OXI , ΟΛΟΙ ΘΑ ΧΑΣΟΥΝ κ. ΤΣΑΚΑΛΩΤΟ

Όποιος πολίτης, αξιωματούχος, δανειστής, Έλληνας ή ξένος κάτοικος πιστεύει ότι η χώρα θα βγει από την περιπέτεια που έχει μπλέξει με τους διεθνείς πιστωτές και τις ελληνικές κυβερνήσεις κάνει ένα τεράστιο λάθος. Δεν έχει υπολογίσει τη βούληση και την ικανότητα. Οι δηλώσεις του Ευ. Τσακαλώτου, του Έλληνα κυβερνητικού εκπροσώπου, της Κριστίν Λαγκάρντ και της Άγγελα Μέρκελ είναι αποκαλυπτικές αυτής της αλήθειας.

ΕΠΕΣΕ Η ΑΥΛΑΙΑ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟ ΣΥΜΕΩΝΙΔΗ

ΕΦΥΓΕ ΑΠΟ ΑΝΑΜΕΣΑ ΜΑΣ ΚΑΙ Ο ΙΔΙΟΚΤΗΤΗΣ ΤΟΥ ΙΣΤΟΡΙΚΟΥ ΖΑΧΑΡΟΠΛΑΣΤΕΙΟΥ 
"ΕΛΛΗΝΙΚΟΝ"

Εκλεισε χθες οριστικά ο κύκλος μιας "γλυκιάς ιστορίας" με τον θανατο του 87χρονου Κωνσταντίωου Συμεωνίδη ιδιοκτήτη του Ζαχαροπλαστείου "ΕΛΛΗΝΙΚΟΝ" που λειτουργησε στην οδό Περιστερη Κωστοπούλου επι σειρα ετών και προσεφερε στους Σερραίους αξεπεραστες γευσεις σε σταθερή ποιότητα που ακόμη νοσταλγουμε. 

Ο εκλιπων και η επιχειρησή του ηταν ενα κομματι της ιστορίας αυτής της πολης που αξιζει να θυμούνται οι Σερραίοι. 

Θερμα συλλυπητηρια στους οικείους του

Ο ΠΑΝΣΕΡΡΑΪΚΟΣ ΤΩΝ ΣΕΡΡΑΙΩΝ ΠΡΙΝ 50 ΧΡΟΝΙΑ

ΤΙΣ ΠΤΑΕΙ ;

Ποιος φταίει για τo «σκάνδαλο» της ΑΕΠΙ

Οι ευθύνες για την περίπτωση της ΑΕΠΙ, η Πολιτεία που «ξύπνησε» από το λήθαργο και οι 3 σταθμοί στην ιστορία της προστασίας της πνευματικής ιδιοκτησίας στη χώρα μας που διαμόρφωσαν το νοσηρό σημερινό περιβάλλον.

Όπως συμβαίνει κάθε φορά που τεκμηριωμένες αποκαλύψεις βλέπουν το φως της δημοσιότητας, έτσι και στην περίπτωση της ΑΕΠΙ, μετά τη δημοσίευση του πορίσματος του διαχειριστικού ελέγχου, πολλοί πέφτουν από τα σύννεφα, άλλοι προσπαθούν μέσα στην αντάρα να ανακαλύψουν τον τροχό, κάποιοι φωνάζουν (δικαίως, εν προκειμένω) "εμείς τα λέγαμε αλλά κανείς δε μας άκουγε", η δε Πολιτεία ξαφνικά ξυπνά από το λήθαργο και ψάχνει, υποτίθεται, να βρει εσπευσμένα το "φταίχτη". 

 Φταίει, όμως, περισσότερο για την κατάσταση ο δακτειλοδεικτούμενος, εν προκειμένω η ΑΕΠΙ, ή εκείνος που διαμόρφωσε το περιβάλλον που εξέθρεψε το φαινόμενο; Στις γραμμές αυτού του άρθρου θα προσπαθήσουμε να αναδείξουμε εν περιλήψει τα τρία κομβικά σημεία στην εξέλιξη της ιστορίας που πολλοί πλέον ονομάζουν "σκάνδαλο ΑΕΠΙ". Σημεία που ταυτόχρονα αποτελούν και ισάριθμες χαμένες ευκαιρίες να μπει η απαιτούμενη τάξη στην αγορά των πνευματικών δικαιωμάτων από την πλευρά της Πολιτείας, ώστε να μη φτάσουμε ακριβώς στην κατάσταση που βιώνουμε σήμερα. 

