόνα του πέταξε η Παναγία το Μύρο στο πρόσωπό του καί είπε «πιστεύω Παναγία μου». Εμύρισαν oι εικόνες, εμύρισαν τα στασίδια, ολόκληρη η εκκλησία, ολόκληρο το Μοναστήρι. Τα αυτοκίνητα που έπαιρναν Άγιο Μύρο, ο κόσμος όλος ευωδίασε που έπαιρνε το Μύρο που τους δίναμε με βαμβάκι.

 Η ευωδία έφθανε ως το δρόμο κάτω, πολύ δυνατή ευωδία. Ο τρόπος που έτρεχε η εικόνα πρώτα ήταν κατακάθαρο το τζάμι, συνέφιαζε μέσα από το τζάμι. Το βλέπαμε εγινόταν ύστερα σταγόνες μεγάλες, επέρναγε το τζάμι σαν να μην ήταν το τζάμι τίποτα και έτρεχε έξω. Έτρεχε κάτω στο προσκυνητάρι και πολλές φορές την ημέρα έφτανε κάτω στο δάπεδο και το εμαζεύαμε στα βαμβάκια και το έπαιρνε ο κόσμος. Ήταν μεγάλη η συγκίνησίς μας, διαβάζαμε συνέχεια Χαιρετισμούς της Παναγίας και Παρακλήσεις. Ήρθε η Μεγάλη Εβδομάδα και εδιαβάζαμε Χαιρετισμούς. Ελέγαμε «δεν χαιρετίζουν την Παναγία Μεγάλη Εβδομάδα» αλλά τόση μεγάλη ήταν η  συγκίνησίς μας που εδιαβάζαμε όλη την Μεγάλη Εβδομάδα. Έτρεχε η εικόνα κατά διαστήματα πολλές φορές την ημέρα. Το Άγιον Πάσχα εσταμάτησε να τρέχη. Την διακαινήσιμο εβδομάδα δεν έτρεχε, άρχισε και πάλι την εβδομάδα του Θωμά κατά τον ίδιο τρόπο.

 Χρώματα μας άλλαζε τέσσερα, όπως είπα προηγουμένως, χρώμα σαν γάλα, χρώμα γαλάζιο, χρώμα σαν διαμάντι και το χρώμα το κίτρινο που έμεινε σταθερό, δεν ξανάλλαξε. Μια φορά είδα εγώ -έμεινα έως τα μεσάνυχτα στην Παναγία- εβγήκε μέσα από την εικόνα μια σταγόνα μεγάλη σαν αίμα κόκκινη και επέρασε το τζάμι σαν να μην ήταν τίποτα και εβγήκε απέξω, έμεινε εκεί, δεν την πείραξα το πρωί εσηκώθηκα πιο πρώτα από τις αδελφές, επήγα στήν εκκλησία η σταγόνα απέξω στην εικόνα ήταν ξερή. Μετά την Ακολουθία την εξύσαμε και εβγήκε ξερή σαν αίμα αλλά η ευωδία πάντα ίδια. Όταν έτρεχε η εικόνα έως κάτω στο δάπεδο πολλές φορές μου ερχόταν σαν ξίφος και μου έσκιζε τα μέσα μου. Έτρεχα και πήγαινα και προσκυνούσα την Παναγία τότε όπου και αν ευρισκόμουν αλλιώς δεν μπορούσα. Το Μύρο το μαζεύαμε από το έδαφος. Άλλοτε η ευωδία του Μύρου ερχόταν με άλλον τρόπο, ερχόταν κύματα-κύματα, το αισθανόσουν ότι δεν ήταν κάτι το φυσικό. Μια άλλη μυρωδιά φυσική είτε αρώματα ή ότι άλλο μυρίζει σταματά. Αυτή η ευωδία του Μύρου της Παναγίας δεν ήταν σαν και αυτές, δεν την εμπόδιζαν τα ντουβάρια να έβγη έξω είτε έξω να έρθη μέσα. Όπως ο Κύριος δεν τον εμπόδισαν oι σφραγίδες και ο λίθος του μνήματος. Το ίδιο δεν εμπόδισε την ευωδία και το Μύρο να έλθη από έξω προς τα μέσα ούτε από την εικόνα που την βλέπαμε που έβγαινε το Μύρο δεν το εμπόδισε το τζάμι και ο τρόπος της ευωδίας του Μύρου δεν ήταν φυσική ερχόταν κύματα-κύματα για να μην αφήση την παραμικρή αμφιβολία και στον πιο άπιστο.

