ΔΗΜΟΣΙΟ ΧΡΕΟΣ : ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΔΡΑΜΑ

Η μεγαλύτερη ιδιωτική απάτη της ανθρώπινης ιστορίας.

"Δανειζόμασταν, για να βάλουμε γερμανικές γυψοσανίδες στα γυράδικα και στα καφενεία και φτάσαμε να πληρώνουμε τον γύρο ή τον καφέ ένα χιλιάρικο, για να ξεπληρωθούν οι άχρηστες γυψοσανίδες"

  Του ΠΑΝΑΓΙΏΤΗ ΤΡΑΪΑΝΟΥ (απόσπασμα)

 Βγαίνει ο κάθε νεοταξίτης καραγκιόζης και λέει ότι οι Έλληνες τα "έφαγαν" τα χρήματα που χρωστάνε ...Πράγματι τα "έφαγαν". Όμως, αυτό δεν είναι το θέμα. Το θέμα είναι αν τα "έφαγαν", επειδή αυτό συνέφερε τους ίδιους ή επειδή συνέφερε τους τοκογλύφους; Τα "έφαγαν", επειδή έπρεπε να "φάνε" ή απλά τα "ανέπνευσαν", επειδή κάποιοι εγκληματίες τοκογλύφοι τούς παγίδευσαν; Αν τα "έφαγαν", εξαιτίας της θέλησής τους να ζήσουν πολυτελώς, αποκτώντας "τροφή" υψηλής ποιότητας, την οποία δεν διέθεταν, θα πρέπει να τα επιστρέψουν στους δανειστές τους. Αν τα "ανέπνευσαν" -και άρα εξαιτίας της ανάγκης τους απλά να επιβιώσουν-, πρέπει οι δανειστές να πάνε φυλακή για απόπειρα δολοφονίας.

Αυτό πλέον αναζητούμε. Πώς ακριβώς δημιουργήθηκε το ελληνικό χρέος; Πράγματι το χρέος δημιουργήθηκε από την οικονομική λειτουργία της Ελλάδας. Ποια όμως λειτουργία της; ...Τη φυσιολογική ή την πάρα φύση;

Πώς δημιουργήθηκε; Αγόρασαν οι Έλληνες περιουσίες στο εξωτερικό και ως εκ τούτου βρέθηκαν με δάνεια; Όχι βέβαια. Τα δικά τους σπίτια αγόραζαν διαρκώς και ακριβότερα με ξένα δάνεια. Τα ίδια προϊόντα, τα οποία πάντα χρησιμοποιούσαν, τα αγόραζαν διαρκώς ακριβότερα σε μια κατάσταση καλπάζουσας ακρίβειας. Κατάλαβε ο αναγνώστης τι έγινε; Οι αλήτες Έλληνες τραπεζίτες, υπό την καθοδήγηση της διεθνούς τοκογλυφίας, δημιούργησαν τη "φούσκα" των ακινήτων. Γιατί τη δημιούργησαν; Για να "διασωληνώσουν" την ελληνική κοινωνία με τη "δεξαμενή" των τοκογλύφων ...Για να της βάλουν στο "στόμα" έναν "σωλήνα", ο οποίος θα ελέγχει την "αναπνοή" της ελληνικής κοινωνίας και θα της δημιουργεί χρέος στην "αναπνοή" ...Εκεί, δηλαδή, όπου δεν θα έπρεπε επ' ουδενί να δημιουργείται χρέος.

Τι σημαίνει αυτό; Ότι η ελληνική κοινωνία έπρεπε να λειτουργεί "τζάμπα" στο επίπεδο της "αναπνοής". "Αναπνοή" είναι η αγορά της κατοικίας. Γιατί; Γιατί καθημερινά γεννιούνται και πεθαίνουν άνθρωποι. Καθημερινά παντρεύονται, κάνουν οικογένειες και γεννούν παιδιά. Καθημερινά, δηλαδή, σπίτια αλλάζουν χέρια, επειδή ακριβώς η κοινωνία ζει και "αναπνέει". Δεν μπορείς αυτήν την εσωτερική συνεχή δραστηριότητα να την κάνεις παραγωγό χρέους. Δεν μπορείς, δηλαδή, να βάλεις ξένα κεφάλαια στη χρηματοδότηση αυτής της δραστηριότητας.

