ΚΩΣΤΑΣ ΠΛΕΥΡΗΣ ... ΠΕΡΙ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ

Κώστας Πλεύρης :

Διαλέξτε επιτέλους τι Δημοκρατία θέλετε ;

Θέλετε μια Ελλάδα χωρίς Δημοκρατία ή μια Δημοκρατία χωρίς Ελλάδα ;

OI AΠΡΕΠΕΙΕΣ ΤΗΣ ΜΕΤΑΠΟΛΙΤΕΥΣΗΣ ... ΜΕ ΛΟΓΙΑ ΣΤΑΡΑΤΑ

Γιορτάζουμε γιατί χάθηκε άλλο ένα κομμάτι ελληνικό;
Του Μάκη Κουρή ( Το ΠΑΡΟΝ της Κυριακής -26.07.2009)

ΟΤΑΝ έχεις χάσει ελληνικό έδαφος, πώς μπορείς να λες ότι γιορτάζεις την αποκατάσταση της Δημοκρατίας. Όταν αυτήν την αποκατάσταση την πλήρωσε η Κυρήνεια, η Μόρφου, ο Πενταδάκτυλος...

Οταν οι μανάδες, τα αδέλφια και τα παιδιά ακόμη αναζητούν, ψάχνουν, δεν λένε να βγάλουν τα μαύρα για τους δικούς τους, τους 1.619, που εδώ και 35 χρόνια ακόμη αγνοούνται και κανείς δεν τους λέει έστω πού είναι θαμμένοι, να πάνε νʼ ανάψουν ένα κερί...

Οταν ο τύμβος της Μακεδονίτισσας είναι γεμάτος νεκρούς, ήρωες που έχασαν τη ζωή τους βάζοντας τα στήθη τους απέναντι στον «Αττίλα», που συνεχίζει να ζει και κρατάει δικά μας εδάφη...

Οταν υπάρχουν χιλιάδες πρόσφυγες, που έχασαν τα σπίτια τους, το βιος τους...
... εμείς εδώ ΓΙΟΡΤΑΖΟΥΜΕ! Τι;

Άλλη μια χαμένη γη, ποτισμένη με αίμα ελληνικό...

Κόστισε πολύ ακριβά η αποκατάσταση. Πληρώθηκε με ζωές, μάρτυρες, βιασμούς, λεηλασίες, βανδαλισμούς, ερείπια. Με τη μισή Κύπρο τουρκική. Κι εμείς πανηγυρίζουμε;

Αντί να κλαίμε! Γιορτή, αντί ένα λιτό μνημόσυνο, γονατιστοί στην Κύπρο μας. Με την υπόσχεση, όχι απλώς ότι «δεν ξεχνάμε», αλλά ότι δεσμευόμαστε. Ότι βήμα πίσω δεν θα κάνουμε. Για αγώνα όλοι μαζί, μέχρι να ξαναδούμε την Κύπρο λεύτερη και ενωμένη. Χωρίς εποίκους και ξένα στρατεύματα κατοχής.

Κατάργησε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κάρολος Παπούλιας την πασαρέλα στην οποία είχε... μετεξελιχθεί η «γιορτή» της 24ης Ιουλίου,

αλλά πρέπει και να πάψει να λέγεται «Αποκατάσταση της Δημοκρατίας», τίτλο που εφηύραν για να κρυφτούν οι ευθύνες εκείνων που άφησαν αβοήθητη την Κύπρο, γιατί ήταν... μακράν...

ΠΟΥ ΠΗΓΑΝ ΓΙΩΡΓΟ ΤΑ ΛΕΦΤΑ ;

'Οταν η αλήθεια αμφισβητείται

Γιάννης Μαρίνος | Κυριακή 19 Ιουλίου 2009

Οι κκ. Β. Πουλόπουλος και Χρ. Αϊβαζόγλου, με επιστολές τους που δημοσιεύθηκαν στο «Βήμα», διερωτώνται κατά πόσον είναι αλήθεια αυτό που έγραψα στις 5 Ιουλίου. Οτι δηλαδή «το δημόσιο χρέος μας το παρέλαβαν οι κυβερνήσεις του ΠαΣοΚ το 1981 γύρω στο 28% του ΑΕΠ και κυβερνώντας ανευθύνως το εκτόξευσαν σε πάνω από το 100%, προκαλώντας από τότε σχεδόν ανήκεστο βλάβη στην οικονομία». Η απορία των δύο αναγνωστών προέκυπτε από διαφορετικές εκτιμήσεις άλλου αρθρογράφου. Θεωρώ ως εκ τούτου υποχρέωσή μου να απαντήσω σε ό,τι με αφορά. Προσφεύγω στους δείκτες της Εurostat που απαλλαγμένοι από τις αλλοιώσεις της ελληνικής «δημιουργικής λογιστικής» παρέχουν σήμερα εγκυρότερη εικόνα της πραγματικότητας. Οι πίνακες αυτοί περιέχονται στο προ ημερών κυκλοφορήσαν βιβλίο του τέως υπουργού κ. Γιώργου Αλογοσκούφη υπό τον τίτλο «Η Ελλάδα μετά την κρίση» και συνεπώς είναι εύκολα προσιτοί σε κάθε ενδιαφερόμενο.(Δυστυχώς η αξία του βιβλίου αυτού σχεδόν αγνοήθηκε, μολονότι συνιστά την πιο πρόσφατη εμπεριστατωμένη και επιστημονικά υπεύθυνη ανάλυση και εκτίμηση για την παγκόσμια οικονομική κρίση, αλλά και για την πορεία της ελληνικής οικονομίας κατά τα τελευταία τριάντα χρόνια. Το σύνηθες παραπολιτικό κουτσομπολιό περιορίστηκε ως συνήθως σε ατέρμονες ερμηνείες γύρω από μια φράση που θεωρήθηκε αιχμή κατά του Πρωθυπουργού).

Λοιπόν από το 1980 σημειώθηκε εκρηκτική διόγκωση του δημόσιου χρέους- από το 22% του ΑΕΠ σε περίπου 75% το 1990 για να υπερβεί το 100% το 1997. Αυτή η καταστροφική πορεία του δημόσιου χρέους οφείλεται κυρίως στις εξωφρενικές αυξήσεις σε μισθούς και συντάξεις από το ΠαΣοΚ και στον άσωτο καταναλωτισμό που εχρηματοδοτείτο κατά κύριο λόγο από δανεισμό και από κατασπατάληση των πρώτων μεγάλων δωρεάν επιδοτήσεων της Ευρωπαϊκής Κοινότητας στην οποία ενταχθήκαμε (χάρη στην επιμονή του αείμνηστου Κων/νου Καραμανλή και παρά τη λυσσαλέα πολεμική του ΠαΣοΚ και του ΚΚΕ).

Οπως παρατηρεί ο κ. Αλογοσκούφης «στη δεκαετία 1981-1990 το έλλειμμα της γενικής κυβέρνησης εκτοξεύθηκε κατά μέσο όρο στο 12,9% του ΑΕΠ, κάτι που ποτέ πριν δεν είχε συμβεί στην Ελλάδα για τόσο μεγάλο διάστημα, και που δεν έχει επαναληφθεί έκτοτε». Αυτό το δημόσιο χρέος και τα τεράστια ελλείμματα που συνεχώς αυξάνονται για την εξόφλησή του και για νέες παροχές από άδεια ταμεία υποθήκευσαν τις επιλογές όλων των κυβερνήσεων που ακολούθησαν μέχρι σήμερα. Αυτή τη στιγμή σχεδόν το σύνολο των δημοσίων εσόδων αντιστοιχεί στο άθροισμα τόκων και χρεολυσίων που πληρώνουμε. Συνεπώς όλες σχεδόν πια οι δημόσιες δαπάνες καλύπτονται από τον συνεχιζόμενο όλο και πιο επώδυνο δανεισμό σε μορφή ατέρμονος φαύλου κύκλου.

Μήπως όμως ήταν τουλάχιστον επωφελής σε άλλους τομείς αυτή η ολέθρια οικονομική πολιτική κυρίως της πρώτης οκταετίας των κυβερνήσεων ΠαΣοΚ; Ιδού η σκληρή απάντηση των ψυχρών αριθμών της Εurostat. Η ανεργία από 4% που ήταν το 1981 υπερέβη τα επίπεδα του 7% στο τέλος της δεκαετίας του ΄80 για να εκτοξευθεί μάλιστα επί κυβερνήσεων Σημίτη στο 12%, δηλαδή πολύ υψηλότερη και από το σημερινό 9,4%. Και ήταν φυσική αυτή η τραγική εξέλιξη αφού από τον μέσο ρυθμό ανάπτυξης 7% μεταξύ 1954 και 1973 αυτός την περίοδο 1974/1978 περιορίστηκε στο 2%.