 Ασυγκίνητος δεν έμεινε κανείς, προσευχές και δεήσεις και ικεσίες και δάκρυα στην Παναγία σχεδόν όλοι oι προσκυνηταί, όλος ο κόσμος.

 Τοποτηρητής ήταν ο Χρυσόστομος Ναυπλίου μετά τον θάνατον του Δεσπότη Γερμανού Ρουμπάνη. Λίγο εκάθησε τοποτηρητής ο Δεσπότης Ναυπλίου και ήρθε τοποτηρητής ο Δεσπότης Σπάρτης Κυπριανός.

 Ήλθε εδώ στη Μονή μας, επιθεώρησε την εικόνα, επληροφορήθη ο ίδιος το θαύμα και είπε «ευλογημένον το όνομα της Θεοτόκου. Το θαύμα της Θεοτόκου να διαδίδεται».

1970 : ΧΙΟΝΙΑ ΣΤΑ ΣΕΡΡΑΣ

EN ΣΕΡΡΑΙΣ 1η ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 1960

 

Η ΓΕΝΕΘΛΙΟΣ ΗΜΕΡΑ ΤΟΥ ΑΓΑΠΗΜΕΝΟΥ ΜΑΣ ΔΙΟΓΕΝΗ

ΠΡΟΤΑΣΗ ΓΙΑ ΠΡΟΕΔΡΟ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ (Αντίβαρο)

 Ο ΣΕΡ ΒΑΣΙΛΗΣ ΜΑΡΚΕΖΙΝΗΣ

Γράφει ο Ανδρέας Σταλίδης

Θα μου επιτρέψουν οι αναγνώστες του Αντίβαρου να καταθέσω μία πρόταση για την επικείμενη εκλογή του Προέδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας στις αρχές του 2015.

 

Προτείνω την υποψηφιότητα του κ. Βασίλειου Μαρκεζίνη.

Το σκεπτικό μου είναι το εξής: θα ήταν μία «εξωστρεφής» επιλογή και όχι εσωστρεφής.

Εσωστρεφής επιλογή είναι αυτή που προέρχεται από (μικρο)πολιτικές ζυμώσεις του κυρίαρχου πολιτικού συστήματος. Δηλαδή: να βρούμε αυτόν που θα μας φέρει τις 180 ψήφους και αν δεν τον βρούμε, ο οιοσδήποτε διαθέτει απόλυτη πλειοψηφία στο Κοινοβούλιο εκλέγει τον δικό του.

 

Ο κ. Μαρκεζίνης, αντίθετα με όλα αυτά, είναι εξωστρεφής επιλογή, δηλαδή

α. δεν προέρχεται από το υπάρχον πολιτικό σύστημα και δεν έχει συνδιαλλαγεί ποτέ μαζί του. Δεν ασχολήθηκε με την πολιτική (με τη στενή έννοια), και άρα δεν μοιράζεται τη φθορά του λεγόμενου «πολιτικού συστήματος»

β. προέρχεται από το εξωτερικό, δηλαδή ζει και εργάζεται εκεί. Ο κ. Μαρκεζίνης είναι ένας άνθρωπος των γραμμάτων, με ευρεία παιδεία και έχει διδάξει σε 19 πανεπιστήμια του εξωτερικού, μεταξύ των οποίων συγκαταλέγονται τα καλύτερα του κόσμου.

