ΣΤΗΝ ΓΚΙΛΟΤΙΝΑ ΟΙ ΓΝΩΜΑΤΕΥΣΕΙΣ ΤΩΝ ΣΑΝΙΔΑ -ΤΕΝΤΕ ΤΟΥ 2009
Στην πράξη
αμφισβητήθηκε το κατά πόσον το έγγραφο του ανακριτή που ζήτησε τότε σχετικά
στοιχεία από τον ΟΤΕ αποτελούσε ακριβώς τη διάταξη για άρση του απορρήτου που
αξιώνει ο νόμος και η οποία έπρεπε να επικυρωθεί εντός τριημέρου από σχετικό
βούλευμα, και για τέτοιου είδους διαδικαστικές παραλείψεις κρίθηκε ότι δεν
έπρεπε να είχαν αποσταλεί αμέσως τα στοιχεία και πως έτσι παραβιάστηκε το
απόρρητο των επικοινωνιών. Εξαιρετικό ενδιαφέρον παρουσιάζει πάντως το σκεπτικό
της απόφασης του Δ’ Τμήματος ΣτΕ σε μείζονα σύνθεση (1593/16), καθώς
επισημαίνει ότι το Σύνταγμα κατοχυρώνει «ως απόλυτα απαραβίαστο το δικαίωμα
στην απόρρητη ελεύθερη επικοινωνία, ως ειδικότερη έκφανση των δικαιωμάτων της
ελεύθερης ανάπτυξης της προσωπικότητας και του απαραβίαστου της ιδιωτικής ζωής».
Το ανώτατο
δικαστήριο δέχεται ότι οι αρμόδιες δικαστικές-ανακριτικές Αρχές μπορούν να
λάβουν γνώση τέτοιων δεδομένων, στο πλαίσιο δικαστικής έρευνας, αλλά με την
αυστηρή τήρηση των διατάξεων και εγγυήσεων που θέτουν η σχετική ελληνική
νομοθεσία και οι ευρωπαϊκές οδηγίες.
Στη βαρυσήμαντη
απόφαση, που ίσως οδηγήσει σε κάποιους περιορισμούς «εύκολων» άρσεων του
απορρήτου, επισημαίνεται - σε αντίθεση
προς εισαγγελικές γνωμοδοτήσεις της προηγούμενης 10ετίας - ότι η συνταγματική
προστασία του απαραβίαστου των επικοινωνιών δεν αφορά μόνο το περιεχόμενο μιας
επικοινωνίας (φωνή, κείμενο, ήχος, εικόνα, ιστοσελίδα κ.λπ.) αλλά και τα
εξωτερικά δεδομένα αυτής (ποιος «συνομίλησε» με ποιον, πότε, από πού, για πόσο
διάστημα, καθώς και τα αντίστοιχα στοιχεία, ανάλογα με το είδος, τη μορφή της
επικοινωνίας κ.λπ.).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου