ΤΟ ΠΑΛΙΜΨΗΣΤΟ ΤΟΥ ΑΡΧΙΜΗΔΗ

Το Παλίμψηστο του Αρχιμήδη Ένα άγνωστο αρχαίο ελληνικό κείμενο, το οποίο είχε σχεδόν καταστραφεί, επανακτήθηκε και αποκωδικοποιήθηκε πλήρως με τη βοήθεια τής σύγχρονης τεχνολογίας. Πρόκειται για το αποκαλούμενο «Παλίμψηστο τού Αρχιμήδη» στο οποίο εμπεριέχονται συγκλονιστικές λεπτομέρειες για τις κατακτήσεις τής μαθηματικής επιστήμης στην αρχαία Ελλάδα. Οι πληροφορίες που προέκυψαν, από τη μελέτη των έργων τού Αρχιμήδη τα οποία υπάρχουν στη συγκεκριμένη περγαμηνή, οδηγούν τους επιστήμονες στην αναθεώρηση των όσων πιστεύαμε για τις μαθηματικές γνώσεις των αρχαίων Ελλήνων. Και αυτό διότι αποδεικνύουν, μεταξύ άλλων, ότι ο Αρχιμήδης γνώριζε τις αρχές και την πρακτική τού Διαφορικού και του Ολοκληρωτικού λογισμού,πολλούς αιώνες πριν τη διατύπωσή τους από το Νεύτωνα και τον Λάιμπνιτς. . Πηγή : http://www.livepedia.gr/index.php

ΤΟ ΕΓΚΛΗΜΑ ΤΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ (1999 - 2011)

Πού βρίσκεται στην περίπτωση της Ελλάδας το έγκλημα της εξουσίας; 

Σε ποια περίοδο αναζητάμε την προδοσία; Στην εποχή εκείνη, που επέτρεψαν στις ιδιωτικές τράπεζες και στους ξένους τοκογλύφους να βάλουν τον πρώτο "σωλήνα" εισαγωγής ξένων κεφαλαίων στην ελληνική οικονομία ...Έναν "σωλήνα", ο οποίος ήταν πρακτικά ανεξέλεγκτος. Δεν δόθηκαν προδιαγραφές για την εισαγωγή αυτών των κεφαλαίων. Δεν τα προσανατόλισαν υποχρεωτικά σε παραγωγικές επενδύσεις. Δεν τα περιόρισαν σε συγκεκριμένους κλάδους της οικονομίας.

Εκμεταλλεύτηκαν την "ξηρασία" της ελληνικής οικονομίας και άφησαν το "νερό" όχι να γίνει χρήσιμο, αλλά να "πνίξει" τα πάντα. Όχι μόνον δεν "πότισαν" νέα "φυτά" ανάπτυξης και απασχόλησης, αλλά "σάπισαν" και τα ήδη υπάρχοντα. Με αυτό τον "σωλήνα" δημιούργησαν τη "φούσκα" του χρηματιστηρίου. Εκεί παρέσυραν τον λαό και του έφαγαν τις "καταθέσεις". Γιατί λέμε του έφαγαν; Γιατί τα όργανα της Πολιτείας δεν έλεγξαν τα κεφάλαια των τοκογλύφων. Δεν τους εμπόδιζαν να παίζουν παιχνίδια μέσα στο χρηματιστήριο. Δεν τους υποχρέωναν σε μια ελάχιστη παραμονή σε κάποια συμμετοχή. Δεν τους υποχρέωναν να κάνουν εκθέσεις επενδυτικών στόχων, προκειμένου να τους επιτρέψουν να επενδύσουν στο χρηματιστήριο.

Με αυτόν τον τρόπο οι τοκογλύφοι παρίσταναν τους "επενδυτές" και μετέτρεψαν το Χρηματιστήριο σε Καζίνο. Όμως, στο Καζίνο το πλεονέκτημα το έχει αυτός, ο οποίος έχει τα πολλά χρήματα και άρα ήταν θέμα χρόνου να την "πατήσουν" οι φουκαράδες, οι οποίοι δεν κατάλαβαν ότι οι τοκογλύφοι το "ανέβαζαν", για να τους παρασύρουν. Τριάντα τρις δραχμές έφαγαν από τον απλό κόσμο οι ελληνικές τράπεζες και οι διεθνείς τοκογλύφοι μέσα σε ελάχιστα χρόνια. Η πολιτική εξουσία όχι μόνον δεν προστάτευσε τον ελληνικό λαό, αλλά τον βύθισε άλλο τόσο στην αθλιότητα. Επέτρεψε στα ασφαλιστικά του ταμεία να "τζογάρουν" κι αυτά μέσα στο χρηματιστήριο και να φύγουν από αυτό με τεράστιες ζημιές. Επέτρεψε στις τράπεζες να παρασύρουν τους αφελείς -οι οποίοι έχασαν τις καταθέσεις τους- σε νέα δάνεια, προκειμένου να κάνουν "σπλιτ" και "μουαγιέ" ...και άλλες "εξωτικές" επινοήσεις των τοκογλύφων και των απατεώνων.

Η εξουσία είναι συνένοχη σ' αυτό το έγκλημα ...Συνειδητά συνένοχη, εφόσον επέτρεψε στις ιδιωτικές τράπεζες να μπουν σε όλους τους χώρους της οικονομίας χωρίς κανέναν έλεγχο. Γι' αυτόν τον λόγο κάναμε ιδιαίτερη αναφορά στα στεγαστικά δάνεια. Από τη στιγμή που τους επέτρεψε να μπουν στον χώρο των στεγαστικών δανείων, ήταν δεδομένο ότι θα δημιουργηθεί "φούσκα" στην αγορά ακινήτων. Όταν την τράπεζα, η οποία "πουλάει" χρήμα, την ενδιαφέρει να γίνονται ακριβές αγοραπωλησίες στα όρια του παραλόγου, είναι θέμα χρόνου η "φούσκα". "Φούσκα" στην πιο βασική, ακριβή και απαραίτητη ανάγκη της κοινωνίας είναι έγκλημα ...Το απόλυτο έγκλημα.

Το ίδιο έγινε και με την υπόλοιπη αγορά. Η προδοτική πολιτική ηγεσία επέτρεψε στις ιδιωτικές τράπεζες να παρασύρουν τον κόσμο στην υπερκατανάλωση, εφόσον τους επέτρεψε να δίνουν ανεξέλεγκτα καταναλωτικά δάνεια ...Δάνεια, για να χρηματοδοτήσουν ηλιθιότητες και όχι επενδύσεις ...Δάνεια, για να χρηματοδοτήσουν ακριβά σχολεία εις βάρος των δημοσίων ...Δάνεια, για να χρηματοδοτήσουν ακριβές γέννες εις βάρος των δημοσίων μαιευτηρίων ...Δάνεια, για να χρηματοδοτήσουν ό,τι ηλιθιότητα μπορούσε να σκεφτεί κάποιος.