Αν η ελληνική κοινωνία ήταν μια φτωχή οικονομία φτωχών εργαζομένων, έπρεπε να έχει και φτηνά σπίτια. Να αγοράζουν μόνον με ό,τι είχαν στις τσέπες τους, είτε αυτά ήταν πολλά είτε λίγα. Αν οι φτωχοί Έλληνες είχαν μόνον κουκιά στα χέρια τους, τα σπίτια τους έπρεπε να υπολογίζονται σε κουκιά και όχι σε ευρώ ...Στην καλύτερη περίπτωση να διευκολύνονται οι αγοραστές από τα ασφαλιστικά τους ταμεία με πραγματικά χρήματα από τις δικές τους πραγματικές εισφορές. Όχι να χρηματοδοτούνται από εξωγενείς παράγοντες. Όχι να δανείζονται σε ευρώ από τις τοκογλυφικές τράπεζες και να δημιουργούν εξωτερικό χρέος. Όταν οι μισθοί βρίσκονται στο επίπεδο των 600 ευρώ τον μήνα, δεν είναι δυνατόν τα σπίτια να βρίσκονται στο επίπεδο των 300.000 ευρώ ... Απλά πράγματα. Θέμα αναλογιών είναι και οι αναλογίες δημιουργούνται από τη δυναμική της οικονομίας και άρα από την "ανάσα" του λαού.

Όταν βρισκόμασταν στη δραχμή, οι μισθοί ήταν στις 200.000 δραχμές, αλλά τα σπίτια βρίσκονταν στο επίπεδο των 20.000.000 δραχμών. Η αναλογία τού μέσου μισθού προς την αξία ενός καλού σπιτιού ήταν 1/100. Όταν μπήκαμε στο Ευρώ, οι μισθοί παρέμειναν στη "μετάφρασή" τους, αλλά τα σπίτια "πενταπλασίασαν" την αξία τους. Η αναλογία του μέσου μισθού προς την αξία του ίδιου αυτού σπιτιού έγινε 1/500. Ξαφνικά, δηλαδή, στην Ελλάδα των φτωχών έγινε φυσιολογικό να μιλάμε για σπίτια πολλών δεκάδων εκατομμυρίων. Γιατί; Γιατί με το Ευρώ η Ελλάδα μπήκε στο "κρεβάτι" της ευρωπαϊκής "εντατικής" και "διασωληνώθηκε".

Οι εγκληματίες τραπεζίτες έβαλαν έναν "σωλήνα" μέσα στην ελληνική οικονομία ...Έναν "σωλήνα", ο οποίος την συνέδεε ανεξέλεγκτα με το διεθνές κύκλωμα των τοκογλύφων. Αυτό είχε τραγικά αποτελέσματα. Γιατί; Γιατί οι εγκληματίες, χωρίς να χρηματοδοτούν την ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας -και άρα την "τροφή" της-, επενέβησαν εγκληματικά στην "αναπνοή" της. Μετέτρεψαν σε οικονομικά αποδοτική δραστηριότητα την "αναπνοή" της. Χρηματοδοτούσαν τη "φούσκα" των σπιτιών με τη χρηματοδότηση των στεγαστικών δανείων. Ήταν πρωτοφανές πολιτικό έγκλημα, το ότι αφέθηκαν ιδιωτικές τράπεζες να δανείζονται από τοκογλύφους του εξωτερικού, για να χρηματοδοτούν την εσωτερική αγορά κατοικίας.