Τέλος, ένα ακόμη από τα πολλά αναμφισβήτητα μεγέθη του 1980 το κατά κεφαλήν εισόδημα της Ελλάδας βρισκόταν στο 90,4% του μέσου όρου των χωρών της ΕΟΚ και έκτοτε και μέχρι το 1999, έναν χρόνο δηλαδή πριν από την ένταξή μας στη ζώνη του ευρώ, είχε καταποντισθεί στο 70,2%! Αυτή είναι η αλήθεια και έτσι κυρίως εξηγούνται τα σημερινά αδιέξοδα στα δημόσια οικονομικά.

ΕΝ ΟΝΟΜΑΤΙ ΤΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ

ΜΗΝΥΜΑ ΑΠΟ ΥΠΕΡΓΗΡΟ ΕΛΛΗΝΑ ΟΜΟΓΕΝΗ ... ΜΕ ΑΠΟΔΕΚΤΕΣ ΤΟΥΣ ΓΡΑΙΚΥΛΟΥΣ ΠΟΥ ΜΑΣ ΚΥΒΕΡΝΟΥΝ

Θα ήθελα να υπενθυμίσω στον «ΠΕΡΗΦΑΝΟ ΜΑΚΕΔΟΝΑ» κατά πρόσφατη δήλωσή του Πρωθυπουργό μας, στον αμερικανοτραφή και προσφάτως αναδειχθέντα από τα συμφέροντα των βαρόνων των ΜΜΕ , «ως καταλληλότερο για Πρωθυπουργό» Γιώργο Παπανδρέου και στην επικίνδυνη Υπουργό των Εξωτερικών μας, ότι ισχύει ακόμη η απόφαση της 13ης Απριλίου του 1992 του Συμβουλίου των Πολιτικών Αρχηγών με την συμμετοχή των πατρώνων τους , περί μη αναγνωρίσεως του κράτους των Σκοπίων με ονομασία που να περιέχει τον όρο «ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ» ή παράγωγο αυτού ...

"TA ΠΑΙΔΙΑ ΠΑΙΖΕΙ ..." ΣΤΟ ΠΑΣΟΚ ΜΕ ΤΗΝ ΕΚΛΟΓΗ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ - ΒΟΜΒΑ ΤΟΥ Γ. ΚΑΣΙΜΑΤΗ, ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΛΟΓΟΥ ΠΟΥ ΕΙΧΕ Ο ΑΝΔΡΕΑΣ

ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΗ ΕΚΤΡΟΠΗ οι εκλογές για Παπούλια!

Πρόκειται για ΤΡΙΠΛΗ παραβίαση του Συντάγματος και αποτελεί ΣΦΕΤΕΡΙΣΜΟ αρμοδιότητας της Βουλής!