Κατάλαβε ο αναγνώστης το έγκλημα; ...Τα ίδια ελληνικά σπίτια αγοράζαμε και σε κάθε αγορά βάζαμε και τον Σόρος να μας δανείζει δεκάδες εκατομμύρια ...Τα ίδια γράμματα μάθαιναν τα παιδιά και σε κάθε νέα εγγραφή στα ιδιωτικά σχολεία βάζαμε τον Σόρος να μας δανείζει νέα εκατομμύρια ...Τα ίδια παιδιά γεννούσαμε και σε κάθε νέα γέννα βάζαμε τον Σόρος να μας δανείζει νέα εκατομμύρια. Στα ίδια μέρη πηγαίναμε διακοπές και σε κάθε εξόρμησή μας βάζαμε τον Σόρος να μας δανείζει νέα εκατομμύρια ...Κάναμε τα ίδια ακριβώς πράγματα που κάναμε πάντα, βάζοντας έναν "νταβατζή" πάνω από το κεφάλι μας. Δεν μπορούσαμε πλέον να κάνουμε τίποτε με τον φτηνό τρόπο. Δεν μπορούσαμε να κάνουμε τίποτε, χωρίς να πληρώσουμε κεφαλικό φόρο στη διεθνή τοκογλυφία ...Η "αναπνοή" μας πλέον είχε αρχίσει να γίνεται επώδυνη.

Όμως, αυτό δεν μπορεί να γίνεται επ’ άπειρον. Ο ένας χρωστάει στον άλλο μέχρι να μην μπορεί κάποιος ν' ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις του και τότε "σπάει" ο "κύκλος". Αυτό δεν είναι μακριά όταν συνδυάζεται με μια καλπάζουσα ανεργία. Δανείζεται κάποιος και ξοδεύει τις αποταμιεύσεις του ...Στη συνέχεια ξαναδανείζεται και υποθηκεύει την ιδιοκτησία του. Στο τέλος δεν έχει τίποτε άλλο να βάλει "υποθήκη" και προκαλεί αυτό, το οποίο σήμερα γνωρίζουμε ως "πιστωτικό" γεγονός. Αυτό ήταν το ζητούμενο για τους τοκογλύφους. Γιατί; Γιατί θα έφταναν τους Έλληνες στα όριά τους και μετά θα τους έλιωναν ως λαό. Θα τους "έτρωγαν" τις ιδιωτικές καταθέσεις και θα τους υποθήκευαν τις προσωπικές τους περιουσίες. Αυτό ήταν το ζητούμενο, γιατί, μετά την καταστροφή των ιδιωτών, θ' ακολουθούσε η καταστροφή του κράτους τους. Οι Έλληνες ιδιώτες θα έφταναν στο σημείο να μην μπορούν ν' ανταπεξέλθουν στις υποχρεώσεις τους και αυτό θα έφτανε ως "απειλή" στις τράπεζες.

Από εδώ ξεκινάει το "κόλπο". Οι τράπεζες των συνενόχων των πολιτικών είχαν φροντίσει από την αρχή για την άμυνά τους. Αυτές θα οδηγούσαν τον λαό στη χρεοκοπία, αλλά δεν θα αφήνονταν να χρεοκοπήσουν οι ίδιες ...Για το "καλό" της οικονομίας και του έθνους θα λάμβαναν βοήθεια από το κράτος. Θα τις βοηθούσε το κράτος με το άλλοθι ότι προστατεύει τις ιδιωτικές καταθέσεις. Θα τις βοηθούσε "αυτές", για να κάνει καλό σε "εμάς". Το ιδιωτικό χρέος των εκατομμυρίων αφελών θυμάτων θα γινόταν δημόσιο χρέος ενός αφελούς κράτους ...Ενός κράτους όμως, το οποίο είχε αμύθητη περιουσία ...Ενός κράτους, το οποίο είχε την εξουσία να διαχειρίζεται ΔΕΗ, ΟΤΕ, ΟΠΑΠ, γη αμύθητης αξίας, αρχαιολογικούς χώρους τεράστιας χρηματοληπτικής αξίας, ορυχεία, μεταλλεία, πετρελαϊκά κοιτάσματα, εθνικές οδούς κλπ..

Όλα αυτά όμως, για να τα καταφέρουν οι τραπεζίτες, έπρεπε να έχουν υπό την ομηρία τους τον "αφελή" ...Τον λαό. Μόνον εξαιτίας αυτής της "ομηρίας" μπορούσαν να εξασφαλίζουν την "προστασία" του κράτους ...Την "προστασία" εκείνη, την οποία είχαν ανάγκη και τα αφεντικά τους, εφόσον μόνον έτσι μπορούσε να δημιουργηθεί η "γέφυρα" μεταξύ ιδιωτικού χρέους και δημόσιου χρέους. Αν δεν υπήρχε η "ομηρία", η κάθε "κανονιά" τού κάθε Έλληνα, ο οποίος δεν θα μπορούσε ν' ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις του, θα "χτυπούσε" τις ελληνικές Τράπεζες και από εκεί τους ξένους τοκογλύφους, οι οποίοι κρύβονταν πίσω τους.

Ο κάθε αδύναμος δανειολήπτης, φτάνοντας στο σημείο να αδυνατεί ν' ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις του, θα έκανε ζημιά σ' αυτόν, ο οποίος έκανε το λάθος να του "δανείσει" ...και αυτός ήταν ο τοκογλύφος. Αυτό όμως οι τοκογλύφοι δεν το δέχονταν. Οι τοκογλύφοι δεν θα δέχονταν να πληρώσουν τα λάθη τα δικά τους. Δεν θα δεχόταν να πληρώσουν τις αδυναμίες των Ελλήνων. Γιατί να τις πληρώσουν, όταν υπήρχε ένα ολόκληρο κράτος να λάβουν σαν αποζημίωση; Αυτό ήταν το κόλπο ...Το συνολικό ιδιωτικό χρέος των Ελλήνων στις τράπεζές τους να γίνει κρατικό χρέος στους διεθνείς τοκογλύφους.

Όμως, για να γίνουν όλα αυτά εφικτά, θα έπρεπε να υπάρχει δικαιολογία ...Θα έπρεπε να υπάρχει δικαιολογία, ώστε το κράτος να τρέξει να καλύψει με τη δική του περιουσία τα "λάθη" των Ελλήνων τραπεζιτών, τα οποία έγιναν υπέρ των διεθνών τοκογλύφων. Γι' αυτόν τον λόγο αναζητήσαμε πιο πάνω ένα "άλλοθι". Το "άλλοθι" αυτό ήταν οι ιδιωτικές καταθέσεις των Ελλήνων. Με τις καταθέσεις αυτές οι ιδιωτικές τράπεζες διατηρούν τον λαό υπό την "ομηρία" τους. Για να μην χαθούν αυτές οι ιδιωτικές καταθέσεις, χρηματοδοτούμε με κρατικά χρήματα τις επιχειρήσεις των εγκληματιών, για να μην καταρρεύσουν.

Για να μην καταρρεύσουν οι τράπεζες, "βυθίζεται" το κράτος και οδηγείται σαν πρόβατο στη σφαγή των τοκογλύφων. Για να μην βραχεί το τοκογλυφικό "αμόνι", το οποίο μας απειλεί με "πνιγμό", το σηκώνουμε ψηλά και βυθιζόμαστε εμείς οι ίδιοι. Με αυτόν τον τρόπο μετατρέπεται το ιδιωτικό χρέος σε δημόσιο. Μετατρέπεται το ιδιωτικό χρέος -και άρα ακίνδυνο χρέος- σε δημόσιο -και άρα επικίνδυνο για την επιβίωσή μας χρέος-. Αντί να τρέμουν οι τοκογλύφοι για την ασφάλειά τους, εξαιτίας της αδυναμίας των ιδιωτών πελατών τους να τους ξεπληρώσουν, τρέμουν οι λαοί για την ασφάλειά τους, επειδή τα κράτη αναλαμβάνουν τα "βάρη" και μπορούν να τους ξεπληρώσουν εις βάρος των λαών τους.

Κατάλαβε ο αναγνώστης τι λέμε; Με παράνομο και ολέθριο τρόπο οι τοκογλύφοι μπήκαν μέσα στην ελληνική κοινωνία και την έβαλαν να πληρώνει για την "αναπνοή" της. Αντί όμως αυτή η παράλογη πράξη να εμπεριέχει την έννοια του ρίσκου γι' αυτούς που παρανομούν, γίνεται ο απόλυτος εφιάλτης για το κράτος. Αντί αυτοί, οι οποίοι παρανόμως δανειοδοτήθηκαν -απλά γιατί "υπάρχουν"-, να σταματήσουν να πληρώνουν και άρα να σταματήσει εκεί το πρόβλημα, αυτό "μεταφέρεται" και γίνεται πρόβλημα του κράτους. Γιατί; Γιατί το κράτος έχει να πληρώσει. Γιατί η ζημιά του βλάκα, ο οποίος πήρε δάνεια, για ν' αγοράσει υπερτιμημένο σπίτι, πολυτελές αυτοκίνητο και να πάει πολυτελείς διακοπές, δεν γίνεται ζημιά του εγκληματία τοκογλύφου που του τα έδωσε, αλλά γίνεται δάνειο του κράτους.

Κατάλαβε ο αναγνώστης τον λόγο που οι πολιτικοί και οι τραπεζίτες δεν ήθελαν ούτε μία τράπεζα υπό κρατικό έλεγχο; ...Τον λόγο που βλέπουν με μίσος το σημερινό Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο ή την Αγροτική Τράπεζα; Γνωρίζουν ότι, ακόμα και μία κρατική τράπεζα να υπάρχει, τους απειλεί. Γιατί; Γιατί σταδιακά -για λόγους ασφαλείας- όλοι οι Έλληνες καταθέτες θα μπορούσαν να μετακινήσουν προς αυτές τις καταθέσεις τους. Για να εξασφαλίσουν την εγγύηση του κράτους, θα μετακινούσαν τις καταθέσεις τους εκεί όπου θα μπορούσε το κράτος να τους βοηθήσει άμεσα, ως επιχειρηματίας και το ίδιο.

Αυτό όμως θα ήταν τραγικό για τις ιδιωτικές τράπεζες, γιατί θα έχαναν τον "όμηρό" τους. Μια τέτοια εξέλιξη θα άφηνε τις ιδιωτικές τράπεζες "γυμνές" από ασφάλεια. Άρα; Άρα θα αφήνονταν να πληρώσουν την ηλιθιότητά τους και άρα να χρεοκοπήσουν ...Να χρεοκοπήσουν για τα εκατομμύρια αναίτια και περιττά δάνεια, τα οποία μοίραζαν, προκειμένου να εισπράττουν μπόνους τα εγκληματικά στελέχη τους. Όταν αυτά τα εκατομμύρια δάνεια δεν θα μπορούσαν να τα εισπράξουν, θα έβαζαν λουκέτο και πολλοί από αυτούς θα κατέληγαν στη φυλακή.

Όμως, αυτό το ενδεχόμενο το απέτρεψαν με τη γενική και απόλυτη ιδιωτικοποίηση του τραπεζικού συστήματος. Αυτό το ενδεχόμενο το απέτρεψαν με τη συνομωσία εις βάρος των υπό κρατικό έλεγχο τραπεζικών ιδρυμάτων ...Των ιδρυμάτων εκείνων, τα οποία, αν οι Έλληνες πολίτες ήταν πονηροί, θα έπρεπε ήδη να έχουν μεταφέρει εκεί τις καταθέσεις τους. Αυτήν την αθλιότητα εξασφάλισαν οι ιδιώτες τραπεζίτες με τη "συνεργασία" τους με τους πολιτικούς. Μια "συνεργασία" εντελώς παράνομη, την οποία τη γνωρίζουν όλοι, εκτός από τους κατά τον νόμο αρμόδιους, που είναι οι δικαστικές αρχές.

Γιατί μιλάμε για παράνομες συνεργασίες και για δικαστικές αρχές; Για τον εξής απλό λόγο. Ένα κόμμα είναι το πιο απλό -μέχρι γελοιότητας- νομικό "πρόσωπο". Δεν έχει καν ΑΦΜ, όπως έχει ένας πολιτιστικός σύλλογος ...Και όμως, αυτά τα κόμματα, χωρίς ΑΦΜ και άρα χωρίς κατά τον νόμο υπεύθυνους διαχειριστές, οι τράπεζες τα έχουν δανειοδοτήσει με εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ. Ποιες τράπεζες; Οι κρατικές, εφόσον είναι υπό τον δικό τους έλεγχο και οι διαπλεκόμενες, οι οποίες θέλουν να τα εκβιάζουν. Μόνον τα δύο μεγάλα κόμματα χρωστάνε στην Αγροτική Τράπεζα πάνω από 220 εκατομμύρια ευρώ. Μυθικό ποσό. 73 δις δραχμές. Χρέος, το οποίο δεν είχαν ούτε οι μεγάλες βιομηχανίες της εποχής της δραχμής. Τα υπόλοιπα δεκάδες εκατομμύρια ευρώ τα χρωστάνε στις τράπεζες της διαπλοκής. Πώς και με ποια δικαιολογία τούς δόθηκαν τόσα πολλά χρήματα από τους τραπεζίτες;

Ποιο κόμμα δεν θα τους "εξυπηρετήσει", όταν αυτοί οι τραπεζίτες μπορούν να το εκβιάζουν με πλήρη καταστροφή και τον πρόεδρό του με φυλάκιση; Ποιο κόμμα δεν θα τους "εξυπηρετήσει", όταν τα περισσότερα στελέχη του εκλέγονται με τις χορηγίες των τραπεζιτών; Ένα εκατομμύριο Ευρώ δόση έχει η ΝΔ τον μήνα από τραπεζικά δάνεια. Πώς θα τα πληρώσει; Με κουπόνια; Περιμένει να της χαριστούν σε "αντάλλαγμα" "εξυπηρετήσεων". Πώς περιμένει ο κόσμος να τον προστατεύσουν οι πολιτικοί του ηγέτες από τα "κοράκια" των τοκογλύφων; Ποιος μπορεί ν' αμφισβητήσει ότι ο ίδιος ο Σόρος μπορεί να δίνει απευθείας εντολές στην πολιτική μας ηγεσία. Αυτός, ο οποίος δανείζει στους δανειστές των κομμάτων, ελέγχει τους πάντες ...Απλά πράγματα, τα οποία δείχνουν το πώς γίνονται οι σύγχρονες προδοσίες.

