TA IMIA EINAI EΛΛΑΔΑ

Παρασκευή, 30 Ιανουάριος 2009
Τα Ίμια είναι Ελλάδα

Ο δημοσιογράφος της εφημερίδας «Η Σφήνα», Γιώργος Χριστοδούλου, με εντολή του εκδότη, Σπύρου Καρατζαφέρη, ανέβηκε στα Ίμια σήμερα το μεσημέρι και σήκωσε την ελληνική σημαία. Αφού φωτογραφήθηκε, πριν προλάβουν να αντιδράσουν οι Τούρκοι, οι οποίοι αντελήφθησαν την τελευταία στιγμή ότι κάτι περίεργο συνέβαινε, κατέβασε τη σημαία και αποχώρησε, την ώρα που κατέφθανε τουρκική ακταιωρός. Για ποιό λόγο θα έπρεπε να φοβόμαστε κύριε Τριανταφυλόπουλε να σηκώσουμε Ελληνική σημαία σε Ελληνικό έδαφος; Γιατί θέλετε όλοι εσείς κύριοι να μας επιβάλετε σιγά σιγά τον φόβο ακόμα και της προσέγγισης παραμεθόριων περιοχών της χώρας μας, που όμως αποτελούν ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΕΔΑΦΟΣ; Γιατί κύριοι δημοσιογράφοι θα πρέπει να φοβόμαστε την αντίδραση των Τούρκων από τη στιγμή που δεν πατάμε σε Τουρκικό έδαφος άλλά σε Ελληνικό; Σας είναι δύσκολο κύριε Τριανταφυλόπουλε και λοιποί να καταλάβετε ότι αν υπάρχουν Ελληνικές ενστάσεις στην ύψωση της Ελληνικής σημαίας σε Ελληνικό έδαφος τότε δίνετε πάτημα στους Τούρκους να αμφισβητούν τα σύνορά μας; Επιτέλους ως πότε κύριοι θα προσπαθείτε να μας επιβάλετε να φοβόμαστε ακόμα και την σκιά της Τουρκίας; Είναι Ελληνικό έδαφος τα Ίμια ή δεν είναι; Μήπως γνωρίζετε κάτι παραπάνω εσείς κύριοι που δεν το γνωρίζουμε εμείς; Αν ναι τότε πείτε το στον κόσμο. Αλλιώς είναι απαράδεκτη η στάση σας. Δεν είναι δυνατόν να αναρωτιόμαστε γιατί ένας Έλληνας ύψωσε Ελληνική σημαία σε Ελληνικό έδαφος. Είπατε ότι δημιούργησε κλίμα η ενέργεια αυτή. Για για εσάς δεν δημιουργεί κλίμα η δήλωση του βουλευτή του ΠΑΣΟΚ ο οποίος μίλησε για Τουρκική μεινότητα στη Θράκη; Επιτέλους Έλληνες αφυπνισθείτε. Δείτε που θέλουν να μας οδηγήσουν. Συγχαρητήρια στον κύριο Καρατζαφέρη και τον δημοσιογράφο του.

http://ellinikiafipnisis.blogspot.com/2009/01/blog-post_30.html

29.01.1941 Ο ΠΕΡΙΕΡΓΟΣ ΘΑΝΑΤΟΣ ΤΟΥ ΙΩΑΝΝΗ ΜΕΤΑΞΑ

Ο περίεργος θάνατος του Εθνικού Κυβερνήτη
By Hristos Pappas

Κοντά εξήντα οκτώ χρόνια έχουν περάσει από τις 29 Ιανουαρίου 1941 όταν κυκλοφόρησε η πένθιμη είδηση του θανάτου του Πατέρα της νίκης, του Εθνικού Κυβερνήτη Ιωάννου Μεταξά, μια είδηση που συγκλόνισε και βύθισε στο πένθος ολόκληρο το Έθνος.Μετά από τόσες δεκαετίες ο φάκελος του θανάτου Μεταξά δεν έχει ακόμα ανοίξει.Από την εποχή που τελείωσε ο πόλεμος και οι Σύμμαχοι ήσαν νικητές, οιαδήποτε έρευνα πάνω στο θέμα αυτό εθεωρείτο επικίνδυνη.Χαρακτηριστικό είναι αυτό που αναφέρεται σε άρθρο του κυρίου Λεονταρίτη στην εφημερίδα Καθημερινή ότι ο Διοικητής Ασφαλείας Αθηνών Παξινός βρέθηκε δολοφονημένος στο Κάιρο κατά τη διάρκεια του Πολέμου, την επομένη μιας επισήμου δεξιώσεως κατά την οποίαν, και με τη βοήθεια και το «θάρρος» που δίνει το ποτό, είχε πει απευθυνόμενος σε άγγλο αξιωματικό «Μετά τον πόλεμο θα γράψω ένα βιβλίο δια τον θάνατο του Ιωάννου Μεταξά που είμαι σίγουρος ότι δεν θα σας αρέσει».