Το αποτέλεσμα ήταν τραγικό. Το ίδιο σπίτι, το οποίο στον καιρό της δραχμής κόστιζε κάποια 20.000.000 δραχμές, έφτασε σε ένα αντίστοιχο των 100.000.000 δραχμών, αλλά χρηματοδοτούμενο από τις τράπεζες. Για μια κοινή αγοραπωλησία "αναπνοής" για την κοινωνία, η τράπεζα δανειζόταν από τους διεθνείς τοκογλύφους, για να δανείσει στους τοπικούς ηλίθιους 80.000.000 δραχμές επιπλέον για κάτι το οποίο πάντα υπήρχε και, ενώ παρέμενε το ίδιο, μυστηριωδώς πολλαπλασίαζε την αξία του. Για ν' αποκτήσει ένας Έλληνας ένα ελληνικό σπίτι, ξαφνικά, εκτός από τα χρήματά του, χρειαζόταν και ένα τεράστιο δάνειο από τους ξένους τοκογλύφους. Ξαφνικά, δηλαδή, χωρίς ν' αλλάξει το παραμικρό στην ελληνική οικονομία, άρχισαν οι Έλληνες να συσσωρεύουν χρέος στις τράπεζες και αυτές να συσσωρεύουν χρέος στη διεθνή τοκογλυφία.

Για κάθε νέα, δηλαδή, αγοραπωλησία σπιτιού στην Ελλάδα, η διεθνής τοκογλυφία εδώ και είκοσι περίπου χρόνια εισπράττει κατά μέσο όρο παρανόμως και παραλόγως τόκους 80.000.000 δραχμών ...Τόκους ενός τεράστιου ποσού, το οποίο μπήκε "καπέλο" από τις τράπεζες και τους τοκογλύφους. Για ένα σπίτι, το οποίο λίγες ημέρες πριν από τη νομισματική "ενοποίηση" δεν ξεπερνούσε τα 20.000.000 δραχμές -και δεν δημιουργούσε εξωτερικό χρέος- φτάσαμε στο σημείο να πληρώνουμε τόκους τετραπλάσιου ποσού και αυτό να είναι ταυτόχρονα εξωτερικό χρέος ...Σαν να ήταν η Ελλάδα ένα τεράστιο άδειο "οικόπεδο" και οι τράπεζες μας έφερναν σπίτια "εισαγόμενα" στην τετραπλάσια τιμή ...Σπίτια "εισαγόμενα", τα οποία πλέον μάς δημιουργούσαν εξωτερικό χρέος.

Επειδή αυτοί οι τραπεζίτες ήταν άπληστοι, δεν περιορίστηκαν στη "φούσκα" των ακινήτων. Προκειμένου να κερδίσουν, "γκρέμισαν" ό,τι με άπειρο κόπο είχαν χτίσει οι προηγούμενες γενιές Ελλήνων, για να προσφέρουν στους απογόνους τους. Όπου ο Έλληνας έπρεπε να καλύψει μια ανάγκη, απλά και μόνον επειδή ήταν άνθρωπος, επενέβαιναν οι άθλιοι. Διέλυσαν το δημόσιο σύστημα παιδείας, για να πουλάνε "δάνεια", τα οποία δημιούργησαν τη "φούσκα" της ιδιωτικής εκπαίδευσης. Διέλυσαν το δημόσιο σύστημα υγείας, για να πουλάνε "δάνεια", τα οποία δημιούργησαν τη "φούσκα" της ιδιωτικής νοσοκομειακής περίθαλψης. Για ό,τι επένδυσαν οι προηγούμενες γενιές Ελλήνων τόνους χρημάτων, προκειμένου ν' "αναπνέει" ο ελληνικός λαός ελεύθερα, πήγαν τα κτήνη και το κατέστρεψαν, για να τ' "αρπάζουν" ...Για να μπορούν σε στοιχειώδεις λειτουργίες της ελληνικής κοινωνίας να δημιουργούν χρέη στους ξένους τοκογλύφους.