H AΦΕΡΕΓΓΥΑ ΕΛΛΑΣ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΟΥ ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ

Υπάρχει μια βασική οικονομική αλήθεια: Πως όταν δανείζεις σε ένα αφερέγγυο κράτος, τότε παύεις πια να είσαι δανειστής. Γίνεσαι ιδιοκτήτης του χρέους του. Ένας νέος μεγάλος εφιάλτης... Ένας νέος μεγάλος ξεπεσμός... Η κυβέρνηση Παπανδρέου έχει θέσει το οικονομικό μέλλον της Ελλάδας σε σοβαρό κίνδυνο. Ας μην ξεχνάμε ότι το μέλλον είναι μεγαλύτερο από το παρόν.

Οι λεπτομέρειες της συμφωνίας των Βρυξελλών της 21ης Ιουλίου για το νέο δάνειο προς την Ελλάδα δεν έχουν διευ­κρινιστεί ακόμα, είναι, ωστόσο, εμφανές πλέον ότι έχει αναδεχτεί η κυβέρνηση των Γιώργου Παπανδρέου και Ευάγγελου Βενιζέλου ένα νέο καθεστώς μακροπρόθεσμων εγγυήσεων. Με την αποδοχή των αξιώσεων της Φινλανδίας, ο Βενιζέλος έφερε στο επίκεντρο το ζήτημα της φερεγγυότητας της χώρας μας, αποδεχόμενος στους πιστωτές μας το δικαίωμα να μην την εμπιστεύονται!

Πρόκειται για μια θηλιά που ανοίγει το δρόμο για μελλοντική παροχή εμπράγματων εγγυήσεων. Η Ευρωπαϊκή Ένωση θα επιδιώξει –ίσως και σύντομα– να εξαναγκάσει μια χώρα να βάλει εμπράγματες υποθήκες για την εξασφάλιση των δανειστών της. Και αυτό θα είναι κάτι που θα συμβεί για πρώτη φορά στη διεθνή πολιτική, από την εποχή των πολεμικών αποζημιώ­σεων που επιβλήθηκαν στη Δημοκρατία της Βαϊμάρης μετά τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο.

Η αξιοπιστία μιας κυβέρνησης έγκειται στη δέσμευσή της να είναι συνεπής στις οφειλές της. Αυτό, προφανώς, το αγνοεί ο κ. Βενιζέλος, αποδεχόμενος τις αξιώσεις της Φινλανδίας να εξασφαλίσει εγγυήσεις για το νέο δάνειο προς την Ελλάδα, που τις παρουσίασε αρχικώς ως κάτι σωστό και αθώο. Όμως δεν άργησαν να φανούν οι συνέπειες με τις ορέξεις και των άλλων –Ολλανδία, Αυστρία, Σλοβακία και Σλοβενία–, που έσπευσαν να δηλώσουν ότι, αν προχωρήσει η συμφωνία παροχής εγγυήσεων στη Φινλανδία, θα διεκδικήσουν και εκείνοι κάτι αντίστοιχο! Ο ελληνικός λαός πρέπει να ενημερωθεί σε τι συνίστανται αυτές οι εγγυήσεις που δόθηκαν από τον Ευάγγελο Βενιζέλο στη Φινλανδία. Δεν έχουμε λόγο να υποστούμε νέο και οριστικό εξευτελισμό, μαζί με όλη τη μιζέρια που θα φορτώσει στην κοινωνία μας. Η χώρα μπορεί να σωθεί.

Εκ των πραγμάτων, και η νέα κυβέρνηση Παπανδρέου - Βενιζέλου αποδεικνύεται ανεπαρκής ή ανίκανη. Διότι επαιτεί να συνεχιστεί ο δανεισμός του υπερχρεωμένου κράτους με όποιους όρους κι αν τους θέτουν οι δανειστές μας. Ή διότι δυσλειτουργούν οι πολιτικές αντοχές τους... Ο Γιώργος Παπανδρέου μαζί με την, πρώην και τη νέα, ομάδα του, που ανέλαβαν τη «σωτηρία» της Ελλάδας, που εκχώρησαν το δικαίωμα διαμόρφωσης της οικονομικής πολιτικής στην τρόικα, που αποδέχτηκαν δίχως να διαπραγματευτούν τα Μνημόνια και τις διαρκείς αναθεωρήσεις, έχουν απωλέσει κάθε αίσθηση ακόμη και της πολιτικής διαχείρισης των θεμάτων. Το οικονομικό επιτελείο είναι απλώς χυλός κοχλάζων.

Όσο κι αν είναι χρεωμένη μια χώρα στο εξωτερικό, η κυβέρνησή της δεν παύει να έχει και εσωτερικές υποχρεώ­σεις. Οι εσωτερικές υποχρεώσεις είναι να καταβάλλει μισθούς και συντάξεις και να εξασφαλίζει την παροχή υπηρεσιών και αγαθών στους πολίτες. Όταν αφαιρεί από αυτές τις παροχές και μεταβιβάζει διαρκώς τον παραγόμενο πλούτο στο εξωτερικό, προκειμένου να ικανοποιούνται οι απαιτήσεις των ξένων δανειστών, υποθηκεύει αυτούς τους πολίτες ως ενέχυρο για το χρέος. Με τα Μνημόνια δεσμεύει τους πολίτες να εργάζονται στο διηνεκές για την αποπληρωμή του χρέους, με όρους που καθιστούν ουσιαστικά ανέφικτη την απαλλαγή τους απ’ αυτό. Όταν πρόκειται για την ικανοποίηση των ξένων δανειστών, η κυβέρνηση την επισείει ως φόβητρο στο λαό, ώστε να υποταχτεί στη λογική μιας «κατάστασης έκτακτης ανάγκης».

Τo κοινωνικό σκηνικό στη χώρα μας βράζει... Εκείνες που επλήγησαν από την οικονομική κατάρρευση ήταν η φτωχή και η μεσαία τάξη. Δουλειές χάθηκαν, σπίτια θάφτηκαν κάτω από τα ασήκωτα βάρη των στεγαστικών δανείων, ευκαιρίες για σπουδές εξανεμίστηκαν. Τα «πακέτα διάσωσης», που υποτίθεται πως θα σταθεροποιούσαν την οικονομία, κατέληξαν στις τσέπες εκείνων ακριβώς που προκάλεσαν την κατάρρευση. Πολλοί από αυτούς, εκμεταλλευόμενοι τις «τρύπες» του φορολογικού συστήματος, φυγάδευσαν αυτά τα χρήματα σε φορολογικούς παραδείσους. Οι φτωχές και μεσαίες τάξεις, που δεν προκάλεσαν την κατάρρευση αλλά έπεσαν θύματά της, καλούνται πάλι να υποβληθούν σε νέες θυσίες. Οι περισσότεροι ανησυχούν για τις δουλειές τους. Τις δουλειές που έχασαν, τις δουλειές που κινδυνεύουν να χάσουν. Και διψούν για καλύτερη παιδεία, περισσότερα δημόσια έργα, ανθρωπινότερο περιβάλλον – δηλαδή όλα εκείνα τα οποία θυσιάζονται στο βωμό της λιτότητας.