Να δούμε όμως το ιστορικό της ασθενείας και του θανάτου του Ιωάννου Μεταξά καθώς και το ιστορικό πλαίσιο εντός του οποίου συνέβη αυτός.Ιστορικό πλαίσιοΤον Δεκέμβριο του 1940, χάρις στα στρατηγικά σχέδια του Μεταξά και των επιτελών του, σε συνδυασμό με τον απαράμιλλο ηρωισμό και ενθουσιασμό του Έλληνα Στρατιώτη που το καθεστώς του Μεταξά είχε φροντίσει να εμφυσήσει, ο Ελληνικός Στρατός αντιμετωπίζει νικηφόρα την ιταλική επίθεση και κατορθώνει την απελευθέρωση Βορειοηπειρωτικών εδαφών και πόλεων όπως η Κορυτσά και το Αργυρόκαστρο. Παρ όλη την ισχυρή παρουσία του αγγλόφιλου βασιλιά Γεωργίου Β΄ και την ανεξέλεγκτη εμπλοκή του στην εξωτερική πολιτική, ο Μεταξάς από πλευράς του από την πρώτη στιγμή της πρωθυπουργοποίησής του (Απρίλιος 1936), αλλά και μετά από την εθνική μεταβολή της 4ης Αυγούστου προσπάθησε να τηρήσει τις ισορροπίες ώστε να μην ξαναπέσει η χώρα στον εθνικό διχασμό της εποχής του Πρώτου Μεγάλου Πολέμου.

Ακόμα και μετά την έναρξη του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, οι εντολές του Μεταξά προς τους Υπουργούς του και κυρίως προς τον Υπουργό Τύπου Νικολούδη ήσαν σαφείς : πλήρης ουδετερότης . Βέβαια το έμπειρο μάτι του Στρατηγού Μεταξά έβλεπε τον πόλεμο να έρχεται, και προετοίμαζε τη χώρα και το λαό γι αυτόν. Πολύ δ ε περισσότερο μετά από τον τορπιλισμό του Έλλη από τους Ιταλούς. Ακόμη και μετά από αυτήν την απρόκλητη και ύπουλη επιθετική ενέργεια το Δεκαπενταύγουστο του 1940, και ενώ ήταν κοινό μυστικό το ποιος τορπίλισε το Έλλη, ο Μεταξάς εφήρμοσε και πάλι την πολιτική της ουδετερότητας απαγορεύοντας τη δημοσιοποίηση των στοιχείων (θραύσματα τορπιλών, κ.λ.π.) που φωτογράφιζαν την ταυτότητα του υποβρυχίου που τορπίλισε το Έλλη. Τον Οκτώβριο τελικά θα επιδοθεί στον Μεταξά το ιταλικό τελεσίγραφο που σήμαινε στην ουσία την κήρυξη του πολέμου εκ μέρους της Ιταλίας ενάντια στην Ελλάδα.

Την 28η Οκτωβρίου 1940, ο μικρόσωμος εβδομηντάχρονος Μεταξάς αφού διάβασε το ιταμό τελεσίγραφο απάντησε άμεσα και χωρίς δισταγμό στον ιταλό πρέσβη: «Λοιπόν, έχουμε πόλεμο», και με αυτό το μεγάλο «ΟΧΙ» του θα περάσει ως γίγας εις την αθανασία και θα εντάξει τη μορφή του στους μεγάλους της Ελληνικής Ιστορίας.Χρέος του μεγάλου πολιτικού και ιδίως σε κρίσιμες στιγμές είναι και η νίκη και η δόξα με τις λιγότερες δυνατές απώλειες. Αυτόν τον κανόνα σαν μεγάλος πολιτικοστρατιωτικός ηγέτης προσπάθησε να τηρήσει ο Μεταξάς. Ο αγώνας στα βορειοηπειρωτικά βουνά εκρίθη και αντιμετωπίσθη ως καθαρά ελληνοϊταλική υπόθεση και όχι ως εμπλοκή της Ελλάδος με τον Άξονα. Εξ άλλου είναι παγκοίνως γνωστό ότι η απρόκλητη και αψυχολόγητη εκστρατεία των οραματιστών της Νέας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας έγινε εν αγνοία του Χίτλερ. Την εποχή εκείνη συνετελέσθη το παράδοξο οι σύμμαχοι των Ιταλών, Γερμανοί, όχι μόνο να θαυμάζουν τα ελληνικά κατορθώματα αλλά ακόμη και αυτή η γερμανική παροικία της Ελλάδος να συνδράμει με εφόδια (τρόφιμα, ρούχα, κ.λ.π.), τον μαχόμενο Έλληνα στρατιώτη.

Δεν μπορούν να περάσουν απαρατήρητα εκείνα που έλεγε στην Αθήνα ο γερμανός Στρατιωτικός Ακόλουθος Φον Κλεμ ο οποίος όταν συνομίλησε με τον Χίτλερ τον «εύρε πλήρη ενθουσιασμού δια τα στρατιωτικά κατορθώματα της Ελλάδος και περιφρονήσεως δια τον ιταλικόν στρατόν».