Σφετερίζεται την αρμοδιότητα για πρόωρη διάλυση της Βουλής, ενώ δεν την έχει από το Σύνταγμα, το κόμμα που δεν θα ψηφίσει κανέναν υποψήφιο για την Προεδρία της Δημοκρατίας για να οδηγηθεί η χώρα σε εκλογές, τονίζει σε μια πολύ σημαντική συνέντευξη του στο «ΠΑΡΟΝ», που σίγουρα θα προκαλέσει προβληματισμούς και αναταράξεις, ο καθηγητής του Συνταγματικού Δικαίου κ. Γιώργος Κασιμάτης, στενός συνεργάτης του Ανδρέα Παπανδρέου και διευθυντής του Νομικού του Γραφείου ως πρωθυπουργού.
Μια τέτοια επιλογή αποτελεί ΤΡΙΠΛΗ παραβίαση του Συντάγματος και του δημοκρατικού πολιτεύματος, εκτιμάει ο κ. Κασιμάτης, και σχολιάζοντας τις προθέσεις που έχουν εκφρασθεί από τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ τονίζει: «Δεν μπορεί κανένας να φαντασθεί ότι ένα κόμμα που κυβέρνησε την Ελλάδα επί σειρά ετών θα καταψήφιζε έναν υποψήφιο για το ύπατο αξίωμα της χώρας ο οποίος υπήρξε επί μακρά σειρά ετών ανώτατο στέλεχός του, ικανός και άξιος υπουργός Εξωτερικών των κυβερνήσεών του και ήδη Πρόεδρος της Δημοκρατίας που τιμά το ανώτατο λειτούργημα με την άριστη άσκησή του και είναι αποδεκτός από ποσοστό μεγαλύτερο από 90% του ελληνικού λαού».Κατηγορηματική και με σαφή επιχειρήματα είναι η θέση του καθηγητή του Συνταγματικού Δικαίου κ. Γ. Κασιμάτη: Αντισυνταγματική και αντιδημοκρατική είναι η σύνδεση της εκλογής του Προέδρου της Δημοκρατίας με τις βουλευτικές εκλογές μόνο και μόνο για ανάδειξη νέας κυβέρνησης.Και τα λέει αυτά ένας άνθρωπος με μεγάλη εμπειρία, ο οποίος χειρίσθηκε το θέμα της αναθεώρησης του Συντάγματος το 1986 που περιόρισε τις εξουσίες του Προέδρου της Δημοκρατίας μετά την απόφαση του Ανδρέα Παπανδρέου να μην ψηφίσει υπέρ της επανεκλογής του Κωνσταντίνου Καραμανλή, προτείνοντας τον Σαρτζετάκη, ο οποίος και εξελέγη. Η συνέντευξη- καίρια παρέμβαση του κ. Κασιμάτη στο κυρίαρχο θέμα της εκλογής Προέδρου της Δημοκρατίας, που επιχειρείται να μετατραπεί σε μοχλό εξελίξεων, θέτει το κάθε κόμμα προ των ευθυνών του, και έχει ως εξής: // Είναι συνταγματικά επιτρεπτή η σύνδεση της διεξαγωγής βουλευτικών εκλογών με την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας;– Έχω γράψει και σε άλλα δημοσιεύματά μου ότι η σύνδεση της πολιτικής σκοπιμότητας για πρόωρες βουλευτικές εκλογές με την ψήφιση ή μη του υποψήφιου Προέδρου της Δημοκρατίας αποτελεί παραβίαση του Συντάγματος. Το Σύνταγμα, αναθέτοντας την εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας στη Βουλή, αποβλέπει σε κριτήρια που αφορούν την προσωπικότητα και την πολιτική καταλληλότητα του υποψηφίου για το ύπατο αξίωμα της χώρας. Κανένα άλλο κριτήριο δεν είναι επιτρεπτό. Ούτε είναι, ασφαλώς, επιτρεπτό το κριτήριο του αν χρειάζεται η χώρα πρόωρες εκλογές ή όχι. Αυτό προκύπτει από την αδιάσειστη λογική των ειδικών διατάξεων του Συντάγματος και του Κανονισμού της Βουλής που ρυθμίζουν την εκλογή του αρχηγού του κράτους. Αλλά δεν είναι μόνο αυτός ο λόγος που κάνει αντισυνταγματική τη σύνδεση των βουλευτικών εκλογών με την εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας. Είναι και ένας άλλος: Το Σύνταγμα, χάριν της κυβερνητικής σταθερότητας, δεν επιτρέπει την πρόωρη διάλυση της Βουλής για οποιονδήποτε λόγο. Μόνο για τέσσερις λόγους επιτρέπει την πρόωρη διάλυση: (α) όταν, μετά τις εκλογές, δεν τελεσφορήσει σχηματισμός κυβέρνησης με εμπιστοσύνη της Βουλής, (β) όταν η κυβέρνηση χάσει την εμπιστοσύνη της Βουλής και δεν μπορεί να την αποκτήσει άλλο κυβερνητικό σχήμα, (γ) όταν παραιτηθούν ή καταψηφιστούν την ίδια περίοδο δύο κυβερνήσεις και το τρίτο κυβερνητικό σχήμα δεν εξασφαλίζει κυβερνητική σταθερότητα και (δ) όταν η ίδια η κυβέρνηση προτείνει στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας τη διάλυση της Βουλής για ανανέωση της λαϊκής εντολής προκειμένου να αντιμετωπίσει εθνικό θέμα εξαιρετικής σημασίας. Το Σύνταγμα επιβάλλει επίσης, κατ' εξαίρεση, τη διάλυση της Βουλής αν δεν ψηφιστεί στις τρεις συνεχείς ψηφοφορίες που προβλέπει κανένας από τους υποψηφίους για την Προεδρία της Δημοκρατίας - αλλά, βεβαίως, με κριτήρια επιλογής προσώπου. Αν ένα κόμμα δηλώσει ότι δεν θα ψηφίσει κανέναν υποψήφιο για την Προεδρία της Δημοκρατίας, προκειμένου να οδηγηθεί υποχρεωτικά η χώρα σε εκλογές για την ανάδειξη κυβέρνησης, με το επιχείρημα ότι η χώρα χρειάζεται νέα κυβέρνηση, προκαλεί την πρόωρη διάλυση της Βουλής για λόγο που δεν προβλέπει ούτε επιτρέπει το Σύνταγμα και, επιπλέον, σφετερίζεται την αρμοδιότητα για πρόωρη διάλυση της Βουλής, ενώ δεν την έχει από το Σύνταγμα. Πιστεύω ότι δεν είναι στην πρόθεση κανενός πολιτικού κόμματος να διαπράξει μια τέτοια τριπλή παραβίαση του Συντάγματος και του δημοκρατικού πολιτεύματος. Ασφαλώς δε, κατά τη γνώμη μου, δεν έχει αυτή την πρόθεση ούτε το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Άλλωστε, νομίζω, ούτε δήλωσε ποτέ ένα κόμμα ότι, κατά τη διαδικασία εκλογής Προέδρου της Δημοκρατίας, θα καταψηφίσει τρεις φορές τον υποψήφιο για την ύπατη θέση του πολιτεύματος, για να εξαναγκάσει την Πολιτεία να διεξαγάγει εθνικές εκλογές.// Ένα πρόσωπο που εξελέγη με 282 ψήφους για τη θέση του Προέδρου της Δημοκρατίας και συγκεντρώνει την αποδοχή του ελληνικού λαού σε ποσοστό 90% μπορεί να γίνει εργαλείο κομματικής πολιτικής; Να μετουσιωθεί σε Ιφιγένεια στον βωμό εκλογικής αναμέτρησης; – Με το ερώτημα αυτό τίθεται ένα μεγάλο ζήτημα πολιτικού ήθους, το οποίο, πιστεύω, είναι χωρίς αντικείμενο. Δεν μπορεί κανείς να φανταστεί ότι ένα κόμμα το οποίο, με τη λαϊκή θέληση, κυβέρνησε την Ελλάδα επί μακρά σειρά ετών θα καταψήφιζε έναν υποψήφιο για το ύπατο αξίωμα της χώρας ο οποίος υπήρξε, επίσης επί μακρά σειρά ετών, ανώτατο στέλεχός του, ικανός και άξιος υπουργός Εξωτερικών των κυβερνήσεών του και ήδη Πρόεδρος της Δημοκρατίας που τιμά το ανώτατο λειτούργημα με την άριστη άσκησή του και είναι αποδεκτός από ποσοστό μεγαλύτερο από το 90% του ελληνικού λαού. Μια τέτοια κίνηση, και μάλιστα αντισυνταγματική, ούτε δήλωσε ούτε υπαινίχθη ούτε θα μπορούσε ποτέ να σκεφθεί το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης.

ΤΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ "ΕΞΩΦΡΕΝΙΚΩΝ" ΚΑΙ Η ΑΝΕΚΔΙΗΓΗΤΗ ΝΤΟΡΑ ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗ

ΔΕΙΓΜΑ ΓΡΑΦΗΣ ΜΙΑΣ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΗΣ ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΕΞΩΤΕΡΙΚΩΝ

• Μάλλον είναι οικογενειακό το να μην πιστεύουν στην οικογένεια Μητσοτάκη ότι το Σκοπιανό είναι εθνικό ζήτημα. Η κ. Μπακογιάννη είναι γνωστό ότι, ακόμη και μετά το βέτο που προέβαλε ο κ. Καραμανλής στο Βουκουρέστι, αναζητούσε τρόπους για εξεύρεση συμβιβασμού που θα παρέκαμπταν τα σημεία εκείνα της ελληνικής θέσης τα οποία απέρριπταν οι Σκοπιανοί…

• Για να μην επαναλαμβάνουμε την ιστορία: Η κ. Μπακογιάννη ζήτησε το όνομα «Βόρεια Μακεδονία» από τους Αμερικανούς (στη συνάντησή της με την Κοντολίζα Ράις στην Ουάσινγκτον) και αυτό ακριβώς της έδωσαν. Το εύρος χρήσης ποτέ δεν τέθηκε με «φανατισμό» από το υπουργείο Εξωτερικών. Ούτε φυσικά το θέμα της ταυτότητας και της γλώσσας… Έτσι δίνεται η δυνατότητα στον κ. Νίμιτς να δηλώνει αισιόδοξος…