Πρέπει να φοβόμαστε επιδείνωση της κρίσης χρέους... Το πρόβλημα της Ελλάδας και των λοιπών χωρών του κοινού ευρωπαϊκού χώρου είναι μείζον πολιτικό πρόβλημα. Η απειλή της εξαχρείωσης τείνει να οδηγήσει σε κοινωνικές εκρήξεις με απρόβλεπτες διαστάσεις. 

Κι όσο οι φλόγες θα τυλίγουν τους δρόμους, οι αγορές θα τζογάρουν στην καταστροφή... 

Δημοσιεύτηκε στο περιοδικό "Επίκαιρα" στις 25/8/11

ΔΗΜΟΣΙΟ ΧΡΕΟΣ : ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΔΡΑΜΑ

Η μεγαλύτερη ιδιωτική απάτη της ανθρώπινης ιστορίας.

"Δανειζόμασταν, για να βάλουμε γερμανικές γυψοσανίδες στα γυράδικα και στα καφενεία και φτάσαμε να πληρώνουμε τον γύρο ή τον καφέ ένα χιλιάρικο, για να ξεπληρωθούν οι άχρηστες γυψοσανίδες"

  Του ΠΑΝΑΓΙΏΤΗ ΤΡΑΪΑΝΟΥ (απόσπασμα)

 Βγαίνει ο κάθε νεοταξίτης καραγκιόζης και λέει ότι οι Έλληνες τα "έφαγαν" τα χρήματα που χρωστάνε ...Πράγματι τα "έφαγαν". Όμως, αυτό δεν είναι το θέμα. Το θέμα είναι αν τα "έφαγαν", επειδή αυτό συνέφερε τους ίδιους ή επειδή συνέφερε τους τοκογλύφους; Τα "έφαγαν", επειδή έπρεπε να "φάνε" ή απλά τα "ανέπνευσαν", επειδή κάποιοι εγκληματίες τοκογλύφοι τούς παγίδευσαν; Αν τα "έφαγαν", εξαιτίας της θέλησής τους να ζήσουν πολυτελώς, αποκτώντας "τροφή" υψηλής ποιότητας, την οποία δεν διέθεταν, θα πρέπει να τα επιστρέψουν στους δανειστές τους. Αν τα "ανέπνευσαν" -και άρα εξαιτίας της ανάγκης τους απλά να επιβιώσουν-, πρέπει οι δανειστές να πάνε φυλακή για απόπειρα δολοφονίας.

Αυτό πλέον αναζητούμε. Πώς ακριβώς δημιουργήθηκε το ελληνικό χρέος; Πράγματι το χρέος δημιουργήθηκε από την οικονομική λειτουργία της Ελλάδας. Ποια όμως λειτουργία της; ...Τη φυσιολογική ή την πάρα φύση;

Πώς δημιουργήθηκε; Αγόρασαν οι Έλληνες περιουσίες στο εξωτερικό και ως εκ τούτου βρέθηκαν με δάνεια; Όχι βέβαια. Τα δικά τους σπίτια αγόραζαν διαρκώς και ακριβότερα με ξένα δάνεια. Τα ίδια προϊόντα, τα οποία πάντα χρησιμοποιούσαν, τα αγόραζαν διαρκώς ακριβότερα σε μια κατάσταση καλπάζουσας ακρίβειας. Κατάλαβε ο αναγνώστης τι έγινε; Οι αλήτες Έλληνες τραπεζίτες, υπό την καθοδήγηση της διεθνούς τοκογλυφίας, δημιούργησαν τη "φούσκα" των ακινήτων. Γιατί τη δημιούργησαν; Για να "διασωληνώσουν" την ελληνική κοινωνία με τη "δεξαμενή" των τοκογλύφων ...Για να της βάλουν στο "στόμα" έναν "σωλήνα", ο οποίος θα ελέγχει την "αναπνοή" της ελληνικής κοινωνίας και θα της δημιουργεί χρέος στην "αναπνοή" ...Εκεί, δηλαδή, όπου δεν θα έπρεπε επ' ουδενί να δημιουργείται χρέος.

Τι σημαίνει αυτό; Ότι η ελληνική κοινωνία έπρεπε να λειτουργεί "τζάμπα" στο επίπεδο της "αναπνοής". "Αναπνοή" είναι η αγορά της κατοικίας. Γιατί; Γιατί καθημερινά γεννιούνται και πεθαίνουν άνθρωποι. Καθημερινά παντρεύονται, κάνουν οικογένειες και γεννούν παιδιά. Καθημερινά, δηλαδή, σπίτια αλλάζουν χέρια, επειδή ακριβώς η κοινωνία ζει και "αναπνέει". Δεν μπορείς αυτήν την εσωτερική συνεχή δραστηριότητα να την κάνεις παραγωγό χρέους. Δεν μπορείς, δηλαδή, να βάλεις ξένα κεφάλαια στη χρηματοδότηση αυτής της δραστηριότητας.

Αν η ελληνική κοινωνία ήταν μια φτωχή οικονομία φτωχών εργαζομένων, έπρεπε να έχει και φτηνά σπίτια. Να αγοράζουν μόνον με ό,τι είχαν στις τσέπες τους, είτε αυτά ήταν πολλά είτε λίγα. Αν οι φτωχοί Έλληνες είχαν μόνον κουκιά στα χέρια τους, τα σπίτια τους έπρεπε να υπολογίζονται σε κουκιά και όχι σε ευρώ ...Στην καλύτερη περίπτωση να διευκολύνονται οι αγοραστές από τα ασφαλιστικά τους ταμεία με πραγματικά χρήματα από τις δικές τους πραγματικές εισφορές. Όχι να χρηματοδοτούνται από εξωγενείς παράγοντες. Όχι να δανείζονται σε ευρώ από τις τοκογλυφικές τράπεζες και να δημιουργούν εξωτερικό χρέος. Όταν οι μισθοί βρίσκονται στο επίπεδο των 600 ευρώ τον μήνα, δεν είναι δυνατόν τα σπίτια να βρίσκονται στο επίπεδο των 300.000 ευρώ ... Απλά πράγματα. Θέμα αναλογιών είναι και οι αναλογίες δημιουργούνται από τη δυναμική της οικονομίας και άρα από την "ανάσα" του λαού.

Όταν βρισκόμασταν στη δραχμή, οι μισθοί ήταν στις 200.000 δραχμές, αλλά τα σπίτια βρίσκονταν στο επίπεδο των 20.000.000 δραχμών. Η αναλογία τού μέσου μισθού προς την αξία ενός καλού σπιτιού ήταν 1/100. Όταν μπήκαμε στο Ευρώ, οι μισθοί παρέμειναν στη "μετάφρασή" τους, αλλά τα σπίτια "πενταπλασίασαν" την αξία τους. Η αναλογία του μέσου μισθού προς την αξία του ίδιου αυτού σπιτιού έγινε 1/500. Ξαφνικά, δηλαδή, στην Ελλάδα των φτωχών έγινε φυσιολογικό να μιλάμε για σπίτια πολλών δεκάδων εκατομμυρίων. Γιατί; Γιατί με το Ευρώ η Ελλάδα μπήκε στο "κρεβάτι" της ευρωπαϊκής "εντατικής" και "διασωληνώθηκε".

Οι εγκληματίες τραπεζίτες έβαλαν έναν "σωλήνα" μέσα στην ελληνική οικονομία ...Έναν "σωλήνα", ο οποίος την συνέδεε ανεξέλεγκτα με το διεθνές κύκλωμα των τοκογλύφων. Αυτό είχε τραγικά αποτελέσματα. Γιατί; Γιατί οι εγκληματίες, χωρίς να χρηματοδοτούν την ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας -και άρα την "τροφή" της-, επενέβησαν εγκληματικά στην "αναπνοή" της. Μετέτρεψαν σε οικονομικά αποδοτική δραστηριότητα την "αναπνοή" της. Χρηματοδοτούσαν τη "φούσκα" των σπιτιών με τη χρηματοδότηση των στεγαστικών δανείων. Ήταν πρωτοφανές πολιτικό έγκλημα, το ότι αφέθηκαν ιδιωτικές τράπεζες να δανείζονται από τοκογλύφους του εξωτερικού, για να χρηματοδοτούν την εσωτερική αγορά κατοικίας.

Το αποτέλεσμα ήταν τραγικό. Το ίδιο σπίτι, το οποίο στον καιρό της δραχμής κόστιζε κάποια 20.000.000 δραχμές, έφτασε σε ένα αντίστοιχο των 100.000.000 δραχμών, αλλά χρηματοδοτούμενο από τις τράπεζες. Για μια κοινή αγοραπωλησία "αναπνοής" για την κοινωνία, η τράπεζα δανειζόταν από τους διεθνείς τοκογλύφους, για να δανείσει στους τοπικούς ηλίθιους 80.000.000 δραχμές επιπλέον για κάτι το οποίο πάντα υπήρχε και, ενώ παρέμενε το ίδιο, μυστηριωδώς πολλαπλασίαζε την αξία του. Για ν' αποκτήσει ένας Έλληνας ένα ελληνικό σπίτι, ξαφνικά, εκτός από τα χρήματά του, χρειαζόταν και ένα τεράστιο δάνειο από τους ξένους τοκογλύφους. Ξαφνικά, δηλαδή, χωρίς ν' αλλάξει το παραμικρό στην ελληνική οικονομία, άρχισαν οι Έλληνες να συσσωρεύουν χρέος στις τράπεζες και αυτές να συσσωρεύουν χρέος στη διεθνή τοκογλυφία.

Για κάθε νέα, δηλαδή, αγοραπωλησία σπιτιού στην Ελλάδα, η διεθνής τοκογλυφία εδώ και είκοσι περίπου χρόνια εισπράττει κατά μέσο όρο παρανόμως και παραλόγως τόκους 80.000.000 δραχμών ...Τόκους ενός τεράστιου ποσού, το οποίο μπήκε "καπέλο" από τις τράπεζες και τους τοκογλύφους. Για ένα σπίτι, το οποίο λίγες ημέρες πριν από τη νομισματική "ενοποίηση" δεν ξεπερνούσε τα 20.000.000 δραχμές -και δεν δημιουργούσε εξωτερικό χρέος- φτάσαμε στο σημείο να πληρώνουμε τόκους τετραπλάσιου ποσού και αυτό να είναι ταυτόχρονα εξωτερικό χρέος ...Σαν να ήταν η Ελλάδα ένα τεράστιο άδειο "οικόπεδο" και οι τράπεζες μας έφερναν σπίτια "εισαγόμενα" στην τετραπλάσια τιμή ...Σπίτια "εισαγόμενα", τα οποία πλέον μάς δημιουργούσαν εξωτερικό χρέος.

Επειδή αυτοί οι τραπεζίτες ήταν άπληστοι, δεν περιορίστηκαν στη "φούσκα" των ακινήτων. Προκειμένου να κερδίσουν, "γκρέμισαν" ό,τι με άπειρο κόπο είχαν χτίσει οι προηγούμενες γενιές Ελλήνων, για να προσφέρουν στους απογόνους τους. Όπου ο Έλληνας έπρεπε να καλύψει μια ανάγκη, απλά και μόνον επειδή ήταν άνθρωπος, επενέβαιναν οι άθλιοι. Διέλυσαν το δημόσιο σύστημα παιδείας, για να πουλάνε "δάνεια", τα οποία δημιούργησαν τη "φούσκα" της ιδιωτικής εκπαίδευσης. Διέλυσαν το δημόσιο σύστημα υγείας, για να πουλάνε "δάνεια", τα οποία δημιούργησαν τη "φούσκα" της ιδιωτικής νοσοκομειακής περίθαλψης. Για ό,τι επένδυσαν οι προηγούμενες γενιές Ελλήνων τόνους χρημάτων, προκειμένου ν' "αναπνέει" ο ελληνικός λαός ελεύθερα, πήγαν τα κτήνη και το κατέστρεψαν, για να τ' "αρπάζουν" ...Για να μπορούν σε στοιχειώδεις λειτουργίες της ελληνικής κοινωνίας να δημιουργούν χρέη στους ξένους τοκογλύφους.

Κατάλαβε ο αναγνώστης το έγκλημα; Με την ανοχή μιας προδοτικής μητσοτακοσημιτικής πολιτικής ηγεσίας έκαναν τα αίσχη. Είναι σαν στο παράδειγμα της οικογένειας να χρηματοδοτούσαν αδέρφια να εκβιάζουν αδέρφια, χρησιμοποιώντας δανεικά χρήματα από ξένους. Επειδή δημιούργησαν μια ψευδή εικόνα οικονομικής ανάπτυξης, άρχισαν να υποβαθμίζουν την ίδια τη οικονομική λειτουργία. Όταν κάποιος έχει ένα διαμέρισμα και κάποιος άλλος ηλίθιος δανείζεται από τη διεθνή τοκογλυφία δεκάδες εκατομμύρια, προκειμένου να του το αγοράσει, εύκολα δημιουργούνται ψευδείς εντυπώσεις. Όταν κάποιος από μία κοινή πώληση ενός ακινήτου βγάζει μέσα από μια πράξη όσα δεν θα έβγαζε σε όλη του τη ζωή με το μεροκάματο, εύκολα νομίζει ότι ανακάλυψε τη "φιλοσοφική λίθο", η οποία μετέτρεπε την πέτρα σε χρυσάφι ...Την "λίθο" εκείνη, η οποία μετέτρεπε το φτηνό διαράκι σε περιουσία δεκάδων εκατομμυρίων.