Ο Χίτλερ είχε χαρακτηρίσει «ηλιθία» την εκστρατεία των Ιταλών κατά της Ελλάδος. Οι μόνοι που είχαν συμφέρον από το άνοιγμα νέου μετώπου στα Βαλκάνια ήσαν οι εγγλέζοι, αφού ένα νέο μέτωπο στο Νότο θα αποδυνάμωνε τις γερμανικές δυνάμεις. Πολύ περισσότερο επειδή η Ελλάδα δεν βρισκόταν μεταξύ των στρατηγικών στόχων της Γερμανίας. Οι άγγλοι όμως, πιστοί στην προσφιλή τους αποικιοκρατική τακτική ήθελαν να χρησιμοποιήσουν τους Έλληνες ωσάν να ήσαν Σενεγαλέζοι ή Ινδοί υπήκοοί τους προκειμένου να αγωνισθούν για τα συμφέροντά τους. Το πόσο μας υπολόγιζαν οι σύμμαχοί μας φαίνεται από τις μετέπειτα εξελίξεις και από τα ανύπαρκτα ωφέλη που είχε η Ελλάδα μετά τον πόλεμο παρόλο που ευρίσκετο στο πλευρό των νικητών.

Ο Τσώρτσιλ κυνικά θα γράψει στον Υπουργό του των Εξωτερικών Ηντεν στις 6 Μαρτίου 1941 «… η απώλεια της Ελλάδος δεν αποτελεί καθόλου συμφορά για μας, αρκεί η Τουρκία να κρατήση έντιμον ουδετερότητα». Οι Άγγλοι δεν ήσαν διατεθειμένοι να προσφέρουν στην Ελλάδα καμία ουσιαστική βοήθεια επιμένοντας όμως στην αποστολή βοήθειας που μόνον ως συμβολική θα μπορούσε να χαρακτηρισθεί. Βοήθεια όμως που θα υποχρέωνε τους γερμανούς να εκκαθαρίσουν την κατάσταση, αφού τα αγγλικά αεροπλάνα απογειούμενα από το αεροδρόμιο της Θεσσαλονίκης θα μπορούσαν να πλήξουν ευαίσθητους γερμανικούς στόχους όπως ήσαν οι ρουμανικές πετρελαιοπηγές. Τον Νοέμβριο του 1940 η Αγγλία προσπαθώντας να εκθέσει την Ελλάδα έναντι της Γερμανίας μας εκκάλεσε να λάβουμε μέρος σε συνέδριο φιλικών της εθνών.

Ο Μεταξάς προσπαθώντας και πάλι να τηρήσει την πολιτική της ουδετερότητας αρνήθηκε για να μην προκαλέσει τους Γερμανούς. Στο ημερολόγιό του σημειώνει χαρακτηριστικά στις 18 Νοεμβρίου 1940: «…Αγγλική Κυβέρνησις επιμένει συμμετάσχωμεν συνέδριον φιλικών των εθνών. Λέγω Πάλαιρετ ( σ.σ. πρόκειται για τον βρετανό πρέσβη) ξάστερα : Θέλουν να προκαλέσουν πόλεμον Γερμανίας; Εάν το θέλουν το κάνω, αλλά και αυτοί υπεύθυνοι-και αφού δεν μπορούν να μας δώσουν αεροπορίαν κατά των Ιταλών, τι θα γίνη όταν προστεθούν και Γερμανοί; (Θα έχω άραγε πάλιν γερμανοφιλίες;)…».

Πολλοί προχειρολόγοι αριστεροί, όπως ο κύριος Ραφαηλίδης, αφού αναγνωρίζουν τελικά το «ΟΧΙ» στον Μεταξά διατείνονται βασιζόμενοι πιθανώς σε μαντικές ικανότητές τους ότι ο Μεταξάς είπε ΟΧΙ στους Ιταλούς, αλλά θα έλεγε ΝΑΙ στους Γερμανούς. Παρ όλο που αυτή η υποθετική κατηγορία δεν έχει καμία αξία αφού ο Μεταξάς πέθανε δύο και πλέον μήνες πριν από την γερμανική επίθεση, η απάντηση βγαίνει ξεκάθαρα από την εγγραφή του Μεταξά στο ημερολόγιό του στις 20 Δεκεμβρίου 1940, μετά από την επίσκεψη του γερμανού πρέσβη πρίγκιππος Ερμπαχ:«Ευτυχώς η επίσκεψις του Γερμανού δεν είχε κακά αποτελέσματα. Στην αρχή -χθες- ενόμισα ότι θα επήρχετο ρήξις. Και ότι οι Γερμανοί θα μας επίεζαν με απειλάς.Ευτυχώς τίποτε από αυτά. Ήμουν έτοιμος για όλα…».

Το γερμανικό σχέδιο ειρηνεύσεωςΤον Δεκέμβριο του 1940 το διπλωματικό παρασκήνιο είναι έντονο. Οι Γερμανοί προετοιμάζουν το σχέδιο «Μαρίτα» χωρίς όμως να είναι βέβαιοι δια την εφαρμογή του, γιατί, σύμφωνα με αυτούς, «δεν πρόκειται να κριθεί στην Ελλάδα το θέμα του ποιος θα ηγεμονεύσει της Ευρώπης εις το μέλλον». Οι Έλληνες, νικητές όντας στο Μέτωπο, δεν είναι διατεθειμένοι να ζητήσουν ειρήνη, αλλά ούτε και οι ηττούμενοι Ιταλοί. Την πρωτοβουλία αναλαμβάνουν οι Γερμανοί έχοντας συμφέρον να λήξει ο πόλεμος χωρίς να εμπλακούν σε εκστρατεία ενάντια στην Ελλάδα. Έτσι λοιπόν ο Χίτλερ παίρνει πρωτοβουλίες και στέλνει τον Αρχηγό της ΄Αμπβερ (Μυστικές Υπηρεσίες) στην Ισπανία για μυστική διπλωματία. Ο Ναύαρχος Φον Κανάρης έρχεται σε επαφή με τον Ούγγρο στρατηγό Αντόρκα, πρέσβη της Ουγγαρίας στη Μαδρίτη, ο οποίος στη συνέχεια έρχεται σε επαφή με τον Έλληνα πρέσβη Αργυρόπουλο και αφού του δηλώνει ότι ενεργεί με επίσημη υπόδειξη της γερμανικής κυβερνήσεως, του υποβάλλει το σχέδιο ειρηνεύσεως που περιελάμβανε τα ακόλουθα: «Η Ελλάς θα ηδύνατο να διατηρήση τας θέσεις τας οποίας κατέλαβεν ο στρατός της εν Αλβανία και να συναφθή ειρήνη με την Ιταλίαν.

Προς αποφυγήν μελλοντικών επεισοδίων μεταξύ Ελλήνων και Ιταλών θα εδημιουργείτο νεκρά ζώνη, εντός της οποίας θα παρεμβάλλοντο μεταξύ των δύο αντιπάλων στρατών γερμανικαί δυνάμεις, ως παρατηρηταί. Η γερμανική κυβέρνησις, εάν εδέχετο η ελληνική, θα ανελάμβανε την υποχρέωσιν να μεριμνήση όπως αποχωρήσουν αι επί του εδάφους της ευρισκόμεναι κατά την στιγμήν της ανακωχής βρεταννικαί στρατιωτικαί δυνάμεις».Βέβαια, μία εμβριθής ιστορική μελέτη των γεγονότων θα έπρεπε να εξετάσει κατά πόσον αυτή η προσέγγιση Ελλάδος και Γερμανίας θα μπορούσε να είναι εις γνώσιν της αγγλικής κατασκοπείας, πράγμα το οποίον θα σήμαινε ότι αυτοί που από πλευράς Ελλήνων θα ετόλμουν ακόμη και να συζητήσουν πάνω σε αυτή την πρόταση ειρήνης θα ήσαν τουλάχιστον επικίνδυνο εμπόδιο στα σχέδιά τους.

Την ίδια εποχή καταφθάνει στην Αθήνα ειδικός απεσταλμένος του γερμανού Υπουργού Εξωτερικών Φον Ρίμπεντροπ ο οποίος συναντήθηκε με τον Υπουργό Ασφαλείας Μανιαδάκη, παρουσία του Μορφωτικού Ακολούθου της Γερμανικής Πρεσβείας που εκτελούσε και χρέη διερμηνέως, και επανέλαβε πιστά τις προτάσεις ειρήνης του Αντόρκα. Ο Μεταξάς, σύμφωνα με τη μαρτυρία του Μανιαδάκη; ενθουσιάστηκε με την ιδέα, αλλά ήταν της άποψης ότι θα έπρεπε να καθυστερήσουμε την αποδοχή των διαπραγματεύσεων εφόσον νικούμε, δια να αποκτήσουμε όσο το δυνατόν μεγαλύτερα ωφέλη.Έχει γραφεί επίσης ότι προς το σκοπό αυτό της προωθήσεως των γερμανικών προτάσεων ήλθε στην Ελλάδα και αυτός ο ίδιος ο Φον Κανάρης, ο οποίος εφιλοξενήθη στην οικία του εμπόρου Καρπαθάκη, είχε μυστικά επαφές με επισήμους, και επέδωσε τις γερμανικές προτάσεις ειρήνης στην ελληνική πλευρά.

Την ίδια περίοδο (13 Ιανουαρίου 1941) φθάνει στην Ελλάδα και ο άγγλος στρατηγός Ουέιβελ, προκειμένου να προτείνει την αποστολή στο Μέτωπο ενός αγγλικού συντάγματος αντιαεροπορικών και αντιαρματικών όπλων. Η άφιξή του κρατείται μυστική από την ελληνική πλευρά, και η κυβέρνηση δεν του επιτρέπει να επισκευθεί το Μέτωπο. Ο Μεταξάς αρνείται την «προσφορά», ενώ ο Παπάγος ζητάει τουλάχιστον εννέα Μεραρχίες με ισχυρή αεροπορική κάλυψη προκειμένου η βοήθεια να είναι ουσιαστική. (Η στάση αυτή του Παπάγου τον ρίπτει σε δυσμένεια σε σημείο που δεν θα ακολουθήσει τον Γεώργιο στη Μέση Ανατολή, μετά την είσοδο των Γερμανών στην Ελλάδα).Ο Ουέιβελ ανταπαντά ότι μπορεί να διαθέσει δύο μόνο Μεραρχίες. Κατά τον Μεταξά, το μόνο που θα μπορούσαν να προσφέρουν οι δύο αγγλικές Μεραρχίες είναι η πρόκληση της γερμανικής επίθεσης.