Πρώτος και καθοριστικότερος όλων σταθμός στην πορεία διαμόρφωσης του νοσηρού σημερινού περιβάλλοντος υπήρξε αναμφίβολα η ψήφιση του Ν. 2121/1993 περί προστασίας της πνευματικής ιδιοκτησίας. Σημειωτέον ότι ο νόμος είναι εναρμονισμένος με το πνεύμα των Διεθνών Συνθηκών για την πνευματική ιδιοκτησία όταν μεροληπτεί ομολογημένα υπέρ των δημιουργών έναντι των χρηστών προστατευόμενης μουσικής, δίνοντας στους δημιουργούς και λοιπούς δικαιούχους πνευματικών δικαιωμάτων, αλλά και σε εκείνους που διαχειρίζονται συλλογικά τα δικαιώματα αυτά (τους επονομαζόμενους Οργανισμούς Συλλογικής Διαχείρισης ή "ΟΣΔ", όπως ήταν η ΑΕΠΙ), σημαντικότατα προνόμια, τόσο δικονομικά όσο και ουσιαστικά.Και βεβαίως, το αν μια εταιρία με ετήσιο κύκλο εργασιών δεκάδων εκατομμυρίων, όπως ήταν η ΑΕΠΙ, βρίσκεται σε δυσμενέστερη θέση από την ιδιοκτήτη ενός καφενείου στα ορεινά χωριά της Πίνδου ή ενός ραδιοσταθμού στο Φυλάκιο Έβρου και χρήζει αυξημένης προστασίας από το νόμο, είναι μια συζήτηση που πρέπει αναμφίβολα να γίνει, αλλά δεν είναι το κυρίαρχο ζήτημα. 

Διότι, το χειρότερο είναι πως στην ανισορροπία αυτήν ο νομοθέτης ξεπέρασε κάθε όριο λογικής: στη χώρα μας, η δημόσια εκτέλεση (π.χ. στο καφενείο) ή ραδιοφωνική μετάδοση ΕΝΟΣ τραγουδιού χωρίς άδεια τιμωρείται αυστηρότερα από την ανθρωποκτονία από αμέλεια, την κατάρτιση ένοπλης ομάδας, την τοκογλυφία, την πλαστογραφία, την απάτη, την αποδοχή και διάθεση προϊόντων εγκλήματος, την κλοπή, την υπεξαίρεση και τα περισσότερα πλημμελήματα του κοινού ποινικού δικαίου, η δε επανάληψή της συνιστά κακούργημα.Μάλιστα, αν καταδικαστεί κάποιος για μη αδειοδοτημένη δημόσια εκτέλεση, η εξαγορά της ποινής ορίζεται στο δεκαπλάσιο από ό,τι σε οποιαδήποτε παράβαση του Ποινικού Κώδικα. 

Με απλά λόγια, ένας μεθυσμένος οδηγός που έχει προκαλέσει θανατηφόρο δυστύχημα θα κληθεί να πληρώσει 10 φορές μικρότερο ποσό για την εξαγορά της – κατά πάσα πιθανότητα μικρότερης – ποινής του από εκείνον που εκτελεί ή μεταδίδει ΕΝΑ τραγούδι χωρίς άδεια. Δεύτερος "σταθμός" (αν μπορεί να ονομαστεί έτσι μια παράλειψη) ήταν η χαμένη ευκαιρία δεκαετιών να τεθεί ένα όριο στο ποσό που η ΑΕΠΙ παρακρατούσε ως διαχειριστικά έξοδα και αμοιβή της από τα δικαιώματα που εισέπραττε, μειώνοντας αντίστοιχα τα ποσά που απέδιδε στους δημιουργούς. Στην έγκριση λειτουργίας που της χορηγήθηκε το 1997 (ΦΕΚ Β' 939) τέθηκε από τον αρμόδιο Υπουργό, Ευάγγελο Βενιζέλο, μια εντελώς αόριστη υποχρέωση "να προσκομίσει στοιχεία από τα οποία να προκύπτει μείωση των εξόδων διαχείρισης".Η εταιρία προσέφυγε στο Συμβούλιο της Επικρατείας και, όπως ήταν φυσικό, δικαιώθηκε: ο συγκεκριμένος όρος κρίθηκε ανενεργός ως αόριστος (ΣτΕ 950/2000). 