Κατάλαβε ο αναγνώστης το έγκλημα; Με την ανοχή μιας προδοτικής μητσοτακοσημιτικής πολιτικής ηγεσίας έκαναν τα αίσχη. Είναι σαν στο παράδειγμα της οικογένειας να χρηματοδοτούσαν αδέρφια να εκβιάζουν αδέρφια, χρησιμοποιώντας δανεικά χρήματα από ξένους. Επειδή δημιούργησαν μια ψευδή εικόνα οικονομικής ανάπτυξης, άρχισαν να υποβαθμίζουν την ίδια τη οικονομική λειτουργία. Όταν κάποιος έχει ένα διαμέρισμα και κάποιος άλλος ηλίθιος δανείζεται από τη διεθνή τοκογλυφία δεκάδες εκατομμύρια, προκειμένου να του το αγοράσει, εύκολα δημιουργούνται ψευδείς εντυπώσεις. Όταν κάποιος από μία κοινή πώληση ενός ακινήτου βγάζει μέσα από μια πράξη όσα δεν θα έβγαζε σε όλη του τη ζωή με το μεροκάματο, εύκολα νομίζει ότι ανακάλυψε τη "φιλοσοφική λίθο", η οποία μετέτρεπε την πέτρα σε χρυσάφι ...Την "λίθο" εκείνη, η οποία μετέτρεπε το φτηνό διαράκι σε περιουσία δεκάδων εκατομμυρίων.

Αυτό, το οποίο δεν γνωρίζει, είναι κατά πόσο μια τέτοια οικονομία μπορεί να λειτουργήσει και σε τι βάθος χρόνου θα τους καταστρέψει όλους μαζί ...Όλους μαζί, γιατί σε κάποια στιγμή είτε ο ένας δεν θα έχει κάτι να πουλήσει -για να επιβιώσει- είτε ο άλλος δεν θα έχει πιστοληπτική ικανότητα να δανειστεί -είτε για ν' αγοράσει είτε για να πληρώσει τις δόσεις του σε προηγούμενες αγορές-. Θέμα χρόνου είναι να μπλοκάρουν όλα σε μια οικονομία, όπου κανείς δεν εργάζεται και όλοι θέλουν να πουλήσουν ή ν' αγοράσουν με δανεισμό. Για πόσο διάστημα θα έχει κάποιος περιουσιακά στοιχεία να πουλάει και για πόσο διάστημα θα μπορούν κάποιοι ηλίθιοι να δανείζονται από τον Σόρος 100.000.000, για ν' αγοράσουν κάτι, το οποίο δεν άξιζε ούτε 20.000.000 πριν εμφανιστεί ο Σόρος;

Τι σημαίνει αυτό στο παράδειγμα της οικογένειας; Τα μέλη της οικογένειας έβαλαν τους ξένους δανειστές μέσα στην καθημερινότητά τους. Δανειζόταν από ξένους όχι για να κάνουν νέες αγορές ή επενδύσεις, αλλά για να παρακάμψουν αυτά, τα οποία μέχρι τότε ήταν δωρεάν και τα επέβαλε η λογική. Δανείζονταν από ξένους ο ένας, για να "σηκώσει" τον άλλο από τον καναπέ ή να τον "βγάλει" νωρίτερα από το WC. Αυτό δημιούργησε τις "θέσεις" εργασίας της νέας εποχής ...Θέσεις εργασίας, οι οποίες δεν υπήρχαν στην περίοδο της λογικής. Σηκωνόταν ο άλλος πρωί-πρωί, όχι για να πάει στη δουλειά, αλλά για να πάει στο WC ...Να πάει εκεί όχι γιατί είχε αυτήν την ανάγκη, αλλά για να περιμένει εκείνον, ο οποίος θα είχε την ανάγκη και θα τον πλήρωνε, για να του την παραχωρήσει.

Αυτός, ο οποίος "σηκωνόταν" από τον καναπέ ή που έβγαινε νωρίτερα από το WC επειδή πληρωνόταν, νόμιζε ότι εργάζεται. Νόμιζε ότι εργάζεται, όπως νόμιζε ότι εργάζεται ο βλάκας, που στην εποχή του χρηματιστηρίου έβλεπε σταυροπόδι την καθημερινή άνοδο των μετοχών σαν "μεροκάματο". Νόμιζαν όλοι ότι είχαν ανακαλύψει την Νέα Οικονομία. Δεν έβλεπαν την παγίδα. Δεν έβλεπαν ότι είχαν πιαστεί στη φάκα σαν τα ποντίκια. Νόμιζαν ότι είχαν ανακαλύψει τον μαγικό κόσμο των μεγιστάνων, που με καθισιό και υπομονή βγάζεις λεφτά. Όλοι έτρεχαν να προλάβουν τα πόστα, για να πληρωθούν. Πρωί-πρωί στη "δουλειά".

Η οικογένεια σε πλήρη ηλιθιότητα. Ο άλλος κλειδωνόταν στην τουαλέτα -ακόμα και χωρίς να την έχει ανάγκη-, για να βρεθεί εκείνος που θα την έχει και θα τον πληρώσει για να βγει. Ο άλλος έπιανε από το βράδυ θέση στο τραπέζι, για να τον πληρώσει εκείνος, οποίος θα ήθελε να φάει το πρωί. Ο άλλος έπιανε από τον χειμώνα την ξαπλώστρα στο μπαλκόνι, για να πληρωθεί το καλοκαίρι ...Ξεπάγιαζε ...κι αυτό νόμιζε ότι είναι "επένδυση". Η καθημερινότητα της οικογένειας έγινε ένα "παζάρι", όπου ο ένας την "έστηνε" στον άλλο, γνωρίζοντας την ανάγκη του. Ο "εκβιασμός" έγινε οικονομική δραστηριότητα ...Ο "σωλήνας" του αέρα είχε πλέον μπει στο "στόμα" και δεν ξεχώριζε η "τροφή" από την απλή "ανάσα" ...Το τέλος δεν θα ήταν μακριά.

Αυτή η οικονομία της πλάκας ήταν εκείνη που "μέθυσε" τους Έλληνες ...και όχι μόνον. Τότε ξέσπασε η μεγάλη διαφθορά ...Η διαφθορά, η οποία ήταν μια φυσική συνέπεια, εξαιτίας αυτής της εγκληματικής "διασωλήνωσης". Εφόσον κάποιοι έκαναν την εσωτερική λειτουργία της κοινωνίας "μαγαζί", θα υπήρχαν οι ανάλογες συνέπειες. Εφόσον κάποιοι βιάζονταν για την "υπογραφή" της πολεοδομίας, έπρεπε να δώσουν "φακελάκι" σ' αυτόν που την έβαζε. Εφόσον κάποιοι βιάζονταν να πιάσουν "κρεβάτι" σε ένα νοσοκομείο, έπρεπε να δώσουν "φακελάκι" σ' αυτόν που τα μοίραζε. Εφόσον κάποιοι βιάζονταν να περάσουν τα παιδιά τους στα Πανεπιστήμια, έπρεπε να δώσουν "φακελάκι" σ' αυτόν που θα τους τα περνούσε. Γύρισαν την πλάτη στο δημόσιο κεφάλαιο, το οποίο εξασφάλιζε ισότητα μεταξύ των πολιτών. Τους "μέθυσε" η Νέα Οικονομία, γιατί κάποιοι την εμφάνιζαν με παραπλανητικές ιδιότητες.