Ο Μεταξάς στην τελευταία του εγγραφή στο ημερολόγιό του στις 17 Ιανουαρίου 1941, αλλά και στη διακοίνωση που επέδωσε προς τη βρεταννική κυβέρνηση μέσω του βρεταννού πρέσβη, δήλωνε ότι δεν θα δεχθεί να δημιουργηθεί μέτωπο από τους Άγγλους στη Θεσσαλονίκη και ότι θα δεχθεί βρεταννικά στρατεύματα μόνο αν οι Γερμανοί διέλθουν τον Δούναβη.Ασθένεια του Μεταξά. Το τέλοςΚατά μία ατυχή συγκυρία που μόνο η ίδια η Ιστορία γνωρίζει να δημιουργεί, την ίδια χρονική στιγμή μπαίνει στην τελική ευθεία η ζωή του Μεταξά. Στις 17 Ιανουαρίου ο Μεταξάς αισθάνθηκε μία ελαφρά αδιαθεσία. Οι γιατροί διέγνωσαν παραμυγδαλιτικό απόστημα και τον εγχειρίζουν στις 19 Ιανουαρίου. Το ιατρικό ανακοινωθέν που εξεδόθη με τον θάνατό του αναφέρει: «Ο Πρόεδρος της Ελληνικής Κυβερνήσεως ενεφάνισε προ δέκα ημερών, ήτοι το προπαρελθόν Σάββατον, φλεγμονήν του φάρυγγος, ήτις κατέληξεν εις απόστημα παραμυγδαλικόν. Παρά την έγκαιρον διάνοιξίν του ως και την μετεγχειρητικήν κατάλληλον θεραπείαν, παρουσίασεν εν συνεχεία τοξιναιμικά φαινόμενα και επιπλοκάς, ως γαστρορραγίαν και ουρίαν, και απέθανε σήμερον, 6 π.μ.Εν Αθήναις τη 29η Ιανουαρίου 1941 Οι θεράποντες ιατροί (ακολουθούν οι υπογραφές δώδεκα ιατρών)».

Έτσι, σε μία κρίσιμη στιγμή, με αιωρούμενες τις γερμανικές προτάσεις για ειρήνη που ενδεχομένως η αποδοχή τους να άλλαζε τον ρου της Ιστορίας, και η Ελλάς να απέφευγε την κατοχή και τον συμμοριτοπόλεμο που προκλήθηκε από τις δυνάμεις που εξέθρεψε αυτή η περίοδος, χάνουμε τον Πρωθυπουργό της νίκης από αμυγδαλές.

Ο Κωνσταντίνος Μανιαδάκης που γνώριζε πολλά, και για τον λόγο αυτό οι Άγγλοι φρόντισαν να τον απομακρύνουν από το ελληνικό περιβάλλον της εξόριστης ελληνικής κυβέρνησης της Μέσης Ανατολής και να τον εξορίσουν στην Αργεντινή, είχε αναφέρει σε εκμυστηρεύσεις του ότι «Αν είχαμε τον Μεταξά σε τρίτη θέση νοσοκομείου, αυτός θα ζούσε». Επίσης ήταν της άποψης ότι « Οι γιατροί φταίγανε και επωφελήθηκαν οι άγγλοι ». Από τις διηγήσεις πάλι της κόρης του Μεταξά, Λουκίας, φαίνεται η επιθυμία του Μεταξά να τον δει και άλλος γιατρός « Σαν τον ερώτησα αν θέλη να τον δη και άλλος ιατρός γυάλισαν τα μάτια του… -Ναι παιδί μου, ναι!, μου απήντησε». Έτσι λοιπόν μετά από «του κόσμου τα εμπόδια» όπως χαρακτηριστικά αναφέρει η κυρία Λουκία Μεταξά, εκλήθη επειγόντως ο διαπρεπής Βιεννέζος ιατρός Δρ. Εππιγκερ ο οποίος φθάνοντας την Τρίτη 28 Ιανουαρίου 1941 στο Βελιγράδι ματαίωσε το ταξίδι του προς Ελλάδα αφού τον πληροφόρησαν ότι είναι πια αργά και ότι ο Μεταξάς πεθαίνει.

Για την σκοτεινή περίοδο των δέκα ημερών της ασθενείας του Μεταξά έχουν ειπωθεί κατά καιρούς αρκετά και πολλές φορές αντιφατικά. Έχουμε όμως την επίσημη αρθρογραφία των εφημερίδων της εποχής (π.χ. Βραδυνή, 30 Ιανουαρίου 1941), που αναφέρει την παρουσία στο πλευρό του ασθενούς Μεταξά κατά την τελευταία ημέρα της ζωής του, εγγλέζου στρατιωτικού ιατρού ο οποίος την Τρίτη 28 Ιανουαρίου 1941 έκαμε ιδιοχείρως ένεση στον ασθενή. Από τους αυτόπτες μάρτυρες είναι βέβαιη η παρουσία άγγλων ιατρών στο πλευρό του Μεταξά, οι οποίοι, σύμφωνα με τις μαρτυρίες τους, είτε έφεραν συσκευές οξυγόνου είτε έκαναν ενέσεις στον ασθενή.