Αντί, όμως, το Υπουργείο να επανέλθει με αναζήτηση συγκριτικών δεδομένων από το εξωτερικό, εκπόνηση μελέτης και εκ νέου επιβολή περιορισμού ως προς το ύψος των εξόδων διαχείρισης, απολύτως εύλογου και επαρκώς τεκμηριωμένου, το θέμα "ξεχάστηκε" και έκτοτε δεν ασχολήθηκε κανείς. Το αποτέλεσμα ήταν ότι η εταιρία χρέωνε όσα ήθελε και τα διένεμε όπως νόμιζε, χωρίς κανέναν απολύτως έλεγχο. Τρίτος "σταθμός" ήταν και πάλι μια παράλειψη: η εγκληματική ολιγωρία όλων των Υπουργών Πολιτισμού από το 1993 που ψηφίστηκε ο νόμος μέχρι και το 2015 να συντάξουν το (προβλεπόμενο από τον ίδιο νόμο) Προεδρικό Διάταγμα για τον καθορισμό της διαδικασίας επιβολής προστίμων και το ύψος τους σε περίπτωση παράβασης της νομοθεσίας από κάποιον ΟΣΔ.

 Έτσι, χωρίς ποινολόγιο και, κυρίως, χωρίς καθορισμένη διαδικασία, κάθε διοικητικό πρόστιμο που θα επέβαλλε ο εκάστοτε Υπουργός, ακόμη και σε περίπτωση επανειλημμένων και σοβαρών παραβάσεων, θα ελεγχόταν αυτομάτως ως μη νόμιμο.Εν τέλει, μετά από 22 χρόνια αδιαφορίας, εκδόθηκε επιτέλους το ΠΔ 42/2015, διατάχθηκε διαχειριστικός έλεγχος στην Α.Ε.Π.Ι. και της επεβλήθη το μοναδικό μέχρι σήμερα πρόστιμο (για μη επίδειξη των βιβλίων της στους ορκωτούς ελεγκτές). Η ελληνική Πολιτεία, λοιπόν, έδωσε ένα ανήκουστο υπερόπλο στο χέρι μιας Ανώνυμης Εταιρίας, την ποινική προστασία των εισπράξεών της (και μάλιστα με εξοντωτικές επαπειλούμενες ποινές), στη συνέχεια παρέλειψε επί εικοσαετία να θέσει τους κανόνες χρηστής διαχείρισης και ταυτόχρονα υπονόμευσε κάθε δυνατότητα αποτελεσματικού ελέγχου, τόσο στο στάδιο της επιβολής και είσπραξης όσο και στο στάδιο της διανομής των εισπραττόμενων δικαιωμάτων. 

Το κατά πόσο η ιδιοκτησία και η διοίκηση της ΑΕΠΙ εκμεταλλεύτηκαν την κατάσταση αυτή εντός του νομίμου πλαισίου, ερευνάται πλέον από τον Εισαγγελέα.Το ποιός φταίει, ωστόσο, για το γεγονός ότι τα πράγματα έφτασαν ως εδώ, είναι σαφές και αναντίρρητο: κάθε Υπουργός Πολιτισμού από το 1993 μέχρι σήμερα, πλην ίσως του Νίκου Ξυδάκη. * 

 *Ο Κωνσταντίνος Παρίσσης είναι Δικηγόρος και Οικονομολόγος με ειδίκευση σε θέματα διοίκησης και επιχειρηματικότητας

ΙΔΑΝΙΚΟΙ ΑΥΤΟΧΕΙΡΕΣ ΕΛΛΗΝΕΣ

«Παρέδωσαν τη φέτα οδηγώντας 400.000 Έλληνες στην καταστροφή»

«Ευρωβουλευτές της ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και Ποταμιού παρέδωσαν το πρώτο Π.Ο.Π. τυροκομικό προϊόν στον κόσμο στους Καναδούς, οδηγώντας 400.000 Έλληνες στην καταστροφή»