Αυτό, το οποίο δεν γνωρίζει, είναι κατά πόσο μια τέτοια οικονομία μπορεί να λειτουργήσει και σε τι βάθος χρόνου θα τους καταστρέψει όλους μαζί ...Όλους μαζί, γιατί σε κάποια στιγμή είτε ο ένας δεν θα έχει κάτι να πουλήσει -για να επιβιώσει- είτε ο άλλος δεν θα έχει πιστοληπτική ικανότητα να δανειστεί -είτε για ν' αγοράσει είτε για να πληρώσει τις δόσεις του σε προηγούμενες αγορές-. Θέμα χρόνου είναι να μπλοκάρουν όλα σε μια οικονομία, όπου κανείς δεν εργάζεται και όλοι θέλουν να πουλήσουν ή ν' αγοράσουν με δανεισμό. Για πόσο διάστημα θα έχει κάποιος περιουσιακά στοιχεία να πουλάει και για πόσο διάστημα θα μπορούν κάποιοι ηλίθιοι να δανείζονται από τον Σόρος 100.000.000, για ν' αγοράσουν κάτι, το οποίο δεν άξιζε ούτε 20.000.000 πριν εμφανιστεί ο Σόρος;

Τι σημαίνει αυτό στο παράδειγμα της οικογένειας; Τα μέλη της οικογένειας έβαλαν τους ξένους δανειστές μέσα στην καθημερινότητά τους. Δανειζόταν από ξένους όχι για να κάνουν νέες αγορές ή επενδύσεις, αλλά για να παρακάμψουν αυτά, τα οποία μέχρι τότε ήταν δωρεάν και τα επέβαλε η λογική. Δανείζονταν από ξένους ο ένας, για να "σηκώσει" τον άλλο από τον καναπέ ή να τον "βγάλει" νωρίτερα από το WC. Αυτό δημιούργησε τις "θέσεις" εργασίας της νέας εποχής ...Θέσεις εργασίας, οι οποίες δεν υπήρχαν στην περίοδο της λογικής. Σηκωνόταν ο άλλος πρωί-πρωί, όχι για να πάει στη δουλειά, αλλά για να πάει στο WC ...Να πάει εκεί όχι γιατί είχε αυτήν την ανάγκη, αλλά για να περιμένει εκείνον, ο οποίος θα είχε την ανάγκη και θα τον πλήρωνε, για να του την παραχωρήσει.

Αυτός, ο οποίος "σηκωνόταν" από τον καναπέ ή που έβγαινε νωρίτερα από το WC επειδή πληρωνόταν, νόμιζε ότι εργάζεται. Νόμιζε ότι εργάζεται, όπως νόμιζε ότι εργάζεται ο βλάκας, που στην εποχή του χρηματιστηρίου έβλεπε σταυροπόδι την καθημερινή άνοδο των μετοχών σαν "μεροκάματο". Νόμιζαν όλοι ότι είχαν ανακαλύψει την Νέα Οικονομία. Δεν έβλεπαν την παγίδα. Δεν έβλεπαν ότι είχαν πιαστεί στη φάκα σαν τα ποντίκια. Νόμιζαν ότι είχαν ανακαλύψει τον μαγικό κόσμο των μεγιστάνων, που με καθισιό και υπομονή βγάζεις λεφτά. Όλοι έτρεχαν να προλάβουν τα πόστα, για να πληρωθούν. Πρωί-πρωί στη "δουλειά".

Η οικογένεια σε πλήρη ηλιθιότητα. Ο άλλος κλειδωνόταν στην τουαλέτα -ακόμα και χωρίς να την έχει ανάγκη-, για να βρεθεί εκείνος που θα την έχει και θα τον πληρώσει για να βγει. Ο άλλος έπιανε από το βράδυ θέση στο τραπέζι, για να τον πληρώσει εκείνος, οποίος θα ήθελε να φάει το πρωί. Ο άλλος έπιανε από τον χειμώνα την ξαπλώστρα στο μπαλκόνι, για να πληρωθεί το καλοκαίρι ...Ξεπάγιαζε ...κι αυτό νόμιζε ότι είναι "επένδυση". Η καθημερινότητα της οικογένειας έγινε ένα "παζάρι", όπου ο ένας την "έστηνε" στον άλλο, γνωρίζοντας την ανάγκη του. Ο "εκβιασμός" έγινε οικονομική δραστηριότητα ...Ο "σωλήνας" του αέρα είχε πλέον μπει στο "στόμα" και δεν ξεχώριζε η "τροφή" από την απλή "ανάσα" ...Το τέλος δεν θα ήταν μακριά.

Αυτή η οικονομία της πλάκας ήταν εκείνη που "μέθυσε" τους Έλληνες ...και όχι μόνον. Τότε ξέσπασε η μεγάλη διαφθορά ...Η διαφθορά, η οποία ήταν μια φυσική συνέπεια, εξαιτίας αυτής της εγκληματικής "διασωλήνωσης". Εφόσον κάποιοι έκαναν την εσωτερική λειτουργία της κοινωνίας "μαγαζί", θα υπήρχαν οι ανάλογες συνέπειες. Εφόσον κάποιοι βιάζονταν για την "υπογραφή" της πολεοδομίας, έπρεπε να δώσουν "φακελάκι" σ' αυτόν που την έβαζε. Εφόσον κάποιοι βιάζονταν να πιάσουν "κρεβάτι" σε ένα νοσοκομείο, έπρεπε να δώσουν "φακελάκι" σ' αυτόν που τα μοίραζε. Εφόσον κάποιοι βιάζονταν να περάσουν τα παιδιά τους στα Πανεπιστήμια, έπρεπε να δώσουν "φακελάκι" σ' αυτόν που θα τους τα περνούσε. Γύρισαν την πλάτη στο δημόσιο κεφάλαιο, το οποίο εξασφάλιζε ισότητα μεταξύ των πολιτών. Τους "μέθυσε" η Νέα Οικονομία, γιατί κάποιοι την εμφάνιζαν με παραπλανητικές ιδιότητες.

Κάποιοι εμφάνιζαν την οικονομία των τεμπέληδων και της διαφθοράς σαν μια οικονομία, η οποία "κάλπαζε" στον τομέα της ανάπτυξης. Πώς μπορούσαν να εμφανίσουν ένα τέτοιο κολοσσιαίο ψέμα; Πώς γινόταν να εμφανίσουν ως παραγωγική μια "οικογένεια", όπου στην πραγματικότητα δεν εργαζόταν κανένας και όλοι κυνηγιούνταν μεταξύ τους; ...Με ένα απλό τρυκ. Κάποιοι πονηροί έβαλαν μέσα στους δείκτες της "ανάπτυξης" και την κατανάλωση της ηλιθιότητας και κατόρθωσαν με αυτόν τον τρόπο να παρουσιάζουν την οικονομία με τον απόλυτα στρεβλό τρόπο. Ποιος μπορεί να λησμονήσει τον προδότη τον Σημίτη, ο οποίος προκαλούσε τους Έλληνες να δανειστούν για να ξοδέψουν, προκειμένου να παραμείνει η οικονομία σε κατάσταση ανάπτυξης; ...Τον Σημίτη, ο οποίος επέτρεπε στις τράπεζες να χρηματοδοτούν ανεξέλεγκτα την υπερκατανάλωση, για να μην πέφτουν αυτοί οι δείκτες.