Τα πρόσωπα που έζησαν από κοντά τα γεγονότα είτε σιώπησαν είτε μίλησαν επιλεκτικά. Χωρίς όμως ιστοριοδίφικες αναλύσεις, ο θάνατος του Μεταξά πέρασε στον απλό λαό σαν έγκλημα των άγγλων: «Οι άγγλοι τον φάγανε».Οι Γερμανοί από πλευράς τους υπεστήριξαν τη φήμη ότι τον Μεταξά εδολοφόνησαν οι Άγγλοι. Μάλιστα, κατά το μνημόσυνο που πραγματοποιήθηκε στις 2 Φεβρουαρίου 1941 στο παρεκκλήσι της Ελληνικής Πρεσβείας στο Βερολίνο, οι Γερμανοί όχι μόνο έδωσαν την άδεια να τελεσθεί αυτό, αλλά και είχαν παραστεί επισήμως.

Αναμφίβολα η παρουσία στο πλευρό του ασθενούς Μεταξά άγγλων ιατρών είναι γεγονός. Τραγικό για την τύχη του ασθενούς αλλά και για την τύχη του Πολέμου και της Ελλάδος, δώδεκα πανεπιστημιακοί καθηγητές ιατρικής να αφήνουν τον Πρωθυπουργό της χώρας στις φροντίδες του κάθε εγγλέζου υπιάτρου και αρχιάτρου εκτελούντων ποίος οίδε ποία αποστολή.

Εξήντα χρόνια μετά, αφού εξέλειπαν πια οι μάρτυρες, οι καταγεγραμμένες μαρτυρίες είναι ελλιπείς, και αρχεία έχουν χαθεί, το μόνο σίγουρο που θα μπορούσε να λεχθεί για τον θάνατο του Ιωάννου Μεταξά είναι ότι αυτός υπήρξε πολύ ύποπτος και ότι οι μόνοι ωφελημένοι από αυτόν ήσαν οι Άγγλοι.

Ο ευπατρίδης Στρατηγός Ιωάννης Μεταξάς, ο βετεράνος των πολέμων 1897 και1912-13, ο εμπνευστής του σχεδίου εκπορθήσεως του Μπιζανίου, ο πιστός σύντροφος του Στρατηλάτη Βασιλέα Κωνσταντίνου ΙΒ΄, ο εμπνευσμένος ηγέτης του καθεστώτος της 4ης Αυγούστου με την κοινωνική, φιλεργατική και φιλαγροτική πολιτική, ο δημιουργός της θρυλικής Ε.Ο.Ν., ο πατέρας της νίκης και πρωθυπουργός του «ΟΧΙ», που πενήντα εννέα χρόνια πριν παρέδωσε ήσυχος το πνεύμα, είναι για μας, τους Έλληνες Εθνικιστές της Χρυσής Αυγής, σύμβολο λαοφιλούς πατριώτη ηγέτη που μέσα σε τόσο αντίξοες συνθήκες πολιτεύτηκε με γνώμονα το εθνικό συμφέρον και μόνο αυτό, σε αντίθεση με τους σύγχρονους πολιτικάντηδες που απεργάζονται ένα δυσοίωνο μέλλον για την Πατρίδα μας εφαρμόζοντας την πολιτική του ενδοτισμού.

ΟΛΟΥΣ ΕΜΑΣ ΕΝΩΝΕΙ ... η SIEMENS !

.
"Oμοιος , ομείω , αεί πελάζειν "

... και όπως έλεγε ο αείμνηστος Ντίνος Ηλιόπουλος " αν δεν κάνω λάθος είμαστε όλοι μια ωραία ... ατμόσφαιρα " στην γνωστή ταινία της ΦΙΝΟΣ ΦΙΛΜ με την Ζωή Λάσκαρη και τους Παντελή Ζερβό, Στέφανο Στρατηγό , που γυρίστηκε στην Θεσσαλονίκη ( ... το στρίβειν δια του αρραβώνος )

.

SIEMENS - Η ΕΛΛΑΔΑ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΠΕΘΑΙΝΕΙ

Πότε επιτέλους θα σπάσει το απόστημα ;

.

Ο ΔΙΑΔΟΧΟΣ !

Ορκίστηκε Υπουργός

ο επόμενος Αρχηγός της

Νέας Δημοκρατίας

ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΤΟΥΣ "ΟΠΑΔΟΥΣ" ΤΟΥ ΑΛΕΞΗ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΝΕΟ ΥΠΟΥΡΓΟ ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΑΡΗ ΣΠΗΛΙΩΤΟΠΟΥΛΟ

Απόβλητος o Σωκράτης

ΓΙΑΝΝΗΣ ΜΑΡΙΝΟΣ | Κυριακή 10 Αυγούστου 2008

Και πριν από 15 χρόνια είχα υποστηρίξει ως εξαιρετικά επείγουσα ανάγκη να παύσει να διδάσκεται στα σχολεία μας ο Σωκράτης και το παράδειγμά του. Δηλαδή - υπενθυμίζω - μολονότι καταδικασμένος σε θάνατο με βάση διαστρεβλωμένες απόψεις του και παραπλανητικές μαρτυρίες, κι ενώ μπορούσε να φυγαδευθεί από τις φυλακές, προτίμησε να πιει το κώνειο και να πεθάνει, παρά να ασεβήσει απέναντι στους θεσμούς και στη δημοκρατία. Γιατί δημοκρατία - για όσους το ξεχνούν - είναι κυρίως η νομιμότητα, ο σεβασμός των νόμων από όλους, άρχοντες και αρχομένους.