Οι Εθνικές ήττες διαδέχονται η μία την άλλη και μάλιστα σε άψογη συνεργασία μεταξύ των «πρασινογαλάζιων» και «ποταμίσιων» Ευρωβουλευτών. Η τρόικα της συμφοράς στις Βρυξέλλες, με περίσσιο θράσος, παρέδωσε στους Καναδούς την Ελληνική παραγωγή Φέτας. Το έγκλημα ξεκίνησε από τον Μάιο του 2009, κατά την έναρξη των διαπραγματεύσεων μεταξύ της Ε.Ε. και του Καναδά για την Comprehensive Economic and Trade Agreement (CETA), προκειμένου να εισάγει τις εμπορικές και επενδυτικές σχέσεις.

Για τις διαπραγματεύσεις αυτές εκδόθηκε έγγραφο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στις 15/10/2012 με θέμα «EU – Canada Comprehesive Economic and Trade Agreement – State of play», το οποίο έχει διαρρεύσει στον καναδικό ηλεκτρονικό τύπο, σχετικά με την προστασία των γεωγραφικών ενδείξεων και των ονομασιών προέλευσης προϊόντων.

Αναζητώντας τα έγγραφα της Commission, ανακάλυψα ότι ο Καναδάς ζητούσε να μην υπάρχει η προστατευόμενη ονομασία προέλευσης για τη φέτα, αλλά και για το κασέρι θέτοντας σε κίνδυνο κατοχύρωσης του ονόματος του πιο επιτυχημένου σε εξαγωγές τυριού για την πατρίδα μας.Από την άλλη, ανακάλυψα την αδυναμία και την ανικανότητα των κυβερνώντων να διαφυλάξουν τα θεμελιώδη εμπορικά δικαιώματα της χώρας μας και των Ελλήνων κτηνοτρόφων και παραγωγών φέτας και ζητώντας την αρωγή άλλων βουλευτών, μεταξύ των οποίων και ο Βουλευτής Ν. Κοζάνης κ. Γεώργιος Κασαπίδης, συνυπογράψαμε Ερώτηση και Αίτηση Κατάθεσης Εγγράφων (http://bit.ly/2kuiFXT) , ζητώντας να διευκρινιστεί σε ποιες ενέργειες προέβη η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου για την προάσπιση των Εθνικών μας συμφερόντων σε ότι αφορά τη Φέτα και τις ελιές Καλαμών, αλλά και την επιβίωση του πρωτογενούς, αγροτικού και κτηνοτροφικού τομέα.

Ενώ προκαλέσαμε συζήτηση στην ολομέλεια μέσω Επίκαιρης Επερώτησης (http://bit.ly/2lqJMlY). Κατά την διάρκεια της συζήτησης στην ολομέλεια, κάλεσα την κυβέρνηση να φέρει το θέμα στο Συμβούλιο της Ευρώπης, όσο είχαμε την Προεδρία και να πίεζε να αλλάξει η συμφωνία, προκειμένου να διασφαλιζόταν η ελληνικότητα των ελληνικών προϊόντων. Παρέμβαση υπήρξε και από τον Βουλευτή της Ν.Δ., Ν. Κοζάνης, Γιώργο Κασαπίδη ο οποίος απευθυνόμενος στον Υπουργό της Κυβέρνησης Σαμαρά - Βενιζέλου, επανέλαβε αρκετές φορές ότι «Υπάρχουν ευθύνες, κ. Υπουργέ», ενώ κάλεσε τον κ. Τσαυτάρη ακόμη και να παραιτηθεί.

Συγκεκριμένα ο σημερινός σκιώδης Υπουργός του κ. Μητσοτάκη δήλωσε: «Εκχωρούμε το όνομα, κύριε υπουργέ. Το θέμα της φέτας αφορά 48 νομούς της χώρας και 400.000 θέσεις εργασίας, σε όλο το κύκλωμα παραγωγής, εμπορίας, διακίνησης, προβολής. Πρέπει να απολογηθούν κάποιοι γι’ αυτό. Στεγνώνουμε το μέλλον των επόμενων γενεών στην κτηνοτροφία. Έχει υπνωτιστεί ο κόσμος και μετά το 2015 που θα εφαρμοστεί η συμφωνία θα είναι αργά».Μάλιστα μίλησε για «νεκροθάφτη της φέτας» και «για συμφωνία στα όρια της εθνικής προδοσίας», ζητώντας τότε από τον Πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά, να μη δεχτεί τέτοια συμφωνία.