...Η απόλυτη παράνοια. Έβαλαν τον "διασωληνωμένο" να παίρνει τεράστιες "ανάσες", για να "ψηλώνει". Ο πάλαι ποτέ υγιής οργανισμός είχε γίνει μια σάπια στο εσωτερικό της "σαμπρέλα", η οποία είχε ανάγκη τον "σωλήνα" των τοκογλύφων, για να διατηρεί το μέγεθός της ...Ο απόλυτος εφιάλτης ...Το απόλυτο "έγκλημα". Με αυτόν τον τρόπο κατέστρεψαν την πιθανότητα της ελληνικής κοινωνίας να επανέλθει στα λογικά της. Κατέστρεψαν την απασχόληση της ελληνικής κοινωνίας και άρα τη δυνατότητα να "τρέφεται" μόνη της. Την έμαθαν να "δανείζεται" και να μην εργάζεται. Την έμαθαν από τον ίδιο "σωλήνα" καί ν' "αναπνέει" καί να "τρέφεται". Αυτό ήταν το όλο κόλπο. Επειδή έπρεπε να υπάρχει κοινωνική λειτουργία σε μια οικονομία, την οποία οι τοκογλύφοι την κατέστρεφαν, έκαναν "οικονομία" την "αναπνοή" της. 

Κατάλαβε ο αναγνώστης τι έκαναν οι τοκογλύφοι μέσω των δωσίλογων και των εγκληματιών τραπεζιτών; Κατάλαβε από πού προέρχεται η παγκάλεια ρήση ..."μαζί τα φάγαμε"; Μαζί τα έφαγαν οι εγκληματίες με τον "διασωληνωμένο". Οι άθλιοι κατέστρεψαν την παραγωγική λειτουργία της ελληνικής "οικογένειας". Έβαλαν το κέρδος μέσα στη λειτουργία της και τους εγκλώβισαν όλους σ' αυτήν τη λειτουργία. Τα χωράφια και τα εργοστάσια της "οικογένειας" εγκαταλείφθηκαν, γιατί τα κέρδη δεν βρίσκονταν εκεί. Ο καλός επιστήμονας έπαψε να είναι πρότυπο, όταν ο καλός απατεώνας "διαφημιστής" έβγαζε εκατομμύρια. Ο καλός εργάτης έπαψε να είναι πρότυπο, όταν ο καλός ποδοσφαιριστής με ένα ζευγάρι στραβά πόδια έβγαζε κέρδη φεουδάρχη. Η καλή εργάτρια έπαψε να είναι καλό πρότυπο, γιατί η Τζούλια εμφάνιζε ολόκληρο "εργοστάσιο" ανάμεσα στα πόδια της. Κανένας δεν ήθελε να εργαστεί, όταν αντιλαμβανόταν ότι θα μπορούσε να "καλοπουλήσει" ό,τι είχε στη διάθεσή του ...Από την κληρονομιά του μέχρι τον ίδιο του τον εαυτό.

...Όλοι "μπίζνεσμαν", χωρίς να υπάρχουν "μπίζνες". Όλοι έψαχναν "ευκαιρίες", τις οποίες χρηματοδοτούσαν με ξένα χρήματα και άρα πολλαπλασιάζοντας τα χρέη του ελληνικού λαού. Ως ηλίθιοι αγόραζαν με ξένα δάνεια διαμερίσματα της πλάκας, ελπίζοντας ότι θα βρεθούν άλλοι ηλίθιοι άνθρωποι, οι οποίοι με καταναλωτικά δάνεια θα τους πλήρωναν τα πανάκριβα ενοίκια, για να τα ξεπληρώσουν. Αγόραζαν με ξένα δάνεια οικόπεδα, τα οποία "ήλπιζαν" ότι κάποτε θα είχαν αξία. Με το ξένο χρήμα αύξαναν τις αξίες, χωρίς να υπάρχει πραγματικός οικονομικός λόγος αυτές οι αξίες να αυξηθούν. Δανειζόμασταν, για να αυξάνουμε τις αξίες εκείνες, τις οποίες εμείς οι ίδιοι πληρώναμε.

Δανειζόμασταν, με αποτέλεσμα να ακριβαίνουμε διαρκώς τα προϊόντα, τα οποία εμείς οι ίδιοι καταναλώναμε. Δανειζόμασταν, για να βάλουμε γερμανικές γυψοσανίδες στα γυράδικα και στα καφενεία, για να φτάσουμε να πληρώνουμε τον γύρο ή τον καφέ ένα χιλιάρικο, για να ξεπληρωθούν οι άχρηστες γυψοσανίδες. Γιατί; Γιατί μέσω των ΜΜΕ οι τράπεζες μάς έκλειναν το "μάτι" και μας εμφανίζονταν σαν οι χουβαρντάδες και αφελείς συνέταιροι, οι οποίοι δανείζουν χρήματα, χωρίς να το πολυσκέφτονται. Δεν γνώριζε κανένας ότι αυτές οι τράπεζες ήταν συνεννοημένες με τις γερμανικές βιομηχανίες των γυψοσανίδων και τους διεθνείς τοκογλύφους εις βάρος των Ελλήνων. Όμως, όλα αυτά -εκτός από παράλογα και βασανιστικά- αύξαναν και τα χρέη ...Τα χρέη των ιδιωτών προς τις ιδιωτικές τράπεζες ...Τα χρέη αυτών των ιδιωτικών ελληνικών τραπεζών προς τους διεθνείς τοκογλύφους.

Όμως, όλα αυτά είναι εγκλήματα ...Εγκλήματα, τα οποία χωρίς τις "πλάτες" και τη συνενοχή της πολιτικής ηγεσίας δεν θα μπορούσαν να γίνουν. Γιατί; Γιατί πάντα η εξουσία γνώριζε τις συνέπειες της κακής τραπεζικής λειτουργίας. Πάντα η εξουσία γνώριζε την άσχημη κατάληξη της "μέθης", την οποία προκαλούσαν τα "κεράσματα" των τοκογλύφων. Από τον Αριστοτέλη και την αρχαία Ρώμη οι πάντες στον αρχαίο κόσμο είχαν γνώση της έννοιας της τοκογλυφίας. Από τους ξεπεσμένους αριστοκράτες του Μεσαίωνα -οι οποίοι γνώριζαν την "τρελή" ζωή μέχρι να καταστραφούν από τους τοκογλύφους- μέχρι τους σημερινούς φουκαράδες των στεγαστικών δανείων, οι πάντες ήταν θύματα της ίδιας τακτικής ...Της τακτικής εκείνης, που γνώριζε η εξουσία. 

Η εξουσία, δηλαδή, δεν υπάρχει ούτε μία πιθανότητα στο εκατομμύριο να "μπερδεύτηκε" ...Γνώριζε ακριβώς πού οδηγούσε τον λαό ...Γνώριζε από τότε ότι τον οδηγούσε στο σημερινό "σφαγείο" του ΔΝΤ.