Ο Σωκράτης δικάστηκε σύμφωνα με τους νόμους που ψήφισαν οι αθηναίοι πολίτες ελεύθερα και κατά πλειοψηφίαν, και από τη νόμιμη δικαστική αρχή, οι αποφάσεις της οποίας - ακόμη κι αν κρίνονται άδικες - θα πρέπει να είναι σεβαστές απ' όλους. Αυτά δίδασκε ο Σωκράτης και το παράδειγμά του. Και αυτό διδασκόμαστε στα σχολεία μας, μελετώντας τον πλατωνικό Κρίτωνα. Οχι όμως πια. Οπως έμαθα ο «Κρίτων» του Πλάτωνος αντικαταστάθηκε από τους «Ορνιθες» του Αριστοφάνη και τις βωμολοχίες του.

Καθώς ήδη ζούμε συνεχώς υπό εκβιαστικές απεργίες, καταλήψεις κτιρίων και γραφείων, διακοπή λειτουργίας συγκοινωνιακών μέσων, παρεμπόδιση συνεδριάσεων πρυτανικών αρχών ή διοικητικών συμβουλίων διαφόρων ΔΕΚΟ, οφείλουμε να προσέξουμε ότι οσάκις τα δικαστήρια αποφαίνονται ότι πρόκειται για συμπεριφορές παράνομες και καταχρηστικές κανενός δεν ιδρώνει το αφτί. Οι αποφάσεις αυτές σχεδόν ποτέ δεν γίνονται σεβαστές. Ούτε οι παρανομούντες τις σέβονται, ούτε οι αρμόδιες αρχές επιβάλλουν την εφαρμογή τους και τιμωρούν τους παραβάτες όπως προβλέπει η σχετική νομοθεσία.

Αλλά μήπως με τις καταλήψεις των σχολείων δεν γίνονται τα ίδια και χειρότερα; Μολονότι οι μαθητές, καθώς και οι συνεργαζόμενοι με τους καταληψίες καθηγητές και γονείς, παραβιάζουν τουλάχιστον 20 άρθρα του ποινικού νόμου και ποιος ξέρει πόσες άλλες ειδικές διατάξεις, εν τούτοις ούτε το κράτος επιβάλλει τη νομιμότητα ούτε οι δικαστικές αρχές. Το καλό παράδειγμα δίνουν φυσικά οι φοιτητές, ακριβέστερα δυναμικές μειοψηφίες τους, που όμως τις ανέχονται και τις υπερασπίζονται και οι πιο φιλήσυχοι. Αυτές έφθασαν να ματαιώνουν συνεδριάσεις πρυτανικών αρχών, να διακόπτουν ψηφοφορίες και να καταστρέφουν τις κάλπες, ενθαρρυνόμενοι από τα αριστερά κόμματα και αποκόμματα, και ιδιαίτερα από τον επικίνδυνο πια Συνασπισμό, όπως και από τις καθηγητικές συντεχνίες τους. Πρόσφατα προέκυψε και άλλη ιδιαιτερότητα αυτής της ατιμώρητης παραβατικής συμπεριφοράς. Οι πολιτικοί επιτρέπεται να συκοφαντούν και να υπονομεύουν την επιχειρηματική δραστηριότητα, αλλά οι θιγόμενοι δεν έχουν το εκ του νόμου προβλεπόμενο δικαίωμα να υπερασπίζονται την τιμή και τα νόμιμα συμφέροντά τους. Οπως χλεύαζε ο Οργουελ «όλοι οι πολίτες είναι ίσοι έναντι των νόμων αλλά μερικοί είναι πιο ίσοι».

Αυτό το αντισωκρατικό πρότυπο συνιστούν και οι σχεδόν καθημερινές καταστροφές βιτρινών, αυτοκινήτων, των πανεπιστημίων και κάθε δημόσιας περιουσίας από τους ανενοχλήτως κινούμενους κουκουλοφόρους, που και όταν συλλαμβάνονται επ' αυτοφώρω παραδίδονται λευκοί στην κοινωνία για να συνεχίσουν την ηροστράτεια δράση τους με τις ευλογίες ακόμη και της ενίοτε όντως τυφλής Δικαιοσύνης. Αλλωστε είχε προκύψει και άλλος μείζων λόγος για να ξαναδικαστεί ο Σωκράτης και να αποβληθεί από τη σχολική διδασκαλία ως εισάγων καινά δαιμόνια, τα οποία μπορεί να παρασύρουν τη νεολαία σε αμφιβολίες ως προς την άρχουσα αντιπατριωτική ιδεολογία που υποστηρίζεται με πάθος από «προοδευτικούς» διανοητές και πολιτικούς. Είναι ο Σωκράτης που είχε διακηρύξει ότι «μητρός τε και πατρός και των άλλων προγόνων απάντων τιμιώτερον εστίν η πατρίς και σεμνότερον και αγιότερον». Ευκαιρία να τον πολιτογραφήσουν και αυτόν ως πρόγονό τους οι Σκοπιανοί.

.

AΚΟΥΣΕΣ ΤΑ ΝΕΑ , ΠΑΤΕΡΑ ...