• Οι Σκοπιανοί έχουν κάθε λόγο να είναι ευχαριστημένοι, καθώς το πλαίσιο Νίμιτς οδηγεί ουσιαστικά σε μια παραλλαγή της διπλής ονομασίας. Το «Βόρεια Μακεδονία» θα είναι για κάποιους διεθνείς οργανισμούς και για την Ελλάδα, και όλοι οι άλλοι θα χρησιμοποιούν το όνομα που επιλέγουν. Και ως γνωστόν στις διμερείς σχέσεις, εφόσον τα Σκόπια δεν επιθυμούν (και κανείς δεν τους το επιβάλλει) να χρησιμοποιούν το νέο όνομα, όλος ο κόσμος θα συνεχίσει να συνάπτει σχέσεις με τη «Δημοκρατία της Μακεδονίας».

• Εκτός αν μας πουν ότι θα γίνει η συμφωνία, θα δώσουμε διαβατήριο για ΝΑΤΟ και ΕΕ στη χώρα που σχεδόν παντού θα ονομάζεται «Δημοκρατία της Μακεδονίας» και μετά ο αγώνας θα συνεχισθεί στα επόμενα... πενήντα χρόνια για να πείσουμε τις χώρες του πλανήτη να αποαναγνωρίσουν και να δεχθούν τη νέα ονομασία…

Και κάτι ακόμη: Το θέμα της ταυτότητας και της γλώσσας δεν είναι κάτι τυπικό, όπως το εμφανίζουν ορισμένοι. Αποτελεί βασικό και κυρίαρχο συστατικό του μακεδονισμού, του οποίου το άλλο σκέλος είναι το θέμα της ονομασίας.

Εάν δεν υπάρχει πρόβλεψη απολύτως για erga omnes χρήση της νέας ονομασίας, τότε αυτομάτως προκύπτει θέμα καθορισμού στη διαδικασία και του πώς θα ονομάζεται η εθνικότητα και η γλώσσα. (Αν υπήρχε μόνο μία ονομασία ήταν αυτονόητο ότι θα ήταν ταυτόσημες και η εθνικότητα και η γλώσσα.)

• Τις εξυπνάδες του κ. Νίμιτς ότι η διαφορά αφορά στο όνομα μόνο (και ότι η εθνικότητα και η γλώσσα είναι γνωστές και επομένως δεν έχει σημασία να ασχοληθεί κανείς μαζί τους) σπεύδουν δυστυχώς να τις υποδεχθούν με ανακούφιση κάποιοι στη Βασ. Σοφίας. Είναι οι διαχρονικοί οπαδοί της ήσσονος εθνικής προσπάθειας και του διακαούς πόθου να γίνουν αρεστοί στην εκάστοτε κ. Κοντολίζα ή κ. Χίλαρι.

• Ετοιμάζονται να δώσουν το Σκοπιανό και νομίζουν ότι θα τους γράψει η ιστορία επειδή η κ. Χίλαρι, μετά τους εξευτελιστικούς όρους και προϋποθέσεις, θα καταργήσει μέχρι το τέλος του χρόνου τη βίζα για τους έλληνες πολίτες…

• Αλήθεια, πότε θα μιλήσει η Αθήνα για την εκλογική διαδικασία στην Αλβανία; Και ως προεδρεύουσα του ΟΑΣΕ, αλλά και διμερώς, η Ελλάδα όφειλε να τοποθετηθεί για τη διαδικασία η οποία μάλλον θα έπρεπε να αφήσει την Αλβανία στον προθάλαμο της ΕΕ για αρκετό διάστημα ακόμη.

Όσο για τις επιλογές του ελληνικού υπουργείου Εξωτερικών δεν χρειάζεται να πούμε οτιδήποτε. Αρκεί να δει κανείς τα αποτελέσματα. Το ΚΕΑΔ από τρεις βουλευτές που είχε εξέλεξε μόνον τον πρόεδρό του Β. Ντούλε (πετυχαίνοντας τον... προσωπικό στόχο του), ενώ εξελέγησαν πέντε ακόμη μειονοτικοί με τα δύο μεγάλα κόμματα. Το μήνυμα της μειονότητας είναι καθαρό, η ιδιότητα του μέλους της ελληνικής μειονότητας και η εθνική καταγωγή δεν έχει σχέση με την πολιτική τοποθέτηση…