Κάποιοι εμφάνιζαν την οικονομία των τεμπέληδων και της διαφθοράς σαν μια οικονομία, η οποία "κάλπαζε" στον τομέα της ανάπτυξης. Πώς μπορούσαν να εμφανίσουν ένα τέτοιο κολοσσιαίο ψέμα; Πώς γινόταν να εμφανίσουν ως παραγωγική μια "οικογένεια", όπου στην πραγματικότητα δεν εργαζόταν κανένας και όλοι κυνηγιούνταν μεταξύ τους; ...Με ένα απλό τρυκ. Κάποιοι πονηροί έβαλαν μέσα στους δείκτες της "ανάπτυξης" και την κατανάλωση της ηλιθιότητας και κατόρθωσαν με αυτόν τον τρόπο να παρουσιάζουν την οικονομία με τον απόλυτα στρεβλό τρόπο. Ποιος μπορεί να λησμονήσει τον προδότη τον Σημίτη, ο οποίος προκαλούσε τους Έλληνες να δανειστούν για να ξοδέψουν, προκειμένου να παραμείνει η οικονομία σε κατάσταση ανάπτυξης; ...Τον Σημίτη, ο οποίος επέτρεπε στις τράπεζες να χρηματοδοτούν ανεξέλεγκτα την υπερκατανάλωση, για να μην πέφτουν αυτοί οι δείκτες.

...Η απόλυτη παράνοια. Έβαλαν τον "διασωληνωμένο" να παίρνει τεράστιες "ανάσες", για να "ψηλώνει". Ο πάλαι ποτέ υγιής οργανισμός είχε γίνει μια σάπια στο εσωτερικό της "σαμπρέλα", η οποία είχε ανάγκη τον "σωλήνα" των τοκογλύφων, για να διατηρεί το μέγεθός της ...Ο απόλυτος εφιάλτης ...Το απόλυτο "έγκλημα". Με αυτόν τον τρόπο κατέστρεψαν την πιθανότητα της ελληνικής κοινωνίας να επανέλθει στα λογικά της. Κατέστρεψαν την απασχόληση της ελληνικής κοινωνίας και άρα τη δυνατότητα να "τρέφεται" μόνη της. Την έμαθαν να "δανείζεται" και να μην εργάζεται. Την έμαθαν από τον ίδιο "σωλήνα" καί ν' "αναπνέει" καί να "τρέφεται". Αυτό ήταν το όλο κόλπο. Επειδή έπρεπε να υπάρχει κοινωνική λειτουργία σε μια οικονομία, την οποία οι τοκογλύφοι την κατέστρεφαν, έκαναν "οικονομία" την "αναπνοή" της. 

Κατάλαβε ο αναγνώστης τι έκαναν οι τοκογλύφοι μέσω των δωσίλογων και των εγκληματιών τραπεζιτών; Κατάλαβε από πού προέρχεται η παγκάλεια ρήση ..."μαζί τα φάγαμε"; Μαζί τα έφαγαν οι εγκληματίες με τον "διασωληνωμένο". Οι άθλιοι κατέστρεψαν την παραγωγική λειτουργία της ελληνικής "οικογένειας". Έβαλαν το κέρδος μέσα στη λειτουργία της και τους εγκλώβισαν όλους σ' αυτήν τη λειτουργία. Τα χωράφια και τα εργοστάσια της "οικογένειας" εγκαταλείφθηκαν, γιατί τα κέρδη δεν βρίσκονταν εκεί. Ο καλός επιστήμονας έπαψε να είναι πρότυπο, όταν ο καλός απατεώνας "διαφημιστής" έβγαζε εκατομμύρια. Ο καλός εργάτης έπαψε να είναι πρότυπο, όταν ο καλός ποδοσφαιριστής με ένα ζευγάρι στραβά πόδια έβγαζε κέρδη φεουδάρχη. Η καλή εργάτρια έπαψε να είναι καλό πρότυπο, γιατί η Τζούλια εμφάνιζε ολόκληρο "εργοστάσιο" ανάμεσα στα πόδια της. Κανένας δεν ήθελε να εργαστεί, όταν αντιλαμβανόταν ότι θα μπορούσε να "καλοπουλήσει" ό,τι είχε στη διάθεσή του ...Από την κληρονομιά του μέχρι τον ίδιο του τον εαυτό.