@

με φτηνά επικοινωνιακά τρικ προσπαθούν στο Π.Α.Σ.Ο.Κ. να κεντρίσουν τα αντανακλαστικά των οπαδών τους

Ρε σεις σύντροφοι , αυτό είναι "ιεροσυλία" . Αφού το βλέπετε ότι το "paindi" δεν τραβάει ...

Αφήστε τις φαιδρότητες , "θα τρίζουν τα κόκαλα του Ανδρέα"

.

( foto by kathrefti.blogspot.com)

.

ΔΗΜΑΡΧΕ , ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΝΤΩΝΗ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΔΗ

Διότι κύριε Δήμαρχε
>

... θα έχεις την μοίρα του προκατόχου σου .

ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑΤΙΚΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΟΥ ΑΘΑΝΑΤΟΥ ΙΕΡΑΡΧΗ

ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΣ 1η Ιανουαρίου 2008:

"ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ ΝΑ ΠΟΛΛΑΠΛΑΣΙΑΣΤΟΥΝ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΠΟΥ ΚΑΝΟΥΝ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ"

«Αγαπητά μου Παιδιά,

ΑΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΤΙ ΣΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ που δεν τιθασσεύεται, αυτό είναι η αέναη κίνηση του χρόνου. Το σήμερα γίνεται χθες εν ριπή οφθαλμού, και το αύριο σήμερα και χθες. Κι εμείς παρασυρόμεθα προς το τέρμα της πορείας μας, εκόντες άκοντες, παρακολουθούντες τα γεγονότα που περνούν από μπροστά μας, χωρίς αναστρέψιμη ελπίδα. Αυτή είναι η μοίρα των θνητών. Κι αλλοίμονο σ' εκείνους που δεν έχουν ακόμη βρη την απάντηση στο πρόβλημα του θανάτου. Την απάντηση τη δίδει μόνο η χριστιανική πίστη.

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΓΕΝΝΑ ΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ. Κι εμείς συμπράττουμε σ' αυτό, άλλοι για το καλό και άλλοι για το κακό. Η ελευθερία μας είναι το κριτήριο της ευθύνης μας. Μακάριοι οι έχοντες προοπτική αιωνιότητας στη ζωή τους. Αλλοιώς είναι σάρκες, έκδοτοι σε πάθη ατιμίας, πρόθυμοι για κάθε τι που ευτελίζει την ύπαρξή μας. Ο κόσμος θα ήταν διαφορετικός αν κάθε άνθρωπος θυμόταν την θεία καταγωγή του και ευθυγράμμιζε τη ζωή του με τις αρχές που απορρέουν από αυτή. Δυστυχώς όμως αυτό δεν συμβαίνει.

ΚΑΘΕ ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑ ΕΙΝΑΙ συμβατική αφετηρία μιας νέας προσπάθειας. Κανείς ασφαλώς δεν θέλει να ζη σ' ένα κόσμο παρακμής, αντιφάσεων, αλληλοσυγκρουομένων συμφερόντων, αδικίας και αμοραλισμού. Η κατάσταση δεν αλλάζει μαγικά και μηχανικά. Χρειάζονται να πολλαπλασιασθούν οι άνθρωποι που κάνουν Αντίσταση. Που παραμένουν πιστοί στις παραδόσεις μας, στις αξίες μας, στην ιστορία μας και στους αγώνες μας. Οι αναθεωρητές πολύ κακή συγκυρία επέλεξαν για να γκρεμίσουν από τις καρδιές των Ελλήνων τα κάστρα των θυσιών.

ΣΤΑΘΗΤΕ ΟΛΟΙ ΟΡΘΙΟΙ στις επάλξεις σας και μη ξεπουλήσετε τα πρωτοτόκια μας. Διδάξτε στα παιδιά σας την αλήθεια, όπως την εβίωσαν οι αείμνηστοι Πατέρες μας. Ο λαός μας ξέρει να υπερασπίζεται τα ιερά και τα όσιά του. Το έχει κατ' επανάληψιν αποδείξει. Και θα το αποδείξει και πάλι. Αντίσταση και Ανάκαμψη. Για να ξαναβρούμε ο,τι έχουμε χάσει, για να υπερασπισθούμε ο,τι κινδυνεύει. ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΟ ΤΟ 2008 - ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ»... Με πατρική αγάπη και ευχές


Ο ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΣ



.

TA ONEIΡΑ ΠΟΥ ΧΤΙΖΟΝΤΑΙ ...

Επ' ευκαιρία του νέου έτους εύχομαι σε όλους τους φίλους , όλους τους συμπολίτες μου και όλους τους απανταχού Έλληνες , ευτυχισμένο το 2009, κυρίως με υγεία και ευόδωση των προσωπικών τους προσδοκιών.

Σε όλους αυτούς αφιερώνω το "άσμα ασμάτων" που ακολουθεί και για μένα προσωπικά αποτελεί στάση ζωής

Το τραγούδι που ακούσατε αποτελεί δημιουργία του του ασυμβίβαστου και "αιρετικού" μουσικοσυνθέτη, του μέγιστου Άκη Πάνου σε εκτέλεση του αυθεντικού βάρδου της απανταχού Ρωμιοσύνης, τ0υ παμμέγιστου Στέλιου Καζαντζίδη ...


Καλή και ευτυχισμένη χρονιά σε όλους σας




.
.