• Πολύ περισσότερο όταν η ηγεσία της μειονότητας έχει αποξενωθεί πλήρως από τους Έλληνες της Βορείου Ηπείρου και τα τελευταία χρόνια επιδίδεται σε προσωπικά παιχνίδια… Παίζοντας πότε με τον Μπερίσα, πότε με τον Νάνο, ποτέ με τον Ράμα. Δηλώνοντας ακραιφνώς ΠΑΣΟΚοι ή εθνικόφρονες… Και η Αθήνα, όταν θεωρεί ότι έχει να αποκομίσει πολιτικά οφέλη στο εσωτερικό, προσφέρει τα πάντα αφειδώς και όταν κρίνει ότι δεν είναι αναγκαίο, απλώς γυρίζει την πλάτη. Και το αποτέλεσμα το είδαμε…

• Για την ιστορία, και δυστυχώς η Ιστορία θα το καταγράψει, το κόμμα των Τσάμηδων εξέλεξε έναν βουλευτή (όσους και το ΚΕΑΔ). Ο κ. Ταχίρ Μουχεντίνι μάλιστα δηλώνει ότι το πρώτο που θα ζητήσει από τον (κατά τα φαινόμενα) νικητή των εκλογών Σ. Μπερίσα είναι να υπάρχει τσάμης βουλευτής στην αλβανική αντιπροσωπεία στο Συμβούλιο της Ευρώπης, για να θέσει εκεί τα ζητήματα των Τσάμηδων. Προς το παρόν πάντως, και μόλις συγκροτηθεί σε σώμα η αλβανική Βουλή, να περιμένετε την κατάθεση ψηφίσματος για τους Τσάμηδες.

• Η κυρία υπουργός βρήκε τον εκπρόσωπο Τύπου που χρόνια αναζητούσε. Ο κ. Δαλαβέκουρας έχει διαπρέψει, προς το παρόν, όχι τόσο στην ενημέρωση όσο στον συντονισμό των συνεντεύξεων Τύπου της κ. Μπακογιάννη. Εξάλλου δεν είναι και δύσκολη δουλειά. Στην επίσκεψη Νίμιτς η ενημέρωση που έδινε ήταν πίσω και από τα δημοσιεύματα του Τύπου των Σκοπίων. Αλλά και στην Κέρκυρα ήταν... παιχνιδάκι το να διαλέξει ποιος δημοσιογράφος θα υπέβαλε ερώτηση στη συνάντηση π.χ. της κ. Μπακογιάννη με τον αμερικανό Τζέιμς Στάινμπερκ. Γιατί άντε να τη ρωτούσε κάποιος για τα ανθρώπινα δικαιώματα και το «πράσινο φως» που δίνει στην έκδοση ελλήνων πολιτών στις ΗΠΑ, χώρα όπου και η θανατική ποινή ισχύει και εντελώς διαφορετικό δικαιικό σύστημα ισχύει... Τυχεροί όσοι δεν πέσουν θύματα των νομικών «εξυπηρετήσεων» που έσπευσε και πρόσφερε η Ντόρα στην Ουάσινγκτον.


Πολλοί τα έχουν βάλει με την κ. Μπακογιάννη, αλλά εκ των… έσω δέχεται τα πιο σκληρά πλήγματα: Ο σερ Βασίλειος Μαρκεζίνης, με συνεχή αρθρογραφία, όπου απλώς εκφράζει την κοινή λογική, ξετινάζει και αποσυνθέτει την υποτιθέμενη εξωτερική πολιτική την οποία πρεσβεύει η κ. Μπακογιάννη. Το τελευταίο άρθρο του περί «μονογαμικότητας της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής επί Ντ. Μπακογιάννη» μάλλον πρέπει να διανεμηθεί όχι μόνο στο υπουργείο Εξωτερικών αλλά και στη… Ρηγίλλη

[Πηγή : TO ΠΑΡΟΝ της Κυριακής - 12.07.2009 ]

ΤΟ ΔΙΣ ΕΞΑΜΑΡΤΕΙΝ ΟΥΚ "ΠΑΝΤΙΟΥ" ΣΟΦΟΥ

Ο Άνθρωπος αυτός με τις γκάφες του κατάντησε ανέκδοτο

ε ρε και

να χάσει από αυτόν ο Καραμανλής ...

Θα μιλάμε για πραγματικό άθλο του Κωστάκη μας