Επειδή, η φέτα είναι το πρώτο Π.Ο.Π. τυροκομικό προϊόν σε όγκο παραγωγής στον κόσμο με περίπου 100.000 τόνους παραγωγής ετησίως,

Επειδή, γύρω από την παραγωγική διαδικασία της φέτας βγάζουν το ψωμί τους περίπου 400.000 εργαζόμενοι,

Επειδή, μέχρι την επίτευξη της συμφωνίας αυτής, η Ελλάδα είχε κατοχυρώσει τον όρο «φέτα» για το χαρακτηρισμό του συγκεκριμένου τυριού που παρασκευάζεται εδώ και 3.000 χρόνια στην πατρίδα μας,

Επειδή, ο όρος φέτα κατοχύρωνε για τη χώρα μας το ελληνικό αυτό τυρί και το καθιστούσε μονοπώλιο στην αγορά της Ε.Ε.,

Επειδή, με τη συμφωνία αυτή ουσιαστικά η Ελλάδα χάνει το μονοπώλιο αυτό,

Επειδή, με τη συμφωνία αυτή η ελληνική πλευρά παραδέχεται την ύπαρξη κι άλλης «φέτας», αυτής του Καναδά,

Επειδή, οι Ευρωβουλευτές της ΝΔ με τους Ευρωβουλευτές του ΠΑΣΟΚ και του Ποταμιού ψήφισαν την συμφωνία στα όρια της εθνικής προδοσίας, όπως ο σημερινός σκιώδης Υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης της ΝΔ έλεγε.

Να απαντήσει η ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ και το ΠΟΤΑΜΙ που τόσο νοιάζονται για την ανάπτυξη της οικονομίας και τους αγρότες και κτηνοτρόφους για ποιο λόγο ψήφισαν συμφωνίες, καταστροφικές για τους κτηνοτρόφους, για τα τυροκομεία τα οποία θα οδηγηθούν σε παραγωγική παράλυση. Να μας απαντήσουν ο κ. Τσίπρας και ο κ. Καμμένος, τι έπραξαν οι Υπουργοί και Σύμβουλοι τους. Εκτός αν όλοι φοβούνται ότι θα στεναχωρήσουν τους εταίρους τους, την τρόικα ή τους εντολείς τους στη Γερμανία.

Σε λίγο θα ψηφίσετε την εκχώρηση της ελληνικότητας της σημαίας μας.

www.rachelmakri.com

ΡΕΤΡΟ ΙΣΤΟΡΙΕΣ , ΤΟΛΗΣ & ΛΙΤΣΑ ΧΑΡΜΑ

Τόλης και Λίτσα Χάρμα:

ένα θρυλικό μουσικό ντουέτο!!!

Γράφει ο Ηλίας Τάσκου / δημοσιογράφος / iliasamfipoli@gmail 

Οι κινηματογραφόφιλοι και λάτρεις του ελληνικού κινηματογράφου τους θυμούνται από τις εμφανίσεις τους στις ταινίες της Φίνος Φιλμ «Έλα στο Θείο»(1950) και «Λατέρνα, φτώχεια και φιλότιμο»(1955). Ταινίες που τους πέρασαν στην αθανασία. Το Ντούο Χάρμα κινήθηκε κυρίως στο χώρο του αρχοντορεμπέτικου, αλλά και στο επιθεωρησιακό και θεατρικό χώρο. Τραγούδησαν σε πρώτη εκτέλεση τους πιο σημαντικούς λαϊκούς συνθέτες, κάνοντας μεγάλες επιτυχίες όπως: «Κάποια μάνα αναστενάζει», «Τρελό κορίτσι», «Ένα τραγούδι απ’τ’αλγέρι», «Με γέρασε η ξενιτιά» και πολλά ακόμα.

Ο Τόλης Χάρμας (κατά κόσμον Απόστολος  Χαρμαντάς) γεννήθηκε στο Λεωνίδιο της Κυνουρίας του Νομού Αρκαδίας, το Γενάρη του 1918. Ήταν το μικρότερο από τα οκτώ παιδιά του Παναγιώτη Χαρμαντά και της Ιωάννας Παπουτσή. Τα μαθητικά του χρόνια πέρασαν στο Λεωνίδιο, τελειώνοντας το γυμνάσιο ως ένας από τους άριστους μαθητές της τάξης του, από μικρός έδειξε την αγάπη του προς τη μουσική. Μαθητής ακόμη ήξερε να παίζει λαούτο, μαντολίνο και φυσικά τραγουδούσε υπέροχα. Λίγο πριν τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο ο μικρός Τόλης βρέθηκε στην Αθήνα. Αρχικά έμαθε να παίζει κιθάρα παρακολουθώντας μαθήματα δίπλα στον Φάμπα. Στην διάρκεια της Κατοχής, για να μη πεθάνει από την πείνα που θέριζε ιδιαίτερα την ελληνική πρωτεύουσα, έπαιζε σε ταβέρνες για ένα πιάτο φαγητό!

Στα χρόνια του εμφυλίου θα ξεκινήσει την καριέρα του ως τραγουδιστής, με 8 δραχμές μεροκάματο, σ’ ένα αναψυκτήριο της πλατείας Κουμουνδούρου, όπου έλεγε  σουξέ του Χαιρόπουλου και του Αττίκ. Την ίδια εποχή θα γνωρίσει την Γαρουφαλιά Ζέρβα (φιλόλογος γεννημένη στη Θήβα το 1917). Παντρεύτηκαν με κουμπάρα τη σπουδαία τραγουδίστρια της εποχής Κούλα Νικολαΐδου ενώ η πρώτη κοινή τους δισκογραφική εμφάνιση έγινε με το τραγούδι «Μπλε και άσπρο» (δίσκος γραμμοφώνου που κυκλοφόρησε το 1947). Δύο χρόνια αργότερα το ζευγάρι, ως Ντούο Χάρμα, εμφανίζεται με επιτυχία στο θέατρο «Σαμαρτζή», με μεροκάματο, μόλις 60 δραχμές. Σύντομα δέχονται μια μεγάλη πρόταση για εμφανίσεις στην Πόλη, στα αριστοκρατικότερα κέντρα, με 2.500 δραχμές μεροκάματο! Την επόμενη τετραετία μετακομίζουν στην Κωνσταντινούπολη και πηγαινοέρχονται στην Αθήνα για ηχογραφήσεις και συμμετοχή σε ελληνικές ταινίες. Τότε η Γαρουφαλιά αλλάζει και το όνομα της σε Λίτσα.

Η πρώτη εμφάνιση τους στον κινηματογράφο θα γίνει στη κωμωδία της Φίνος Φίλμ «Έλα στο Θείο». Μια ταινία διαμάντι, τεχνικά άριστη για τα ελληνικά δεδομένα της εποχής με τους πρωτοεμφανιζόμενους Νίκο Σταυρίδη και Σπεράντζα Βρανά. Ο Τόλης και η Λίτσα Χάρμα τραγουδούν τα: «Σαν ποντίκι με τη γάτα» και «Το ξυράφι και το ακόνι». Το 1955 στη ταινία του Αλέκου Σακελλάριου «Λατέρνα, φτώχεια και φιλότιμο» ο Τόλης και η Λίτσα εμφανίζονται και σαν ηθοποιοί. Εκείνος παίζει το ρόλο ενός μάγκα μερακλή που του άρεσε να τα πίνει και να χορεύει ζεϊμπέκικο και εκείνη το ρόλο της σκληρής συζύγου που δεν σηκώνει πολλά-πολλά. Ο Τόλης τραγουδά το «Είμαι άντρας» μαζί με τους δύο πρωταγωνιστές Βασίλη Αυλωνίτη και Μίμη Φωτόπουλο.

  

Φήμες αναφέρουν ότι τα δύο τραγούδια της ταινίας («Είμαι άντρας»  και «Γαρύφαλλο στ’ αυτί») έχουν γραφτεί από τον Τόλη Χάρμα, παρόλο που στο δίσκο των 78 στροφών (1955, ODEON GA 7898) και για τα δύο αυτά τραγούδια, σαν συνθέτης εμφανίζεται ο Μάνος Χατζιδάκις και στιχουργός εμφανίζεται ότι είναι ο Αλέκος Σακελλάριος. Το τραγούδι «Είμαι άντρας», είχε προηγηθεί σε κυκλοφορία, πάλι από την ODEON, την ίδια χρονιά, αποκλειστικά στο όνομα του Τόλη Χάρμα, με τους ίδιους ερμηνευτές και αριθμό κυκλοφορίας GA 7886, αλλά με τον ίδιο αριθμό μήτρας GO 5253 και στις δύο περιπτώσεις.

Πιθανολογείται ότι ο Τόλης Χάρμας (για δικούς του προσωπικούς λόγους, οικονομικούς ή άλλους) πούλησε τα πνευματικά δικαιώματα του τραγουδιού στον κινηματογραφικό παραγωγό Φιλοποίμενα Φίνο και αυτός, με τη σειρά του, τα μεταβίβασε –για δικούς του, επίσης, λόγους– στον Μάνο Χατζιδάκι την σύνθεση και στον Αλέκο Σακελλάριο τους στίχους. Όλα αυτά κατά ομολογία του ίδιου του Τόλη Χάρμα στον ρεμπετολόγο Παναγιώτη Κουνάδη το 1996.

Το ζεύγος Χάρμα απέκτησε δύο παιδιά, την Ιωάννα (Νανά) και τον Αριστείδη (Άρη), που ασχολήθηκαν με τη μουσική. Η Νανά με το τραγούδι (έφυγε από τη ζωή το 2017) και ο Αριστείδης είναι κιθαρίστας. Από το Ντούο Χάρμα  ξεκίνησε τη μεγάλη της καριέρα το 1956 η Μαρινέλλα, η οποία πήρε το καλλιτεχνικό της ψευδώνυμο από το ομώνυμο τραγούδι του Τόλη Χάρμα. Την ίδια χρονιά, η Λίτσα εγκατέλειψε το τραγούδι για ν΄αφιερωθεί στην ανατροφή των δύο παιδιών τους. Ο Τόλης μένει μόνος και συνεργάζεται με το Μάνο Χατζιδάκι στα σάουντρακ των ταινιών: «Η Χώρα των Ονείρων» και «Ποτέ την Κυριακή», φθάνοντας μέχρι τις Κάννες για τα «Παιδιά του Πειραιά», παίζοντας κιθάρα στην ορχήστρα Λαβράνου.
 

Το 1978 η Λίτσα Χάρμα αφήνει την τελευταία της πνοή. Για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα ο Τόλης έζησε στη Αμερική, παίζοντας σε κοσμικά κέντρα της ομογένειας. Το 1981 επέστρεψε στην Ελλάδα και ως το φινάλε της ζωής του, στις 22 Μαΐου 2008, παρέμεινε ενεργός μουσικά, με εμφανίσεις σε παραδοσιακά ταβερνάκια.
 ,

Έφυγε από τη ζωή αφήνοντας ως κληρονομιά, έναν τεράστιο μουσικό θησαυρό. Ευτυχώς ο κινηματογράφος κατέγραψε, ως εικόνα, τον Τόλη και την Λίτσα Χάρμα.

" O KΡΙΝΟΣ", ΕΝΑ ΖΑΧΑΡΟΠΛΑΣΤΕΙΟ ΜΕ ΙΣΤΟΡΙΑ

Eν Σερραις στις αρχές της δεκαετίας του 1960, το φημισμένο ζαχαροπλαστείο " Ο ΚΡΙΝΟΣ " του θείου μου Ηλία Καϊμακάμη, (αδελφου της εκ μητρός γιαγιάς μου Μαρίας Καϊμακάμη - Δασκάλου) .

Το πρώτο κατάστημα μετα την ΤΡΑΠΕΖΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ με τα τραπεζοκαθίσματα ακροβολισμένα στην άκρη του περζοδρομίου. Διακρίνονται ακόμη το βιβλιοπωλείο του Δρούκα και δίπλα το πολυτελές για την εποχή κατάστημα οπτικων του Ιωάννη Αγγελόπουλου (θείου του Μίμη Μανωλακέρη του αείμνηστου "Μαρμάγκαλου" , ο οποίος ηταν η διαδοχος κατάσταση στην επιχείρηση).

