Ο ΠΑΠΑΘΕΜΕΛΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ-ΘΡΑΚΗΣ

1/10/2009 ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ - ΘΡΑΚΗΣ: Σιάξτε τα στραβά, μη στραβώνετε τα ίσια Του ΣΤΕΛΙΟΥ ΠΑΠΑΘΕΜΕΛΗ Προέδρου Δημοκρατικής Αναγέννησης

Η κατάργηση του υπουργείου Μακεδονίας - Θράκης δεν μπορεί να είναι τυχαία καραμπόλα στο παιχνίδι των μετονομασιών -ορισμένων άκρως εξεζητημένων- και των ανασυνθέσεων των υπουργείων.

Το υπουργείο αυτό το ίδρυσε ο Ελευθέριος Βενιζέλος αμέσως μετά την απελευθέρωση της Μακεδονίας και τοποθέτησε επικεφαλής του έναν Μακεδόνα, διαπρεπή νομομαθή, τον Κωνσταντίνο Ρακτιβάν, μετέπειτα πρώτο πρόεδρο του Συμβουλίου της Επικρατείας. Το 1988 ο Ανδρέας Παπανδρέου υιοθέτησε πρόταση του υπογράφοντος, ως υπουργού Βορείου Ελλάδος, να μετονομασθεί το υπουργείο σε Μακεδονίας - Θράκης. Το σκεπτικό μας, που βρήκε απολύτως σύμφωνο τον Ανδρέα, ήταν ότι ερήμην της επίσημης Ελλάδας και με μόνες τις αυτόβουλες αντιδράσεις των Μακεδόνων της Διασποράς η τιτοϊκή ακόμη Γιουγκοσλαβία λεηλατούσε διεθνώς σφετεριζόμενη το όνομα της Μακεδονίας και πάντα τα σημαινόμενά του. Στο πλαίσιο της μακεδονικής πολιτικής που εκπονήσαμε, μεταξύ άλλων πρωτοβουλιών περιλαμβανόταν και η μετονομασία του υπουργείου Βόρειας Ελλάδος σε υπουργείο Μακεδονίας - Θράκης. Κρίθηκε τότε ορθά ότι το ΥΜΑΘ ήταν το ανώτατο διοικητικό επίπεδο της χώρας που θα λειτουργούσε ως ελληνικός πομπός του ιδιοποιημένου και κακοποιημένου από τους Γιουγκοσλάβους ονόματος Μακεδονία. Προγραμματίσθηκε με τον πρωθυπουργό ότι η δεύτερη πόλη - περιοχή που θα επισκέπτονταν εφεξής ξένοι αξιωματούχοι θα ήταν η Θεσσαλονίκη, δηλαδή το υπουργείο Μακεδονίας - Θράκης και φυσικά η Βεργίνα, το Δίον, η Πέλλα. Έτσι οι ξένοι επίσημοι θα καταλάβαιναν ότι η αληθινή Μακεδονία είναι εδώ και η ψευδώνυμη στα Σκόπια. Αν αυτό ήταν αναγκαίο και ιδιαιτέρως χρήσιμο τότε που τα Σκόπια είχαν την υπόσταση ομοσπονδιακού κρατιδίου, αντιλαμβάνεται κανείς πόσο οξύτερα αναγκαίο κατέστη στους έκτοτε καιρούς, αφότου τα Σκόπια είναι κυρίαρχη κρατική οντότητα. Είναι βέβαιον ότι εξωελλαδικά και εξωθεσμικά κέντρα εργάζονται και απεργάζονται αυτήν την ώρα «λύσεις» στα μείζονα εθνικά μας θέματα διαμετρικά αντίθετες προς τα συμφέροντα του Ελληνισμού. Ο πολύς κ. Αχτισάαρι, κακή τη μοίρα νομπελίστας της Ειρήνης για το κατόρθωμά του να αλβανοποιήσει το Κόσοβο, κινείται ως international crisis group (διάβαζε: Ουάσινγκτον) πυρετωδώς στις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες υπέρ της Τουρκίας για να περάσει η τελευταία αβρόχοις ποσί τις εξετάσεις του Δεκεμβρίου. Η Αθήνα διεμήνυσε ήδη στη Λευκωσία τη συγκατάθεσή της να δοθεί αναβολή στην Άγκυρα για τον Ιούνιο. Η κατάργηση του Μακεδονίας - Θράκης χαροποίησε ευλόγως τη σκοπιανή νομενκλατούρα. Ο Νίμιτς βυσσοδομεί εναντίον μας και μεθοδεύει τα χείριστα. Το πρόβλημα πάντοτε είμαστε εμείς και το έλλειμμα εθνικής αποφασιστικότητας από μέρους μας. Μακάρι η νέα κυβέρνηση να δείξει και περίσσευμα... Αν το δούμε, θα το χειροκροτήσουμε. Να θυμόμαστε πάντα τον Μανόλη Ανδρόνικο που δεν έπαυε να τονίζει ότι «αντιμετωπίζουμε το θέμα των Σκοπίων με δειλία και ωσάν να είμεθα εμείς οι ένοχοι και οι πλαστογράφοι της Ιστορίας».