περιβάλλεται από ένα σπάνιο διεθνές κύρος, ίσως μοναδικό για Έλληνα. Οι συνήθεις επιλογές για τη θέση του Προέδρου της Δημοκρατίας διαμορφώνονται από λόγους εσωτερικής κατανάλωσης. Το μεγαλύτερο λάθος αυτού του άξονα σκέψης είναι ότι παραβλέπει τον χαρακτήρα του Αρχηγού Κράτους. Ο Βασίλειος Μαρκεζίνης έχει κατακτήσει τον αμέριστο σεβασμό πολλών διεθνών προσωπικοτήτων του εξωτερικού και διεθνών ηγετών. Είναι μέλος σε 8 Διεθνείς Ακαδημίες σε 7 χώρες (ΗΠΑ, Βέλγιο, Ελλάδα, Ολλανδία, Βρετανία, Γαλλία και Ιταλία) και έχει χριστεί Sir από την Βασίλισσα της Αγγλίας για το ακαδημαϊκό του έργο του. Δεν είναι κρυφό ότι πίσω από τα υψηλά φώτα της δημοσιότητας ζητούν τις συμβουλές του πολλές κυβερνήσεις του κόσμου (εντός και εκτός Ευρώπης) μέχρι και σήμερα. Γνωρίζει προσωπικά αρκετούς διεθνείς ηγέτες (πρώην και νυν) και θα διέθετε μία άνεση στην επικοινωνία μαζί τους. Αυτό εξ ορισμού τον απαλλάσσει από το «επαρχιωτικά μειονεκτικό» βάρος που νιώθουν ορισμένοι Έλληνες πολιτικοί όταν ταξιδεύουν στο εξωτερικό, να φαίνονται κατά κάποιον τρόπο «με το ζόρι» ευχάριστοι και δεκτικοί απέναντι στους ξένους συνομιλητές τους. Το βάρος αυτής της νοοτροπίας των «καρφωμένων χαμόγελων στο πρόσωπο» το έχουμε πληρώσει ποικιλοτρόπως και στην πράξη, αλλά και στον συμβολισμό. Ο Βασίλειος Μαρκεζίνης, αποτελεί αντίβαρο στην παρακμιακή πολιτική ατμόσφαιρα των τελευταίων ετών.

Διατηρεί αποστάσεις ασφαλείας από όλους τους εμπλεκόμενους πολιτικούς φορείς και το δημόσιο στίγμα του τα τελευταία χρόνια είναι η εθνική συμφιλίωση. Έχει επαφές με πολλά πολιτικά πρόσωπα και τον έχουν προσεγγίσει άνθρωποι από το σύνολο του πολιτικού φάσματος. Συνεπώς, διαθέτει την έξωθεν καλή μαρτυρία ως προς το σύνολο των πολιτικών σχηματισμών και αυτό συμβολικά είναι απαραίτητο συστατικό για το πρόσωπο του νέου Προέδρου της Δημοκρατίας. Πέραν αυτού, ο δημόσιος λόγος του τα τελευταία χρόνια περιεστράφηκε γύρω από την ανάγκη αποκατάστασης της ομόνοιας σε πολιτικό επίπεδο. Είναι σαφές ότι αυτό το στοιχείο αποτελεί τον θεμέλιο λίθο της πορείας που πρέπει να πάρει η χώρα από δω και στο εξής. Είναι πολλά πράγματα που πρέπει να χτιστούν στην Ελλάδα και το κλίμα μίας ωμής και ανούσιας αντιπαράθεσης δεν βοηθά.

Η πόλωση πρέπει να αμβλυνθεί.