ΦΩΝΗ ΑΠΟΓΝΩΣΗΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΑΝΣΕΡΡΑΪΚΟ

  ΣΚΛΗΡΗ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΩΝ ΠΑΛΑΙΜΑΧΩΝ ΤΟΥ ΠΑΝΣΕΡΡΑΙΚΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΙΟΙΚΗΣΗ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΚΗΣ ΟΜΑΔΑΣ

Με μια σκληρή ανακοίνωση 300 λέξεων ο σύνδεσμος Παλαιμάχων Πανσερραϊκού, αναφέρεται μετά τον αγώνα με τη Λαμία στην ομάδα και στην διοίκηση την τελευταία τριετία. Διαβάστε την ολόκληρη και την υπογράφει ο παλαίμαχος της ομάδας Γιώργος Τσιφούτης.

 «Βλέποντας την ομάδα μας με τη Λαμία στην έδρα μας, λες και έπαιζε με την Real Madrid, ως παλαίμαχοι που γράψαμε ένα κομμάτι της ιστορίας, ως άνθρωποι που βοηθήσανε στον σχεδιασμό και την οργάνωση της ομάδας στο παρελθόν, ως άνθρωποι με μεγάλη εμπειρία σε υψηλό επίπεδο και πλέον ως οπαδοί της μεγάλης ομάδας μας, νομιμοποιούμαστε να ρωτήσουμε και να προτείνουμε τα εξής: Ποιος ή ποιοι οργανώνουν-σχεδιάζουν βραχυπρόθεσμα ή μακροπρόθεσμα και ποια η φιλοσοφία τους για την ομάδα; Ποιοι πήραν την απόφαση να διώξουν σε έναν μήνα και να απαξιώσουν τους: Αναστασιάδη, Δημήτριου (πληρώθηκε με διαρκείας εισιτήρια), Κατσαβάκη, Πανταζή, ενώ τώρα οι ίδιοι; (Χαλκίδης,Καμήλαλης, Κοράκης, Σαββίδης κα) κρατάνε προπονητή με 10 παιχνίδια χωρίς νίκη και γκολ, σε ένα πρωτάθλημα που οι μισές ομάδες είναι χωριά; Επίσης, ενώ δηλώνουν ότι ο Πανσερραϊκός είναι γωνία μαγαζί, έκαναν εκδήλωση για την άνοδο μας από την Γ’Εθνική στη Β΄, λες και ήταν η απελευθέρωση των Σερρών. Αυτό το «γωνία μαγαζί», γιατί δεν μπορούν να το δουλέψουν οι ίδιοι και να το γεμίσουν. Ακόμα και στην πίτα των παλαιμάχων που έπρεπε να είναι όλοι, προπονητές-διοίκηση-ποδοσφαιριστές, μας σεβάστηκαν μόνο οι παίκτες και ένα μέλος της διοίκησης.

Επειδή δεν μπορούμε να βλέπουμε άλλο να μικραίνει ο Πανσερραϊκός (είτε βλέπεις τις κερκίδες του Πήγασου, είτε του Πανσερραϊκού είναι το ίδιο) και αν δεν μπορούν ή δεν θέλουν (δικαίωμα τους) να μας απαντήσουν ή να τοποθετηθούν στα παραπάνω, σεβόμενοι ότι αγόραζαν εισιτήρια στο παρελθόν για να μας βλέπουν να αγωνιζόμαστε και τώρα ότι έχουν βάλει χρήματα για να μπορεί να λειτουργεί η ομάδα μας, προτείνουμε: Στο τέλος της χρονιάς να σταματήσουν την λειτουργία της ομάδας (όπως είναι σήμερα), μέχρι να βρεθεί κάποιος ή κάποιοι που θα επαναλειτουργήσουν την ομάδα, όπως τις αξίζει!!! (βάση της ιστορίας της).

 Πηγη : http://taxalia.blogspot.gr/2017/02/blog-post_876.html