...Όλοι "μπίζνεσμαν", χωρίς να υπάρχουν "μπίζνες". Όλοι έψαχναν "ευκαιρίες", τις οποίες χρηματοδοτούσαν με ξένα χρήματα και άρα πολλαπλασιάζοντας τα χρέη του ελληνικού λαού. Ως ηλίθιοι αγόραζαν με ξένα δάνεια διαμερίσματα της πλάκας, ελπίζοντας ότι θα βρεθούν άλλοι ηλίθιοι άνθρωποι, οι οποίοι με καταναλωτικά δάνεια θα τους πλήρωναν τα πανάκριβα ενοίκια, για να τα ξεπληρώσουν. Αγόραζαν με ξένα δάνεια οικόπεδα, τα οποία "ήλπιζαν" ότι κάποτε θα είχαν αξία. Με το ξένο χρήμα αύξαναν τις αξίες, χωρίς να υπάρχει πραγματικός οικονομικός λόγος αυτές οι αξίες να αυξηθούν. Δανειζόμασταν, για να αυξάνουμε τις αξίες εκείνες, τις οποίες εμείς οι ίδιοι πληρώναμε.

Δανειζόμασταν, με αποτέλεσμα να ακριβαίνουμε διαρκώς τα προϊόντα, τα οποία εμείς οι ίδιοι καταναλώναμε. Δανειζόμασταν, για να βάλουμε γερμανικές γυψοσανίδες στα γυράδικα και στα καφενεία, για να φτάσουμε να πληρώνουμε τον γύρο ή τον καφέ ένα χιλιάρικο, για να ξεπληρωθούν οι άχρηστες γυψοσανίδες. Γιατί; Γιατί μέσω των ΜΜΕ οι τράπεζες μάς έκλειναν το "μάτι" και μας εμφανίζονταν σαν οι χουβαρντάδες και αφελείς συνέταιροι, οι οποίοι δανείζουν χρήματα, χωρίς να το πολυσκέφτονται. Δεν γνώριζε κανένας ότι αυτές οι τράπεζες ήταν συνεννοημένες με τις γερμανικές βιομηχανίες των γυψοσανίδων και τους διεθνείς τοκογλύφους εις βάρος των Ελλήνων. Όμως, όλα αυτά -εκτός από παράλογα και βασανιστικά- αύξαναν και τα χρέη ...Τα χρέη των ιδιωτών προς τις ιδιωτικές τράπεζες ...Τα χρέη αυτών των ιδιωτικών ελληνικών τραπεζών προς τους διεθνείς τοκογλύφους.

Όμως, όλα αυτά είναι εγκλήματα ...Εγκλήματα, τα οποία χωρίς τις "πλάτες" και τη συνενοχή της πολιτικής ηγεσίας δεν θα μπορούσαν να γίνουν. Γιατί; Γιατί πάντα η εξουσία γνώριζε τις συνέπειες της κακής τραπεζικής λειτουργίας. Πάντα η εξουσία γνώριζε την άσχημη κατάληξη της "μέθης", την οποία προκαλούσαν τα "κεράσματα" των τοκογλύφων. Από τον Αριστοτέλη και την αρχαία Ρώμη οι πάντες στον αρχαίο κόσμο είχαν γνώση της έννοιας της τοκογλυφίας. Από τους ξεπεσμένους αριστοκράτες του Μεσαίωνα -οι οποίοι γνώριζαν την "τρελή" ζωή μέχρι να καταστραφούν από τους τοκογλύφους- μέχρι τους σημερινούς φουκαράδες των στεγαστικών δανείων, οι πάντες ήταν θύματα της ίδιας τακτικής ...Της τακτικής εκείνης, που γνώριζε η εξουσία. 

Η εξουσία, δηλαδή, δεν υπάρχει ούτε μία πιθανότητα στο εκατομμύριο να "μπερδεύτηκε" ...Γνώριζε ακριβώς πού οδηγούσε τον λαό ...Γνώριζε από τότε ότι τον οδηγούσε στο σημερινό "σφαγείο" του ΔΝΤ.