Η άδολη και εύστοχη συνεισφορά του στον δημόσιο διάλογο τα τελευταία χρόνια ήταν πολύτιμη. Έχει γράψει δεκάδες βιβλία και ίσως εκατοντάδες άρθρα την τελευταία δεκαετία για την εξωτερική πολιτική, τα εθνικά θέματα, την άμυνα, την παιδεία, την πολιτική, την οικονομία, τις διεθνείς σχέσεις. Είναι εμφανές ότι η πένα του δεν εμφορείται από αγκυλώσεις, ούτε από ιδιοτελή συμφέροντα. Δεν αποσκοπεί πουθενά και απλώς καταγράφει έντιμα τις απόψεις του για να προσφέρει υπηρεσίες στην Ελλάδα. Εκτός αυτού, είναι επίσης προφανές ότι η ευρεία αντίληψη των γεωστρατηγικών υποθέσεων και η επιτυχής πρόβλεψη γεγονότων που ακολούθησαν αποτελεί εχέγγυο ότι θα συνεισφέρει με τη διορατική οπτική του σε μία διεθνή αναβάθμιση της Ελλάδας. Η απλή σύγκριση με το σύνολο σχεδόν των πολιτικών προσώπων ή όσων έχουν περίπου αυτοχριστεί υποψήφιοι για τον ίδιο θώκο, γέρνει συντριπτικά υπέρ του χωρίς καμία αμφιβολία.
Ο κ. Βασίλειος Μαρκεζίνης με δύο λόγια είναι: παρών στις εξελίξεις και καταθέτει την διορατική οπτική του στα πράγματα, είναι οικουμενικής αποδοχής ως προς το εσωτερικό πολιτικό τοπίο και συμβολίζει τη συμφιλίωση, χαίρει ενός αναμφισβήτητα πρωτόγνωρου σεβασμού από την πλευρά ξένων ακαδημαϊκών και ηγετών και τέλος σπάει την κοντόφθαλμη μικροπολιτική παζαριών που ακολουθεί συνήθως το πολιτικό σύστημα, η οποία αν μη τι άλλο προσβάλλει τον ίδιο τον θεσμό.

Ας μην πάει χαμένη λοιπόν αυτή η ευκαιρία μέσα στη δίνη σκοπιμοτήτων. Είναι πολύ σοβαρή υπόθεση το πρόσωπο στο ύψιστο αξίωμα της χώρας και ας του δοθεί η δέουσα προσοχή από τους εμπλεκόμενους. Οι πολιτικές συνθήκες όχι απλώς ευνοούν, αλλά και απαιτούν μία υπέρβαση των κριτηρίων επιλογής.

πηγή: http://www.antibaro.gr/article/11692

ΑΠΟΔΟΜΕΙ ΤΟΝ ΕΘΝΑΡΧΗ Ο ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ

  ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΟΛΩΝ Ο "ΕΠΙΤΙΜΟΣ"  
ΚΑΥΣΤΙΚΗ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ

 

.

Σε αποκαλύψεις γύρω από τον ρόλο του Κωνσταντίνου Καραμανλή, ως Προέδρου της Δημοκρατίας, στο θέμα των Σκοπίων, προβαίνει ο πρώην πρωθυπουργός Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, υποστηρίζοντας ότι ήταν σύμφωνος στη μεικτή ονομασία, αλλά «όταν τα πράγματα ζόρισαν έκανε πίσω»... 

EIKΟΣΙ ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ ΓΙΑ ΤΟΝ "ΓΡΙΦΟ" ΤΗΣ ΑΜΦΙΠΟΛΗΣ

Είκοσι ερωτήματα 

για την Αμφίπολη που θα λύσουν "τον γρίφο"!

Ο ΜΟΝΟΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΣ ΓΡΙΦΟΣ ΑΦΟΡΑ 
ΤΟ 16ο ΕΡΩΤΗΜΑ ... 

Εν όψει της συνέντευξης τύπου της Κατερίνας Περιστέρη και του Μιχάλη Λεφαντζή το Σάββατο το πρωί στο αμφιθέατρο του υπουργείου Πολιτισμού, θέτουμε στην δημοσιότητα μερικά καίρια ερωτήματα , τα οποία αν απαντηθούν θα δώσουν πολλές ερμηνείες στο μεγαλύτερο μέχρι σήμερα αρχαιολογικό μυστήριο.

Ερωτήματα τα οποία δεν έχουν απαντηθεί από την ανασκαφική ομάδα και αποτελούν κατά την γνώμη μας τα πιο βασικά σε σχέση με τα κοινότυπα και εύκολα... αποκρουόμενα από την ανασκαφική ομάδα "ποιος είναι ο νεκρός" , "πότε θα μάθουμε την ταυτότητα του" , "είναι συλημένος ο τάφος" και άλλα. 

Τα συγκεκριμένα ερωτήματα - υπάρχουν και άλλα πολλά που μας διαφεύγουν- , αν μπορούσαν να απαντηθούν θα ήμασταν πολύ πιο κοντά στην αλήθεια. 

 

 Ας δούμε μερικά: 

1) Η επίχωση του τάφου πότε έγινε , από ποιον και γιατί; Αν η επίχωση είναι μεταγενέστερη ...

ΣΕΡΡΑΙΩΝ ΑΦΥΠΝΗΣΙΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΙΛΑΝΙΔΟΥ

 ΚΑΙ Η ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΙΛΑΝΙΔΟΥ ΚΑΛΕΙ ΤΟΥΣ ΣΕΡΡΑΙΟΥΣ ΝΑ ΑΝΤΙΔΡΑΣΟΥΝ

 

Έναν απρόσμενο σύμμαχο βρήκε ο Αντώνης Αναστασιάδης στο θέμα που ανέδειξε προ ημερών για την μεθοδευμένη προσπάθεια φορέων της πόλης μας να "τιμήσουν" έναν Τούρκο Σεϊχη.

Μέσα από την σελίδα της στο Facebook η Δέσποινα Ιλανίδου ενημερώνει τους φίλους της και καλεί τους Σερραίους δημότες σε αντίδραση. Γράφει λοιπόν η Δέσποινα :    

"Θέλουν, η Δημοτική αρχή, ο σύλλογος Ε.Μ.Ε.Ι.Σ., το ωδείο του Τάσου Αρβανιτίδη και ο σύλλογος των ξενοδόχων της πόλης μας, να βραβεύσουν τον σεΐχη Μπεντρεντήν!!! ΄Ελεος.... και να βάλουν  ...

ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΒΙΒΛΙΟΥ

Ο ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΦΙΛΟΛΟΓΩΝ ΣΕΡΡΩΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΕΙ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΗΣ ΑΝΤΩΝΙΑΣ ΘΕΟΧΑΡΙΔΟΥ 

ΑΡΙΣΤΟΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΕΝ ΣΕΡΡΑΙΣ

MIA ΠΡΩΤΟΠΟΡΙΑΚΗ ΕΜΠΝΕΥΣΗ ΤΟΥ ΦΙΛΟΛΟΓΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ ΑΡΓΥΡΙΟΥ

 

 

Eνημερωθείτε για το νέο εγχείρημα στην ιστοσελίδα :

 Αριστοδημοκρατία | Αστική μη κερδοσκοπική εταιρία

      www.aristodemocracy.gr

ΤΟ ΦΑΝΤΑΣΜΑ ΤΗΣ ΚΑΤΑΡΕΥΣΗΣ

         ΜΕ ΤΑ ΛΗΓΟΥΡΙΑ ΤΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ ΟΜΩΣ ΤΙ ΓΙΝΕΤΑΙ ;

Γράφει ο Γιώργος Δελαστίκ 

Eκρηκτική η πολιτική κατάσταση στη χώρα. 

Οι Γερμανοί και η ΕΕ από τη μια κι οι Αμερικανοί μέσω ΔΝΤ από την άλλη  λιώνουν κυριολεκτικά σαν σκουλήκι τη χαμερπή, εθελόδουλη κυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου. 

Θεωρώντας την «τελειωμένη», προσπαθούν να αρπάξουν ό,τι μπορούν περισσότερο από αυτήν, προτού ο λαός τη διώξει κλοτσηδόν από την εξουσία. Η προοπτική της κοινοβουλευτικής εξαφάνισης όλων σχεδόν των σημερινών βουλευτών που έχει κάνει μπάχαλο το ΠΑΣΟΚ.

 Ο Γιωργάκης, ο υπ’ αριθμόν ένα πολιτικός εγκληματίας εναντίον του ελληνικού λαού, που συνειδητά ...